EP09

"จะ เจ็บ"

"เห้ย! พี่"

หมับ!

เหตุการณ์ต่อมาเกิดขึ้นเร็วมากฉันถูกบีบแขนแน่นแล้วหยางก็เข้ามาจับหวังจะช่วยแต่กลับถูกหมัดสวนกลับไปจนร่างของเขาเซ

"กูบอกว่าอย่าเสือก" ทุกคนต่างมองมาที่พวกเรา แล้วกลุ่มเพื่อนของหยางก็รีบวิ่งมา

"หยุดก่อเรื่องแล้วกลับไปได้แล้วค่ะ" ฉันหมดความอดทนเลยพูดแบบนั้นออกไป

"พอดีเป็นพวกไม่ฟังใครด้วยสิ" สายตานั้นมองมาด้วยความเกรี้ยวกราด เหมือนอารมณ์เขาถูกกระตุ้นด้วยคำพูด แล้วร่างของหยางก็ถูกกระชากคอเสื้อขึ้นมา

"พี่ทำอะไร ทำร้ายเพื่อนผมทำไม" หนึ่งคนในกลุ่มเพื่อนของหยางพูดขึ้นมา

"หรืออยากโดนอีกตัว?"

"โธ่เว้ย!" คล้ายกับว่ากลุ่มเพื่อนของหยางจะหมดความอดทนกันหมดแล้ว ทุกคนพุ่งเข้าชกต่อยกับเขา จนร่างของฉันที่พยายามห้ามเอาไว้โดนลูกหลง

"อ๊ะ!" ร่างกายล้มลงอย่างแรงจนหัวชนเข้ากับมุมโต๊ะ ทำให้เกิดแผลแล้วเลือดไหลออกมา

"ฉันว่าเธอออกมาก่อนดีกว่า เดี๋ยวจะโดนลูกหลง" แล้วก็มีผู้หญิงคนหนึ่งสวมแว่นแอบเข้ามาพยุงฉันลุกขึ้น

"อื้อ" ฉันขานรับในลำคอ แล้วเธอก็พยุงออกมาจากเหตุการณ์ตรงนั้น

"ไปทำแผลก่อนมั้ย" พอออกมาจากพื้นที่โรงอาหารแล้วเธอก็ถามขึ้นพร้อมกับถอดหูฟังเก็บไว้ใส่กระเป๋าเป้ของตนเอง

"มีที่ทำแผลอยู่แถวนี้ด้วยหรอ"

"ของคณะเราไง"

"ไปทำหน่อยก็ดี" พอใช้ปลายนิ้วแตะที่แผลแล้วเลือดก็ไหลออกมาจำนวนหนึ่ง แล้วมันก็รู้สึกเจ็บนิดหน่อย

"เดี๋ยวฉันทำให้" เธอพูดเท่านั้นก็เดินนำหน้าฉันไปยังห้องปฐมพยาบาล ผู้หญิงคนนี้ดูเงียบๆ และไร้รอยยิ้ม เธอดูใจดีแต่ก็เข้าถึงยากเหมือนกัน

"นี่ เธอชื่ออะไร" พอฉันรู้สึกถูกชะตากับผู้หญิงคนนี้ขึ้นมาเลยเร่งฝีเท้าเข้าไปใกล้แล้วใช้มือสะกิด

"มิเกล"

"ฉันมุกดานะ"

"อืม ระวังตัวจากผู้ชายคนนั้นด้วยล่ะ" มิเกลตอบแค่นั้นแล้วบรรยากาศของเราสองคนก็เงียบขึ้นมาโดยปริยาย จนกระทั่งเดินมาถึงห้องปฐมพยาบาล

…

ทางด้านเอ็มเจที่มีเรื่องชกต่อยกันในโรงอาหารก็เกิดการถ่ายคลิปเอาไว้จากพวกนักศึกษา ไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่ง จนกระทั่งทุกอย่างจบลง เหตุการณ์หนึ่งต่อเจ็ด ฝ่ายเจ็ดคนบาดเจ็บหนัก ส่วนเอ็มเจก็มีแผลแต่เขาไม่ได้หนักถึงขนาดนั้น

"พวกกระจอก" หลังจัดการเสร็จมือหนาก็ยกเช็ดเลือดที่มุมปากตนเองออก สายตามองหามุกดา

"ไอ้เจ เกิดเรื่องอะไรขึ้นวะ?" แล้วในขณะเดียวกันเสียงของฟีฟ่าก็ดังขึ้นมา เขาเดินแทรกกลุ่มนักศึกษาเข้ามาพร้อมกับภาคิน

"ตามที่เห็น"

"มึงก่อเรื่องอะไรอีก" ภาคินส่ายหัวแล้วหันกลับไปตะโกนบอกทุกคน

"ช่วยลบคลิปออกด้วยแล้วอย่าเผยแพร่ ในฐานะที่ผมมีสิทธิ์พูดและภาพลักษณ์ของมหาวิทยาลัยตนเอง ช่วยรักษาเอาไว้ด้วยนะครับ" สิ้นเสียงพูดของภาคินทุกคนก็รีบกดลบคลิปและแตกตื่นกันแยกออกไป

"ก่อเรื่องอีกแล้วนะมึง เดี๋ยวก็ถึงหูคุณย่าไอ้คิน" ฟีฟ่าบอกแล้วลากเอ็มเจออกมาจากสภาพโรงอาหารที่เละเทะ เศษข้าวกระจัดกระจายพังไม่เป็นท่า

"มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นวะ" ในขณะที่เดินออกมาภาคินก็ถามขึ้น

"พวกแม่งยั่วโมโหกูนิดหน่อย"

"มึงเลยจัดการด้วยวิธีแบบนั้นหรอ"

"ไม่ชอบหน้าใครก็แค่จัดการ"

"นิสัยมาเฟียมึงอย่ามาใช้ที่มหาลัยสิ มึงปิดบังตัวเองอยู่นะไอ้เจ"

"ไม่ต้องยุ่งหรอก" เอ็มเจที่หัวร้อนอยู่สะบัดมือออกจากฟีฟ่าแล้วเดินหนีออกจากอย่างหัวเสีย

"เห้ย! ไอ้คินมันเตือนมึงดีๆ นะเว้ย"

"ฟีฟ่า ปล่อยมันไป" ฟีฟ่าที่ตะโกนตามหลังเอ็มเจบอกเอาไว้พร้อมกับแตะแขน เขาเลยยอมเงียบ

…

@คฤหาสน์ปรเวท

ตกเย็นในวันเดียวกันภาคินก็ถูกเรียกมาที่คฤหาสน์ใหญ่ เขาเดินมาในห้องพักส่วนตัวของคุณย่าแล้วหย่อนตัวนั่งลงบนโซฟา ลางสังหรณ์บอกเหมือนกำลังจะเกิดเรื่องอะไรไม่ดีขึ้น เพราะสีหน้าของโสภาไม่สบอารมณ์นัก

"วันนี้เกิดเรื่องอะไรขึ้นที่คณะ" ไม่รอช้าโสภาก็เปิดเรื่องขึ้นมา

"คุณย่ารู้เรื่องได้ยังไงครับ"

"มันไม่สำคัญหรอกว่าย่าจะรู้ได้ยังไง แต่คนที่ก่อเหตุคือกลุ่มเพื่อนของหลาน"

"ผมขอโทษแทนเพื่อนด้วยครับ"

"สาเหตุมันเกิดขึ้นเพราะอะไร"

"น่าจะเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อยครับคุณย่า"

"ดูนี่สิ" โสภาพูดแล้ววางโทรศัพท์มือถือตนเองที่กำลังฉายคลิปลงบนพื้น ในคลิปวิดีโอช่วงแรกมีมุกดาอยู่ด้วย ทำให้ภาคินรู้ว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับมุกดาด้วย

"ผมสั่งให้ทุกคนปิดเรื่องคลิปเอาไว้แล้ว ทำไมถึงมีหลุดออกมาได้ละครับ"

"คนที่ถ่ายคลิปนี้เอาไว้เป็นอาจารย์เขามาแจ้งอธิการบดี"

"ผมขอโทษจริงๆ ครับคุณย่า"

"ผู้หญิงในคลิปคือใคร" คำถามนั้นของโสภาทำให้ภาคินขนลุกไปทั่วร่าง โสภาถามแบบนี้ท่านคงจะสืบความจริงมาก่อนแล้ว

"คุณย่ารู้แล้วใช่ไหมครับว่าเธอคือใคร" ภาคินถามออกไปทั้งที่ในใจของเขาพอจะรู้คำตอบอยู่แล้ว

"ใครที่ย่าตัดออกจากตระกูล คือไม่ใช่สายเลือดเดียวกันกับเราแล้ว เพราะฉะนั้นอย่าดึงคนอื่นมาเกี่ยวข้องกับตระกูลของเราให้เปื้อนกลิ่นคาว"

"แต่มุกดาเธอไม่รู้เรื่องนี้เลยนะครับ"

"สองคนนั้นเลวทรามยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน ในเมื่อยังเหลือหมากสุดท้ายคือลูกสาว อะไรมันก็เกิดขึ้นได้ เลิกยุ่งกับเด็กนั้นซะ ย่าไม่อยากให้หลานต้องเปื้อนกลิ่นคาวจากครอบครัวนั้น"

"…ครับคุณย่า" ถึงภาคินเขาจะรู้ดีว่า มุกดาเลิกขาดกับพ่อแม่ของตนเองไปแล้วและไม่รู้เรื่องอะไรเลย แต่เขาคงต้องเลือกที่จะปล่อยเธอไปตามคำสั่งของโสภา

"แต่อะไรที่ตาคินเคยให้เด็กนั้นแล้ว รวมถึงเรื่องเรียนมหาลัย ย่าจะปล่อยไป แต่ห้ามช่วยเหลืออะไรเธออีก"

"เข้าใจแล้วครับ" ชายหนุ่มเอ่ยตอบแค่นั้นก็เดินออกมาจากห้องคุณย่า ภาคินขับรถมุ่งตรงมายังคอนโดของเอ็มเจ เขาเคาะประตูเรียกไม่นานเอ็มเจที่ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยแผลก็เดินออกมา

"มีอะไร"

"กูมีเรื่องจะคุยด้วย"

"เข้ามา" แล้วร่างของเอ็มเจก็เดินนำภาคินเข้ามาในห้อง

"เรื่องอะไร" เอ็มเจยืนมองออกนอกหน้าต่าง แล้วยกบุหรี่ที่จุดแล้วในมือขึ้นมาสูบ เขายังคงอยู่ในชุดยูนิฟอร์มของมหาลัย

"กูว่า กูคงต้องฝากน้องดาให้มึงแล้วว่ะ"