3

Chapter 3

“เฮ้อ! เป็นอีกวันที่เฮงซวย ชีวิตอีปลาจะได้เจออะไรดี ๆ กับเขาไม่นี่!?”

บ่นไปก็แค่นั้น นอกจากจะไม่มีอะไรดีขึ้น เธอก็ต้องเป็นคนตกงาน พรุ่งนี้ต้องเดินต๊อกต๋อยหางาน

ปารารีเดินคอตกไปตามฟุตบาท ก่อนจะหยุดนั่งที่ม้านั่งข้างทางมองรถราวิ่งวุ่นวายกันตามถนน ปาราหยิบโทรศัพท์ออกมากดก่อนจะส่งข้อความหาฟ้ารดา เธอชวนฟ้ารดาไปดูอาการเด็กน้อยที่วิ่งชนเธอเมื่อวาน

“พี่ปลาว่างไหม?”

(“ว่าง มีอะไรหรือเปล่า?”)

“พี่ฟ้าไปเป็นเพื่อนปลาหน่อยสิ”

(“ไปไหน?”)

“ไปเยี่ยมเด็กคนนั้นค่ะ”

(“ได้สิ เดี๋ยวพี่ไป ตอนนี้ปลาอยู่ไหน?”)

“เดี๋ยวปลาไปหานะพี่”

(“จ้ะ”) ปารารีถอนหายใจอีกระลอก ก่อนจะลุกขึ้นเดินตรงไปที่ป้ายรถเมย์

โรงพยาบาล

ปารารีถือกระเช้าผลไม้เดินเข้าไปในโรงพยาบาลพร้อมฟ้ารดา พอไปถึงห้องพักพิเศษของเด็กชาย ปารารีเคาะประตูเบา ๆ แล้วเปิดเข้าไป

“อินังหน้าด้าน แกทำให้ฉันโดนทัวร์ลง!” ปิยะดาชี้หน้าคาดโทษปารารี เพราะผู้หญิงคนนี้คนเดียวที่ทำให้ต้องโดนรถทัวร์ คนในโซเชียลต่างด่าปิยะดาที่โยนความผิดให้ปารารี ว่าทำน้ำซุปหม่าล่าหกรดลูกชาย ทั้งที่ความเป็นจริงเธอไม่ดูแลลูกให้ดี วิ่งทะเล่อทะล่าไปชนพนักงาน

แต่ก็เหมือนที่เคยบอก ใครจะผิดก็ได้ แต่ต้องไม่ใช่คนอย่างปิยะดา เธอไม่ผิด ไม่ใช่คนผิด คนผิดคือนังนั่น ไม่ใช่เธอ!

“คุณคะ พวกเราแค่มาเยี่ยม…” ฟ้ารดาเอ่ยขึ้น แต่ปิยะดาโพล่งขึ้น

“ฉันไม่ต้องการให้มาเยี่ยม ฉันต้องการให้ชดใช้ ถ้าแกไม่ยอมชดใช้ อย่าคิดว่าฉันจะจบเรื่องนี้” ปิยะดาไม่ยอมจบอย่างที่ปากพูดแน่ นังเด็กนี่กล้าดียังไง ทำให้ลูกเธอเจ็บตัวยังไม่พอ ยังมาทำให้เธอต้องอับอาย ทัวร์ลงยับ แล้วคอมเม้นแต่ล่ะคอมเม้น ด่าเธอไม่ได้ผุดได้เกิด และปิยะดาก็เชื่อว่า คนเหล่านั้นจะโดนด่าเธอลากยาวไปถึงปีหน้าแน่นอน

และคนที่ต้องชดใช้มันต้องชดใช้มากกว่าเงินที่หล่อนร้องขอไปแน่นอน

—-

ก็อก ก็อก

"ชุดสูทคุณแมทธิวได้แล้วครับ"

ฝ่ามือหนาที่กำลังลูบไล้ปลีน่องหยุดชะงัก ใบหน้าคมหันไปมองที่บานประตูอย่างหงุดหงิด กระโปรงบานจีบสีม่วงอ่อนที่ถกขึ้นจนถึงเอวต้องดึงลงมาปิดมิดชิด

ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนก่อนเสยผมลวกๆ แล้วเดินไปเปิดประตู เขาแง้มออกเล็กน้อยเพียงพอต่อการหยิบชุดเข้ามาแล้วปิดประตูเสียงดัง แม้เลขาจะยืนงงอยู่หน้าประตูก็ตาม

"วันนี้คงไม่สะดวก คุณกลับไปก่อนนะเอมมี่" เขาเอ่ยบอกสาวนัยน์ตาสีฟ้าเป็นภาษาอังกฤษ

"แล้วเจอกันค่ะ" เธอจุ๊บแก้มเขาก่อนจะออกจากห้องไปอย่างรู้งาน

แมทธิวหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวขึ้นมาสวม ตามด้วยเสื้อสูทสีดำเงาที่ตัดเย็บมาอย่างดี วันนี้เป็นงานเลี้ยงเปิดตัวรองประธานบริษัทเคเคพีกรุ๊ป ซึ่งคุณปู่จัดขึ้นเพื่อต้อนรับการกลับมาของเขาโดยเฉพาะ

