ต้องการจะหยุด

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"คุณหมอค่ะ!!"

เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นพร้อมกับร่างพยาบาลที่โผล่เข้ามาทำให้สองร่างรีบขยับตัวถอยหลังออกจากกันอย่างรวดเร็ว ด้วยอาการตื่นเต้นและประหม่าในคราเดียวกัน

"งั้นพี่กลับแล้วนะ ไว้เจอกัน!!"

หญิงสาวส่งยิ้มหวานให้กับเขาและพยาบาลสาวก่อนจะเดินลับตาออกไปจากห้อง ทิ้งไว้แค่เขาที่ยังอารมณ์ค้างเติ่งมองตามคนพี่ด้วยสายตาที่เว้าวอนอย่างน่าเสียดาย

"คุณหมอคะ"

"..."

"คุณหมอธีร์คะ!!"

"ครับ ครับ!!"

ธีร์กวินถึงกลับสะดุ้ง เมื่อพยาบาลเพิ่มระดับเสียงในการเรียกชื่อเขาดังขึ้น ก่อนทั้งเขาและเธอจะอมยิ้มออกมาอย่างเขินอายกับท่าทางสุดเหมอลอยและสายตาละห้อยที่มองตามแผ่นหลังของคนพี่ออกไป

"OR โทรมาแจ้ง Case Rt.carpal ganglion cyst ที่ set ไว้ตอน 11 โมง พร้อมแล้วค่ะ"  

"รับทราบครับ!!"

เรียวปากแดงระเรื่อพ่นลมหายใจออกมาหลังจากตอบพยบาลออกไป ก่อนจะรีบยกมือถือขึ้นมาแล้วเข้าสู่ไลน์ของคนพี่ในทันที ธีร์กวินใช้เวลาในการพิมพ์ข้อความบางอย่างลงไป แต่สุดท้ายก็ต้องลบมันออกเช่นเคย เขาดีดตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้ทำงานตรงขึ้นไปยังห้องผ่าตัดทันที

5 วันผ่านไป

Line : KT

วาวา : "วันนี้มีเคสผ่าตัดมั้ย?"

KT : "ถามทำไมครับ พี่จะมาหาผมหรอ?"

วาวา : "วันนี้ไม่ว่าง แค่ถามเฉยๆ"

KT : "เศร้าจัง!!"

วาวาพยายามเล่นตามเกมของหมอหนุ่ม ค่อยส่งข้อความน่ารักๆอ่อยๆ ยั่วๆหาเขาทุกวัน คอยซื้อของอร่อยๆมาฝากเป็นบางครั้ง เพื่อให้คนน้องตกหลุมพรางและบอกรักเธอสักทีก่อนจะสิ้นเดือน  และก่อนที่เธอจะเผลอตกหลุมรักเขาไปเข้าจริงๆจังๆ

โรงพยาบาล BBM

รถยนต์สีขาวแล่นด้วยความเร็วเข้ามาจอดสนิทลงที่ลานจอดรถของโรงพยาบาล ใบหน้าสวยได้รูป เรียวปากแดงระเรื่อ และดวงตากลมคู่สวยที่ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางอย่างเบาบางแต่ดูสวยหรูสะดุดตา เธอจ้องมองไปยังถุงกระดาษขนาดใหญ่ที่มีอาหารอยู่ในนั่น เพื่อหวังจะมาเซอร์ไพรส์คนน้อง ขาเรียวเล็กภายใต้กระโปรงสั้นสีขาวก้าวลงจากรถ พร้อมกับถุงอาหารภายในมือ ขายาวก้าวเท้าเดินห่างจากตัวรถเพื่อหวังเข้าไปยังตัวอาคาร แต่ยังไม่ทันที่วาวาจะเดินพ้นลานจอดรถไปสายตากับไปสะดุดเข้ากับรถยนต์คันหรูที่คุ้นเคย ที่กำลังตรงเข้ามาจอดในลานจอดรถเช่นเดียวกัน

"เอ๊ะ!! รถคุ้นๆ"

เท้าเล็กภายใต้รองเท้าส้นสูงสีดำก้าวถอยหลังเพื่อหาที่หลบ แต่ดวงตากลมคู่นั้นยังคงจ้องมองไปยังรถยนต์คันหรูไม่ห่างตา ก่อนจะเจอร่างของหญิงสาวหน้าตาดีนั่งเคียงคู่มากับธีร์กวิน

"มากับผู้หญิงงั้นหรอ?"

