Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
หลงกล
“ น้องไหม มานั่งทำอะไรตรงนี้ ”เสียงทุ้มอบอุ่นดังขึ้นจากด้านหลัง เธอเงยหน้าขึ้น เห็นชายหนุ่มร่างสูงเดินเข้ามาหยุดตรงหน้า
“ คือ…ไหมไม่เคยดื่มอะไรแบบนั้น ก็เลยไม่รู้จะปฏิเสธพี่บิวยังไง ”เธอตอบเสียงแผ่ว ดวงตาหลบสายตาเขาด้วยความเก้อเขิน
“ พี่ขอโทษแทนไอ้บิวมันด้วยนะ ”
“ ไม่เป็นไรค่ะ ไหมเองก็ขอโทษที่เดินหนีออกมา ”
เขายิ้มบาง ๆ พลางนั่งลงข้าง ๆ “ ไหมไม่ผิดหรอก ไอ้บิวนั่นแหละผิด ที่คะยั้นคะยอให้ไหมดื่มของมึนเมาแบบนั้น ”
หญิงสาวเงยหน้าขึ้นสบตาเขาแวบหนึ่งก่อนเอ่ยถามเสียงเบา“ พี่กันต์ไม่รังเกียจไหมเหรอคะ ”
“ รังเกียจเรื่องอะไร ”
“ ก็เรื่องที่ไหมเป็นแค่คนใช้… ”
เขาหัวเราะเบา ๆ พลางส่ายหัว “ สมัยนี้ไม่มีใครเขาแบ่งชนชั้นกันแล้ว ”
“ แต่ถึงยังไง คนอื่นเขาก็มองว่าไหมอยู่ที่ต่ำ ”
“ คนอื่นที่ว่าหมายถึงไอ้ปริญใช่มั้ย ”
เธอเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนพยักหน้า “ ค่ะ ”
“ ไม่เอาหน่า อย่าคิดมากเลย พี่ไม่รังเกียจเราหรอก ”
“ ขอบคุณนะคะ ที่ไม่รังเกียจไหม ”
เขายิ้มอ่อนลง “ ไหมมีเรื่องไม่สบายใจอะไรก็ระบายได้นะ พี่ยินดีรับฟัง ”
“ ไม่มีหรอกค่ะ ไหมแค่รู้สึกไม่ค่อยชอบอะไรแบบนี้ ”
“ หมายถึงงานปาร์ตี้เหรอ ”
“ ใช่ค่ะ ”
“ ไอ้ปริญมันบังคับมาใช่มั้ย ”
“ ค่ะ ”
“ งั้นพี่ไปเอาน้ำส้มให้นะ ”
“ ไม่เป็นไรค่ะ พี่กันต์ ”
“ ถ้าไหมไม่กินอะไรเลย พี่เสียใจนะ ”
หญิงสาวหัวเราะเบา ๆ “ ก็ได้ค่ะ ”
“ งั้นตามพี่มา ”
ทั้งคู่เดินไปยังห้องข้างในที่เงียบกว่าด้านนอก เสียงเพลงจากงานปาร์ตี้เล็ดลอดเข้ามาเพียงแผ่ว ๆ
“ นี่มันห้องอะไรคะ ”
“ ก็ห้องที่ไว้จัดงานปาร์ตี้แหละ แต่วันนี้พี่จัดข้างล่าง ”
“ อ๋อ ”
“ นี่น้ำส้มนะ ”
“ ขอบคุณค่ะ ”
เธอรับแก้วน้ำมาถือไว้ด้วยรอยยิ้ม ก่อนยกขึ้นดื่มไปครึ่งแก้ว
แต่ยังไม่ทันจะพูดอะไรต่อ เสียงประตูถูกเปิดออกพร้อมแรงกระแทกเบา ๆ
“ ไอ้กันต์ มึงคิดจะทำอะไรวะ ”
ทั้งสองหันไปพร้อมกัน เห็นเขา คนที่เธอไม่อยากเจอในคืนนี้ยืนอยู่ตรงประตู สีหน้าเคร่งเครียด
“ กูไม่ได้จะทำอะไร ” กันต์ตอบเรียบ ๆ
“ โกหก ”เสียงของเขาแข็งกร้าวขึ้นทันที
“ มึงเป็นบ้าอะไรวะไอ้ปริญ ”
“ มึงเอาอะไรใส่ในแก้วน้ำส้มนั่น ”
“ ไม่มี ”
“ กูไม่เชื่อ ”เขาเดินเข้าไปแย่งแก้วจากมือเธอแล้วเททิ้งทันที
หญิงสาวตกใจ “ นี่มันเรื่องอะไรคะ ”
“ นั่นดิ พี่ก็งงเหมือนกัน ” กันต์พูดพร้อมขมวดคิ้ว
“ ไหม กลับบ้าน ”
“ ปล่อยไหมนะ ”
“ ไปขึ้นรถ ”
“ อะไรเนี่ย ”
“ ฉันสั่งให้รีบขึ้นรถ ” น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความหงุดหงิด
เธอขมวดคิ้ว “ ทำบ้าอะไรของคุณ ทำไมต้องทำเหมือนฉันเป็นเด็กด้วย ”
“ เธอโง่มากนะที่ยอมอยู่ในห้องกับไอ้กันต์สองต่อสองแบบนี้ ”
“ ทำไมจะไม่ได้คะ พี่กันต์เป็นคนดี ”
“ รู้ได้ไงว่ามันเป็นคนดี ”
“ ก็พี่กันต์พูดดีกับไหม ”
เขาหัวเราะในลำคอเบา ๆ แต่เต็มไปด้วยความเหน็บแนม“ เธอตัดสินคนอื่นเพียงเพราะเขาพูดจาดี ๆ ด้วยเนี่ยนะ ”
“ ก็แล้วพี่กันต์ไม่ดีตรงไหน ”
“ก็มันชอบวางยาผู้หญิง”
“ไม่จริงไหมไม่เชื่อ ถ้าพี่กันต์ใส่ยาเข้าไปในน้ำส้มไหมก็ต้องเห็นสิ”
“จะไปเห็นได้ยังไงก็ยามันละลายในน้ำได้เพียงไม่กี่วินาที ”
“ แต่ไหมยืนอยู่ด้วยตอนที่พี่กันต์เทน้ำส้มใส่แก้ว ”
“ ก็ดีละที่ระมัดระวังตัว ”เมื่อเขาได้ยินดังนั้นจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก
“ อีกอย่างถ้าพี่กันต์ใส่ยาไหมก็ต้องรู้สึกสิ ”
“ ถ้าในน้ำส้มนั่นมียา คาดว่าอีกไม่นานมันจะออกฤทธิ์ ”
“ แล้วคุณปริญรู้ได้ยังไงว่าไหมอยู่ในห้องนั้นกับพี่กันต์ ”
“ ก็.. ”
“ คุณปริญคะทำไมไหมเริ่มรู้สึกแปลกๆ ”
เขาพูดยังไม่ทันจบจู่ๆเธอก็เริ่มแสดงอาการแปลกๆ
“ อย่าบอกนะว่ายากำลังออกฤทธิ์ ชิบหายละ ”
“ คุณปริญคะไหมร้อน ”
เมื่อเขาเห็นท่าไม่ดีจึงรีบจอดรถแล้วเดินอ้อมไปเปิดประตูรถให้เธอ
“ ลงจากรถก่อนแล้วใช้น้ำนี่ล้างหน้าซะ ”
“ ห้า ห้า ห้า ไหมล้อเล่นค่ะ ”
“ เพื่อนเล่นเธอหรอ!”
