ตอนที่ 10 ใกล้ชิด
ตอนที่ 10
ใกล้ชิด
พาร์ท นโม
อื้ออออ...อื้อออ...
ใครกันมาเปิดม่านห้องผมแต่เช้า วันนี้วันหยุดของไอ้นโมน่ะเว้ยใครกันกล้านักน่ะ มาปลุกกันในเวลานอนหลับสบายๆ อากาศหลังฝนตกก็โคตรจะดีแบบนี้กันน่ะ
"ตื่นได้แล้วครับ" เสียงทุ้มหล่อคุ้นหู ที่ได้ยินแล้วรู้สึกสบายใจแบบนี้ ฟังดูุคุ้นหูจังครับ
"หรือต้องให้เฮีย มอนิ่งคิสก่อนครับ" ห๊ะ... เฮียเหรอ เดี๋ยวน่ะผมเป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่น้องที่ไหน จะมีก็มีแค่ลูกพี่ลูกน้องที่อยู่ที่ชลบุรี แล้วนี่มีเฮียโผล่มาจากไหนกันน่ะ
จุ๊บบ......
สัมผัสนุ่มที่หน้าผากของผม สัมผัสอบอุ่นสัมผัสที่แสดงถึงความรัก ทำให้คนที่รับอย่างผมรู้สึกถึงความปลอดภัยที่ได้รับ เดี๋ยวน่ะเฮียงั้นเหรอ เห้ยยย เฮียเฟย!!!! เมื่อคืนเฮียเฟยติดฝนแล้วนอนที่นี้ นี่หว่าา.... และที่สำคัญเมื่อคืนเอียทำเรื่องนั้นในห้องนี้ เหี้ยยย ผมไดแต่ตะโกนคำว่าเฮียขึ้นมาในใจ ไหนเมื่อกี้เฮียจะยังจุ๊บหน้าผากผมอีก
พรึบบบ....
ผมได้แต่ตวัดผ้าห่มขึ้นคลุมหน้าตัวเอง >< ยิ่งนึกถึงเรื่องเมื่อคืนหน้าผมก็แดงขึ้นมาทันตาเห็นเลยครับ เมื่อคืนเอียช่วยตัวเองไปก็ไม่ว่าหนักแล้วเฮียจะยังคางชื่อผมเสียงดังอีกตั้งหากครับ แล้วไหนจะยังมาจุ๊บหน้าผากผมอีกครับ ใครจะกล้าเปิดผ้าไปเจอกันครับ ผมเขินเฮียจะแย่แล้วครับ เขินจนไม่สามารถเปิดผ้าได้เลยครับ ยิ่งนึกถึงฉากที่เฮียกลื่นน้ำของผมผมก็ยิ่งอายจนไม่อยากออกจากผ้าห่มแล้วครับ ยิ่งคิดยิ่งเขิน โอ้ย นี่ผมทำไรลงไปครับเนี้ย
"ตื่นแล้วก็ลุกขึ้นครับ เฮียทำข้าวต้มหมูไว้ให้แล้วน่ะครับ"
ข้าวต้มงั้นเหรอ นี่เฮียตื่นมาทำอาหารให้ผมงั้นเหรอ ต้องตื่นตั้งแต่กี่โมงกันนะ
"เฮียไปรอที่โต๊ะอาหารน่ะครับ"
ปัง... เสียงปิดประตูดังขึ้น ทำให้ผมสามารถลดผ้าห่มลงจากหน้าตัวเองได้ แก้มผมยังไม่หายร้อนจากอาการเขินเลยครับ
ผมใช้เวลาในการล้างหน้าเกือบๆ 10 นาทีได้เนื่องจากผมไม่อยากให้เฮียต้องรอนาน ต่อให้ผมจะเขินแค่ไหนผมก็ไม่อยากเสียมารยาทให้ผู้ใหญ่ มานั้งรอผมนานๆ
กลิ่นหอมของอาหารเช้า ลอยเข้ามาแตะจมูกหอมมากครับ รสชาติก็น่าจะดีน่ะ
ครืดดด...ครืดดด...
เฮียเฟยเดินมาขยับเก้าอี้ให้ผม แล้วส่งยิ้มทรงพลังมาให้ อื้อหื้อ รอยยิ้มทำลายล้างโลกได้เลยครับ ผมที่เดินตัวเล็กตัวน้อยไปนั่งตรงเก้าอี้ที่เฮียเป็นคนเลื่อนให้เลื่อนให้
"ลองชิมครับ" เฮียเอื้อมมือมาหยิบช้อนส่งให้ผมอย่างสุภาพ
"ขอบคุณครับ" รับช้อนจากมือเฮียอย่างคนไปไม่เป็น เขินครับ พูดได้คำเดียวเลยว่าตอนนี้ผมเขินมากครับ อื้อหื้อ รสชาติอร่อยจริงด้วยครับ
"รสชาติเป็นไง" เฮียถามขึ้นทันทีหลังจากผมกลืนข้าวคำแรกลงคอ
"อร่อยมากครับ" ผมไม่ได้ยอเฮียน่ะแต่มันอร่อยจริงๆครับ
"วันนี้ว่างไหมครับ" เฮียถามผมขึ้นมาหลังจากเรากินอาหารเสร็จแล้ว แล้วพวกเรากำลังเอาชามมาช่วยกันล้าง เนื่องจากบ้านหลังนี้ไม่มีแม่บ้าน เพราะผมชอบอยู่คนเดียว ส่วนใหญ่ก็จะค่อยเก็บค่อยทำเอง ส่วนเสื้อผ้าส่วนใหญ่จะมีแม่บ้านจากบ้านใหญ่ มาเอาไปซักให้บ้างเป็นบ้างครั้ง
"ว่างครับ เฮียมีไรรึเปล่าครับ" ผมตอบเฮียทันทีที่เฮียถามจบเพื่อเฮียอยากชวนผมไปไหน
"ไปดูหนังกันไหม เราชอบดูหนังนิ" น่านไงจะชวนไปไหนจริงด้วย แล้วผมจะปฏิเสธคำชวนของเฮียได้ยังไงกันครับ
"ไปรอบกี่โมงดีครับ" ขอให้เฮียตอบว่าเป็นรอบดึกผมจะได้มีเวลาเตรียมตัว แต่งหล่อสักหน่อย
"รอบบ่ายดีไหมครับ เสร็จจะได้ทานอาหารเย็น แล้วเฮียได้เข้าไปทำงานที่ผับต่อเลย หรือนโมว่าไงครับ" ประโยคยาวๆที่แทบจะไม่เคยหลุดออกมาจากปากของเฮียทำให้ผมถึงกับสะตั้นเป็นสิบวิกันเลนที่เดียวเชียว
"ได้ครับ" ตอนนี้ 07.30 มีเวลาอาบน้ำแร่แช่ย้ำนมอีกนาน เฮียจะได้ประทับใจ
"ถ้างั้นแดะเรา ไปอาบน้ำแต่งตัวจะได้ออกไปพร้อมเฮีย" อ่าว...ผมว่าจะแช่น้ำนมให้ตัวเองผิวนิ่มน่าสัมผัสสักหน่อย คืนเฮียมานั่งรอแบบนี้ ผมก็ต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวซะแล้วสิ
"งั้นโม...ไปอาบน้ำแปปน่ะครับ" ผมคงต้องรีบไปแล้วคงต้องรีบมาเดี๋ยวเฮียเค้าจะรอนาน
"เสร็จแล้วครับ" 30 นาทีผ่านไป ผมเดินออกมาจากห้อง ด้วยเสื้อยืดสีดำ กางขาเดฟขาดที่เข่า รองเท้าคอนเวิสคู่โปรด แว่นดำอันโปรดเหน็บที่คอเสื้อ
"หน้าโม มีไรติดรึเปล่าครับ" ผมถามเฮียขึ้นหลังจากที่เฮียมองผมแบบไม่ละสายตา
"เปล่าหรอก เฮียไม่ชินกับการแต่งตัวของโมน่ะ" เฮียมองสำรวจผมแล้วยกยิ้มมุมปาก จากนั้นหยิบกุญแจรถพร้อมโทรศัพท์เฮียเดินนำผมออกไป
พาร์ท เฟยหลง
ตอนนี้ผมเดินนำน้องมาที่รถ เผลอมองสำรวจน้องนานเกินไป จนน้องจับได้ การแต่งตัวด้วยชุดดำมันทำให้ผิวขาวๆของน้องถูกขับให้ดูดีขึ้น จากปกตินโมก็ดูดีอยู่แล้ว พอใส่สีดำมันทำให้น้องยิ่งสว่างมากขึ้นไปอีก
"เดี๋ยวแวะไปคอนโดเฮียก่อนน่ะครับ" ผมต้องแวะเข้าคอนโดไปอาบน้ำก่อน
"ครับ" แค่ครับน่ะไม่เท่าไหร่หรอกครับ แต่น้องดันหันมายิ้มจนตาปิดกับผม แบบนี้ไม่ได้แค่นี้ผมก็หลงน้องจะแย่แล้ว เดี๋ยวเฮียคนนี้ก็ยกทรัพย์สินที่สร้างมาทั้งหมดให้ซะเลย
คอนโด
น้องมองสำรวจห้องผมอย่างพินิจพิจารณาอย่างสนใจ น้องมอบไปรอบก่อนจะมาาหยุดที่เคาน์เตอร์ครัว แล้วมองของใช้ในครัวอย่างสนอกสนใจนั้นยิ่งทำให้ผมมองน้องอย่างหลงไหลเข้าไปอีก
"ชอบครัวคอนโดเฮียเหรอครับ" ผมถามน้องออกไปหลังจากน้องมองห้องครัวจนไ่สนใจผมเลยม้แต่้น้อย
"ครับ มันดูใหญ่แล้วก็ห้องเฮียแต่งสไตส์คล้ายกับผับเฮียเลยครับ"
"อ้อ เฮียชอบทำอาหารแล้วก็เฮียชอบโทนที่มันเป็นสีดำน่ะ"
"งั้นโมสำรวจห้องไปก่อนแล้วกัน เดี๋ยวเฮียไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน" น้องทำการแค่พยักหน้าหงึกก่อนจะเดินมานั่งรอผมที่โซฟา
ผมใช้เวลาแต่งตัวไม่นานใส่เสื้อยืดธรรมดาๆ แขนยาว กางเกงยีนส์สีดำแทนที่จะเป็นกางเกงสแล็ค ก่อนจะเดินมาหาที่น้องที่หลับคาโซฟาพร้อมกับหนังสือเกี่ยวกับดวงดาว ในมือ น่ารัก!!! ชะมัดเลยครับ
ผมเดินไปหาน้องก่อนจะค่อยๆพ่นลมหายใจใส่หูน้อง
อื้อ น้องคางรำคาญก่อนจะหันหน้าหนีไปอีกทาง ท่าทางแบบแมวขี้รำคาญยังไงยังงั้นเลยครับ
"ถ้าไม่ตื่น เฮียจะจูบจรโมตื่นเลยน่ะ"
"ครับๆ" น้องเด้งตัวบุกขึ้นขยี้ตาแรงๆเพื่อเรียกสติตัวเอง
"อย่าขยี้เดี๋ยวตาแดง" ผมเป่าตาน้องที่เริ่มจะแดงจากการขยี้
"เฮีย"
"โมหน้าแดง" ผมเอ่ยแซวน้องออกไปให้เด็กน้อยตรงหน้า ได้หน้าแดงเพิ่มอีก
"ไปดูหนังกันเถอะ ก่อนเฮียจะอดใจไม่ไหว"
ผมเดินนำออกจากคอนโดตัวเองปล่อยให้น้องยื่นเขินกับตัวเองไปก่อน ผมเลือกที่จะเดินไปรอน้องที่รถดีกว่า ขื่นผมยื่นมองน้องเขินตัวแดงแบบนั้นผมคงไม่อดทนกับน้องอีกแล้วแน่ๆ ผมต้องจับน้องฟัดจนอดพาน้องไปดูหนังแน่ๆครับ
โรงหนัง
ตอนนี้เราสองคนมาถึงโรงหนังกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว น้องเอาแต่นั่งเงียบมาตลอดทาง เอาแต่นั่งก้มหน้าแดง น่ารัก น่าฟัดเป็นบ้าเลยครับ
"อยากดูเรื่องอะไรครับ" ผมหันมาถามเจ้าเด็กน้อยข้างกายที่ยืนจ้องโปรแกรมหนังอย่างเอาจริงเอาจัง ไม่หันมาหาผมแม้น้อย
"เฮียอยากดูเรื่องไหนครับ" น้องเอียงคอหันมาถามผมหลังจากเงียบมาตลอด
ผมเงยหน้าขึ้นมองโปรแกรม หนังแล้วจิ้มไปที่หนังแนวแฟนตาซี มีเวทมนต์ แบบที่น้องชอบ แล้วหันมาหาเจ้าเด็กน้อยก็ต้องพบกับรอยยิ้มบาดใจพร้อมกับการพยักหน้าเป็นการตอบรับ มันทำให้ผมเผลอยิ้มตามกับรอยยิ้มดีใจของน้อง
ผมพาน้องไปดูหนังกินข้าวแล้วพากลับมาส่งบ้าน ก่อนตัวเองจะเข้าไปผับเพื่อเคลียร์บัญชี หึ ก่อนจากกันเด็กน้อยยังบอกให้ผมตั้งใจทำงาน พอคิดมาถึงตรงนี้ก็อารมณ์ดีมีแรงทำงานไปทั้งคืนแล้วครับ
..........................................................
ขอบคุณที่ติดตามไรต์ค่ะ
ช่องทางการติดต่อไรต์ แวะมาพูดคุยกันเลยเยอะๆ น่าา
Facebook : เยว่ทู่
Twitter : เยว่ทู่
Tiktok : เยว่ทู่
