บทที่ 43 แผนการอันแยบยล

“เราต้องรีบไปจากที่นี่ให้เร็วที่สดถ้าไม่อยากซวย!!”

ฟูเหลารีบพูดขณะที่ว่ายน้ำผ่านหุบเหวด้วยความเร็วสูงในร่างจากทักษะของเผ่าเงือก

“จะหนียังไงให้พ้นจากพวกนั้นได้...นอกจากผู้เล่นกลุ่มเมื่อกี้ที่พึ่งมาถึง ฉันคิดว่าด้านบนก็คงมีผู้เล่นมากันอีกเพียบแน่!!”

วารีสีรุ้งพูดอย่างร้อนใจ

ฟูเหลาหันไปมองการต่อสู้ด้านหลังระหว่างกลุ่มผู้เล่นเผ่าเงือกและกิลด์นักฆ่าที่พยายามจะหลบหนี ก่อนจะพบว่ามีผู้เล่นหลายคนเริ่มรู้ตัวแล้ว ว่าไอเทมระดับสูงได้อยู่ที่ฟูเหลา..

“เธอมีหน้ากากรึเปล่า? รีบใส่ซ่ะถ้าไม่อยากกลับไปที่นครวาเรียสแล้วโดนไล่ฆ่า!!”

วารีสีรุ้งรีบหยิบหน้ากากสีฟ้าขึ้นมาปิดบังใบหน้าตามที่ฟูเหลาเตือนอย่างเร่งรีบ ชายหนุ่มยังคงคิดหาวิธีการหนีอย่างไม่หยุดพัก เขารีบประเมินสถานะการโดยรอบอีกครั้ง ก่อนจะตัดสินใจขว้างระเบิดที่เหลือทั้งหมดไปด้านหลังเพื่อถ่วงเวลาเอาไว้..

“ไม่ไหว!! ไม่นานได้ปะทะกับพวกเขาแน่!!”

ชายหนุ่มสารภาพตามจริง

“คิดแผนไม่ออกเลยหรอ? เป็นงั้นจริงพวกเราแย่แน่ๆ!!”

“มีทางเดียวตอนนี้คือเราคงต้องเสี่ยง!!..ฉันจะสร้างภาพลวงตาของพวกเราขึ้นมาอีกครั้งเพื่อหลอกล่อ..จากนั้นเราจำเป็นจะต้องกลับไปที่เดิมที่ถิ่นที่อยู่ของสัตว์อสูรวาฬหมึกนั่น...”

“นายจะบ้าหรอฟูเหลา..จะกลับไปทำไม!!”

หญิงสาวร้อนใจ

“ถ้าอยากรอดเรามีวิธีนี้วิธีเดียวเท่านั้น..ฝูงวาฬหมึกจะช่วยเราได้ จากนั้นเราจะออกจากหุบเหวนี้โดยไปทะลุผ่านช่องแคบหุบเขาทะเลส่วนที่พวกวาฬหมึกอยู่... เพราะพ้นจากตรงนั้นไปจะเป็นพื้นที่ปลอดภัย..”

ฟูเหลาพูดอธิบาย

“ฉันรู้แล้วว่าถัดไปมันเป็นพื้นที่ปลอดภัย...แต่นายจะผ่านผู้เล่นนับร้อยกับฝู'สัตว์อสูรอีก 500 ตัวได้ยังไงฟูเหลา?”

“ดวง!!”

พูดจบฟูเหลารีบใช้ทักษะแยกอนันต์ทันที ก่อนจะรีบไต่ขึ้นไปหลบที่หน้าผาใกล้ๆ ผู้เล่นจำนวนมากเริ่มล่วงรู้ว่ากิลด์นักฆ่าไม่สามารถชิงไอเทมระดับสูงไปได้จึงรีบไล่ตามฟูเหลากันมาอย่างกระชั้นชิด

“เร็วเข้า!!เราจะปล่อยให้พวกมันหนีไปไม่ได้!!”

ผู้เล่นเผ่าเงือกคนหนึ่งว่ายน้ำตามฟูเหลามาอย่างรวดเร็ว

ชายหนุ่มกระโจนลงมาจากผาก่อนจะซัดหมัดเข้าไปที่ใบหน้าของผู้เล่นคนนั้นเต็มแรง โคร่ม!! ร่างของผู้เล่นเคราะห์ร้ายกระเด็นไปชนกับขอบเหวอีกด้าน ผู้เล่นอีก 3 คนที่ตามมาไม่รอช้ารีบใช้ทักษะเข้าโจมตีฟูเหลาทันที บึ่ม บึ่ม!!! ชายหนุ่มเคลื่อนตัวหลบอย่างรวดเร็วแต่ก็ไม่สามารถหลบลูกธนูที่พุ่งเข้ามาอีกทางได้ ฉึก!!

‘เราคงอยู่ตรงนี้นานๆไม่ได้..สงสัยเราต้องดับเครื่องชนแล้วจัดการผู้เล่นพวกนี้!!’

ชายหนุ่มคิดในใจขณะที่หันไปมองภาพลวงตาของเขาที่อยู่ด้านหลัง

“ปราณมังกรหยก!!”

ฟูเหลาโจมตีผู้เล่น 3 คนตรงหน้าอย่างรวดเร็วด้วยหมัดซ้ายและหมัดขวา ปัก ปัก!! เขาไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายตั้งตัวได้อย่างแน่นอนเพราะจำนวนคนก็เสียเปรียบอยู่แล้วไม่ต้องพูดถึงระดับเลย ถ้าไม่มีอาวุธะดับ 7 เขาคงไม่ฝืนสังขารต่อสู้อยู่ตรงนี้แน่นอน ผู้เล่นชายหนึ่งใน 3 ขว้างมีดบินเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ฟ้าว!!! ฟุบ ฟุบ!! ฟูเหลารีบพลิกตัวหลบได้ทันก่อนจะหันไปรับการโจมตีจากดาบของผู้เล่นที่อยู่ด้านขวาและสวนกลับไปด้วยการสกัดขาเต็มแรงจนผู้เล่นคนนั้นล้มลง

“ปราณมังกรหยก เสริมพลัง!!”

ฟูเหลาเรียกใช้ทักษะสองอย่างพร้อมกัน ด้วยพลังโจมตีของถุงมือระดับ 7 พิเศษ ที่บวกกับพลังโจมตีพื้นฐานของฟูเหลาตอนนี้ก็สูงกว่า 6,000 แล้วและด้วยทักษะเสริมพลังที่เพิ่มพลังโจมตีอีก 1,500และเพิ่มพลังป้องกันอีก 1,500 รวมถึงทักษะปราณมังกรหยกที่เพิ่มพลังอีก 3,350 ทำให้พลังโจมตีของฟูเหลาในตอนนี้สูงกว่า 10,000 ผู้เล่นระดับ 45 ที่ใส่อาวุธระดับ 4-5 เลยก็ว่าได้

‘พลังโจมตีของเราสูงขึ้นมากเพราะทักษะนี้จริงๆ สมแล้วที่เป็นทักษะของอสูรระดับ 120..’

ฟูเหลาคิดในใจก่อนจะชกใส่ใบหน้าของผู้เล่นตรงหน้าเต็มแรง บึ่ม!! ความรุนแรงของทักษะที่โจมตีเพียงครั้งเดียวแบบเน้นๆทำให้ผู้เล่นระดับ 40 ตรงหน้าอยู่ในสภาพปางตาย ผู้เล่นที่พึ่งเข้ามาใหม่ถึงกับยืนตะลึงและไม่กล้าเข้ามาต่อสู้กับฟูเหลาเมื่อเห็นในสิ่งที่ฟูเหลาทำได้

“ไอ้หมอนี่ระดับ 28 นี่หว่าพลังโจมตีมันสูงขนาดนี้ได้ไงว่ะ!!”

ผู้เล่นคนหนึ่งกระซิบกับเพื่อน

“วารีสีรุ้ง!!”

ฟูเหลาหันไปให้สัญญาน หญิงสาวรีบเอ่ยทักษะวงล้อมมัจฉาอีกครั้ง ปลาที่ถูกสร้างจากน้ำนับพันตัวต่างแหวกว่ายเพื่อบดบังสายตาผู้เล่นจนทำให้มองร่างของฟูเหลาและวารีสีรุ้งแทบไม่เห็น ชายหนุ่มอาศัยจังหวะนั้นรีบชิ่งกลับไปทางเดิมโดยใช้ภาพลวงตายืนอยู่ที่เดิมแทน เขาวิ่งผ่านผู้เล่นโดยไม่มีใครสังเกตเห็นแม้แต่น้อย แต่ก็ต้องมาหยุดชะงักอีกครั้งเมื่อเบื้องหน้าของเขามีเงาโลหิตและลูกน้องอีก 3 คนที่เหลืออยู่ยืนขวางทางไว้

ชายหนุ่มไม่พูดพร่ามทำเพลงรีบวิ่งเข้าหาเงาโลหิตพร้อมกับการผสานของสองทักษะ เงาโลหิตเองก็ทำเช่นเดียวกัน เขาวิ่งเข้าหาฟูเหลาด้วยใบมีดที่กำลังเปล่งออร่าสีแดง

“วันนี้ฉันจะเอาหัวของแกมาสังเวยให้มีดโลหิตรัตติกาล!!”

