11. สงสัย

“คุณใบหม่อนบอกว่ารสชาติดี แต่ทำไมทำหน้าแบบนั้นครับ”

ฐากูร พูดกระเซ้าแทงใจดำเข้าพอดีทำเอาคนฟังสะดุ้งโหยงรีบหันมาฉีกยิ้มทำหน้ามั่นใจ

“เอ่อ..มันเป็นวิธีของฉันเวลาที่ดื่มน่ะค่ะ” ใบหม่อนหาข้อแก้ตัวจนได้

“ยังไงเหรอครับ” ฐากูรชักจะสนใจ

“เวลาที่ดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ไม่ให้เมาจะต้องทำท่าพะอืดพะอมอย่างที่ฉันทำนี่แหละค่ะ”

คำตอบของใบหม่อนทำเอาฐากูรหัวเราะขบขัน ใบหม่อนก็พลอยหัวเราะตัวเองไปด้วยที่ช่างสรรหามาเล่าโดยไม่มีเค้าความจริงเอาเสียเลย ไม่รู้ว่าเขาจะเชื่อเธอหรือเปล่า แต่จะเชื่อหรือไม่เวลานี้ไม่สนแล้ว ขอให้แก้ตัวเอาไว้ก่อน

“จริงหรือครับ ผมเกิดมาก็เพิ่งเคยได้ยินนี่แหละ ใครบอกคุณใบหม่อนหรือครับว่าต้องทำท่าพะอืดพะอมเวลาดื่มเหล้าแล้วจะไม่เมา” เขาถามเสียงกลั้วหัวเราะ

“ฉันทดลองด้วยตัวเองแล้วได้ผลค่ะ”

เธอตอบหน้าตาเฉยแบบภูมิใจในตัวเองอีกต่างหาก

“คุณลองดื่มเบียร์สักสิบแก้วแล้วไม่เมา ผมจะเชื่อครับ”

ฐากูรนึกสนุก ในขณะที่คนฟังไม่ได้สนุกไปด้วยแต่กลับทุกข์ขึ้นมาทันทีที่ให้ข้อมูลผิด ๆ ไปแล้ว ยังต้องถูกทดสอบด้วยเบียร์อีกตั้งสิบแก้ว แค่แก้วเดียวก็แทบขะย้อนออกมาไม่ทันแล้ว ซวยจริง ๆ รู้อย่างนี้สารภาพแต่แรกก็ดีว่าไม่เคยดื่มเหล้าดื่มเบียร์มาก่อน

ใบหม่อน จำต้องรักษาหน้าตัวเองด้วยการกล้ำกลืนฝืนทนดื่มเบียร์โดยมีฐากูรคอยเชียร์อย่างใกล้ชิด เพียงแค่ไม่ถึงสี่แก้ว ใบหม่อนก็ทำท่าจะมึน ๆ ขึ้นมาเสียแล้ว แต่ก็ต้องดื่มเป็นเพื่อนเขาไปเรื่อย ๆ

ฐากูร เริ่มหันไปเห็นเพื่อน ๆ ของเขาทั้งสามคู่ต่างก็นัวเนียกอดจูบกับคู่ของตนอย่างไม่สนใจสายตาของฐากูรที่มองด้วยความอิจฉา เขาจึงหันมาหาใบหม่อนด้วยสายตาหวานฉ่ำเป็นประกายจากแสงสลัวของแสงไฟ ในหัวของเขาจินตนาการไปไกลถึงขั้นที่ว่าได้พาใบหม่อนไปนอนเปลือยเปล่าอยู่ด้วยกันบนเตียงเสียแล้ว โดยที่อีกฝ่ายไม่ได้รู้ตัวเลยว่าเขากำลังลวนลามเธอทางความคิดอยู่

“คุณใบหม่อนรู้ตัวหรือเปล่าครับว่าคุณสวย..เซ็กซี่มาก...จนผมอดใจแทบไม่ไหว”

เขาพูดเสียงกระซิบพร้อมกับขยับเข้าใกล้ก่อนจะหยิบกระเป๋าที่วางบนตักของใบหม่อนไปวางข้างกายของเขาแทน

“อุ๊ย..คุณตั้ม”

