ตอนที่ 5 แฟน 2

"เฮ้ยคุณ!! อะไรน่ะ"

"คุณก้มหน้าลงหน่อย ยืนเฉยๆ"

ศิศิรายกมือขึ้นคล้องคอให้คนตัวสูงโน้มใบหน้าลงนิดส่วนเธอก็แหงนหน้าขึ้น แม้จะห่างกันเพียงไม่กี่ถึงห้าเซนติเมตรในมุมที่คนนอกมองเข้ามาคงจะเข้าใจภาพที่เห็นเกินกว่าคนด้านใน

"คุณศิ คุณต้องการอะไร"

"ชู่"

เสียงลมที่เธอเป่าปากให้เขาเงียบกระทบผิวแก้มเฉียดข้างหูจนธันย์ต้องกัดกรามตัวเองเอาไว้แน่น และเสียงเดินจากด้านนอกที่ดังใกล้เข้ามาทำให้เขาพอจะเริ่มเข้าใจอะไรบางอย่าง

"แบบนี้ไม่เนียนหรอก"

กว่าเธอจะรู้ว่าแบบไหนถึงแนบเนียน ก็ตอนที่ธันย์จรดริมฝีปากลงมาแนบชิดปากอิ่มที่เผยอรับอย่างลืมตัว จากที่ดันเขาชิดผนังก็กลายเป็นเขาที่จับเธอพลิกตัวชนผนังแทน

เขาจูบเธอเบาๆ ปากนุ่มที่ขยับจูบช้าๆ แต่กระนั้นมันก็ชวนให้เธอตกตะลึงยืนตาค้าง สองมือกำชายเสื้อของชายหนุ่มไว้แน่น

"หลับตาลง"

ธันย์ขยับมุมหน้า พลางกระซิบเสียงเบาๆ พอได้ยินกันสองคน คนที่เบิกตากว้างด้วยความตกใจหลับตาอย่างว่าง่าย

"อย่าขมวดคิ้ว"

เสียงเข้มที่เอ่ยสั่งอีกครั้งทำให้เธอผ่อนคลายใบหน้าในท่าสบายๆ ธันย์ประกบปากลงมาครั้งนี้ดูจะหนักหน่วงกว่าเมื่อครู่ เธอรับรู้ถึงริมฝีปากที่ไหวยวบยามเมื่อคนตัวสูงบดเบียดดูดเม้ม ปลายลิ้นที่แหย่หยอกเย้าแม้จะไม่ก้าวล่วงแต่มันก็ชวนให้ฝ่ามือที่ขยำเสื้อเขาไว้ขยุ้มมือแน่นขึ้นอย่างไม่รู้ตัว

"อื้อ..."

ศิศิราเผลอส่งเสียงในลำคอเบาๆ แข้งขาที่ยืนเขย่งเมื่อครู่อยู่ๆ ก็แทบไร้เรี่ยวแรง ถ้าคนด้านนอกไม่ส่งเสียงร้องทักเธอขึ้นมาเสียก่อน เธออาจจะล้มพับอยู่ตรงนั้นก็ได้

"น้องศิ!!!"

"อุ๊ย พี่ทศ" เสียงอุทานหวานใสจนธันย์แอบยิ้มบางๆ รู้ดีว่าเจ้าตัวแกล้งทำ แม้จะผิดคาดจากที่คิดว่าเขาจะเดินหนีกลับ แต่ทศพลกลับเดินมาเรียกเธอเสียได้

ธันย์หันกลับไปมองผู้ชายคนนั้น แต่ก็ยังไม่ยอมถอยห่างจากเธอ ฝ่ามือใหญ่เท้าแขนลงไปที่ผนัง มืออีกข้างก็คล้องเอวเธอไว้หลวมๆ ให้เหมือนเธอยังอยู่ในอ้อมกอดเขากลายๆ

"พี่คิดว่าที่อาพัฒน์พูดว่าน้องศิมีแฟนแล้วเป็นเรื่องล้อเล่นเสียอีก" ทศพลมองริมฝีปากของศิศิรา รอยแดงบวมเจ่อที่ค่อยๆ ชัดสายตาขึ้นทีละนิด มันชวนให้เจ็บอยู่ในอกไม่น้อย

"ศิก็บอกพี่ทศแล้วไงคะ"

"ขอโทษนะครับ ผมคงแนะนำตัวช้าไปหน่อย" เมื่อเห็นข้ออ้างของเธอจะยังไร้น้ำหนัก คำที่เขาเอ่ยคงจะช่วยยืนยันได้อีกเสียง

"นี่คุณธันย์ค่ะ แฟนศิเองค่ะ" เสียงที่เอ่ยบอกเขาดูจะมั่นหน้าไม่น้อย แต่พอเหลือบสายตามองคนตัวสูงตรงหน้า สายตานั้นกลับคล้ายขอโทษอยู่ในที

ธันย์จึงขยับตัวเดินไปยื่นมือทักทายชายหนุ่มหน้าตี๋ที่สีหน้ายิ่งซีดขาวกว่าเดิม

"ผมธันย์ครับ"

"ทศพลครับ"

"ยินดีที่ได้รู้จักครับ" ธันย์เอ่ยทักทายต่อจากนั้น แต่อีกฝ่ายคงไม่ยินดีเท่าไร เมื่อเขาไม่ตอบแต่กลับถามคำถามที่ชวนให้ตอบยาก

"คุณเป็นแฟนน้องศิมานานแล้วหรือครับ ไม่เคยเห็นน้องศิพามาให้ที่บ้านรู้จัก"

"อืม...ก็สักพักแล้วครับ"

"ไว้เดี๋ยวค่อยคุยกันดีกว่านะคะ พี่ทศ"

"พี่อยากคุยให้รู้เรื่อง เพราะเดี๋ยวป้าพิมพ์คงต้องถามพี่แน่"

ศิศิราแอบถอนหายใจเบาๆ เมื่อได้ยินถึงชื่อป้าพิมพ์ และก็คงจะเป็นอย่างที่ทศพลบอกนั่นแหละ แต่คุณพี่ก็จะต้องรายงานมันทุกเรื่อง คงไม่ถามยันสำมะโนครัวคุณสถาปนิกหรอกมั้ง

"พอดีเดี๋ยวผมกับศิจะเข้าไปกินข้าวในเมือง เชิญคุณทศพลไปด้วยกันไหมครับ"

"ครับ"

ธันย์เลือกที่จะออกไปข้างนอก อย่างน้อยเรื่องพวกนี้ก็ควรไกลหูไกลตาพนักงานไว้บ้างดีกว่า จะได้ไม่เป็นเรื่องให้พนักงานซุบซิบ