ตอนที่5 กลิ่นที่คุ้นเคย

“ถ้าวันหนึ่งหนูไม่อยู่ในชีวิตอาผาแล้ว อาผาจะรู้สึกดีไหมคะ”

ไม่อยู่ในชีวิต คำพูดที่ทำให้เขารู้สึกหวาดหวั่นไม่น้อย ความรู้สึกของการสูญเสียที่พึ่งสูญเสียไป ความรู้สึกที่ทำให้เขาควบคุมตัวเองแทบไม่ได้มือไม้สั่นขึ้นมาอย่างง่ายดาย

สุดท้ายเขาก็ไม่ได้ตอบอะไรแต่เลือกจะยกเหล้ากระดกดื่มเพื่อสงบอารมณ์ตัวเองให้ได้มากที่สุด เพียงแต่คนที่รอฟังคำตอบจากเขาและไม่ได้รับมันกลับทำให้เธอเสียใจไม่น้อย แต่ความเสียใจนี้ของเธอกลับไม่ได้ทำให้เธอถอยและออกจากที่ของเขา เธอเลือกจะเดินเข้าห้องนอนของเขาที่เป็นเธอใช้ในทุกวันนี้ กลับไปขังตัวเองอยู่ในนั้นทั้งน้ำตา

ส่วนด้านภูผาก็ไม่ได้ต่างกันเลยสักนิด เขายังคงฝังตัวเองไว้กับโซฟาอย่างไม่กล้าเข้าห้องนอนของเขาไปเลยสักนิด ไม่กล้าเขาไปตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ แต่ก็ไม่เคยคิดอยากไปจากห้องนี้อีกเช่นกัน เขาเอาแต่นั่งกระดกเหล้าเข้าปากครั้งแล้วครั้งเล่า ดื่มอยู่แบบนั้นอย่างที่ภายในใจปั่นป่วนไปหมดจนหลีกเลี่ยงความเมาไม่ได้

ร่างบางเดินออกจากห้องนอนมาในกลางดึก เดินออกมาพร้อมกับผ้าขนหนูผืนเดียวที่พันร่างกายของตัวเองไว้หลังอาบน้ำเรียบร้อย เธอหยุดมองร่างสูงที่หลับอยู่บนโซฟาพร้อมกับกลิ่นแอลกอฮอล์ที่เธอรับรู้ได้จากเขาและอากาศภายในห้อง มองเขาอยู่เงียบๆ แบบนั้นครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจทำในสิ่งที่ตัดสินใจมาก่อนหน้านี้แล้ว

หญิงสาวนั่งลงขอบโซฟาก่อนจะปลดกางเกงของชายหนุ่มตรงหน้าลงอย่างเบามือ ค่อยๆ ดึงมันออกอย่างไม่ง่ายนักด้วยน้ำหนักของเขา แต่หลังจากเธอพยายามจนพ้นสะโพกสอบมันก็สามารถดึงลงต่อได้อย่างง่ายดาย

แสงไฟสลัวๆ ภายในห้องแต่กลับทำให้เธอมองเห็นในสิ่งที่ไม่รู้ว่าควรเห็นหรือเปล่า เห็นจนเผลอเม้มปากแน่นอย่างรู้สึกหวาดหวั่นไม่น้อย แต่เธอก็ยังเลือกจะลงมือทำมันต่อด้วยการดึงผ้าขนหนูที่พันร่างของตัวเองออกและปิดโคมไฟข้างโซฟาจนภายในห้องเหลือเพียงความมืดสลัวจากแสงภายนอกที่ลอดเข้ามาใต้ขอบผ้าม่านให้เห็นเงาตะคุ่มๆ เท่านั้น

เธอพาตัวเองขึ้นไปทาบทับส่วนล่างของเขา มือบางชักรูดใจกลางสำคัญของเขาที่หลับใหลอยู่ ทำตามแบบที่เธอได้ศึกษาจากหนังผู้ใหญ่ก่อนหน้านี้

มือบางชักรูดแกนกลางขึ้นลงเบาๆ ก่อนจะก้มตัวลงไปอ้าปากครอบครองแท่งตรงหน้าเข้าปากตัวเองแล้วค่อยๆ ดูดเลียอย่างที่ได้เรียนรู้มา ทำจนเห็นผลจากความเริ่มแข็งตัวของสิ่งที่เธอครอบครองอยู่

“อ่า” เสียงครางเบาๆ ของภูผาดังขึ้นพร้อมกับร่างสูงที่ขยับเล็กน้อยแต่ยังไม่ได้ตื่นขึ้นมาจากความเมามายของเขา แต่อารมณ์ทางร่างกายที่ยังมีความรู้สึกกำลังปลุกเร้ากลางกายของเขาจนมันแข็งตัวเต็มที่ในเวลาไม่ช้า

ปฏิกิริยาและสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าทำให้ชัญญาผละออกมาและอดเม้มปากแน่นอีกครั้งไม่ได้กับขนาดที่มันขยายขึ้นในมือของเธอ ขนาดที่เธอกำลังกำรวบจนเกือบไม่มิด เล่นเอาหัวใจของเธอเต้นระรัวขึ้นมาอย่างหนักกับสิ่งที่เธอจะทำต่อไปนี้

แต่เพื่อรักษาเขาไว้ในชีวิตของเธอตลอดไป เพื่อไม่ให้เสียเขาไปอย่างที่เคยเป็นมาก่อนหน้านี้ ไม่ว่าจะกลัวแค่ไหนเธอก็จะทำในสิ่งที่เธอคิดและตัดสินใจไว้แล้ว

ร่างบางปล่อยมือจากความแข็งใหญ่นั่นก่อนจะขยับตัวขึ้นคร่อมสูงกว่าเดิม กลางกายของเธอสัมผัสกับความแข็งชันในทันที มือของเธอเลื่อนไปสัมผัสความแข็งนั้นอีกครั้งเพื่อควบคุมตำแหน่งและทิศทางให้ตรงกับตัวเอง เธอค่อยๆ ถูไถกลางกายของเธอไปยังส่วนหัวของเขาเบาๆ ช้าๆ และมันก็ทำให้ร่างกายของเธอรู้สึกวูบวาบขึ้นมาในทันที กลางกายเริ่มรู้สึกถึงความชื้นแฉะอย่างห้ามไม่ได้ และนั่นก็ทำให้เธอค่อยๆ กดตัวเองนั่งลงไปกลืนกินความแข็งนั่นอย่างยากลำบาก

“อ๊ะ!” เสียงร้องของชัญญาดังขึ้นเบาๆ อย่างพยายามกักเก็บเสียงก่อนเขาจะรู้ตัวว่าคนบนร่างของเขาคือเธอ เธอเม้มปากแน่นฝืนทนจนร่างกายเกร็งขึ้นอย่างมาก นั่นยิ่งทำให้ความคับแน่นมีมากกว่าเดิม

“ซี๊ด!” เสียงครางของภูผาดังขึ้นไม่แพ้กัน เปลือกตาหนักๆ ของเขาค่อยๆ เปิดขึ้นก่อนจะเจอกับความมืดสลัวจนมองไม่ออกว่านี่คือความจริงหรือความฝัน

แต่สิ่งหนึ่งที่เขาคุ้นเคยก็คือกลิ่นกายของคนบนร่าง กลิ่นครีมอาบน้ำและโลชั่นประจำตัวของเธอที่ใช้ตลอดมา กลิ่นที่เขาคุ้นชินจนทำให้เขาเข้าใจว่าตอนนี้มันคือความฝัน ความฝันที่เขากำลังย้อนกลับไปอยู่กับเธออีกครั้ง

และนั่นก็ทำให้ภูผาเป็นฝ่ายขยับตัวพลิกดันร่างบางอยู่ใต้ร่างของเขาโดยมีเขาเป็นฝ่ายทาบทับเธอก่อนจะสวนเอวสอบของตัวเองเข้าไปอย่างแรงทีเดียวมิดด้ามด้วยความรักและความเกลียดชัง

สวบบ!!!