ใบหม่อน สะดุ้งเมื่อกระเป๋าคู่ใจถูกยกออกไปจากตัก แม้เธอจะเริ่มมีอาการเมาขึ้นมาแล้ว แต่ก็ยังรับรู้ได้ว่าเขากำลังขยับมาใกล้ชิด

“ไม่ต้องกลัวกระเป๋าจะหายหรอกครับ ถ้าหายผมจะชดใช้ให้สิบเท่าเลย” เขาบอกเสียงขบขันที่ใบหม่อนทำหน้าตกใจ

“ไม่ใช่อย่างนั้นหรอกค่ะ ฉันก็แค่ชินกับการที่มีกระเป๋าอยู่ใกล้ ๆ น่ะค่ะ” ใบหม่อนยิ้มแหยบอกเขาไป

“ผมเห็นว่ามันเกะกะก็เลยช่วยยกไปเก็บให้น่ะครับ”

เขาพูดพร้อมกับเลื่อนมือไปลูบไล้ที่หัวเข่าของใบหม่อนก่อนเบา ๆ คล้ายหยั่งเชิงดู ใบหม่อนขนลุกเกรียว ตัวแข็งทื่อด้วยความตื่นเต้นตกใจ เกิดมาก็ยังไม่เคยมีชายใดกล้าทำกับเธอถึงขนาดนี้

ใบหม่อนเริ่มรับรู้ถึงมือของเขาที่เริ่มจะไต่สูงขึ้นมาถึงขาอ่อน รู้สึกเหมือนเธอกำลังถูกคุกคามทางเพศ เธอจะยอมให้ผู้ชายแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักกันคนนี้มาลวนลามไม่ได้

“เอ้อ..คุ..คุณตั้มคะ..”

ใบหม่อนระงับเสียงไม่ให้แสดงความไม่พอใจออกมา

“ว่าไงครับ”

เขาเงยหน้ามาสบตาเธอ จึงได้เห็นแววตาของใบหม่อนวาววับเหมือนไม่ชอบใจ ทำให้ฐากูรชะงักไป

“ช่วยขยับไปนิดหนึ่งได้ไหมคะ..คือ..ฉันจะเข้าห้องน้ำน่ะค่ะ” ใบหม่อน พยายามยิ้มหวานกลบเกลื่อนความไม่พอใจ

“อ๋อ..ได้สิครับ” เขารีบปล่อยมือจากหัวเข่าเธออย่างเสียดาย

“ขอกระเป๋าฉันด้วยค่ะ”

ใบหม่อน ยื่นมือให้เขาส่งกระเป๋าให้ พอได้กระเป๋ามาก็รีบเดินจ้ำอ้าวไปที่ห้องน้ำทันที

ฐากูรมองตามด้วยความรู้สึกแปลกใจที่ใบหม่อนทำท่าเหมือนไม่ชอบในสิ่งที่เขาทำ ที่ผ่านมาเขาเคยใช้ภาษากายนี้ได้ผลมาตลอด ไม่เคยพลาด เพียงแค่เขาขยับเข้าใกล้ชิดผู้หญิงที่เขาสนใจจะต้องอ่อนระทวยขยับเข้ามาแนบชิดอย่างไม่อิดออดแม้แต่น้อย และพร้อมที่จะให้เขาถึงเนื้อถึงตัวได้ในทันที แต่กับใบหม่อนทำไมเธอจึงไม่ได้มีท่าทีโอนอ่อนผ่อนตามเขาเลย เธอไม่เหมือนผู้หญิงที่มาเที่ยวกลางคืนอย่างที่เขาเคยชิน ไม่รู้ว่าคืนนี้เขาจะชวนเธอขึ้นเตียงได้หรือเปล่า

เสียงเพลงบนเวทีเริ่มคึกคักเมื่อมีวงดนตรีจากนักร้องชุดใหม่มาทำหน้าที่ให้ความบันเทิง ฐากูร เห็นหลายคนเริ่มลุกขึ้นออกท่าทางเต้นยักย้ายส่ายสะโพกตามจังหวะดนตรีร็อคที่เร้าใจ รวมทั้งปวัฒน์กับคเณศ ก็พาคู่ของตัวเองออกไปวาดลวดลายอย่างเมามันตรงลานกว้างใกล้เวทีที่เริ่มมีคนออกไปเต้นกันจนเกือบเต็ม แต่ทินกรยังคงนั่งดื่มอยู่กับที่ แต่โยกตัวไปมาตามจังหวะเสียงเพลงคู่กับธัญญา

