บท
ตั้งค่า

บทที่ 6 ออกงาน

ปัจจุบัน

เยาวเรศคิดผิดหล่อนไม่สามารถสลัดมนตรีออกไปได้เพราะความลับที่ว่าเขาก็เป็นสามีคนหนึ่งของเธอเหมือนกัน แถมหล่อนยังโดนเขาจับผิดอยู่บ่อยครั้ง

“เยาว์รู้หน่าพี่อย่ามาทวงบุญคุณกันตอนนี้ได้ไหม” เธอบอกออกไปเสียงอ่อนเพราะรู้ว่าถ้ามนตรีไม่พอใจแล้วจะเป็นเรื่องราวใหญ่โต หล่อนขี้เกียจง้อเขาเต็มที

“พี่แค่สงสัยอยากรู้เรื่องลูกเยาว์มีหน้าที่ตอบคำถามพี่ก็พอ”

“อย่าถามมากเลยรีบไปได้แล้วก่อนที่จะมีคนอื่นสงสัยนะเชื่อเยาว์เถอะ”

“ก็ได้” ก่อนมนตรีจะหมุนตัวเดินจากไปเขาก็ขโมยหอมแก้มเยาวเรศฟอดใหญ่ ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ในสายตาของมนพัทธ์ทั้งหมด หล่อนยกมือขึ้นมาปิดปากด้วยอาการตกใจ ในใจคิดไปว่าพอบิดาของชายหนุ่มล้มป่วยแบบนี้เยาวเรศเลยมาหาความสุขกับคนในบ้านแทน เธอไม่รู้ว่าความลับนี้มีใครรู้บ้างหรือไม่ นั่นคือสิ่งที่เธอต้องสืบเพื่อให้รู้ความจริง

“ไปไหนมาจ้ะ”

“อะ อุ๊ยคุณป้านี่เอง”

“ทำไมทำหน้าตื่นๆอย่างนั้นล่ะลูกมีอะไรหรือเปล่า”

“ไม่มีอะไรค่ะคุณป้ามลแค่ไปเดินเล่นมาค่ะ มลเห็นมีแปลงดอกไม้ด้วยค่ะแต่เหมือนจะดูโทรมๆถ้าดูแลสักหน่อยต้องสวยมากเลยนะคะ”

“จริงด้วยป้าไม่ได้ลงไปดูหลายเดือนแล้ว ไม่รู้ว่าปานนี้ยังเหลือต้นที่ยังมีชีวิตไหม” ชีวิตชีวาของดอกไม้ก็เหมือนเจ้าของของมันนั่นแหละ

“คุณป้าชอบกุหลาบแน่ๆเลย”

“ใช่จ้ะป้าชอบกุหลาบสีชมพู”

“หลังจากนี้ให้มลดูแลให้ก็ได้นะคะมลว่างๆน่ะค่ะ”

“หนูมลนี่ขยันจริงๆ ตาเอกให้หนูมาดูแลคุณอติรุจนะ”

“อยู่เฉยๆแล้วมันเหงานี่คะ เมื่อก่อนทำงานไม่ได้หยุดมือเลยค่ะ”

“งั้นก็ตามใจจ้ะป้าฝากด้วยนะ ป้าแก่แล้วดูแลเองคงไม่ไหวหรอก”

“ยินดีค่ะคุณป้ารอชมความสวยงามได้เลยค่ะ”

“สองสาวคุยอะไรกันอยู่ครับ”

“เรื่องแปลงดอกไม้น่ะลูก มีคนแถวนี้เขาอาสาจะดูแลให้แม่”

“มลยินดีจะดูแลให้ค่ะคุณเอก”

“ผมขอบคุณมลมากเลยนะครับที่ทำให้คุณแม่ของผมมีชีวิตชีวามากขึ้น”

“ไม่ต้องขอบคุณหรอกนะคะ” เธอบอกออกไปอย่างรู้สึกเกรงใจ

“วันนี้ผมมีเรื่องรบกวนมลอีกแล้วครับ”

“เรื่องอะไรหรอคะ”

“ขอให้มลเป็นคู่ควงไปงานวันเกิดของคุณลุงบุญทรงหนึ่งคืนครับ”

“ตายจริงแม่ฝากของขวัญให้คุณบุญทรงด้วยนะลูก”

“ได้เลยครับแม่ ว่าไงครับตกลงไปกับผมได้หรือเปล่า”

“ไปได้สิคะแต่ว่ามลไม่มีชุดสวยๆหรอกนะคะ”

“เรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหาหรอกนะครับเดี๋ยวผมจัดการให้เอง”

“งั้นก็ตกลงค่ะไปไหนไปกัน”

“ขอบคุณครับ”

เช้าวันต่อมาหญิงสาวทำหน้าที่ของตนเองตามปกติ แต่เธอรู้สึกเหมือนว่าบิดาของชายหนุ่มกำลังรู้สึกไม่สบายตัวจึงอยากจะช่วยท่าน

“จะทำอะไรครับ”

“คือคุณลุงดูท่าทางจะเมื่อยมลเลยจะลองขยับตัวท่านน่ะค่ะแต่ว่าไม่สำเร็จ แหะๆ”

“คุณตัวนิดเดียวจะไปขยับได้ยังไงล่ะครับ มาครับผมทำเอง”

“ให้มลช่วยอีกแรงเถอะค่ะ”

“ก็ได้ครับ”

“ฮึบ!” ด้วยความที่บิดาของเขาตัวใหญ่มากเขาเลยต้องใช้แรงทั้งหมดที่มีดึงรั้งให้ท่านขยับ หญิงสาวเองยังเซมาใส่เขาเลย ชายหนุ่มกับหญิงสาวใบหน้าอยู่ห่างกันเพียงแค่คืบเดียวเท่านั้น ใจของเขาเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

“ระ เรียบร้อยแล้วค่ะ” ชายหนุ่มดึงสติกลับมาจากนั้นก็ถามคนเป็นพ่อว่า

“คุณพ่อสบายตัวขึ้นไหมครับ” ท่านพยักหน้าลงเบาๆ

“ขอบคุณนะครับที่คุณช่างสังเกต”

“ไม่ต้องขอบคุณหรอกค่ะมลแค่อยากจะทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด”

“ยังไงก็ต้องขอบคุณครับ ผมขอตัวไปทำงานก่อนดีกว่าครับ อย่าลืมนะครับว่าวันนี้เรามีนัดกัน

“ไม่ลืมแน่นอนค่ะ”

ก่อนถึงเวลานัดชายหนุ่มเนรมิตให้หญิงสาวธรรมดาๆกลายเป็นเจ้าหญิงภายในไม่กี่ขั่วโมง เธอยังตกใจตัวเองเลยว่าเวลาแต่งตัวจัดเต็มแบบนี้เธอก็สวยไม่แพ้สาวๆคนอื่น เขาพาเธอมาที่บ้านของบุญทรงและมอบของขวัญวันเกิดให้

“วันนี้พาสาวสวยมาด้วยนะหลานชาย”

“นี่มลครับแฟนของผม” ชายหนุ่มแนะนำหญิงสาวข้างกายในฐานะแฟนนั่นทำให้บุญทรงดูจะผิดหวังไม่น้อยเลย

“สวัสดีค่ะคุณลุงบุญทรง” บุญทรงรับไหว้หญิงสาวรุ่นลูกตามมารยาท

“ยินดีที่ได้รู้จักนะหนู ตาเอกพาแฟนมาเปิดตัวแบบนี้ลูกสาวของลุงก็คงหมดหวังแล้วใช่ไหม” ชายหนุ่มตอบกลับด้วยรอยยิ้มบางๆ เขาไม่เคยคิดอะไรเกินเลยกับลูกสาวของบุญทรงเลย มีแต่สาวเจ้าที่คอยแต่แวะเวียนมาหาเขาอยู่บ่อยๆจนบางครั้งก็มีคนอื่นเข้าใจผิด และนี่ก็เป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่ทำให้เขาอยากมีแฟนเป็นตัวเป็นตนเพื่อที่จะได้ไม่มีสาวๆเข้ามาวุ่นวายในชีวิตเขาอีก

“พี่เอกใจร้ายกับวีจังเลยนะคะ วีตามจีบพี่ตั้งนานไม่เคยสนใจวีเลยพอมาวันนี้มาเปิดตัวแฟนในงานวันเกิดคุณพ่อของวี่อีก” สาวน้อยบอกออกไปด้วยความน้อยใจ

“พี่ขอโทษครับแต่ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้นี่หน่า”

“เอกไปหาอะไรทานเถอะนะ ส่วนลูกไปทักทายแขกด้านนู้นกับพ่อหน่อยแล้วกัน”

“ค่ะคุณพ่อ” กรรวียอมเดินตามคนเป็นพ่อไปติดๆ

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel