ตอนที่ 3

ตอนที่ 3

กรณ์พยักหน้า ยอมรับว่าร่างกายของเขามันร้อนรุ่มชอบกลยามได้เห็นลายยกทรงนั่น ทั้งที่มันก็ธรรมดา แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงได้ทำให้ร่างกายของร้อนจนพลุ่งพล่านได้มากขนาดนี้ จะว่าเป็นเพราะเขาห่างหายจากเรื่องบนเตียงก็ไม่น่าจะใช่ เพราะเขาไม่ขาดแคลนเรื่องพวกนี้

“ฉันขอโทษค่ะ ที่ดิฉันแต่งตัวมาสัมภาษณ์งานด้วยเสื้อผ้าสกปรกแบบนี้ แต่มันเป็นเหตุสุดวิสัยค่ะ และดิฉันก็คิดว่าถ้าให้กลับไปเปลี่ยนที่ห้องพักก็คงมาไม่ทันสัมภาษณ์งานแน่ๆ ดิฉันจึงทำได้เพียงแค่กลับไปยังปั๊มน้ำมัน แล้วก็ล้างคราบสกปรกออกเป็นบางส่วนเท่านั้นค่ะ แต่ถ้าหากท่านประธานจะไม่สัมภาษณ์งานดิฉัน เพราะเห็นว่าเสื้อผ้าของดิฉันสกปรกก็ไม่เป็นไรค่ะ ดิฉันขอตัวกลับนะคะ”

ตอบเสียงราบเรียบเช่นเดิม และยังนึกเคืองเจ้าของคันนั้นไม่หายที่ทำให้เธอมีสภาพแบบนี้ โชคดีที่เธอจดจำทะเบียนรถได้ แล้วถ้าเจอเมื่อไหร่ได้เห็นดีกันแน่ ที่ทำให้เธอพลาดโอกาสที่จะได้งานทำ

“ผมยังไม่ได้พูดสักคำว่าจะไม่สัมภาษณ์งานคุณ” กรณ์ย้อนถามเสียงราบเรียบ

“ก็...” พูดได้แค่นั้นก็ต้องทิ้งตัวลงนั่งที่เดิม เมื่อเจอสายตาดุๆ มองมาเหมือนบังคับที่เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมจะต้องกลัวสายตาดุดันคู่นั้นด้วย

“ทีนี้คุณก็บอกผมมาว่าทำไมเสื้อผ้าของคุณถึงเลอะแบบนี้” เขาถามด้วยน้ำเสียงกึ่งจะคาดคั้น ทำให้พราวรัมภารู้สึกไม่พอใจ

“มีรถคันหนึ่งขับผ่านหน้าฉันไปด้วยความเร็ว แล้วพอดีว่าช่วงที่ดิฉันยืนอยู่เป็นแอ่งน้ำจากฝนที่เพิ่งตกลงมา เลยทำให้น้ำกระเด็นมาโดนตัวดิฉันจนเลอะเทอะอย่างที่เห็นนี่แหละค่ะ ส่วนเจ้าของรถคันนั้นก็มารยาทแย่มากๆ ค่ะ ขับรถแบบไม่สนใจคนเดินเลย” น้ำเสียงบ่งบอกว่ายังขุ่นเคืองเจ้าของรถมาก

“ดูเหมือนคุณโกรธแค้นเจ้าของรถคันนั้นมาก” กรณ์ถามเสียงเรียบ หวนคิดถึงตอนตัวเองกำลังเร่งขับรถมาที่บริษัท ตอนนี้เขาไม่ทันสังเกตอะไร รีบเหยียบอย่างเดียว ถ้าเช่นนั้นสาวโชคร้ายที่เขาเห็นหลังไวๆ คนนั้นก็คือผู้หญิงคนนี้

“ก็นิดหน่อยค่ะ”

“ผมขอโทษด้วย”

“คะ?” สีหน้าพราวรัมภาเต็มไปด้วยความสงสัย เมื่ออยู่ๆ เขาก็กล่าวคำขอโทษแบบไม่มีปี่มีขลุย หรือว่าเขาเป็นเจ้าของรถคันงามคันนั้น

“ผมเป็นเจ้าของรถคันนั้นเอง”

“เอ่อ…” พราวรัมภาถึงกับพูดไม่ออก ทั้งที่เธอหมายมาดเอาไว้ถ้าเจอตัวจะด่าให้หนักๆ แต่พอเจอตัวเป็นๆ ทำเอาเธอพูดอะไรไม่ออก แล้วถ้าด่าเขาไปจริงๆ เธอคงชวดงานแน่นอน

“จะด่าผมก็ได้นะ”

“ไม่…ไม่เป็นไรค่ะ ว่าแต่ท่าน…ท่านประธานจะเริ่มสัมภาษณ์งานดิฉันได้หรือยังคะ” เพราะไม่อยากคุยนอกเรื่อง แล้วเธอก็หิวมากแล้วด้วย คนอยากได้งานทำจึงทักท้วงขึ้นมาเสียดื้อๆ

“ก็นี่ไงครับ ผมกำลังสัมภาษณ์งานคุณอยู่”

“สัมภาษณ์อยู่เหรอคะ” หญิงสาวทำหน้าประหนึ่งว่าถูกผีหลอกเมื่อได้ฟังคำตอบจากเขา งานนี้เธอคงต้องอดได้งานอีกแล้วแน่ๆ ในเมื่อเล่นใส่อารมณ์ไปซะขนาดนั้น