“คุณมีมี่ครับ”

ฐากูร ขยับไปนั่งใกล้ ๆ ธัญญา ที่กำลังนั่งโยกตัวไปตามจังหวะเสียงเพลงอย่างสนุกสนาน

“มีอะไรหรือคะคุณตั้ม อ้าว..ใบหม่อนไปไหนคะ”

ธัญญา ทำหน้าตกใจที่ไม่เห็นใบหม่อนนั่งอยู่กับฐากูร

“คุณใบหม่อนไปเข้าห้องน้ำน่ะครับ”

ฐากูร ต้องพูดเสียงดังใกล้หูเพื่อแข่งกับเสียงเพลง ธัญญาพยักหน้ารับรู้

“ผมอยากถามคุณว่า ใบหม่อนเป็นเพื่อนคุณมีมี่จริงหรือเปล่า” ฐากูรถามธัญญา

“อุ๊ย..จริงสิคะ ทำไมคุณตั้มถึงได้ถามแบบนี้คะ”

ธัญญา หันมามองหน้าฐากูรด้วยสายตาหวานฉ่ำ เธอทราบจากทินกรว่าฐากูรชอบผู้หญิงที่มีเสน่ห์เย้ายวนใจไม่อ่อนด้อยประสบการณ์ทางเพศ ธัญญาจึงกลัวเขาจะจับได้ว่าใบหม่อนเพื่อนเธอนั้นเป็นผู้หญิงประเภทหน่อมแน้มไม่เป็นงาน แถมไร้เดียงสาเรื่องผู้ชายอีกต่างหาก ซึ่งอาจจะไม่ถูกสเป๊กของฐากูรก็ได้

“ผมไม่แน่ใจน่ะครับ เห็นเธอไม่เหมือนคุณมีมี่เลย ผมอยากจะให้คุณใบหม่อนเป็นเหมือนคุณมีมี่”

ฐากูร พูดเหมือนอยากจะบอกในสิ่งที่เขาต้องการ ธัญญาจึงยิ้มหวานส่งสายตายั่วเย้าเขาพร้อมกับยื่นมือข้างหนึ่งไปจับต้นขาเขาลูบไล้ไปมาเป็นการหยอกเย้าให้เขารู้สึกมีชีวิตชีวาหายเซ็ง

“ใบหม่อนทำให้คุณเซ็งจนหมดสนุกหรือเปล่าคะ”

ธัญญา ถามตามตรง เพื่อจะได้ไปเตือนใบหม่อน

“โอ๊ะ..ไม่หรอกครับ เพียงแต่ผมชอบคนที่..เหมือนคุณมีมี่มากกว่า ผมว่าคุณใบหม่อนไม่เหมาะกับผมสักเท่าไหร่สำหรับคืนนี้ แล้วผมก็ไม่แน่ใจว่าคืนนี้คุณใบหม่อนจะ..ไปต่อกับผมหรือเปล่า”

ฐากูรส่งสายตาบอกความนัยถึงความหมายของคำว่า “ไปต่อ” ซึ่งธัญญาก็รู้ความหมายนั้นเป็นอย่างดี

“ไปสิคะ..ใบหม่อนน่ะถ้าถูกใจเธอไปแน่นอนค่ะ เหมือนมีมี่ไงคะ ถ้ามีมี่ถูกใจถึงไหนถึงกันค่ะ แต่น่าเสียดายนะคะที่คืนนี้มีมี่ไม่ว่างสำหรับคุณเสียแล้วสิ..คืนนี้คุณต้องไปกับใบหม่อน” ธัญญา ทำเสียงหวานออดอ้อนอย่างมีจริต

“คุณแน่ใจหรือเปล่าครับว่าใบหม่อนจะยอมไปกับผม”

“ทำไมคุณถึงคิดว่าใบหม่อนจะไม่ไปกับคุณล่ะคะ”

