บท
ตั้งค่า

ถิงถิงกับการออกกำลังกาย

ก่อนกลับบ้านถิงถิงแวะไปซื้อลูกอมอีก 2 ถุง เธอจะเอาให้ลูกๆ เธอบ้านละถุง จะได้เท่าเทียมกัน พอถึงบ้านเห็นสะใภ้รองนั่งรออยู่โต๊ะตรงลานหน้าบ้าน ลี่ซือกับเจียวเจีย คัดตัวอักษรอยู่บนโต๊ะตัวเดียวกัน ส่วนเด็กเล็กทั้งสามเธอไม่เห็น

“เด็กที่เหลือละสะใภ้รอง”

“เด็กๆ นอนอยู่ในห้องฉันค่ะแม่”

“ถ้างั้นให้ทั้งสองคัดสักครึ่งชั่วโมงก็พาไปนอนเถอะ เธอก็ด้วยไม่มีอะไรทำแล้วก็พักผ่อนบ้าง เดี๋ยวแม่ก็จะไปงีบสักหน่อยเหมือนกัน” เธอบอกลูกสะใภ้แล้วเดินเข้าห้อง เธอหยิบนาฬิกาปลุกมาตั้งเวลาไว้จะได้ตื่นไปทำอาหารเย็นทัน

ถิงถิงหลับไปเกือบสองชั่วโมง ดูเวลาแล้วประมาณบ่ายสาม เธอเลยตัดสินใจลุกไปทำอาหาร ตอนเย็นก็ยังเป็นโจ๊กเหมือนเดิมแต่จะเป็นโจ๊กไก่ฉีก เธอจุดไฟอุ่นซุปไก่ เอาอกไก่ในมิติหย่อนลงในหม้อเพิ่มไปสองชิ้น เธอต้องรีบทำก่อนที่สะใภ้รองจะมา พอไก่สุกเธอก็เอามาพักไว้ให้เย็น เติมเชื้อไฟใส่เตาข้างๆ แล้วตั้งหม้อเคี่ยวโจ๊ก คราวนี้เธอใส่เป็นซุปก้อนรสไก่ลงไป เธอค่อยๆ คนข้าวไม่ให้ติดก้นหม้อ พอข้าวเริ่มแตกตัว ก็หันไปฉีกอกไก่รวมกับของเดิมแล้ววางไว้ในตู้ก่อน เธอหันหลังไปคนโจ๊กต่อ สามโมงกว่าสะใภ้รองก็เดินเข้ามาในครัว เธอเลยยกงานคนโจ๊กให้ลูกสะใภ้ทำแทน “สะใภ้รองเดี๋ยวมาดูหม้อโจ๊กหน่อยนะแม่จะไปเตรียมข้าวหมูสักหน่อย”

“แม่ให้ฉันทำแทนดีกว่านะคะ”

“ไม่ต้องๆ เดี๋ยวแม่ทำเอง เธอเฝ้าเตาไปเถอะ”

“ถ้างั้นพรุ่งนี้ฉันขอไปเก็บผักป่าตอนเช้าได้ไหมคะ อยู่บ้านก็ไม่ค่อยมีอะไรทำ”

“เธอนี้นะ คนอื่นเขาอยากนอนอยู่บ้านเฉยๆ นี้อะไรมาของานทำ เธอนี้ก็แปลกคน ถ้างั้นเก็บแค่พอให้หมูบ้านเรากินก็พอ ไม่ต้องไปแลกแต้มหรอก” เธอบ่นด้วยความเอ็นดูลูกสะใภ้

“ค่ะแม่ ขอบคุณค่ะ” หลังจากคุยกับลูกสะใภ้เสร็จเธอก็ไปเตรียมข้าวหมู พร้อมล้างคอกหมู เธอนำอุปกรณ์มาทำด้วยความเร็วด้วย กลัวหลานๆ ของเธอมาเจอเข้า จัดการคอกหมูเสร็จ หลานๆ ก็มารดน้ำผัก เธอก็ช่วยหลานๆ ตักน้ำ พอหลานๆ รดใกล้เสร็จเธอก็เดินออกกำลังกายรอคนอื่น ๆ หน้าบ้าน

“คุณย่าขาคุณย่ากำลังทำไรเหรอคะ” เจียวลู่วัยกำลังอยากรู้อยากเห็น ถามย่าด้วยความสงสัยเธอเห็นย่าเดินแกว่งแขนไปมาอยู่หน้าลานบ้าน ปกติเหล่าเด็กหญิงจะไม่กล้าเข้าใกล้ย่าเพราะเมื่อก่อนย่าเกลียดหลานสาว แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกันย่าใจดีกับเธอมาสองวันแล้ว