เดิมทีเป็นตำแหน่งของพี่ชายเขา แต่เนื่องจากบิดาได้จากไปด้วยอุบัติเหตุรถยนต์พลิกคว่ำเมื่อหนึ่งปีก่อน พี่ชายเขาเลื่อนขึ้นเป็นประธานบริษัท ตำแหน่งรองประธานนี้ก็ว่าง และรอเขาเรียนจบเพื่อกลับมารับตำแหน่ง

ธุรกิจของครอบครัวสืบทอดกันรุ่นสู่รุ่น ก่อตั้งมานานกว่า 50 ปี และปีเตอร์ก็เป็นรุ่นที่สาม เขาจึงนับเป็นรุ่นที่สี่ กิจการยานยนต์และพาหนะต่างๆ ผลิตอะไหล่รถยนต์ส่งออกทั่วประเทศ เป็นหนึ่งในตระกูลที่ร่ำรวย มั่งคั่งติดอันดับต้นๆ

“ไปกันเถอะ”

“ครับ” เลขาพยักหน้าเดินตามเจ้านาย งานเปิดตัวถูกจัดที่โรงแรมหรูระดับห้าดาว แขกที่มาร่วมงานล้วนแต่เป็นบุคคลที่มีชื่อเสียง

“นี่หลานชายอีกคนของผมครับ” โอลิเวอร์แนะนำหลานชายให้กับแขกที่มาร่วมงาน

“หล่อมากเลยครับ”

“แมทธิว เพิ่งเรียนจบที่ต่างประเทศด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง จะมาสานต่อธุรกิจของครอบครัวช่วยเดวิด”

“เก่งแบบนี้ มาสานต่อธุรกิจคุณโอลิเวอร์ รับรองปังแน่นอนครับ”

“ผมก็หวังว่าจะเป็นแบบนั้นครับ” โอลิเวอร์ยิ้ม

“ว่าแต่หล่อ ๆ แบบนี้มีแฟนหรือยังคะ?” เมลดาเอ่ยถามอย่างให้ความสนใจ ที่จริงเธอเล็ง ๆ เดวิดเอาไว้ แต่พอมาเจอหลานของคุณโอลิเวอร์อีกคน เขาก็น่าสนใจเหมือนกัน

“ยังไม่มีหรอกหนู หลานชายผมมันเป็นพวกรักสนุกไม่ผูกพัน คบ ๆ เลิก ๆ ไม่จริงจังกับใครสักคน”

“น่าสนใจ” เมลดายิ้ม “ฉันชื่อเมลดานะคะ”

“ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ”

“ค่ะ”

“ผมขอตัวไปหาไอ้เดวิดก่อนครับคุณปู่”

“อืม ไปเถอะ” โอลิเวอร์พยักหน้ามองตามหลานชายที่เดินไปหาหลานชายอีกคน

“เฮ้อ!” แมทธิวหย่อนก้นนั่งลงเก้าอี้อย่างเบื่อ ๆ เขาไม่เคยชอบงานเลี้ยงอะไรแบบนี้เลย แต่ขัดคนเป็นปู่ไม่ได้

“ทำหน้าเหมือนจะตายนะไอ้แมท” เดวิดส่ายหัวเบา ๆ

“ก็เบื่อนิ่ กูอยากไปดื่มที่อื่น ที่ไม่ใช่ที่นี่”

“งานเลี้ยงจบไปต่อกัน!”

“แบบนี้ค่อยน่าฟังหน่อย” แมธิวยิ้มให้พี่ชายแล้วยกแก้วเหล้าที่เพิ่งถูกมาเสิร์ฟยกขึ้นดื่ม

“คุณท่านเรียกพบครับคุณแมท” ลูกน้องหนุ่มเอ่ย ทำให้ฝ่ามือหนาของแมทธิวชะงักขณะถอดชุดสูทวางที่เตียง กว่างานเลี้ยงจะจบก็ลากยาวมาเกือบตีหนึ่ง วันนี้เขาทั้งเหนื่อยและเพลียอยากจะพักผ่อนเต็มที

“มีอะไรหรือเปล่า?”

“ไม่ทราบครับ”

“แล้วปู่อยู่ไหน?!”

“อยู่ด้านล่างครับ”

“เดี๋ยวฉันไป”

“ครับคุณแมท” ลูกน้องของปู่ลงไปด้านล่าง แมทธิวเปลี่ยนชุดให้อยู่ในชุดลำลองธรรมดา เดินลงไปด้านล่าง

“มาพอดีเลย” โอลิเวอร์เอ่ยเมื่อเห็นหลานชายลงบันไดมา

“ครับ ปู่มีอะไรหรือเปล่า?”

“ปู่อยากมีเหลน ภายในปีนี้แมทต้องมีเหลนให้ปู่อุ้ม” คำพูดของคนเป็นปู่ทำให้ชายหนุ่มอึ้ง เขาจะมีเหลนให้ปู่ได้ยังไง ในเมื่อแฟนยังไม่มี เขาเป็นพวกเบื่อก็ทิ้ง ไม่ชอบมีอะไรมาผูกมัด ปู่มาขอแบบนี้ มันทำให้เขาหนักใจไม่น้อย

“ปู่ครับ”

“ปู่แก่มากแล้ว อยากอุ้มเหลนก่อนตาย ถ้าแมททำให้ปู่ได้ ปู่จะยกสมบัติให้มากกว่าเดวิด”