ธัญญา ถามเสียงขบขัน แต่ในใจก็นึกหวั่นอยู่เหมือนกันว่า ใบหม่อนอาจจะไปปล่อยไก่ให้เขาเห็นถึงความอ่อนหัดเข้าก็ได้

“ไม่รู้สิครับ ผมว่าคุณใบหม่อนดู..แปลก ๆ”

“แปลกยังไงคะ”

ธัญญา แกล้งเอียงคอเข้าใกล้ ๆ ถามเขาที่หูให้เขาจักกะจี้เล่น

“แปลกที่ไม่เหมือนคุณมีมี่น่ะสิครับ คือ..ผมชอบผู้หญิงร้อนแรงมีประสบการณ์แบบคุณมีมี่กับเพื่อนคุณมีมี่อีกสองคนที่จับคู่เจ้าเคกับนายวัฒน์น่ะครับ ผมว่าใบหม่อนไม่เหมือนคุณกับเพื่อนสองคนนั้นเลย”

ฐากูร บอกรสนิยมไปตามตรง สำหรับการพูดคุยกับเพื่อนหญิงในสถานที่เช่นนี้ไม่จำเป็นที่จะต้องมาเสแสร้งกัน

“ต๊าย..คุณหาว่าใบหม่อนเพื่อนของฉันเป็นพวกอ่อนหัดอ่อนประสบการณ์หรือไงคะ” ธัญญาแกล้งทำเสียงต่อว่าเขา

“ไม่ใช่นะครับ ผมแค่..สงสัยน่ะ คือผมไม่ชอบยุ่งกับผู้หญิงที่แบบว่า เอ้อ...เวอร์จิ้น อินโนเซ้นท์น่ะครับ”

“จริงหรือคะ ที่คุณไม่ชอบสาวบริสุทธิ์ผุดผ่อง”

ธัญญา ถามเสียงกลั้วหัวเราะใส่จริตแพรวพราว

“ครับ..ผมสนุกกับผู้หญิงแบบคุณมีมี่มากกว่า”

เขาบอกด้วยน้ำเสียงคล้ายจะหยอกล้อ ธัญญายิ้มด้วยความปลื้มใจ

“ฉันเพิ่งจะได้ยินผู้ชายอย่างคุณนี่แหละค่ะที่ปฏิเสธไม่อยากมีสัมพันธ์กับผู้หญิงที่เวอร์จิ้น เพราะส่วนใหญ่ฉันได้ยินแต่ว่าพวกผู้ชายชอบเปิดบริสุทธิ์สาว ๆ มากกว่า”

ธัญญากระเซ้าเขาด้วยความขบขัน

“ผมอาจจะเป็นผู้ชายส่วนน้อยก็ได้ครับ ผมหวังว่าเพื่อนคุณคงจะไม่ใช่สาวเวอร์จิ้นนะครับเพราะผมไม่ชอบแบบนั้น”

ฐากูร แกล้งกล่าวสัพยอกเพื่อให้ธัญญาพูดอะไรเกี่ยวกับใบหม่อนออกมา

ธัญญาได้ยินคำพูดของฐากูรที่เผยความนัยไม่ชอบผู้หญิงที่ไร้ประสบการณ์เช่นนั้นก็ชักจะกลุ้มใจแทนเพื่อน ไม่รู้ว่าใบหม่อนไปทำท่าไหนเข้าจึงทำให้ฐากูรมองออกได้ขนาดนั้นว่าเพื่อนเธอเป็นพวกด้อยประสบการณ์ เห็นทีจะต้องรีบพูดแก้ให้เพื่อนเสียแล้วก่อนที่จะถูกผู้ชายทิ้งเป็นรายที่สองอีก ด้วยสาเหตุของการเป็นผู้หญิงที่ดีเกินไป

“แหม..คุณตั้มขา..ใบหม่อนแต่งตัวเซ็กซี่ดื่มเก่งขนาดนั้นคุณยังคิดว่าเพื่อนมีมี่ยังเวอร์จิ้นอินโนเซ้นท์อยู่อีกหรือคะเนี่ย”

