ตอนที่ 5 ความหวังจากปลายจวัก 1/2

ตอนที่ 5 ความหวังจากปลายจวัก

หลังจากได้รับคำแนะนำจากป้าหลิน เหมยลี่ก็ใช้เวลาที่เหลืออยู่ในวันนั้นและช่วงเช้าของวันรุ่งขึ้นอย่างคุ้มค่าในการเตรียมตัวสำหรับวันสำคัญ สิ่งแรกที่นางต้องทำคือการสำรวจทรัพยากรที่มีอยู่ในมืออีกครั้ง

แม้จะไม่มีวัตถุดิบชั้นเลิศเหมือนในโลกเดิม แต่นางก็มีไหวพริบและประสบการณ์ของเชฟมือทองที่สามารถประยุกต์ใช้กับสิ่งที่มีอยู่ได้อย่างชาญฉลาด

นางเริ่มจากวัตถุดิบที่พอจะหาได้อีกครั้ง คราวนี้เหมยลี่เน้นไปที่การทำ ขนมอบจากแป้งหยาบ นางนึกถึงตำราขนมปังง่ายๆ ที่เคยอ่านเจอ ซึ่งเน้นการใช้ส่วนผสมพื้นฐานที่สุด

นางนำแป้งข้าวโพดและแป้งข้าวฟ่างที่มีอยู่เล็กน้อยมาผสมกัน ป้าหลินเคยบอกว่าพอจะหา น้ำผึ้งป่า ได้ง่ายๆ จากรังผึ้งที่ชาวบ้านเคยไปเก็บ นางจึงออกไปตามหาจนเจอแหล่งน้ำผึ้งเล็กๆ ได้น้ำผึ้งมาพอประมาณ ความหวานจากน้ำผึ้งป่าจะช่วยเพิ่มรสชาติและกลิ่นหอมให้กับขนมอบได้ดีเยี่ยม

เหมยลี่ผสมแป้งน้ำผึ้งและน้ำสะอาดเข้าด้วยกันอย่างระมัดระวัง นางนวดแป้งด้วยสองมือที่ยังคงอ่อนแรงจากการขาดสารอาหาร แต่จิตใจกลับเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและความหวัง

ทุกครั้งที่มือนวดคลึงแป้ง นางก็คิดถึงรอยยิ้มของเหมยซาน คิดถึงอนาคตที่สดใสกว่าเดิม ทักษะการทำขนมจากโลกปัจจุบันช่วยให้นางประยุกต์ใช้สิ่งที่มีอยู่

แม้จะไม่มีเครื่องผสมอาหาร ไม่มีเตาอบไฟฟ้า หรือเครื่องมือที่ทันสมัยใดๆ แต่นางก็ใช้ความเข้าใจในเรื่องความร้อนและปฏิกิริยาของวัตถุดิบมาปรับใช้ได้อย่างน่าทึ่ง

นางนำแป้งที่นวดแล้วไปพักไว้ในภาชนะดินเผาที่สะอาด ปกคลุมด้วยผ้าเปียกหมาดๆ เพื่อให้แป้งขึ้นฟูอย่างช้าๆ ในสภาพอากาศที่ไม่เอื้ออำนวย

จากนั้นนางก็จัดการก่อเตาดินที่เคยใช้อบรากไม้เมื่อวานให้แข็งแรงขึ้น จุดไฟจากกิ่งไม้แห้งที่เก็บสะสมมาอย่างดีจนไฟลุกโชน อุณหภูมิจากเตาดินถูกควบคุมด้วยประสบการณ์และสัญชาตญาณของเชฟ

นางนำแป้งที่ขึ้นฟูแล้วมาปั้นเป็นก้อนกลมๆ วางลงบนใบไม้แห้งที่รองไว้ แล้วนำไปอบในเตาดินอย่างระมัดระวัง

ไม่นานนักกลิ่นหอมหวานของขนมอบที่เพิ่งอบเสร็จใหม่ๆ ก็ลอยอวลไปทั่วกระท่อม กลิ่นหอมนี้ช่างแตกต่างจากกลิ่นควันไม้และกลิ่นอับชื้นที่เคยคุ้นเคยในกระท่อม

ทำให้บรรยากาศดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ แม้แต่เหมยซานที่นอนอยู่ก็ยังยิ้มออกมาบางๆ ในความหลับใหล ราวกับรับรู้ถึงกลิ่นหอมชวนกินนี้ได้ เหมยลี่หยิบขนมอบชิ้นหนึ่งขึ้นมาลองชิม เนื้อสัมผัสอาจจะไม่ละเอียดเนียนเหมือนขนมปังในโลกเดิม แต่มันก็นุ่มนวล หอมหวาน และให้พลังงานได้ดีเยี่ยม

นอกจากขนมอบเหมยลี่ยังต้มซุปสมุนไพรบำรุงร่างกายอีกครั้ง จากสมุนไพรบางชนิดที่นางแน่ใจว่าปลอดภัยและมีสรรพคุณช่วยฟื้นฟูกำลังกาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับน้องชายและคนที่อ่อนแอ

นางใช้รากไม้ชนิดหนึ่งที่มีกลิ่นหอมและรสออกขมเล็กน้อย ผสมกับใบไม้ที่มีกลิ่นหอมสดชื่น ซึ่งเป็นสมุนไพรพื้นบ้านที่เคยปรากฏในความทรงจำของเหมยลี่เดิมว่ามีสรรพคุณช่วยลดไข้และบำรุงกำลัง

นางต้มเคี่ยวอย่างพิถีพิถัน กลิ่นหอมของสมุนไพรลอยอวลไปทั่วกระท่อม ทำให้รู้สึกผ่อนคลายและสดชื่น

นางบรรจงเทซุปลงในภาชนะดินเผาเล็กๆ ที่เตรียมไว้ และวางขนมอบที่อบเสร็จแล้วลงใน ตะกร้าสาน เก่าๆ ที่เคยเป็นของแม่เหมยลี่เดิม ตะกร้าใบนี้มีสภาพเก่าและมีฝุ่นจับเล็กน้อย แต่นางก็เช็ดทำความสะอาดมันอย่างตั้งใจราวกับกำลังเตรียมร้านค้าที่สำคัญที่สุดในชีวิต เพราะนี่คือร้านค้าแห่งแรกของนางที่จะเป็นจุดเริ่มต้นของความหวังและชีวิตใหม่

เหมยลี่จัดวางขนมอบและซุปอย่างเรียบร้อยในตะกร้า พยายามจัดให้ดูน่ากินที่สุดเท่าที่จะทำได้

นางตรวจสอบความเรียบร้อยของทุกอย่างอีกครั้ง และตัดสินใจจะนำขนมอบไปประมาณยี่สิบชิ้นและซุปอีกห้าถ้วยเล็กๆ หากขายดีนางก็จะมีเงินพอที่จะซื้อข้าวสารและยาให้น้องชายได้

นางกลับไปที่เหมยซานที่นอนหลับอยู่ลูบศีรษะเล็กๆ ของน้องชายเบาๆ

“รอพี่นะเหมยซาน พี่จะนำเงินกลับมาให้เจ้าหายป่วย”นางกระซิบอย่างแผ่วเบา ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยความรักและความมุ่งมั่น

ก่อนออกเดินทางเหมยลี่จัดเตรียมเสื้อผ้าที่พอจะดูสะอาดที่สุดสำหรับตัวนางเอง และเตรียมเสื้อผ้าห่มให้น้องชายเผื่ออากาศจะเย็นลง นางรู้สึกตื่นเต้นและประหม่าในเวลาเดียวกัน นี่เป็นครั้งแรกที่นางจะต้องออกไปเผชิญหน้ากับโลกภายนอกในฐานะเหมยลี่โดยมีชีวิตของน้องชายเป็นเดิมพัน

รุ่งเช้าของวันตลาดเหมยลี่ตื่นขึ้นตั้งแต่ฟ้ายังไม่สางดี นางจัดการอาบน้ำล้างหน้าล้างตาด้วยน้ำเย็นๆ จากลำธารเพื่อปลุกตัวเองให้สดชื่น แม้จะยังรู้สึกอ่อนเพลีย แต่จิตใจของนางกลับฮึกเหิมอย่างประหลาด นางจัดเตรียมข้าวของที่จะนำไปขายอย่างพิถีพิถัน ตรวจสอบอีกครั้งว่าทุกอย่างเรียบร้อยดีหรือไม่