บท
ตั้งค่า

5

หลังจากที่ดอฟฟี่แหกคุกอิมแพ็คออกไปได้ ข่าวลือต่างๆ นานา ก็ถูกปล่อยไปมากมาย ไม่ว่าจะเป็น 'ตอนนี้ทุกประเทศบนโลกไม่ปลอดภัยแล้ว' หรือจะเป็น 'คุกอิมแพ็คขังได้แต่พวกกระจอก'

"ไอเจ้าบ้านั้น ถึกชะมัดโดนมัดของเจ้าลูฟไปขนาดนั้น โดนเค้าเตอร์ช็อคของฉันไป แถมอัญมนีมัลก็หยุดหมอนั่นไม่อยู่..." ชายหนุ่มผู้มีนามแฝงว่าศัลยแพทย์แห่งความตาย วางหนังสือพิมพ์ลงพร้อมกับบ่นอุบให้สมาชิกฟัง

"ดอฟฟี่คือนกที่เป็นเผ่ามิ้งหรือป่าวนะ..." เปโปะ หมีขาวสุดน่ารักพูดขึ้น

"มันเป็นคนเว้ยเจ้าบ้าแล้วอีกอย่างเผ่ามิ้งมีนกด้วยเหรอฟะ!!!" เพนกวินทำหน้าตาหน้ากลัวใส่เปโปะ

"ขอโทษครับ (_ _)" ส่วนเปโปะที่โดนดุก็ทำหน้าจ๋อยยอมรับผิดและขอโทษแต่โดยดี

ลอว์ททำหน้ากลุ้มในกับเพื่อนๆ ของเขาพรางคิดถึงเรื่องในอดีต สมัยที่เขายังคงอยู่ในแฟมิลี่

'บางทีก็สงสารเจ้าพวกนั้นนะ เจ้าบัฟฟาโร่กับเบบี้น่ะ แต่พวกนั้นก็เลือกทางเดินด้วยตัวเอง' เขาคิดในใจพร้อมเผลอหลับไป...

16 ปีก่อน ณ แหล่งกลบดานของโฮเต้ แฟมิลี่

"นี่ลอว์ทเจ้าโง่ นายอย่าไปพูดแบบนั้นสิ พวกนั้นคือโจรสลัดนะน่ากลัวจะตาย นายอาจจะถูกฆ่าตายนะ จำใส่หัวไว้" เด็กผู้หญิงชุดกระโปรงสีน้ำเงินใส่ผ้ากันเปื้อนผูกโบว์ที่ชื่อเบบี้ตบหัวอย่างแรง จนเขาหันไปทำหน้าไม่เป็นมิตรใส่ (- -)+++

"ฮือๆๆๆ" เบบี้หันไปร้องไห้กับบัฟฟาโร่

"จ้างให้นายก็ฆ่าคุณโคซ่าไม่ได้หรอกยะ ถึงเขาจะซุ่มซ่ามแต่ก็เก่งมาก" เบบี้

"ซักวันฉันจะต้องฆ่าหมอนั่น!!!" ลอว์ทอายุ 10 ขวบพูดขึ้น

"นายอาจจะโดนฆ่าก่อนก็ได้..." บัฟฟาโร่

"..." ลอว์ทยืนกำมือแน่น

"เขาล้มไปแล้ว ฮ่าๆๆๆๆ" เบบี้ กระโดดร้องดีใจเมื่อเห็นโรซี่หรือโคซ่าลื่นล้ม

"ว่าแล้วว่าเขาต้องล้ม *[]*" บัฟฟาโร่ทำท่าตื่นเต้น

"(- -):" ส่วนลอว์ทก็ยืนดูอย่างเอือมระอา

"นี่ค่ะคุณโคซ่าฉันเอาชามาให้" เบบี้วิ่งเอาน้ำชาที่เพิ่งชงเสร็จไปให้โคซ่า ซึ่งเขสก็รับมากินอย่างเต็มใจ แต่เมื่อเขากินเข้าไป...

"พรู้ดดดดดด 030"

"ฮ่าๆๆๆๆ เขาพ่นออกมาแล้วละ ^[]^" เบบี้ยืนหัวเราะชอบใจอยู่ข้างดอฟฟี่ ส่วนดอฟฟี่เองก็ยืนมองด้วยสายตาเอือมระอาเพราะโคซ่ามักโดนเบบี้แกล้งเล่นเสมอ (- -)?

"นี่ลอว์ทฉันไปขโมยชุดนี้มาละ เรามาลองใส่กันเถอะ" เบบี้โชว์ชุดขนนกสีดำและชมพูให้ลอว์ทดู พร้อมเชิญชวนให้เขาใส่ด้วยกัน

"O[]o" บัฟฟาโร่ที่เห็นชุดที่เบบี้ โชว์ให้ดูก็ถึงกับช็อคตาตั้ง

"นั่นมันชุดของคุณโคซ่ากับนายน้อยเชียวนะ เบบี้!!!!" บัฟฟาโร่

"ฉันเห็นมันตากอยู่ตรงนู้น ก็แค่ขอยืมมาเล่นเท่านั้นเอง อย่ามางกน่า -3-" เบบี้

"ฉันไม่เล่นอะไรเด็กๆ แบบนั้นหรอก" ลอว์ทพูด

"พูดอย่างกับตัวเองโตมากงั้นแหละ!" เบบี้

"ถ้าฉันเล่นเธอจะให้อะไร?" ลอว์ทถาม

"อะ...เอ่อ นายอยากได้อะไรละ~ (หัวใจ)" เบบี้

"เลี้ยงไอศครีมที" ลอว์ท

"อะ... ได้! เขาต้องการเราด้วยล่ะ ~ว้าย"

"นี่บัฟฟาโร่ ลอว์ทตรงนี้ๆ ฮ่าๆๆๆ"

"เจ้าพวกเด็กเหลือขอ!!!"

"เบบี้ยืมตังค์หน่อย" ลอว์ท

"เอ๋ ทะ...เท่าไหร่ละ ว้าย"

"จะเอาไปซื้อของเล่น ยืมซัก 500 เบลาซ์"

"อื้อ! จะรีบไปเตรียมเงินให้นะ ว้าย"

"เบบี้ ขี้โกงชะมัดเลยได้ค่าขนมก็เยอะกว่าพวกฉัน" บัฟฟาโร่

"เอ๊ะ!? นายน้อยเห็นฉันสำคัญมากกว่าพวกนายขนาดนั้นเลยเหรอ~ (หัวใจ)"

(U~U ) >>> หน้าลอว์ทตอนหลับ

"เขาดูมีความสุขจังนะ"

"สงสัยจะฝันดี"

"ว่าแต่ฝันเรื่องอะไรนะ?"

"อย่ายุ่ง/ยุ่งน่า!!"

"ขอโทษคร้าบ U_U"

"ปล่อยให้เขาหลับไปเถอะนานๆ จะทำหน้ามีความสุข"

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel