บทที่ 2 โจรกรรม (2)

“ฉันออกแบบเสื้อผ้าพวกนี้กับมือ มันเป็นส่วนหนึ่งของงานอยู่แล้ว” รินดาวไม่วายหาเหตุผลให้ตัวเอง

“แต่นั่นไม่น่าภาคภูมิใจเท่ากับเธอเป็นนางแบบซะเอง โอกาสทองมาแล้วนะแองจี้ เธอจะได้สวมเพชรเม็ดโตที่คนทั้งโลกอยากครอบครอง เป็นประสบการณ์ครั้งเดียวในชีวิตที่น่าจดจำเลยนะ”

“ฉันควรภาคภูมิใจใช่มั้ย?”

“อยู่แล้วนางฟ้าผู้พิทักษ์ ไปทำหน้าที่ดีไซเนอร์ให้สมบูรณ์ซะ”

รินดาวไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมดีไซเนอร์อย่างเธอต้องกลายมาเป็นนางแบบซะเอง สิ่งที่เธอรู้ก็คือ ทำอย่างไรก็ได้ให้งานในครั้งนี้ออกมาหน้าตาดีที่สุดเท่านั้น

เธอสูดลมหายใจเข้าปอดลึกเพื่อรวบรวมสมาธิ ก่อนไปรับเทียร่าจากเจ้าหน้าที่ซึ่งดูแลเครื่องเพชรมาสวมศีรษะ จากนั้นเธอจึงออกไปปรากฏกายหน้าเวที

เสียงปรบมือดังกระหึ่มเลยทีเดียวเมื่อเธอก้าวออกจากหลังม่าน ณ เวลานี้รินดาวไม่เห็นหน้าตาคนดูด้วยซ้ำ ทั้งนี้เป็นเพราะแสงสว่างเจิดจ้าบนเวทีที่พร้อมใจกันสาดส่องมาที่เธอนั่นเอง

สมแล้วว่านี่คือชุดฟินาเล่ที่ทุกคนรอคอยและเฝ้าจับตาดู…

รินดาวไม่รู้หรอกว่าเทียร่าที่สวมอยู่บนศีรษะนั้นงดงามจับตาเพียงใดเมื่อของล้ำค่าชิ้นนี้อยู่คู่กับชุดนางฟ้าที่เธอตั้งใจออกแบบมาเป็นพิเศษเพื่อการณ์นี้โดยเฉพาะ สิ่งที่เธอรู้มีอย่างเดียวเท่านั้น นั่นก็คือแสงวูบวาบของกล้องถ่ายรูป!

แน่นอนว่ามันสร้างปัญหาให้เธอจนตาพร่าเลยทีเดียว

พิธีกรบนเวทีให้รายละเอียดเกี่ยวกับชุดที่เธอสวมอยู่ และชื่อผู้ออกแบบ นอกจากนี้พิธีกรยังให้รายละเอียดเกี่ยวกับประวัติยาวนานของเพชรเม็ดงามซึ่งฝังอยู่บนเทียร่าที่เธอสวมอยู่

บลูไดมอนด์ เพชรสีน้ำเงินรูปหัวใจ ซึ่งมีมูลค่าแพงที่สุดในโลก! ประดับอยู่บนทองคำขาว และล้อมรอบด้วยเพชรสีขาวบริสุทธิ์!!

รินดาวถึงกับอึ้งไปไม่แพ้ผู้ชมที่พากันอ้าปากค้าง และพร้อมใจร้อง ‘โอ้โห’ กับราคาสูงลิบโลก และเมื่อการประมูลเริ่มต้นขึ้นความสนุกตื่นเต้นจึงเริ่มต้นขึ้นด้วย

มีผู้เสนอราคาสูงกว่าที่ตั้งไว้เรื่อย ๆ จนกระทั้งได้ผู้ชนะในการประมูลในค่ำคืนนี้

นั่นก็คือ มิสเตอร์คารอส เขาให้มูลค่าของสุดยอดมงกุฎเทียร่าอยู่ที่ 15 ล้านยูโรเลยทีเดียว!!

รินดาวถึงกับตาลายกับมูลค่ามากมายมหาศาลของเทียร่าที่เธอสวมใส่ เสียงปรบมือดังขึ้นอีกครั้งก่อนที่พิธีกรจะเชิญเจ้าของเทียร่าฝังเพชรคนใหม่ขึ้นมาบนเวที

“ขอเชิญคุณคารอสบนเวทีครับ”

รินดาวรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก ที่จะได้พบโฉมหน้ามหาเศรษฐีคนนั้น...

ใช่ว่าเธอเป็นประเภทคลั่งไคล้คนรวย แต่ที่ตื่นเต้นเป็นเพราะชายผู้นั้นมีนามสกุลว่า ‘คารอส’ นั่นเอง!

เขาจะใช่ผู้ชายคนนั้นมั้ย?

อึดใจเดียว ผู้ที่ก้าวขึ้นมาบนเวทีเป็นชายหนุ่มซึ่งน่าจะมีอายุไล่เลียกับเธอ และสิ่งที่เธอรู้จากพิธีกรบนเวทีก็คือ ผู้ชายคนนี้เป็นตัวแทนของมิสเตอร์คารอสเท่านั้น...

ทว่าก็มีบางสิ่งที่เซอร์ไพรส์ให้เธอเช่นกัน ชายหนุ่มผู้นั้นได้นำช่อกุหลาบสีฟ้ามามอบให้เธอด้วย!!!

“บอสของผมฝากมาให้คุณแองจี้ครับ”

รินดาวไม่เข้าใจว่ามิสเตอร์คารอส รู้ได้ไงว่าค่ำคืนนี้เธออยู่บนเวทีนี้ด้วย แต่เธอก็รับดอกไม้นั้นมา

“ฝากขอบคุณเขาด้วยค่ะ”

รินดาวรู้แค่ว่านี่คือ กำลังใจจากเขา... และเหนืออื่นใดก็คือ ความปลาบปลื้มใจที่เงินก็ซื้อไม่ได้

เธอยิ้มด้วยความตื่นเต้นและดีใจ ก่อนกวาดสายตามองหาเจ้าของดอกไม้ แต่เธอก็ไม่สามารถทายได้ว่า คนไหนคือมิสเตอร์คารอส และเขานั่งอยู่มุมไหนของห้องจัดงาน...

มีการส่งมอบสิ่งของที่ประมูลกันเกิดขึ้น หลังจากเจ้าของคนใหม่ได้เซ็นเช็คเงินสดเพื่อมอบให้กับการกุศล ระหว่างที่รินดาวถอดเทียร่าออกเพื่อส่งมอบของสำคัญสิ่งนี้ให้กับเจ้าของคนใหม่ อยู่ ๆ เหตุการณ์เหนือการคาดหมายจึงเกิดขึ้น!!!

ไฟฟ้าในงานดับพรึบลง จากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงปืน!

“อย่าขยับ ถ้าไม่อยากตาย!!”

เสียงตะโกนดังขึ้นผ่านเครื่องขยายเสียง