แทนที่เธอจะมาเซอร์ไพรส์เขากลับโดนคนน้องเซอร์ไพรส์กลับ วาวาถึงกับหัวใจเต้นเร็วด้วยความตื่นตกใจ แต่ไม่ใช่แค่เธอเท่านั้นที่เห็นเขาอยู่ภายในรถ ธีร์กวินก็เห็นวาวาเช่นกัน แต่เขากลับต้องการปั่นหัวเธอ แกล้งทำเป็นไม่เห็นคนพี่และทำเป็นไม่สนใจ เพื่อเรียกความสนใจจากเธอให้มากที่สุด

"โอบกอดกันซะด้วย เดี๋ยวมึงเจอกู!!"

หมอหนุ่มเพียงแค่หวังลึกๆภายในใจว่าคนพี่ต้องรู้สึกอะไรบ้างที่เจอเขากอดกับแฟนเก่าขนาดนี้ เผลอๆอาจจะเดินมาเคาะกระจกรถและเหวี่ยงใส่เขาเหมือนแฟนเก่าคนอื่นๆที่เคยทำ แต่ตรงกันข้ามกันวาวารีบยกมือถือขึ้นมาถ่ายรูปในช่วงจังหวะที่เขาเผลอ เดินถือถึงอาหารที่ซื้อมาส่งให้ยามหน้าประตูทางนำไปทาน ก่อนจะเดินกลับไปที่รถแล้วขับออกจากโรงพยาบาลไปในทันที

บริษัท KG 

ปัง!!

แรงเหวี่ยงกระเป๋ากระเด็นออกจากมือกระทบกับพื้นโต๊ะเสียงดังสนั่น แต่ทว่าไม่ได้ทำให้หญิงสาวรู้สึกตกใจเลยสักนิด เมื่อจิตใจของเธอกำลังจดจ่ออยู่กับเรื่องราวที่พึ่งเจอมาเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมา ด้วยความค้างคาใจนิ้วเรียวจะรีบคว้ามือถือออกจากกระเป๋าและตรงเข้าสู่ไลน์กลุ่มอย่างรวดเร็ว

Line group : 30+ โคตรแซ่บ โคตรนัว

วาวา : "พวกมึงช่วยกูดูหน่อยผู้หญิงที่อยู่ในรูปนี้เป็นใคร"

วาวา :  "sent photo!!"

ใบหยก : "ว๊าย กอดกันแน่นเลย"

รถเมล์ : "มึงไปเจอที่ไหน?"

วาวา : "ที่โรงพยาบาล"

โอปอล์ : "กูว่าคุ้นๆวะ!!"

โบตั๋น : "มึงรู้จักหรออีปอล์?"

โอปอล์ : "แปปนะ!!"

ถึงแม้วาวาจะอยากได้คำตอบในตอนนี้เลยว่าผู้หญิงที่เธอเจอที่โรงพยาบาลในวันนี้เป็นใคร แต่ต่อให้ร้อนรนไปก็ไร้ซึ่งประโยชน์และคำตอบ ความกระวนกระวายก่อเกิดขึ้นภายในจิตใจอยู่อย่างนั้นราวกับจับได้ว่าแฟนนอกใจไปกับผู้หญิงคนอื่นอย่างไงอย่างงั้น ทั้งที่เธอกับเขาไม่ได้เป็นอะไรกันด้วยซ้ำ แต่ความกระวนกระวายทั้งหมดที่มีกลับต้องหยุดชะงักลงทันทีเมื่อเธอเองได้สติ

"บ้า!! ทำไมต้องหงุดหงิดด้วยวะ!!"

หญิงสาวพร่ำบอกตัวเองเสียงดังลั่น ก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้ในห้องทำงาน เดินวนไปวนมาภายในห้อง พลางเหลือบตาหันมามองหน้าจอมือถืออย่างจดจ่อ 

10 นาทีผ่านไป

ติ่ง!!

