บทพิเศษ สินค้าคุณภาพ

“เร่เข้ามาเร่เข้ามา..ปลาทูนึ่ง ปลาทอดมัน ปลาซาบะ..ปลาทับทิมก็มีนะครับ” ภาร์ตะโกนขายปลาสดภายในตลาดแห่งหนึ่งเพื่อหารายได้หลังจากที่ก่อนหน้านี้ ได้เสียเงินนับพันไปกับการเติมเกมเพื่อซื้อชุดแฟชั่นเท่ๆใส่ ทำให้ตอนนี้เงินเกือบหนึ่งพันที่ควรนำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้หมดไปเป็นที่เรียบร้อย

“เข้ามาเลยจ้า!! ปลาสดๆจ้า ร้านป้าแต๋วเจ้าเดิมเพิ่มเติมคือพ่อค้ามาขายจ้า!!”

ภาร์ยังคงตะโกนเสียงดังเพื่อเรียกลูกค้า แม่ค้าสูงวัยต่างหันมายิ้มให้หนุ่มน้อยอายุ 21 ปีที่ทำงานขยันขันแข็งและไม่อายเพื่อนๆ ที่ต้องมาทำอาชีพขายปลาในตลาดทั้งๆที่แถวนี้ก็มีเด็กมหาวิทยาลัยเดินซื้อกันเยอะแยะ

“พ่อหนุ่มนี่ขยันจริงๆ กล้าทำงานกล้าขาย กล้าตะโกนแบบนี้ อนาคตรุ่งแน่ๆ!”

คุณตาผู้ขายผักตรงข้ามร้านของภาร์พูดบอกกับป้าแต๋วซึ่งเป็นเจ้าของร้านปลาสดที่ภาร์ทำงาน ป้าแต๋วยิ้มอย่างอบอุ่นและมองไปที่ภาร์

“ตอนแรกที่พ่อหนุ่มนี่มาของานฉันก็ไม่คิดหรอก ว่าเขาจะกล้าทำงานแบบนี้ ไอ้เราก็คิดว่าเด็กยุคใหม่คงจะไม่มีความกล้าที่จะมาทำอะไรแบบนี้ซะแล้ว”

“เห้ย!!! แกเอาปลาเน่ามาขายหรอว่ะ!”

ตุบ!!

จู่ๆก็มีชายร่างยักษ์ 3 คนเดินมาหาเรื่องภาร์ที่กำลังขายของอยู่พร้อมทั้งขว้างปลาที่มีหนอนไชตามตัวและส่งกลิ่นที่แรงเป็นอย่างมากใส่ภาร์ ชายหนุ่มนิ่งและก้มดูปลาตัวนั้นที่ถูกขว้างมาก่อนจะยิ้มขึ้น

“พี่ซื้อปลาจากที่นี่แน่หรอ?”

“อ่าวไอ้เวรนี่จะหาว่าข้าโกหกหรอว่ะ!!”

หนึ่งในชายร่างยักษ์พูดอย่างเดือดดาล ภาร์ก้มลงและหยิบปลาที่ส่งกลิ่นเหม็นเน่านั่นขึ้นมา

“ร้านเราไม่มีปลาช่อนขายนะดูดีๆสิ..อีกอย่าง นี่มันมีร่องลอยโดนกัดแทะจากสัตว์อื่นอยู่ มันถึงได้ตาย พี่อย่ามากล่าวหามั่วๆเลย ปลาของร้านป้าแต๋วหน่ะมีคุณภาพจะตาย”

ภาร์ตอบด้วยรอยยิ้มก่อนจะยื่นปลาส่งให้อันธพาลคนนั้น ชาวบ้าน พ่อค้าและแม่ค้ารวมถึงบรรดานักเรียนนักศึกษาต่างมุงดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตาไม่กระพริบ

“ดูเอาไว้ทุกคน!! ไอ้เด็กนี่มันขายปลาเน่าให้ฉันแล้วมันจะไม่รับผิดชอบ! ช่วยกันประจารหน่อย!!”

“หลักฐานที่ซื้อจากร้านผมก็ไม่มี จะมาปรักปรำแบบนี้ได้ยังไงล่ะคุณลูกค้า..” ภาร์ยังคงพูดปฏิเสธ เช่นเดิม ป้าแต๋วที่เห็นท่าไม่ดีจึงพยายามเข้ามาช่วยห้ามแต่ก็โดนลุงร้านผักจับแขนเอาไว้เพราะกลัวจะมีเรื่องและป้าอาจโดนลูกหลงได้

“อย่าพึ่งเข้าไปเลยป้าแต๋ว..ไอ้อันธพาลสามคนนั้นมันมีผู้มีอิทธิพลหนุนหลัง”

นักศึกษาคนหนึ่งพูดขึ้น

“ไอ้เวรนี่ไม่ยอมรับ จัดมันเลยลูกพี่!!”

สิ้นคำพูด ร่างกายอันใหญ่โตของอันธพาลทั้งสามก็พุ่งเข้ามาหมายจับตัวภาร์ ชายหนุ่มกำปลาเน่าในมือแน่นพร้อมกับเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว โดยใช้เท้าสกัดชายตรงหน้าจนล้มก่อนจะกระโดดใช้จระเข้ฟาดหางใส่อันธพาลอีกสองคนจนล้มไปกองกับพื้น ชายหนุ่มมองอันธพาลทั้งสามด้วยสายตาเย็นชาก่อนจะยัดปลาเน่าเข้าไปในปากอันธพาลร่างยักษ์คนแรกที่หาเรื่องและคว้าปลาสดที่ใช้ขายใส่ปากอันธพาลอีกสองคนที่เหลือ

“เคี้ยวไปซ่ะ!! แล้วบอกมาว่าคุณภาพสินค้ามันต่างกันไหมไอ้กร๊วก!! แล้วถ้าแกจะไปบอกผู้ทรงอิทธิพลอะไรของแก ไปบอกเลย!! หน้าร้านมีกล้องวงจรปิดเว้ย แหกตาดูซ่ะ!! อีกอย่างฉันจะไปฟ้องตำรวจด้วยว่าพวกแกมันต้มตุ๋น ถ้าเข้าใจแล้วก็ไสหัวไปซ่ะ”

ปัก!!!

ภาร์เตะตูดอันธพาลทั้งสามด้วยโทสะก่อนที่พวกมันจะอ้วกออกมาเพราะปลาเน่าและวิ่งหนีไป ชาวบ้าน พ่อค้าและแม่ค้าต่างปรบมือชื่นชมในความกล้าของภาร์เพราะหากเรื่องแบบนี้เกิดกับพวกเขา คงไม่ใครกล้าทำแบบนี้แน่นอน

“เอาล่ะครับโชว์จบแล้ว เร่เข้ามาเร่เข้ามา! ของดีมีคุณภาพ ปลาสดไร้หนอนไช ต้องร้านนี้เท่านั้นครับ!!!”

ตอนพิเศษเพื่อความบรรเทิงจ้า