EP16

หลังจากที่พี่ชายของหยางกลับไป เราสองคนก็นั่งเงียบอยู่ภายในบ้านของเขา ฉันมีอะไรคิดมากมายอยู่ในหัวเลยเลือกที่จะเงียบ

"แล้วเธอยังจะตามหาคุณพ่อกับคุณแม่เธอต่อมั้ย" หยางถามขึ้นเมื่อเห็นท่าไม่ดี

"จะลองพยายามให้ถึงที่สุด"

"แต่มันอันตรายนะ ไม่กลัวหรอ"

"ต่อให้ต้องแลกด้วยอะไร ก็คงต้องยอม เราไม่อยากอยู่เหมือนโตคนเดียวแบบนี้แล้ว"

"เธอไม่ได้โตคนเดียวหรอก อย่างน้อยก็มีฉัน" หยางพูดแล้วส่งยิ้มให้ เขาคงอยากให้ฉันสบาย

"ขอบคุณนะ แต่เราคงต้องกลับแล้ว"

"ให้ไปส่งไหม"

"เรามีธุระต่ออ่ะ"

"โอเค งั้นกลับดีๆนะ ถึงห้องแล้วบอกด้วย"

"…" ฉันส่งยิ้มให้หยาง ก่อนจะลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินออกมาจากบ้านของเขา ความจริงตอนนี้ไม่ได้มีธุระอะไรหรอก แค่อยากอยู่คนเดียวเท่านั้น

…

@บริษัท (ในนามของเอ็มเจ)

"ขออนุญาตครับท่านประธาน" หลังจากที่เสียงเคาะประตูจบลง ชายร่างสูงที่สวมสูทเรียบหรูในตำแหน่งเลขาก็เดินเข้ามาในห้องของอาโปที่นั่งอยู่บนโต๊ะทำงาน

"มีธุระอะไร"

"มีแขกมาขอพบครับ ชื่อเอ็มเจ"

"ให้เขาเข้ามา"

"ได้ครับ" สิ้นเสียงพูดเลขาของอาโปก็เดินออกจากห้องไป ร่างของเอ็มเจและเทสล่าเดินเข้ามาในห้องแทน

"สวัสดีครับคุณเอ็มเจ" ประตูปิดลง อาโปก็เอ่ยทักทายแล้วก้มหัวเคารพเจ้าของบริษัทที่แท้จริง ตอนนี้เขาอยู่ในชุดนักศึกษาที่สวมบทบาทคล้ายกับว่ามาคุยงานเอาไว้หลังเรียนจบ

"ฉันมาคุยเรื่อง Simmons"

"เชิญทางนี้เลยครับ" พอรู้ว่าเอ็มเจมาธุระเรื่องอะไร อาโปก็เดินนำมาที่ห้องลับ ซึ่งมีลิฟต์ซ่อนอยู่ในนั้นก่อนจะลงมาที่ชั้นใต้ดิน ที่นี้เป็นห้องลับสำหรับคุยงาน

"ฉันเคยได้ยินแด๊ดพูดถึง แต่ไม่เคยเห็นตราสัญลักษณ์นั้นสักที"

"มีเพียงไม่กี่คนครับที่เคยเห็น" อาโปตอบ แล้วสแกนใบหน้าพร้อมลายนิ้วมือก่อนจะเข้าไปในห้อง เป็นห้องสีขาวล้วน โต๊ะยาว เก้าอี้ อุปกรณ์เทคโนโลยีต่างๆ

"ตอนนี้ซิมม่อนอยู่กับตัวชีลีนใช่ไหม"

"คาซัสบอกแบบนั้นครับ อาจจะอยู่ที่ไทย หรือคุณซีลีนอาจจะซ่อนไว้ที่อื่น"

"ลองเปิดภาพของซิมม่อนให้ฉันดูหน่อย" เอ็มเจหย่อนตัวนั่งลงเก้าอี้ แล้วยกมือขึ้นประสานกันเพื่อรอภาพของซิมม่อน ซิมม่อนคือตราสัญลักษณ์ของแก๊งมาเฟียที่ใหญ่อันดับต้นๆ ของโลก ใครที่ได้ครอบครองคือว่าเป็นหัวหน้าใหญ่ของแก๊ง และจะได้รับอิทธิพล อำนาจทั้งหมดของแก๊งมาเฟียที่มีชื่อว่าซิมม่อน นี้คือเหตุผลที่ซีลีนต้องมาอยู่กับเขาที่นี้

"ภาพของซิมม่อนครับ สัญลักษณ์สลักจากเพชร อยู่ในสมุดดำของรุ่นมาเฟียแก๊งซิมม่อนรุ่นที่สิบเจ็ด ถ้าเราได้ครอบครองมาจะเป็นรุ่นที่สิบแปด"

"ฉันต้องเข้าใกล้ซีลีนมากกว่านี้"

"พ่อของคุณซีลีน ได้มอบหนังสือให้เธอเมื่อสองปีที่แล้ว เพื่อความปลอดภัยของลูกสาวเพียงคนเดียวและหนังสือรุ่น คุณซีลีนถึงต้องอยู่ในความคุ้มครองของคุณครับ เพราะอยู่ที่นั่นเสี่ยงอันตรายมากเกินไป"

"แด๊ดไม่เคยใช้เวลาเป็นปีเพื่อลงทุนกับเรื่องอะไรเลยทั้งสิ้น"

"แต่เรื่องนี้ เป็นสิ่งที่จะทำให้เราได้ครอบครองซิมม่อนทั้งหมด"

"ฉันจะใช้เวลาอีกหน่อยในการเชือดนิ่ม แล้วทุกอย่างจะจบลง" เอ็มเจพูดเพียงเท่านั้นเขาก็ลุกขึ้นจากเก้าอี้ วันนี้เขาต้องกลับไปที่คฤหาสน์ของชีลีน ต้องรู้ก่อนว่าเธอนำหนังสือเล่มนั้นมาด้วยรึเปล่า ก่อนจะค่อยๆลงมือในขั้นตอนต่อไป

…

@คฤหาสน์ของซีลีน

วันนี้ชีลีนเรียนทำอาหารไทยมาทั้งวัน หลังเรียนเสร็จเธอก็มาเรียนทำขนมไทยต่อ แต่คนที่สอนทำขนมไทยเป็นชะชาผู้ดูแลของเธอ ในขณะที่ทั้งสองกำลังเรียนด้วยกันอยู่นั้น เสียงฝีเท้าการเดินเข้ามาในบ้านของใครบางคนก็ดังขึ้น

"ทำอะไรอยู่หรอครับชีลีน" เสียงเอ็มเจทักทายขึ้น ดวงตากลมโตจึงเงยขึ้นมอง

"กำลังเรียนทำขนมไทยค่ะ" เธอตอบแล้วคลี่ยิ้มบางๆ

"เป็นยังไงบ้างพอได้มั้ย"

"พอได้ค่ะ" หญิงสาวตอบแล้วหันไปมองชะชาที่ยืนอยู่ข้างๆ เป็นเชิงบอกว่าให้เธอออกไปจากที่ตรงนี้ก่อน เพื่อที่ตัวเธอเองจะได้อยู่กับเอ็มเจสองคน

"ไหนผมขอลองชิมหน่อย" หลังจากที่ชะชาเดินออกไปจากห้องครัว เอ็มเจเลยเดินเข้ามาใกล้

"ไหนบอกสองวันถึงได้กลับมาไงคะ ทำไมถึงได้มาก่อนที่บอก"

"ผมกลัวชีลีนเบื่อ อยากไปเที่ยวไหนบ้างไหม ผมจะได้พาไป"

"ยังดีกว่าค่ะ ฉันชอบอยู่บ้านมากกว่า ยังไม่ค่อยชินกับเมืองไทยเท่าไหร่ด้วย" ชีลีนพูดแล้วหยิบขนมไทยที่พึ่งทำเสร็จมาจัดใส่จานแล้วเดินมาวางไว้บนโต๊ะเพื่อให้เอ็มเจชิม

"โอเคครับ"

"ลองชิมสิคะ ฉันหัดทำวันแรก"

"เห็นแค่หน้าตาของขนมก็น่าทานแล้ว" ชายหนุ่มเอ่ยชื่นชม แล้วเดินไปชิมขนมที่ชีลีนทำ

"ฉันถามอะไรคุณหน่อยได้ไหมคะ" ในขณะที่เขากำลังชิมขนมอยู่ชีลีนก็ถามขึ้น

"ได้สิ"

"ทำไมคุณถึงหมั้นกับชีลีนคะ"

"เพราะผมชอบคุณไงชีลีน"

"…" หญิงสาวเงียบ คล้ายกับว่าเธอมีอะไรให้คิดอยู่ในหัว หญิงสาวครุ่นคิดคำพูดของพ่อตนเองแล้วสบตามองหน้าเอ็มเจอีกครั้ง

"ชีลีนมีอะไรรึเปล่าครับ ทำไมถึงถามแบบนั้น"

"เปล่าค่ะ แค่สงสัยว่าทำไมฉันเป็นถึงคู่หมั้นของคุณได้ตั้งสองปี แต่กลับถูกหลบซ่อน"

"เพราะถ้าคนอื่นรู้ จะเป็นอันตรายต่อชีลีนไง ชีลีนลืมไปแล้วหรอครับว่าตนเองกำลังครอบครองอะไรอยู่ แล้วเหตุผลที่คุณพ่อของชีลีนส่งมาอยู่กับผมก็เพราะเพื่อรักษาความปลอดภัยและคอยคุ้มกันชีลีน" เอ็มเจอธิบายออกไปตามความจริง แบบนี้มันจะเป็นผลดีทั้งสำหรับเธอและเขาเอง

"คุณเองก็เป็นพวกมาเฟียเหมือนกับคนพวกนั้นที่จ้องจะแย่งซิมม่อนจากฉันไป คุณเองไม่มีจุดประสงค์แบบนั้นเลยหรอคะ" คำถามวัดใจทำให้เอ็มเจเงียบ ชายหนุ่มเริ่มใจสั่นเพราะชีลีนฉลาดมากเกินไป

"เพราะผมเป็นคนที่หลงรักคุณ ยังไงเราหมั้นกัน ครอบครัวของเราก็ต้องรวมกันเป็นหนึ่งเดียวอยู่แล้ว"

"แต่ยังไงผู้ที่ครอบครองซิมม่อนย่อมมีอิทธิพลเหนือกว่าอยู่ดี"

"ผมไม่ได้สนใจเรื่องนั้น แค่สนใจคนรักของตัวเองก็พอ"

"คุณพ่อเคยสอนฉันค่ะ ที่ที่ปลอดภัยที่สุดย่อมอันตรายที่สุด เพราะฉะนั้นอย่าคิดจะทำอะไรให้ฉันต้องมองคุณเป็นอย่างศัตรูเลยนะคะ" ชีลีนพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งก่อนที่เธอจะเดินหันหลังให้เอ็มเจแล้วเดินออกจากห้องครัวไป