ทันทีที่หน้าจอมือถือและเสียงแจ้งเตือนเด้งขึ้น วาวารีบตรงมาหยิบมือถือและเปิดการสนทนาในไลน์กลุ่มทันที

Line group : 30+ โคตรแซ่บ โคตรนัว

โอปอล์ : "กูรู้แล้วว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร"

วาวา : "ใคร?"

โอปอล์ : "แฟนเก่าน้องธีร์!!"

วาวา : "แฟนเก่า?"

ใบหยก : "เชี่ย น้องแม่งยังไม่เลิกกัน?"

ดวงตากลมกวาดไล่เรียงทุกตัวอักษรบนหน้าจอทัชสกรีน เมื่อรู้ความจริงขาเรียวทั้งสองกลับอ่อนแรงทรุดตัวลงบนเก้าอี้ทำงานในทันที

"ไม่ได้!! จะเป็นแบบนี้ไม่ได้นะอีวาจะต้องเอาชนะไอ้เด็กบ้านั่นเท่านั้น!!"

หญิงสาวยังคงพร่ำบอกตัวเองเสียงสั่นเครื่อ มือเล็กเร่งทาบลงกลางอกเพื่อคอยปลอบใจตัวเองให้เต้นสั่นช้าลง วาวาพยายามควบคุมสติของตัวเองที่กำลังล่องลอยไปกับความรู้สึกบางอย่างที่เธอเองแทบไม่รู้ตัว

"เอาละอีเหี้ย!! หมดเวลาเล่นละครแล้วพอกันที!!"

สิ้นสุดคำพูดที่คอยพร่ำบอกตัวเอง มือถือรุ่นใหม่ล่าสุดถูกเหวี่ยงไปยังอีกฝั่งในทันที ต่อให้จะมีทั้งแสงและเสียงข้อความไลน์ที่เพื่อนยังคงคุยกันในไลน์กลุ่ม ทำให้มือถือสั่นสะเทือนไม่รู้กี่รอบ วาวาทำได้แต่สะบัดความคิดทุกอย่างทิ้งไปจากหัว รีบหันกลับมาโฟกัสเรื่องงานต่อ

โรงพยาบาล BBM

เมื่อรับรู้ว่าคนพี่ไม่ได้เป็นอย่างที่เขาแอบคิด ดวงตาคู่คมของธีร์กวินยังคงเอาแต่จับจ้องมองมือถืออยู่เกือบตลอดเวลาในขณะที่ยังอยู่ในห้องตรวจ เพราะภายในใจลึกๆแล้วเขาคิดว่ายังไงซะคนพี่จะต้องโทรหรือไลน์มาต่อว่าเขาแน่นอน แต่เมื่อรอแล้วรอเล่าก็ยังคงไร้ซึ่งข้อความใดๆจากเธอทั้งนั้น

"หมอคะ!!"

"..."

"หมอธีย์คะ!!"

"ครับ!!"

พยาบาลที่เดินถือแฟ้มเอกสารคนไข้เข้ามา ถึงกลับขมวดคิ้วสงสัยเมื่อเธอพยายามเรียกธีร์กวินหลายต่อหลายครั้ง แต่เขาเองแทบจะไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย สายตายังคงจดจ่ออยู่ที่หน้าจอมือถือนิ่ง จนกระทั่งเธอต้องเรียกเขาซ้ำอีกรอบ ก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อมองเห็นใบหน้าตกใจของหมอหนุ่ม

"ให้พี่เรียกคนไข้เลยมั้ยคะ?"

"เรียกเลยครับ!!"

ใบหน้าหล่อรีบเร่งในการสะบัดศีรษะไปมา เพื่อตั้งสติและหันมาโฟกัสอยู่กับงานและคนไข้ที่กำลังจะเข้ามาในอีกไม่กี่วินาทีที่จะถึง แต่ลึกๆภายในใจแล้วยังคงกระวนกระวายกับเรื่องของคนพี่ไม่น้อยเช่นกันกับเธอเลย

(OR = ห้องผ่าตัด)

(Case Rt.carpal ganglion cyst = ก้อนถุงน้ำที่ข้อมือข้างขวา)