“ อย่าทำหน้าแบบนั้นสิคะ ไหมกลัวนะ ”
“ รู้งี้ แม่งปล่อยให้ไอ่กันต์เล่นงาน”
พูดจบเขาก็เดินกลับเข้าไปนั่งฝั่งคนขับแล้วออกรถด้วยความเร็วจนเธอไม่ทันตั้งตัว
“ กรี๊ดดด!!! คุณปริญไหมกลัวแล้ว ไหมขอโทษ ”
“ เป็นไงหล่า ”
“ คุณปริญ ไหมร้อน ” และไม่นานเธอก็แสดงอาอการแปลกๆอีกครั้ง
“ คิดว่าชั้นจะหลงกลเธออีกรอบหรอ ไม่มีทาง ”
“ คุณปริญคะ ไหมหายใจไม่ออก ”
“ เลิกแสดงละครได้แล้วชั้นไม่หลงกลเธอหรอก ”
“ คุณปริญ..รอบนี้ไหมร้อนจริงๆไม่ได้ล้อเล่น ”
“ นั่นเธอคิดจะทำอะไร ”เมื่อเธอพยายามปลดเข็มขัดนิรภัยออกเขาจึงชะลอรถแล้วรีบห้ามปรามเธอทันที
“ ร้อน ร้อน ไม่ไหวแล้ว ”
“ หยุดนะ ไม่งั้นฉันทิ้งเธอลงข้างทางแน่ ”
“ ไหมไม่ไหวแล้วจริงๆ ” เธอพูดเสียงสั่นพลางลูบไล้ตามเรือนร่าง
ส่วนเขาที่เห็นดังนั้นก็ชะลอความเร็วก่อนจะหักรถไปจอดข้างทาง
“ ซวยแล้วไง!”เขาอุทานด้วยความตกใจเมื่อเห็นว่าเธอไม่ได้แกล้ง
“ คุณปริญคะ..ช่วยไหมด้วย ”พูดจบเธอก็กระโจนเข้าหาเขาจากนั้นเธอก็สูดดมกลิ่นกายหนุ่มเข้าปอด
“ ทำไงดีวะ ”
“ ไหมต้องการคุณ ” พูดจบเธอก็หันไปปลดเข็มขัดของเขา และไม่นานท่อนเอ็นขนาดของเขาก็ปรากฎต่อหน้า
“ เราไปทำที่อื่นกันมั้ย ” เขากล่าวน้ำเสียงสั่น
ส่วนเธอนั้นไม่ฟังเขาแถมยังขึ้นคล่อมร่างใหญ่ด้วยความเร่งรีบและไม่นานช่องทางรักของเธอก็ค่อยๆกลืนกินท่อนเอ็นเข้าไปทีละนิดจนสุด
“ อ๊าาา! ”เขาเผลอเปล่งเสียงครางดังลั่นรถ
“ คุณปริญคะช่วยไหมหน่อยนะคะ ”เธออ้อนวอนเขาด้วยน้ำเสียงสั่น
“ ให้ชั้นช่วยยังไง ”
“ ไหมอยากให้คุณปริญกินมัน ”
ทันทีที่เขาจัดการกับยอดปทุมถัน เธอก็ครางเสียงดังจนเขาต้องรีบปิดปากเธอ
“ อ๊าาาา!”
“ อย่าร้องดัง ”
เธอพยักหน้ารับทราบจากนั้นเธอก็ขยับช่วงล่างขึ้นลงต่ออย่างไม่รีรอ
“ อ่าส์.. ”เขาหลุดครางพร้อมกับปลดปล่อยน้ำรักเข้าสู่ข้างในตัวเธออย่างไม่อาจอั้นมันไว้ได้
“ ถุงยาง! ”
แต่แล้วเมื่อเขานึกขึ้นได้ว่าลืมใส่เครื่องป้องกัน
“ หยุดทำไม ”
“ฟังนะ เราต้องรีบกลับบ้านกัน ”
“ แต่ว่าไหมยังร้อนในกาย มันร้อนไปทั่ว ”
“ก็อดทนอีกนิดไม่ได้หรือไง เพราะขืนทำต่อเดี๋ยวมีคนมาเห็นเข้า ”
“แต่ว่า..”
“รอถึงบ้านแล้วฉันถึงจะสามารถช่วยได้ แต่ระหว่างนี้เธออาจต้องพึ่งตัวเองไปก่อนโอเคมั้ย ”
“เอางั้นก็ได้ เธอพยักหน้าอย่างเข้าใจ ”
ส่วนเขาที่เห็นว่าเธอกำลังทุกข์ทรมานกับฤทธิ์ยาจึงเร่งความเร็วของรถ
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