เงาโลหิตยิ้มเหี้ยม เขาสะบัดมีดใส่ฟูเหลาอย่างรวดเร็ว ชายหนุ่มรีบใช้ฝ่ามือกระแทกกลับไปอย่างไม่รีรอ แกร๊ง แกร๊ง!! ฟูเหลายิ้มเล็กน้อยก่อนจะก้มหัวหลบฉลามสองตัวที่วารีสีรุ้งปล่อยออกมาจากทักษะของตัวเอง

“จังหวะดีมาก!!”

ฟูเหลาเอ่ยชม

“อย่ามาทำเป็นได้ใจ!! เงาทิ่มแทง!!”

เงาโลหิตเรียกใช้ทักษะ พื้นดินรอบตัวของเขาก็เปลียนเป็นสีดำในระยะ 2 เมตรก่อนจะมีเงาทมิฬสีดำพุ่งทะลุออกมาจากพื้นดินและแทงไปที่ร่างของฟูเหลา ฉึก!! ชายหนุ่มไม่สามารถหลบการโจมตีนี้ได้ทัน แต่เขาก็ยังคงปั้นใบหน้ายิ้มแย้มอย่างอารมณ์ดี

“ฝีมือเป็นเลิศจริงๆฉันยอมรับเลย!!”

“สวะอย่างแกไม่ต้องทำเป็นพูดเหมือนอยู่เหนือกว่าฉัน!!”

เงาโลหิตฟันมีดเข้าหาฟูเหลาอีกครั้ง ครั้งนี้ผูเหลาไม่ยอมให้โดนโจมตีง่ายๆ เขาก้มตัวลงต่ำก่อนจะฝืนเหยียบเงาที่ทิ่มขึ้นมาจากพื้นเพื่อเคลื่อนที่ไปด้านหน้า ฉึก ฉึก

‘เจ็บเหมือนกันแฮะ..’ ชายหนุ่มคิดในใจ ขณะนี้ระยะของฟูเหลาและเงาโลหิตอยู่ห่างกันแค่ไม่กี่เซนติเมตร ชายหนุ่มหุบเขนทั้งสองข้างเข้าลำตัวก่อนจะยืดปล่อยฝ่ามือออกไปสุดแรงใส่ท้องของเงาโลหิต

“ปราณมังกรหยก เสริมพลัง ปีศาจแรงผลักดัน!!!”

สิ้นคำพูดท่าผสานทั้งสามก็ถูกปลดปล่อยออกมา ปราณหัวมังกรสีเขียวหลอมรวมกับทักษะเสริมพลังสีฟ้าและปีศาจแรงผลักดันสีม่วง ก่อนจะพุ่งทะยานออกไป ตูม!!! พลังโจมตีมหาศาลถูกปล่อยออกไปสู่ร่างของเงาโลหิตเต็มๆ โดยปกติแล้วทักษะที่สามารถผสานกันได้จะต้องไม่ใช่ทักษะที่เป็นการโจมตีโดยตรงแต่ต้องเป็นทักษะที่ใช้เสริมพลังเท่านั้นถึงจะมีโอกาศผสานทักษะเข้ากันได้ ซึ่งทักษะเสริมพลังและทักษะปราณมังกรหยกเป็นทักษะเสริมพลังการต่อสู้ทั้งสองทักษะ และยังเป็นทักษะที่ช่วยในการโจมตีเช่นเดียวกัน ทำให้สามารถผสานกับทักษะปีศาจแรงผลักดันได้อย่างพอดิบพอดี ในความเป็นจริงแล้วผู้เล่นน้อยคนมากจะมีทักษะที่สามารถหลอมรวมกันได้แบบนี้ เรียกได้ว่าฟูเหลาเป็นผู้เล่นที่โชคดีคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ ที่มีทักษะทั้งสามไว้ครอบครอง

“อ๊ากกก!!!”

เงาโลหิตกระเด็นปลิวไปสุดลูกหูลูกตา ลูกน้องที่เหลือเริ่มตื่นกลัวก่อนจะวิ่งหนีตามร่างที่ปลิวลอยละล่องของลูกพี่ตัวเองไป วารีสีรุ้งยืนอึ้งกับการโจมตีอันน่าเหลือเชื่อของฟูเหลา

‘จะเก่งเกินไปแล้ว!!’

วารีสีรุ้งคิดในใจ

“รีบไปต่อเหอะ..ไม่นานผู้เล่นพวกนั้นจะตามมาอีกแน่!!..”

ฟูเหลารีบว่ายน้ำนำไปอย่างรวดเร็ว วารีสีรุ้งที่ตั้งสติได้รีบว่ายตามแบบกระชั้นชิดเช่นเดียวกัน เธอมองฟูเหลาจากด้านหลังเพื่อประเมินไอเทมบนร่างที่ฟูเหลาสวมใส่อยู่

‘อาวุธพวกนั้นถ้าเอาไปขายคงได้หลายพันล้านแน่..คิดไว้แล้วเชียวว่าหมอนี่มีกลิ่นของเงิน แต่ไม่เชื่อเลยว่าเขาจะมีอะไรแบบนี้ไว้ครอบครอง..’

ทั้งคู่ว่ายจนกลับมาถึงพื้นที่กว้างถิ่นที่อยู่ของสัตว์อสูรวาฬหมึกอีกครั้ง ฟูเหลาหลบตรงมุมหินใกล้ๆเพื่อสังเกตผู้เล่นที่ยืนอยู่อีกจำนวนหนึ่ง

“เราต้องผ่านพวกเขาทั้งหมด..”

วารีสีรุ้งพูดขึ้นขณะที่นับจำนวนผู้เล่นที่เหลือ ซึ่งมีถึง 40 คน

“เราต้องว่ายไปหาวาฬหมึกโดยตรงให้พวกมันตะลุมบอล..ไม่อย่างนั้นพวกเราก็ไม่รอด..”

ฟูเหลาพูดวิเคราะห์

“ทำอย่างนั้นเราก็ใช่ว่าจะรอด..”

ฟูเหลาเริ่มทำสีหน้าจริงจังแล้วคิดวิธีการในการรอดพ้นเงื้อมมือของผุ้เล่นตรงหน้า ชายหนุ่มหยิบน้ำยาฟื้นพลังชีวิตขึ้นมากินสองขวดก่อนจะส่งหนึ่งขวดไปให้วารีสีรุ้งกินเพื่อรักษาบาดแผล

“เราจะเป็นพ่อค้ากัน!!” ฟูเหลายิ้มด้วยความมั่นใจ การปลอมตัวเป็นอะไรที่น่าตื่นเต้นที่สุดและอาจจะเป็นหนทางให้พวกเขารอดก็เป็นได้

“นายเอาจริงดิ!! เมื่อกี้ฉันเห็นช็อตที่นายโดยมีดปักหลังนะ..”

วารีสีรุ้งยิ้มแหยงๆ

“เชื่อเหอะหน่า..ฉันเป็นพ่อค้านะ ดีไม่ดีมีคนมาซื้อน้ำยาฟื้นพลังของฉันด้วยซ้ำ..”

ชายหนุ่มยังคงพูดยืนยันในแผนการเดิมก่อนจะปลดไอเทมระดับสูงทั้งหมดกลับลงกระเป๋ามิติ และนำไอเทมระดับ 3ขึ้นมาใส่แทนเหลือเพียงถุงมือระดับ 7 เท่านั้นที่ใส่ไว้กันแผนผิดพลาด

“เอาไงเอากัน!!”

ฟูเหลาเดินนำวารีสีรุ้งออกมาจากที่ซ่อนตัว เขาเดินมาด้วยท่าทางมาดมั่นเพื่อไปหากลุ่มผู้เล่นตรงหน้า ผู้เล่นหลายคนเริ่มหันมามองฟูเหลาและวารีสีรุ้งก่อนจะกระชับอาวุธขึ้นมาแล้วเดินเข้ามาใกล้ๆ

“แกต้องการอะไร!!”

ผู้เล่นคนหนึ่งเอ่ยถาม

“สวัสดีครับเพ่...ผมเป็นพ่อค้าครับ..สนใจรับยาเพิ่มพลังระดับสูงไหมเพ่!!”

ฟูเหลาแกล้งทำเสียงกวนๆ

“ฆ่ามันเลย!! มันเป็นคนเดียวกับที่ได้ไอเทมระดับสูงไป!! มันใส่หน้ากากแบบนี้ฉันจำได้!!”

ผู้เล่นคนหนึ่งตะโกนขึ้นเสียงดัง ฟูเหลาเหงื่อตกทันทีเมื่อรู้ว่าตัวเองทำแผนพังผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่..

‘ชิพผาย..ลืมถอดหน้ากาก!!!’

"ไอ้บ้า!!" วารีสีรุ้งพูดเสียงดัง

“เอาเลย!!”

ผู้เล่นตรงหน้าฟูเหลายกดาบขึ้นแล้วฟันลงมาสุดแรง วารีสีรุ้งยืนสงบในท่าไว้อาลัยทันทีเพราะคิดว่าตัวเองคงไม่มีทางรอดในสถานการณ์แบบนี้แน่นอน

“รังวารี!!”

โดมน้ำปกป้องร่างของทั้งคู่ไว้ได้ทันอย่างเฉียดฉิว ฟึ่ม!!

“นายนี่มัน...”

วารีสีรุ้งทำท่าจะด่าทอฟูเหลาแต่ชายหนุ่มแกล้งเอามืออุดหูไว้

“ก็คนมันลืมทำไงได้เล่า!! ใจเย็นๆๆฉันแก้สถานการณ์ได้!!”

ฟูเหลาไม่สนว่าผู้เล่นทั้ง 40 คน กำลังกระหน่ำโจมตีฟูเหลายังไง เขาเพียงยิ้มและวิ่งฝ่าวงล้อมไปทั้งๆอย่างนั้น วารีสีรุ้งเองก็ต้องวิ่งตามฟูเหลาแบบไม่คิดชีวิตเช่นเดียวกัน

“อย่าให้มันหนีได้ล้อมมันไว้!!”

ฟูเหลาที่ผ่านวงล้อมมาได้ปาดเหงือเล็กน้อย รังวารีเริ่มพังทลายลงเพราะทนรับการโจมตีอีกไม่ไหว ฟูเหลาไม่รอช้าเขาหันหลังแล้วเอ่ยทักษะขึ้นมาอีกครั้ง

“อสูรแรงต้านทาน!!”

คลื่นแรงดันถูกปล่อยออกมาเป็นวงกว้างรอบร่างกายของฟูเหลา โดยที่มีฟูเหลาและวารีสีรุ้งอยู่ตรงใจกลางคลื่นนี้ ฟึ่ม!! ออร่าสีม่วงปกป้องฟูเหลาไว้โดยแปลสภาพเป็นโดมป้องกันที่มีพลังในการผลักดันทุกสิ่งที่สัมผัสมัน บึ่ม บึ่ม บึ่ม!!! ทักษะนานา ชนิดถูกดีดกลับไปในทันทีที่สัมผัสกับคลื่นแรงต้านทานนี้

“โอ้ยหมดมุขแล้วนะเว้ย!!”

ฟูเหลาพูดบ่นขึ้นเพราะถ้าเป็นเกมก่อนๆของเขา การแสดงทักษะมากมายขนาดนี้มันถือว่าเป็นการเปิดไพ่ให้ศัตรูเห็นเลยก็ว่าได้

“วิ่งไปก่อนเหอะหน่า!!จะถึงทางด้านหลังพื้นที่ว่างแล้ว!!”

วารีสีรุ้งพูดขึ้น ทั้งคู่วิ่งอย่างไม่คิดชีวิต เมื่อผู้เล่นกว่า 40 คนเห็นว่าเหยื่อของตนกำลังหลุดลอยไป ก็รีบปล่อยทักษะกันยกใหญ่จนทำให้สัตว์อสูรวาฬหมึกเริ่มรำคาญและเริ่มแหวกว่ายลงมาโจมตีกลุ่มผู้เล่นทั้ง 40 คนซะเอง

“ว๊าก!!!”

ผู้เล่นคนหนึ่งโดนวาฬหมึกสองตัวรุมโจมตีจนร่างสลายไปในพริบตา จากเดิมตอนแรกที่เหล่าผู้เล่นกว่า 40 คนวิ่งไล่ตามฟูเหลา ตอนนี้เปลี่ยนกันกลายเป็นกลุ่มผู้เล่นทั้ง 40 ต้องวิ่งหนีเหล่าสัตว์อสูรวาฬหมึกซะเอง

“ฮ่าๆๆ สมน้ำหน้า!!”

ฟูเหลาเยอะเย้ย

“สมน้ำหน้าบ้านเอ็งดิ!! ข้างหน้า!!”

พูดไม่ทันขาดคำ ฟูเหลาและวารีสีรุ้งที่กำลังวิ่งอยู่ก็ถูกสัตว์อสูรขนาดยักษ์บางอย่างเขมือบหายเข้าไปในปากทันที ฟุบ!!!