น้องหมอขี้อ่อย You’re be mine

5 ปีก่อน

เพล้ง!!

"ชนแก้ว!!"

แก้วใบหนาที่เจ่อนองไปด้วยของเหลวสีเหลืองอร่ามตาหลายต่อหลายใบในมือของแก๊งสาวโสด กระทบกันเสียงดังสนั่นหวั่นไหว คลุกเคล้าเสียงดนตรีที่ดังกระหึ่มอยู่ด้านหน้าเวทีในยามค่ำคืนของร้านเหล้านั่งชิลล์ชื่อดังยานทองหล่อ พลันดึงความสนใจจากทุกสายตาที่อยู่รายล้อมหันมาจ้องมองยัง 4 สาวสวยและเซ็กซี่ที่สุดภายในร้านกันอย่างครึกครื้น

"แดกให้กับความรักเฮงซวยของพวกเรา"

"เออ!! คนเหี้ยอะไรสวยกันขนาดนี้ แต่ความรักเสือกพังพินาศพร้อมๆ กันทั้งแก๊ง"

แม้ว่าเสียงดนตรียังหน้าเวทีจะเสียงดังแค่ไหน แต่ทว่าเสียงคร่ำครวญที่ผสมผสานไปกับกลิ่นอายของความมึนเมาของสาวโสดทั้ง 4 ยังคงดังกึกก้องภายในวงเหล้าสุดแสนจะอดกลั้นมันเอาไว้

"บัดซบที่สุดเลย อึก ฮือๆ"

"เห้ยๆ หยุดเลยอีเมล์ มึงหยุดร้องไห้เดี๋ยวนี้!!"

หญิงสาวที่มีใบหน้าสวยโดดเด่น ทรวดทรงองค์เอวเซ็กซี่เย้ายวนใจมากที่สุดในกลุ่มอย่างวาวาเอ่ยท้วงรถเมล์เสียงดังลั่น เมื่อเห็นถึงท่าทางใบหน้าบิดเบี้ยวและหยดน้ำตาที่กำลังหลั่งไหลลงมาจากความเจ็บปวดกับเรื่องราวความรัก

"ใช่!! มึงหยุดเลย ร้องไห้มามากพอแล้ว"

นิ้วชี้เรียวที่ตกแต่งด้วยเล็บเจลสีสวยสดใสของใบหยกสาวสวยผมบรอนด์น้ำตาลอ่อน ชี้ตรงไปยังหน้าผากกว้างของรถเมล์ พลางชี้นิ้วกดซ้ำๆ ลงไป เพื่อดึงสติของเพื่อนสาวที่กำลังเช็ดคราบน้ำตาออกจากใบหน้า

"ก็กูเสียใจอะ พวกมึงก็รู้ว่ากูวาดฝันไปถึงงานแต่งงานเลยนะ"

"มึงมันโลกสวยอีเมล์!!"

แก้วใบใสที่เอ่อล้นไปด้วยหยาดน้ำสีเหลืองอร่าม ถูกยื่นมาจากอุ้มมือเล็กของโบตั๋นส่งให้กับรถเมล์ ที่รีบคว้าแก้วจากเพื่อนแล้วกระดกมันเข้าปากกะทันหัน เพื่อย้อมใจตัวเองอีกครั้ง

"ทำไมวะ! ทำไมความรักของพวกเราต้องจบเห่ลงพร้อมๆ กัน กูไม่เข้าใจจริงๆ!!"

เวลาผ่านล่วงเลยไปจนเกือบสี่ทุ่ม ใบหน้าที่ถูกแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางราคาแพงของ 4 สาวเริ่มแดงก่ำจากความมึนเมา เปลือกตาเริ่มหย่อนยานไปจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่จัดเต็มสตรีม ก่อนที่สาวสวยสุดเซ็กซี่อย่างวาวาจะเอ่ยปากขึ้นคันกลางความเงียบจากเพื่อนๆ

"กูก็ไม่เข้าใจ! กูคบมาตั้ง 3 ปี แม่งพังไม่เป็นท่า"

"แต่ที่แน่ๆ พวกเราต่างก็เจ็บปวดกันทุกคน อึก ฮือๆ"

หยดน้ำตาที่เอ่อล้นดวงตาคู่นั่นของใบหยก ต่างหลั่งไหลออกมาคลอเคลียกับเสียงสั่นสะเทือนที่พยายามเปล่งออกมาให้ปกติมากที่สุด ในขณะที่อยู่ในสภาพที่ไม่เต็มร้อยเท่าไหร่นัก

"เอ้าอีหยก! มึงอย่างดึงดร่ามาดิ ไหนบอกอีเมล์ซะดิบดี แต่ตัวเองเป็นซะเอง!!"

