ถูกจับได้ 1

“เอาน่ะ เราต้องเอาตัวรอดได้อยู่แล้ว” ฟางหลิ่งให้กำลังใจสาวใช้ด้วยน้ำเสียงหนักแน่น และเหมือนจะบอกตัวเองด้วย ว่านางจะต้องหนีวิวาห์ในครั้งนี้ได้อย่างแน่นอน

“คุณหนูรองเจ้าคะ ฮูหยินให้คุณหนูไปพบเจ้าค่ะ” เสียงดังมาจากหน้าประตูทำให้ทั้งสองคนที่ทำท่าลับลมคมในกันอยู่ถึงกับสะดุ้ง

ฟางหลิ่งตบอกตัวเองเบา ๆ อย่างปลอบหัวใจอันบอบบาง นางเกือบหัวใจวายตาย ร่างอรชรเดินออกไปทางด้านหน้าประตู พร้อมไห่ถังสาวใช้คนสนิทที่ยังมีสีหน้าตื่นตระหนก เมื่อมาถึงหน้าเรือนจึงได้เห็นคนรับใช้ในเรือนของท่านแม่เฟิงหนิงฮวามาร้องเรียก นางขมวดคิ้วอย่างคิดหนักไม่รู้ครั้งนี้ท่านแม่จะเรียกนางไปทำไม

“ท่านแม่เรียกข้าทำไมหรือ เจ้ารู้หรือไม่” สาวใช้ยิ้มเจื่อน นางส่ายหัวเบา ๆ เพราะนางเป็นเพียงแค่รับใช้ตัวเล็ก ๆ ภายในเรือน ไม่ใช่คนสนิทของฮูหยิน นางแค่รับคำสั่งจากแม่นมหวังลี่มาเท่านั้น

“บ่าวไม่รู้เลยเจ้าคะคุณหนู”

ฟางหลิ่งพยักหน้ารับ นางแค่ถามไปอย่างนั้นเอง และไม่ได้คาดหวังกับคำตอบของสาวใช้ตัวเล็ก ๆ ที่ไม่มีอำนาจพอที่จะรู้เรื่องสำคัญ นางไม่รอช้ารีบเร่งไปหามารดาทันที พยายามเก็บสีหน้าคนที่คิดจะทำผิดไว้อย่างมิดชิด เรือนของท่านแม่อยู่ส่วนหน้าของจวน ซึ่งเป็นเรือนที่ใหญ่ที่สุด

แม้ท่านพ่อจะให้เกียรติท่านแม่ แต่ท่านพ่อก็ยังมีอนุอีกสามคน ซึ่งมีอนุคนที่สามได้ให้กำเนิดน้องสาวคนเล็กอายุสิบขวบแล้ว ส่วนอนุคนที่สองมีบุตรชายหนึ่งคนนั่นก็คือชายคนรองของนางนั่นเอง ส่วนอนุคนที่สองไม่อาจมีบุตรได้เพราะเคยแท้งมาแล้วสองครั้ง เล่ห์กลในจวนนี้มีอะไรบ้างที่นางจะไม่รู้ไม่เห็น เพียงแค่นางจะพูดออกมาหรือไม่เท่านั้น

แต่การที่แสร้งไม่รู้นั้นทำให้ชีวิตปลอดภัยมากที่สุด นั่นคือสิ่งที่พี่สาวคนโตของนางสั่งสอนไว้ พี่สาวเป็นคนฉลาด นั่นทำให้นางเลื่อนขั้นมาเป็นกุ้ยเฟยได้ แต่น่าเสียดายที่ยังไม่สามารถมีบุตรได้ ในวังหลวงน่ากลัวเกินไปหากไม่ระวังสักนิดมีแต่จะทำให้นางสูญเสียบุตรไปเท่านั้น

ฟางหลิ่งเดินผ่านสวนดอกไม้ จนผ่านศาลาดอกบัวนางมองเห็นอนุคนที่สามกับบุตรสาวของนางกำลังหัดเล่นพิณเจ็ดสายอยู่ นางละสายตาเดินผ่านไปด้วยสีหน้าเรียบเฉย ไม่ได้เอ่ยทักทาย และสองแม่ลูกนั่นก็แกล้งไม่เห็นนางเช่นกัน เมื่อมาถึงเรือนใหญ่นางจึงร้องเรียกมารดาด้วยน้ำเสียงสดใส

“ท่านแม่ หลิ่งเอ๋อร์มาแล้วเจ้าค่ะ”

“เข้ามาสิ”

น้ำเสียงอ่อนหวานของมารดาดังขึ้นภายในเรือน ฟางหลิ่งหันไปมองสาวใช้คนสนิทที่ยืนอยู่ข้างหลัง ซึ่งยังมีสีหน้าซีดเผือดอยู่ แม้จะพยายามเก็บอาการแล้วก็ตาม หากนางเข้าไปด้วยเวลานี้ท่านแม่ต้องจับได้อย่างแน่นอน

“เจ้ารอข้าอยู่ที่นี่”

“เจ้าค่ะ” ไห่ถังรับคำด้วยสีหน้าโล่งอก ไม่รู้ว่าหากเข้าไปพบฮูหยินนางจะยังสามารถปิดบังความลับนี้ได้หรือไม่ และสภาพตอนนี้ทำให้นางคิดถึงลู่จื้อกับลู่ซือที่ถูกคุณหนูสั่งให้ไปสืบข่าวท่านแม่ทัพปีศาจข้างนอก ซึ่งยังไม่กลับมา ทำให้ไม่ต้องหวาดกลัวเหมือนนางในตอนนี้

หลังออกคำสั่ง ฟางหลิ่งจึงได้เดินเข้าไปในเรือนของมารดา เมื่อเห็นว่าท่านแม่กำลังทำอะไรอยู่นางถึงกับชะงักเท้าไม่กล้าที่จะก้าวไปต่อ เวลานี้รอบกายท่านแม่มีแต่กล่องลังเครื่องประดับกระจัดกระจายเต็มไปหมด และมีวางอยู่บนโต๊ะอีกหลายสิบชิ้นซึ่งทุกอย่างล้วนมีมูลค่าทั้งสิ้น เครื่องทองมากมายไม่ต่ำกว่าสิบหีบในห้องนี้ทำให้รอยยิ้มสดใสของนางเริ่มเลือนหายไป เพราะนางจำได้ว่าข้าวของพวกนี้ล้วนเป็นของหมั้นหมายที่แม่ทัพปีศาจผู้นั้นเป็นคนส่งมา

“ยืนทำอะไรอยู่มานั่งใกล้ ๆ แม่สิ นี่ดูสิ ปิ่นปักผมชุดนี้งามมากเลย ชุดนี้ก็สวยสง่า มาช่วยแม่เลือกสิว่าเจ้าชอบแบบไหน” ฟางหลิ่งพยายามส่งยิ้มไปให้ท่านแม่ พร้อมเดินไปนั่งข้างนางอย่างเรียบร้อย