การจากลา

10วัน 20 ชั่วโมง ก่อนทะลุมิติ

รุ่งเช้าเด็กๆ เตรียมตัวไปเรียน ส่วนผู้ใหญ่ทั้งสามคนคนแต่งตัวไปโอนรถ แต่งตัวเสร็จก็ไปส่งเด็กๆ ที่โรงเรียนก่อน แล้วตรงไปโอนรถที่กรมขนส่ง หลังจากโอนรถแล้วก็ตรงไปโอนที่ดินต่อ รถและที่ดินจะเป็นชื่อแม่นางทั้งหมดพ่อยศก็เห็นด้วยเพราะญาติฝั่งพ่อ ไม่ค่อยน่าคบสักเท่าไร เพราะตอนจะแต่งงานพ่อแม่ของสมยศไม่เห็นด้วยเนื่องจากแม่นางเลี้ยงดูเธออยู่ แต่สมยศไม่สนใจดึงดันจนได้แต่งงาน แต่ก็ยังมิวายโดนพี่สาวพูดค่อนแคะเรื่องเมษามาตลอดว่า เอาลูกเขามาเลี้ยงเอาเมี่ยงเขามาอม ยิ่งพอเมษาเข้ากรุงเทพ นานๆ กลับบ้านที ก็โดนว่าใจแตกบ้าง ลืมคนเลี้ยงดูบ้าง แรกๆ แม่นางก็เฉยๆ เพราะเห็นว่าเป็นพี่ผัว แต่พอนานวันเข้าทนไม่ไหว เลยบอกแกเบาๆ ว่า “เลิกเสือกสักทีเถอะไหว้ละ” หลังจากนั้นก็หายไปพักใหญ่ๆ เลยละ

หลังจากที่ทำธุระเสร็จเธอไปส่งพ่อแม่ที่บ้านแล้วจะออกไปซื้อเมล็ดผักผลไม้ อ้างว่าไปหาเพื่อนเก่า แม่ก็ไม่ได้ซักไซ้อะไร เมขับรถตามGPS สักพักก็ถึงสถานีการเกษตรขนาดใหญ่ขายทุกอย่างเธอเดินดูสักพักก็ไปสั่งสินค้ากับพนักงาน

“พี่ค่ะ เอาเมล็ดผัก ผลไม้ที่มีทุกอย่างเลยค่ะ อย่างละ 5 ชิ้น เอาจอบ เสียม พลั่ว บัวรดน้ำทุกขนาด อย่างละ 2ชิ้น อื่ม... เอารถแทรกเตอร์คันเล็ก แล้วก็รถแบคโฮคันเล็กนั้นด้วย เอาถาดเพาะชำ กระถางปลูก ฟองน้ำเพาะชำด้วย อยากละ 10 ชิ้น เอาน้ำยา AB อย่างละ 10 ลิตรด้วยนะคะ อ้อ...เอาเครื่องมือลงต้นกล้าแล้วก็เครื่องสูบน้ำนั้นด้วยเอาทุกขนาด อย่างละสิบอันค่ะ”

“ได้ครับ” พนักงานจดสินค้าที่สั่งอย่างชำนาญ พร้อมเดินไปเรียกพี่พนักงานคนอื่นช่วยหยิบของ

ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมงพนักงานก็คิดเงินพร้อมทำเอกสารรถแทรกเตอร์แบคโฮเสร็จ พนักงานขนของขึ้นรถเธอเสร็จ เหลือแต่รถทั้งสองเธอขอให้ทางร้านขนไปไว้ที่ร้างข้างทางที่ไม่รก แล้วบอกว่าที่บ้านจะมาขนไปไม่ต้องอยู่รอช่วย

หลังจากที่พนักงานกลับไปหมดเธอก็นำของทั้งหมดเข้ามิติเธอน้ำรถกระบะเข้ามิติไปด้วย เข้าไปจัดของไม่นานเธอก็ออกเดินทางซื้อของเล็กน้อยต่อ ขับไปเจอตลาดย้อนยุคที่มีขายของสินค้าพื้นๆ สมัยก่อน ซื้อหม้อกระทะ มี จานชามช้อน เอาทุกอย่างที่จำเป็น มีกระบอกน้ำร้อน เอาแต่สีพื้นไปเยอะหน่อย กระติกน้ำร้อน จ่ายเงินเสร็จก็เดินไปซื้อ ที่นอนสีพื้น มีสีขาว สีดำสีน้ำเงินสีเทา เธอเอาอย่างละหลัง ทุกขนาดที่มี เอาชุดผาปูสีพื้นอีกอย่างละชุด ทุกขนาด เรียบร้อยแล้วก็เดินเล่นไปเรื่อย ก็เจอร้านขายหนังสือเก่า มีทั้งเก่าทั้งใหม่ เธอเจอหนังสือเรียนของจีนสมัยเมื่อหลายสิบปีที่แล้วอยู่หลายเล่ม ไม่รู้อะไรดลใจให้เธอหยิบมันมาด้วย เธอเลือกหนังสือทำอาหาร เย็บปักถักร้อย หนังสือภาษาอังกฤษ หนังสือนิทานก็เอา ซื้อเยอะจนทางร้านต้องขนไปไว้ที่รถให้ ถัดจากร้านหนังสือจะเป็นร้านเสื้อผ้าสีพื้น เธอเลือกเสื้อคอจีนทุกขนาดเลือกทุกสี ทั้งหญิงชาย ไปอย่างละ 10 ชุด กางเกงก็ด้วย หลังจากซื้อของเสร็จเธอขับรถออกมาจากตลาดก็ตระเวนเข้าร้านขายยา เธอบอกเภสัช ว่าอยากได้ยาสามัญประจำบ้านไปบริจาค และสั่งยาที่ต้องการเพิ่มอีก ยาคุมก็ต้องซื้อ ถุงยางเลือกมาทุกขนาดทุกรูปแบบ อย่างละกล่องใหญ่ กว่าจะซื้อของครบก็ถึงเวลาเด็กๆ เลิกเรียนแล้วก็ออกไปรับเด็กๆ กลับบ้านทีเดียว

หลังจากรับเด็กกลับบ้าน ทุกคนก็อาบน้ำเตรียมตัวเก็บของเพื่อเดินทางไปเที่ยว พอเธอเข้าห้องมาเธอก็นำกระเป๋าเดินทางขนาดเล็กออกมานำเงินสดยัดใส่กระเป๋าเป็นจำนวนสามล้านที่ตะระเวนขายทองมา และทองน้ำหนักเกือบสองร้อยบาทด้วย พร้อมเขียนจดหมายแนบไว้ เธอวางกระเป๋าไว้ข้างเตียงนอน

………………………………………………………………………………………………………………………………

9วัน 22 ชั่วโมง ก่อนทะลุมิติ

วันนี้ทุกคนตื่นตั้งแต่ตีสามเพื่อเดินทางไปเที่ยว สถานที่คือจังหวัดภูเก็ต ไปทั้งหมด 6 คืน7 วัน ตลอด 7 วันเธอกินเที่ยวเล่นกับครอบครัวอย่างมีความสุข เธอพยายามใช้เวลาทุกวินาทีให้คุ้มค่าที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ เธอพาทุกคนขับรถเที่ยว พาล่องเรือยอชต์ ข้ามไปเกาะต่างๆ ถ่ายรูปเป็นที่ระลึก เพราะเธอจะนำมันไปด้วย

7 วันผ่านไปไวเหมือนโกหก ทุกคนเดินทางกลับบ้าน มาใช้ชีวิตปกติ และแล้ววันที่ต้องจากลาก็มาถึง เด็กๆ ทั้งสองรู้เรื่องโรคร้ายที่เธอกุขึ้นมาด้วยเหมือนกัน อยู่ดีๆ แม่นางก็บอกว่าวันนี้จะไปนอนด้วย เพราะแม่รู้สึกใจหวิวแปลกๆ ก็ได้ข้อสรุปว่าจะปูผ้านอนรวมกันที่โถงกลางบ้าน

………………………………………………………………………………………………………………………………

0วัน 7 ชั่วโมง ก่อนทะลุมิติ

ทุกคนนอนเรียงกัน จะเป็น แม่นางนอนขวาสุด ถัดไปจะเป็นเมษา นิ่ม หนุ่ม และพอยศ ปิดท้าย นอนคุยกันสักพักก็หลับกันหมด เหลือแค่เมที่นอนร้องไห้เพราะถึงเวลาที่เธอต้องไปแล้ว เธอบอกรักทุกคนเบาๆ หันไปกอดแม่นางหลับไป

0วัน 0 ชั่วโมง ก่อนทะลุมิติ

เวลา 00:00 วันที่ x เดือน xx ปี xxxx นางสาวเมษา สุขใจ ได้จากโลกนี้ไปอย่างสงบ…

รุ่งเช้าแม่นางตื่นมาหุงหาอาหารตามปกติเธอลุกขึ้นมา มองเพราะรู้สึกว่าลูกสาวตัวเย็นแปลกๆ พอจับตัวเมษาแม่นางก็รับรู้ได้ว่าลูกสาวเธอได้จากไปโดยไม่วันกลับ เธอได้แต่กรีดร้องด้วยความเสียใจ จนทุกคนสะดุ้งตื่นมาดู พอรู้เรื่อง ทุกคนก็ร้องไห้เสียใจ พ่อยศที่ตั้งสติได้ก่อนใครก็เรียกรถกู้ภัย แล้วเดินเรื่องจัดงานศพ งานของเมจัดแค่สามวันเพราะเมได้บอกแม่ไว้ พอพ่อกับแม่ได้รับรู้เรื่องประกันชีวิตก็ได้แต่ร้องไห้เสียใจ เพราะเธอนั้นเลี้ยงเมษามาตั้งแต่เล็ก หลังจากเผาร่างของเมเรียบร้อย ทุกคนก็ไปช่วยกันเก็บของในห้องของเม เจอกระเป๋าใบหนึ่งอยู่ข้างเตียงเลยลองเปิดดูทุกคนก็ตกตะลึงเพราะในกระเป๋าอัดแน่นไปด้วยทองสีเหลืองอร่าม มีจดหมายอยู่หนึ่งใบ แม่นางเลยเปิดอ่านดู

“สวัสดีคนที่อ่านจดหมายคนแรก เมขอเดาว่าต้องเป็นแม่แน่ๆ เลย ใช่ไหมล่า ทุกคนได้อ่านจดหมายฉบับนี้ นั่นหมายความว่าเมได้จากทุกคนไปแล้ว ไม่ต้องเสียใจนะคะ มันคือวัฏจักรของชีวิต อย่าเศร้าเสียใจนาน ทุกคนต้องเดินหน้าต่อไป เงินในกระเป๋ากับทอง เมยกให้พ่อกับแม่นะคะ เอาไว้เป็นทุนการศึกษาน้องๆ แม่กับพ่อจะได้ไม่ต้องเหนื่อยที่ต้องทำงานหนัก เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาแม่เหนื่อยกับเมมามากแล้ว มีแค่ทางนี้ที่หนูจะกตัญญูกับพ่อแม่ได้ เกิดชาตินี้หนูอายุสั้น หากชาติหน้ามีจริงเมขอเกิดเป็นลูกของพ่อกับแม่เป็นพี่สาวของหนุ่มกับนิ่ม หนูขอให้ทุกคนมีชีวิตที่ดี มีความสุข สองแสบก็ตั้งใจเรียนละ รักทุกคนนะคะ จากเม”

หลังจากอ่านจบแม่นางทำได้แค่กอดจดหมายร้องไห้ด้วยความเสียใจ หลังจากคนอื่นๆ ได้อ่านจดหมายก็ทำได้แค่กอดกันร้องไห้……………….TT_TT

ด้านหนึ่งที่หมดวาระ แต่อีกด้านชีวิตกำลังพึ่งจะเริ่มต้น