เสียงร้องทักท้วงจากโบตั๋น ดึงสติของใบหยกกลับมาอยู่กับปัจจุบัน พลางรีบยกมือขึ้นปัดหยาดน้ำตาออกจากรอบดวงตา คว้าแก้วใบใสขึ้นมาเพื่อยัดน้ำเมาเข้าปากจนกระทั่งหมดแก้วในเวลาไม่ถึง 1 นาที

"เออๆ กูไม่ร้องแม่งแล้ว ต่อไปนี้กูจะไม่เสียน้ำตาให้ผู้ชายคนไหนอีก กูอยู่เป็นโสดคนเดียว!!"

"กูเอาด้วย!!"

ฝ่ามือเรียวสวยของวาวารีบยกขึ้นกลางวงสนทนา หลังจากสิ้นสุดเสียงแหลมของใบหยก ซึ่งมันสามารถเรียกความสนใจของ 3 สาวที่เหลือให้หันมาโฟกัสที่เธอในทันที

"เออกูด้วย!!"

โบตั๋นรีบยกมือขึ้นตามวาวาไปอีกคน พลางหันไปมองหน้ารถเมล์พร้อมๆ กับอีกสองสาว ที่แสดงออกถึงความจริงจังมากที่สุดในตอนนี้

"เออกูด้วย!! กูจะโสดไปพร้อมๆ กับพวกมึง โสดจนกว่าจะตายกันไปข้างหนึ่งเลยอีเหี้ย!!"

"กูจริงจังมากนะเว้ยพวกมึง กูจะโสด กูจะไม่มีผัว และที่สำคัญนะอีชะนีตัวไหนเทเพื่อนไปมีผัวก่อนต้องชดใช้ค่าเสียหาย!!"

ดวงตาที่เปียกชื้นของใบหยกเปล่งประกายความท้าทายขึ้นมาในทันที พร้อมกับกวาดสายตามองหน้าเพื่อนสาวอีก 3 คน อย่างจริงจัง พลางคว้าแก้วเหล้าที่วางอยู่บนโต๊ะขนมาชูขึ้นตรงกลางวงสนทนา

"แก้วนี้แด่ความสัมพันธ์เฮงซวยที่ผ่านมา ชน!!"

เพล้ง!!

สาวโสดที่เหลืออีก 3 คนต่างรีบคว้าแก้วใบใสข้ึนมาชนแก้วกันเสียงดังลั่น และซดน้ำสีเหลืองอร่ามเข้าสู่โพรงปากกันจนหมดแก้ว

"แล้วแก้วนี้แด่สัญญาของพวกเราค่ะชะนี ชน!!"

"มึงเดี๋ยวก่อน!!"

แก้วที่สองที่กำลังจะตามมา แต่ทว่ากลับถูกเสียงร้องของโบตั๋นเบรกเอาก่อน ฉุดให้เพื่อนสาวทั้ง 3 หันคว่ำกลับมามองหน้าเพื่อนเป็นตาเดียว

"อะไรอีโบตั๋น!!"

"ถ้ากูหิวขึ้นมาทำไงวะ?"

"ซื้อกินค่ะ!!"

คำตอบที่ชัดเจนทุกถ้อยคำออกจากเรียวปากสีแดงสดของใบหยก เอ่ยขึ้นทันทีหลังจากโบตั๋นขมวดคิ้วเรียวแน่นด้วยความสงสัย

"เอางี้ๆ กฎของเกมนี้!! พวกมึงทุกคนซื้อกินได้ วันไนท์ได้ แต่ห้ามพัวพันกับความสัมพันธ์แบบ FWB เด็ดขาด แล้วถ้าใครอยากจริงจัง อยากมีผัวเป็นตัวเป็นตนต้องชดใช้ให้กับเพื่อน ตามข้อกำหนดที่เพื่อนจะตกลงกัน โอเคมั้ย!!"

สิ้นสุดเสียงที่เริ่มยืดยานของวาวา ดวงตาทุกคู่ที่กำลังเปล่งประกายสะท้อนแสงด้วยความมึนเมา ต่างจ้องมองกันอย่างเลิ่กลั่ก ก่อนจะประมวลผลแล้วตอบออกมาพร้อมกันอย่างรวดเร็ว

ทุกคน : "โอเค!!"

"คราวนี้ละมึง มาลุ้นกันว่าใครจะมีผัวก่อนเพื่อน!!"

ฝากกดติดตาม กดหัวใจ คอมเมนท์ และกดเข้าชั้นให้เค้าหน่อยนะงับ