ถิงถิงหยุดมองเจ้าถั่วงอกขาดน้ำที่ทำหน้าสงสัย อ้อมีสองต้นที่บวมน้ำ

“ย่ากำลังออกกำลังกายอยู่ลูก ออกกำลังกายทุกวันร่างกายจะได้แข็งแรงไม่ป่วยง่าย” เธอตอบหลานๆ ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “งั้นหนูออกกำลังกายกะคุณย่าได้ไหมคะ” เจียวลู่ถามอย่างมีความหวัง เพราะตัวเธอไม่อยากป่วยอีกแล้ว “ได้จ้ะ เจียวลู่ทำตามย่านะคะ” เธอลูบหัวหลานสาวด้วยความเอ็นดู ทางเจียวลู่รู้สึกดีใจมากเพราะย่านอกจะไม่ด่าแถมยังลูบหัวเธอด้วย

เจียวลู่แกว่งแขนเดินตามย่าอย่างแข็งขัน เด็กคนอื่น ๆ เห็นก็นึกว่าย่าพาเล่น ก็มาเดินแกว่งแขนตามเป็นขบวน

ถิงถิงหันมอง เห็นเด็กๆ เลียนแบบท่าออกกำลังกายเดินตามตูดเธอเหมือนลูกเป็ด เธอก็รู้สึกชุ่มชื่นในใจเพราะเหล่าถั่วงอกน่ารักมากก

สะใภ้รองที่เตรียมอาหารเย็นเสร็จ เดินมาดูลูกกับหลานๆ เธอก็เห็นเด็กๆ เลียนแบบย่า เธอยิ้มอย่างมีความสุข เป็นยิ้มเต็มแก้มครั้งแรกตั้งแต่เธอโดนส่งมาเป็นยุวชนที่นี่ แม่สามีและเด็กๆ เดินสักพักก็ถึงเวลาเลิกงาน

คนทำที่นาเข้าบ้านมาเจอลูกๆ ลูกตนเดินแก่วงแขน เดินตามคนเป็นย่าต้อยๆ เหมือนลูกเป็ดอย่างน่ารักน่าชัง

ทุกคนยิ้มอย่างมีความสุขพลางคิดว่า นี้สินะถึงว่าครอบครัว แต่มีอยู่คนหนึ่งที่หน้าบูดบึ้งที่ต้องไปทำงานตากแดด มองไปเห็นพี่สะใภ้รองนั่งยิ้มอยู่บ้านอยากสบายใจก็รู้สึกอิจฉาเลยพูดแดกดัน “แหมพวกที่ไม่ต้องลงแปลงนานี้สบายจริงจรี๊ง ไม่ต้องไปทำงานตากแดดร้อนๆ”

สะใภ้รองมองน้องสะใภ้สามอย่างไม่เข้าใจเพราะเธอพึ่งจะได้พักวันแรกเองนะ

“เด็กๆ เดี๋ยวไปช่วยกันยกน้ำมาให้ปู่กับพ่อแม่ของหลานๆ ปะ ขวดน้ำวางอยู่บนโต๊ะกินข้าว ยกกันมาดีๆ นะลูก” ด้านถิงถิงที่ได้ยินคำพูดไม่เข้าหูก็ก้มลงไปสั่งหลานๆ ให้ไปตักน้ำให้พ่อแม่แล้วก็ปู่ แล้วเธอก็หันไปแว้ดใส่สะใภ้สาม

“พวกนั้นที่หล่อนพูดถึงหมายถึงหลานๆ สะใภ้รอง หรือว่าเป็นฉัน ถ้าจะว่าหลานๆ ก็เด็กตัวแค่นั้นจะไปทำอะไรได้ สะใภ้รองเขาพึ่งจะได้หยุดถึงหยุดก็ไม่ได้อยู่เฉยๆ ปัดกวาดเช็ดถูบ้าน หุงหาอาหาร ให้ทุกคนทั้งเช้าเที่ยงเย็น แล้วตัวหล่อนละสะใภ้สามสองปีที่หล่อนไม่ลงแปลงนาเคยทำประโยชน์ในบ้านสักครั้งไหม ดูอย่างอาซือลูกชายหล่อนอายุแค่ 5 ขวบ ยังรู้จักช่วยทำงาน นี้หล่อนทำงานวันเดียวจะเป็นจะตาย ทั้งๆ ที่แต่ก่อนก็ทำได้ เมื่อก่อนฉันลำเอียงให้หล่อนมากกว่าใคร พี่สะใภ้ทั้งสองไม่เคยสร้างปัญหาเลยสักครั้ง หรือว่าเป็นฉันที่อยู่บ้านสบายให้ ถ้างั้นหล่อนก็ไม่ต้องลงแปลงนาแล้ว ฉันจะไปทำเอง แล้วหล่อนก็กลับไปอยู่นอนสบายๆ ที่บ้านเดิมเถอะ” ไม่ตบไม่ตีไม่ดีขึ้นเลยถิงถิงบ่นในใจ

“ไม่ได้นะแม่ แม่พึ่งหายป่วยนะ หายสนิทหรือยังก็ไม่รู้ แม่อย่าไปฟังคำพูดเรื่อยเปื่อยของเมียผมหรอก หล่อนอาจจะเหนื่อยเลยพูดไม่คิดออกมา” ลี่เฉียวพูดกับแม่อย่างร้อนรนเพราะภรรยาเขาก่อเรื่องอีกแล้ว เขาละกลัวแม่กลับไปทำนาจริงๆ แม่ยิ่งเป็นคนที่อยู่เฉยๆ ไม่เป็น

“พอพอๆ ไปล้างเนื้อล้างตัวเตรียมกินข้าวได้แล้ว” ลี่ถังปราม จริงๆ เขาไม่อยากขัดเมียหรอกให้เธอจัดการเรื่องในบ้านเพราะเห็นว่าเธอเปลี่ยนไปแล้ว ที่ต้องรีบขัดเพราะกลัวเมียไปลงแปลงปลงนา ส่วนเด็กๆ ยกน้ำมาให้เสร็จก็สลายตัวเพราะเห็นย่ากำลังพูดเสียงดังน่าจะโมโห หนีก่อนเป็นการดี (เยี่ยมจริงๆ หลานรัก)

“วันนี้แม่ไม่กินข้าวเย็นนะแม่ปวดหัวขอไปพักก่อน สะใภ้รองกับสะใภ้ใหญ่จัดแจงอาหารให้ทุกคนด้วยนะ” เธอเดินหนีเข้าห้อง ไม่ใช้อะไรกลัวอดใจไม่ไหวโดดหยุมหัวคน อีกอย่างคือเธอเบื่อไก่!! ตอนนี้จะตีปีกได้แล้วนะ “ได้ค่ะแม่” ลูกสะใภ้ทั้งสองตอบรับ

สะใภ้สามที่โดนแม่สามีด่ากลับแบบแย้งไม่ได้ เพราะมันคือเรื่องจริง!! เลยได้แต่สะบัดหน้าหนีเข้าห้อง พลางคิด ‘สบายอะไรละอยู่นี้สบายกว่าตั้งเยอะแถมยังได้เงินใช้เธอบ่นในใจ’

หลังจากถิงถิงเข้าห้องทุกคนก็แยกย้ายไปล้างหน้าล้างตัว ฝั่งเหอลี่ถังเข้าไปดูภรรยาด้วยความเป็นห่วงหลังจากได้ยินว่าภรรยาไม่สบาย

“ถิงถิงปวดหัวเหรอ ปวดมากไหมคราวนี้พี่ว่าไปโรงพยาบาลในเมืองเถอะ” ลี่ถัง

“จริงๆ ฉันไม่ได้เป็นอะไรหรอกค่ะฉันแค่ไม่อยากเจอหน้าสะใภ้สามตอนนี้กลัวอดใจไม่ไหวเข้าไปตีปากหล่อน” ถิงถิงตอบ

“เห้อ...คุณนี้นะผมละตกใจหมด งั้นเราทานข้าวกันในห้องดีไหมคุณจะได้ไม่ต้องอดข้าว” ลี่ถัง

“คุณลืมไปแล้วเหรอคะว่าฉันมีพื้นที่ความลับอยู่ไม่มีทางอดแน่นอน” เธอตอบสามียิ้มๆ

“จริงด้วยสิผมลืมไปเลยว่าคุณนะพิเศษ” ลี่ถังตอบภรรยารักด้วยสายตาหวานเชื่อมมือก็ลูบแก้มภรรยา

“งั้นคุณก็ออกไปเอาโจ๊กมาสักถ้วยเอามาถ้วยเดียวพอลูกๆ จะได้กินเยอะขึ้นเพราะตอนนี้ไม่รู้จะหาเหตุผลอะไรมาอ้างตอนเอาของออกมา แค่กระบอกน้ำฉันก็แถจนสีข้างถลอกหมดแล้ว” ถิงถิงพูดสั่งสามียืดยาวกลบความเขินที่โดนสามีทำเจ้าชู้ใส่ ตายๆ เขินตายแน่

ลี่ถังที่เห็นภรรยาหน้าแดงก็ออกไปเอาโจ๊กอย่างมีความสุข

“สะใภ้รองตักโจ๊กให้พ่อสักถ้วย เดี๋ยวพ่อจะไปกินขา้วกับแม่ในห้อง” ลี่ถังบอกลูกสะใภ้

“ทำไมเอาไปแค่ถ้วยเดียวคะพ่อ จะพอเหรอคะ”

“แค่นี้ก็พอแล้วแม่แกบอกไม่ค่อยหิว พอกับแม่กินด้วยกันก็พอ” พอลี่ถังได้ถ้วยโจ๊กก็เข้ามาในห้องแล้วล็อกห้องให้เรียบร้อยเขาคิดว่าเมียต้องเอาของจากมิติออกมาแน่นอน

“เดี๋ยววันนี้เรากินอย่างอื่นกันดีกว่า” ถิงถิงพลางเอาโจ๊กผู้น่าสงสารเข้าไปเก็บในมิติ แล้วเอาถ้วยและก๋วยเตี๋ยวต้มยำทะเลที่มีกุ้งตัวโตๆ ที่เธอแวะซื้อตอนกลับบ้านแม่นางออกมา ส่วนน้ำนั้นเธอเอาน้ำอัดลมออกมาให้สามีลอง ลี่ถังที่เห็นภรรยาเอาของออกมาจากความเปล่าตรงหน้าก็ได้แต่ตกใจด้วยความไม่ชินและไม่ทันได้ตั้งตัว

“ถิงถิงถ้าจะเสกของออกมา บอกกันบ้างสิพี่ตกใจหมด” ลี่ถังบ่นภรรยาเบาๆ

“ฉันขอโทษ เดียวครั้งหน้าฉันจะบอกคุณก่อน ตกลงไหมคะ” เธอหันไปหยอกล้อสามีหลังจากที่เทก๋วยเตี๋ยวทั้งสองชามเสร็จ

“อันนี้คือก๋วยเตี๋ยวต้มยำทะเลเป็นอาหารประเทศไทยตอนอยู่ในฝันฉันกินบ่อยมาก คุณลองชิมดูก่อนถ้าอยากปรุงเพิ่มฉันจะเอาเครื่องปรุงมาให้” เธอบอกสามี

“ผมว่าแค่นี้ก็อร่อยแล้วละคุณกินเถอะกำลังร้อนๆ เลย” ลี่ถังยิ้มให้ภรรยา

ทั้งสองกินไม่นานก็หมด ลี่ถังรู้สึกชอบเจ้าก๋วยเตี๋ยวต้มยำมากเพราะรสชาติจัดจ้านอร่อยมาก เจ้าน้ำอัดลมนี้ก็เย็นชื่นใจดีมาก

“นี้ยังไม่ดึกมากเราเข้าไปเตรียมของไว้ขายวันมะรืนดีไหมคะบางอย่างเราต้องไปแบ่งอีกที” เธอมองนาฬิกาที่เธอนำออกมาจากมิติเมื่อตอนบ่ายแล้วหันไปถามสามี

“อืม ก็ดีเหมือนกันเตรียมไว้ก่อนคุณจะขายอะไรบ้างละ” ลี่ถัง

“ฉันว่าจะเอาเนื้อสัตว์ กับธัญพืชไปขายค่ะ แล้วก็ของสิ้นเปลืองบางอย่างค่ะ” เธอตอบแล้วเดินไปจับมือสามีพาเข้ามิติ เพราะคนในเมืองไม่ขาดเงิน แต่ขาดของขายนะสิของบางอย่างหายากในห้างก็มีจำกัด  สองสามีภรรยาแพ็กของไว้เป็นกิโลอย่างขยันขันแข็ง เธอไม่ได้ทำเยอะจัดไว้แค่อย่างละสองชิ้นแล้วค่อยก็อปเพิ่มเอา พอเตรียมของจนพอใจทั้งคู่ก็จิบน้ำในมิติให้สดชื่นแล้วออกมานอนข้างนอกมิติ

รุ่งเช้าถิงถิงตื่นขึ้นมาจะออกไปทำอาหาร เจอเมียเจ้าแฝดทั้งสองออกมาเหมือนกัน เธอโดนลูกสะใภ้ทั้งสองไล่ให้กลับไปนอนต่อ เธอที่นอนต่อไม่ได้แล้วจึงทำเป็นเข้าไปหยิบของในห้องเสบียง หยิบเผือกหัวใหญ่กับแป้งออกมาจากมิติให้ลูกสะใภ้ทำหมั่นโถว เธอไม่กลัวลูกสะใภ้สงสัยเพราะมีแค่เธอที่มีกุญแจมาตลอด “อะงั้นพวกเธอทำหมั่นโถวเผือกละกันทำมากหน่อยเผื่อตอนเที่ยงด้วย แล้วเสริมซุปไข่ก็แล้วกันตอนเช้า”

เธอสั่งลูกสะใภ้เสร็จก็ออกมายืนยืดเส้นยืดสายกลางลานบ้าน เด็กๆ ที่ตื่นเช้าเป็นปกติ ทำกิจวัตรของตัวเองเสร็จออกมาเจอย่าออกกำลังกายเหมือนเมื่อตอนเย็นก็มายืนเรียงแถวทำตามผู้เป็นย่า จะได้ร่างกายแข็งแรง

ถิงถิงที่มองเห็นหลานๆ ทำตามก็พายืดเส้นยืดสายออกกำลังเบาๆ คนอื่นๆ ที่มาเจอเด็กๆ ออกกำลังกายตามย่า ก็ยิ้มอย่างขบขันเพราะมันน่ารักมากๆ

ออกกำลังกายกันพอประมาณเธอก็สั่งให้เด็กๆ ไปล้างหน้าล้างมือเตรียมตัวกินข้าว

เช้านี้ได้ทานอาหารอย่างราบรื่น เพราะสะใภ้สามสงบปากสงบคำกินอย่างเงียบๆ อีกทั้งวันนี้ส่วนแบ่งอาหารก็เท่าเทียมกันไม่มีใครได้มากกว่าใคร

ด้านสะใภ้สามจะไม่เงียบปากได้อย่างไงละ ในเมื่อเธอโดนสามีขู่ว่าถ้ายังสร้างปัญหาอีกเขาจะหย่ากับเธอ สะใภ้สามได้แต่กำมือแน่นด้วยความไม่พอใจ 'คอยดูเถอะฉันจะให้แม่มาจัดการพวกแก' เพราะสองสามปีให้หลังนี้สะใภ้สามแอบเอาข้าวของเอาเงินไปให้บ้านเดิมบ่อย เลยเริ่มมีตัวตนในบ้านเดิมขึ้นมา

หลังจากกินข้าวเสร็จทั้งห้าคนก็ออกไปทุ่งนา ส่วนสะใภ้รองพาเด็กๆ สะพายตะกร้าสานออกมาบอกขออนุญาตแม่สามี

“แม่ค่ะฉันไปเก็บผักป่านะคะ เด็กๆ ขอไปกับฉันด้วยค่ะ ฉันจะกลับมาก่อนเวลาทำอาหารเที่ยงนะคะ”

“อืมไปเถอะ เดียวแม่ล้างคอกหมูรอ เด็กๆ ห้ามดื้อห้ามซน ห้ามอยู่ใกล้น้ำ ห้ามอยู่ห่างป้าสะใภ้รอง ถ้าทำตัวดีย่าจะแจกลูกผมคนละสองเม็ด เข้าใจไหม” เธอตอบรับลูกสะใภ้แล้วหันไปกำชับเด็กๆ เพราะเด็กตั้ง 5 คนแต่มีผู้ใหญ่แค่คนเดียว

พูดถึงลูกอมเธอก็นึกได้ว่าซื้อลูกผมมาเพิ่มยังไม่ได้แจกลูกๆ เลย ดันเกิดเรื่องขึ้นซะก่อน

หลังลูกสะใภ้กับเด็กๆ ออกไปเธอก็เขาไปล้างคอกหมูโดยอุปการชิ้นเดิม วันนี้เธอล้างคอกโดยไม่ต้องระแวงแต่ก็ระวังตัวตลอด ล้างคอกหมูเสร็จก็ล้างคอกไก่ต่อ เธอต้องรีบขุนหมูก่อนจะเอาให้เดินไม่ไหวกันไปข้างเลย พอเธอจัดการงานด้านหลังเสร็จก็ไปปัดกวาดเช็ดถูบ้าน แต่ก็ไม่มีอะไรให้ทำมากมายเพราะลูกสะใภ้ทั้งใหญ่และรองเป็นคนสะอาดงานบ้านเรียบร้อย ดีขนาดนี้ยังไม่ถูกใจเจ้าของร่างเดิม เห้อ เธอส่ายหัวอย่างระอา