ธัญญา แกล้งกระเซ้าหัวร่อต่อกระซิก

“เรื่องแต่งตัวเซ็กซี่ผมไม่เถียงหรอกครับ แต่ผมว่าใบหม่อนดูไม่ค่อยมั่นใจในความเซ็กซี่ของตัวเองเท่าไหร่ และที่ผมแปลกใจคือเรื่องดื่มเหล้า เธอเหมือนคนที่เพิ่งหัดดื่มครั้งแรก” ฐากูรบอกตามที่เขารู้สึก

“ไม่จริงค่ะ ใบหม่อนดื่มเก่งจะตาย แล้วก็ไม่ได้อินโนเซ้นท์ อย่างที่คุณคิดนะคะ นี่ใบหม่อนแอ๊บแบ้วจนคุณเชื่อเลยหรือคะเนี่ย”

ธัญญาแกล้งทำเสียงขบขัน

“แอ๊บแบ้ว..ยังไงครับ” ฐากูรทำหน้างง ๆ

“ก็แกล้งทำไร้เดียงสาเหมือนคนไม่เคยมาเที่ยวแบบนี้ไงคะ ใบหม่อนน่ะชอบทำแอ๊บแบบนี้แหละค่ะ สงสัยจะนึกว่าคุณตั้มจะชอบเหมือนที่ใบหม่อนเคยใช้กับพวกหนุ่ม ๆ คนอื่นน่ะค่ะ ใบหม่อนนี่เก่งจริง ๆ นะคะทำให้พวกผู้ชายหลายคนคิดว่าเธอเป็นพวกสาวน้อยบริสุทธิ์ไร้เดียงสา แต่ที่ไหนได้ พอใครได้ลิ้มชิมรสต่างก็ต้องติดใจในเสน่ห์ร้อนแรงของใบหม่อนกันทุกคน จนใบหม่อนต้องคอยหลบหน้าเพราะว่าเป็นคนขี้เบื่อ ไม่ชอบจำเจเหมือนกับมีมี่นี่แหละค่ะ” .ธัญญา พูดเชียร์เกินจริง

“จริงหรือครับ”

ฐากูร หรี่ตามองธัญญาด้วยแววตาเป็นประกาย ถ้าใบหม่อนเป็นอย่างที่ธัญญาบอก เขาก็ต้องยกนิ้วให้เจ้าหล่อนแล้วล่ะที่ทำท่าไร้เดียงสาอ่อนหัดตบตาเขาได้เป็นธรรมชาติเช่นนั้น คืนนี้เขาจะต้องพิสูจน์คำพูดของธัญญาให้ได้ว่าใบหม่อนเป็นพวกเสน่ห์ร้อนแรงอย่างที่โม้หรือเปล่า

“เฮ้ย!..ตั้ม..แอบจีบคุณมี่มี่ของฉันหรือไงวะ หึงนะโว้ย”

ทินก รเห็นเพื่อนคุยกับธัญญาอยู่นานก็เริ่มหันมาตะโกนแข่งกับเสียงเพลงเป็นการแซวหยอกล้อ

“หึงจริงหรือคะกรขา..”

ธัญญา ขยับเข้าหาทินกรก็เลยถูกโน้มคอไปจูบเข้าให้

“อย่าเลิฟซีนบ่อยได้ไหมวะ อิจฉาว่ะ” ฐากูรแซวทินกร

“อุ๊ย.ใบหม่อนมาแล้ว มีมี่ขอตัวแป๊บหนึ่งนะคะคุณกรขา..”

ธัญญา หันไปเห็นใบหม่อนกำลังเดินมาที่โต๊ะจึงรีบลุกขึ้นทันที แล้วก็เดินตรงไปหาใบหม่อน ฉุดแขนพาออกไปให้ห่างจากสองหนุ่ม ซึ่งภาพนั้นฐากูรแอบมองจนสองสาวหายลับไปจากสายตา แล้วเขาก็หันมายกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม

“เป็นอะไรวะตั้ม ท่าทางแกดูไม่ค่อยสนุกเลยนี่หว่า” ทินกรขยับมาตบไหล่เพื่อนเบา ๆ

“ใครจะสนุกซาบซ่านเหมือนคู่ของแกกับพวกเจ้าเคเจ้าวัฒน์ล่ะ” ฐากูรบอกอย่างเซ็ง ๆ

“พูดแบบนี้แสดงว่าคุณใบหม่อนไม่ได้เร้าใจแกเลยใช่ไหมเนี่ย ฉันก็เห็นเขาสวยเซ็กซี่ดีนี่นา หรือว่าไม่ถูกสเป๊กแกวะ”

“เออสิ!..สเป๊กของฉันมันต้องเร่าร้อนใจถึงแบบยัยมีมี่ของแกนั่น แต่ยัยใบหม่อนอะไรนั่นอ่อนหัดเป็นบ้าเลยล่ะ ฉันจะจับจะกอดหน่อยก็ไม่ได้ เมื่อกี้ลูบขาเข้าหน่อยก็ทำท่าปวดฉี่ซะงั้น ฉันล่ะหมดอารมณ์เลย”

ฐากูร ระบายให้เพื่อนฟังอย่างไม่ปิดบัง

“คนมาเที่ยวมาดื่ม มีแบบนี้ด้วยหรือวะ แกอำเล่นหรือเปล่า” ทินกรไม่เชื่อ

“ไม่ได้อำ ฉันพูดจริง ๆ ฉันถึงได้แอบถามยัยมีมี่ของแกไงว่ายัยใบหม่อนนั่นเป็นเพื่อนกับมีมี่จริงหรือเปล่า ทำไมถึงได้ทำตัวแตกต่างจากคนอื่นนัก ขนาดดื่มเบียร์ยังไม่เป็นเลยคิดดู ฉันพอจะดูออกว่ายัยนั่นไม่ใช่นักดื่มหรอก แต่คุณมีมี่ของแกยืนยันว่าเพื่อนของเขาก็แค่แอ๊บแบ้วไร้เดียงสาไปอย่างนั้นเอง ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าจริงหรือเปล่า กลัวแต่ว่าจะเป็นพวกอ่อนหัดไร้ประสบการณ์มากกว่า”

“แกก็สอนประสบการณ์ให้เขาสิวะ จะยากอะไร”

ทินกรแนะนำพร้อมหัวเราะขบขันเพื่อน

“แกพูดยังกะไม่รู้นิสัยของฉันเลยนะนายกร คนอย่างฉันไม่เอาผู้หญิงหน่อมแน้มไร้ประสบการณ์ขึ้นเตียงโว้ย อย่างฉันมันต้องอย่างยัยมีมี่ แล้วก็เพื่อนอีกสองคนของมีมี่นั่นถึงจะใช่”

“งั้นแกเอายัยมีมี่ไป คืนนี้ฉันจะจัดการสอนประสบการณ์ให้น้องใบหม่อนเอง” ทินกรเสนอเป็นการกระเซ้าเย้าแหย่

“ไม่ได้!.” ฐากูรรีบบอกเสียงเข้ม

“อะไรวะ เมื่อกี้บอกอยู่หยก ๆ ว่าชอบมีมี่ ไม่ชอบใบหม่อน” ทินกรชักจะไม่เข้าใจเพื่อนเสียแล้ว

“ก็แกคั่วอยู่กับมีมี่ก่อนแล้ว ฉันไม่ซ้ำรอยเพื่อนโว้ย ลืมกฎของก๊วนเราแล้วหรือไงวะ จะไม่มีอะไรกับผู้หญิงคนเดียวกัน”

“งั้นแกก็ต้องกล้ำกลืนฝืนใจสอนวิชาสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิตบนเตียงให้ยัยใบหม่อนคืนนี้แล้วล่ะ”

ทินกร บอกเสียงกลั้วหัวเราะเป็นการกระเซ้าตามประสา

ฐากูรคอยมองดูสองสาวว่าจะเข้ามานั่งเมื่อไหร่ เขาเห็นสาวสวยเซ็กซี่อย่างน้อยสองคนที่อยู่โต๊ะถัดไปแอบส่งสายตาเย้ายวนเชิญชวนให้เขาไปนั่งด้วย ถ้าไม่เกรงใจว่าธัญญาจับให้เขาคู่กับใบหม่อนแล้ว ก็คงเดินเข้าไปนั่งกับสาวสวยคนนั้นแล้ว

เขาจึงได้แต่ขยิบตาส่งยิ้มให้เธอไปเท่านั้นเอง เขามีมารยาทพอที่จะรักษาน้ำใจของธัญญาที่เป็นคู่ขาของเพื่อนรัก