มองซ้ายมองขวาไม่มีอะไรทำแล้วเธอเลยตัดสินใจเข้าไปติดแผงโซล่าขนาดเล็กเอาไว้ด้านหลังห้องตัวเองดีกว่าเพราะยังไงก็ไม่มีใครใครเข้าห้องเธอได้อยู่แล้ว “ดีนะหัดติดตั้งมาแล้ว” ตั้งเสร็จเธอก็จัดการเดินสายไฟเอง เธอเดินไฟเป็นเพราะความจนมันทำให้เธอต้องทำเป็นแทบทุกอย่าง เธอเอาสายไฟหลบๆ ไม่ให้มีใครสังเกตเห็นแล้วนำหัวปลั๊กแอบไว้หลังตู้จะใช้ไฟค่อยพ่วงเอา เสร็จเธอก็ลองเอาพัดลมมาเสียบปลั๊ก “เรานี้มันเก่งจริง”

เธอชมตัวเองหลังพัดลมเปิดติด เธอนั่งตากพัดลมให้ชื่นใจสักพักก็ถึงเวลาเตรียมอาหารเที่ยง สะใภ้รองก็กลับมาพอดี ก็พาเด็กไปล้างเนื้อล้างตัวก่อนแล้วให้มานั่งรอที่โต๊ะอาหาร หลังจากนั้นก็เข้ามาช่วยเธอทำอาหาร “สะใภ้รองซอยกะหล่ำกับแครอทให้แม่หน่อย” “ค่ะแม่”

เธอสั่งเสร็จก็มาตั้งใจทอดไข่ต่อเธอทอดไข่เป็นแผนบางๆ แล้วจะนำไปซอยแล้วผัดกับผักอีกทีเพื่อยัดใส่หมั่นโถว เธอทอดไข่เสร็จก็ให้สะใภ้รองผ่าหมั่นโถวระหว่างผัดเธอวานให้สะใภ้รองไปเก็บผักกาดขาวหลังบ้าน พอหลับหลังลูกสะใภ้ ถิงถิงก็นำเครื่องปรุงออกมาใส่ผัดอย่างรวดเร็ว เธอเก็บทันสะใภ้รองกลับมาแบบเส้นยาแดงผ่าแปด พอลูกสะใภ้เอาผักกาดมาให้เธอก็หันมาทำไข่น้ำเอาไว้ซด เธอจะทำไข่น้ำใส่ผักกาดขาว

พออาหารเสร็จเรียบร้อยเธอกับสะใภ้ก็มาช่วยกันยัดไส้หมั่นโถว โดยการผ่าครึ่งทางยาวหมั่นโถวแล้วยัดไส้กะหล่ำที่ผัดไว้ตรงกลางแน่น หมั่นโถวที่บ้านลูกใหญ่ ลูกเดียวก็แทบจะอิ่ม เธอจะเอาไปให้คนที่แปลงนาคนละสองชิ้น พอเตรียมของเสร็จ เธอก็เดินทางไปแปลงนาเอง ไปถึงแปลงนาก็จัดแจงข้าวให้ครอบครัว วันนี้บ้านเหอสามทานข้าวได้อย่างสบายใจไร้เสียงนกเสียงกา บ้านใหญ่เหอไม่กล้าเข้ามายุ่งวุ่นวาย เพราะอับอายเรื่องซุบซิบนินทา เพราะเหตุการณ์ตกเลือดของเธอแดงขึ้นมา ส่วนสะใภ้สามของเธอนั้นก็ไม่หาเรื่อง

วันนี้ทั้งวันจนถึงเย็นก็ไม่มีเรื่องหน้าปวดหัวเข้ามา วันนี้ช่างดีจริงๆ อยากให้ถึงพรุ่งนี้ไวๆ เธอจะหาเงินเข้ากระเป๋าแบบรัวๆ เลยคอยดู แต่ถิงถิงนั้นหารู้ไม่ว่าวันนี้สงบเพื่อรอพายุลูกใหญ่ในวันข้างหน้า เพราะมีคนสร้างเรื่องให้เธอไม่หยุดหย่อน

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel