ตอนที่16 ดินแดนลับแล(บทสรุป)
“ลุงมังกร!!! ”
ฟูเหลาระเบิดโทสะออกมา ปราณมังกรหยกพุ่งทะลักออกมาจากฝ่ามือทั้งสองข้างอย่างรุ่นแรง ชายหนุ่มพยุงร่างกายขึ้นก่อนจะเตรียมตัวเข้าปะทะอย่างไม่คิดชีวิต ทอร์นเห็นท่าไม่ดีจึงรีบหยุดฟูเหลาไว้ด้วยทักษะของเขา
“คุกดิน!!”
พื้นดินรอบตัวฟูเหลาแตกออกและลอยไปรอบตัวของชายหนุ่มก่อนจะก่อตัวเป็นรูปทรงโดม
“ไอ้หนูใจเย็นๆแกเข้าไปก็มีแต่ตายเท่านั้น!!”
“ทอร์น..บอกให้พวกเขาหนีไป..”
มังกรเฒ่าพูดด้วยน้ำเสียเอื่อยๆ เลือดของเขาไหลรินลงสู่พื้นอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
ฟุบ ฟุบ ฟุบ!! แสงหลากสีพุ่งออกมาจากป่าด้านหลังเข้าโจมตีเงาปริศนา บึม บึม บึม!! เหล่านักรบจากแต่ละเผ่าพันธุ์ที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนลับแลต่างกระโจนออกมายืนขวางเงาปริศนาเอาไว้
“พาพวกเขาหนีไปซ่ะ!!”
ราชามนุษย์หมาป่าเอ็กซ์สั่งการพร้อมกับกางกรงเล็บของเขาออกมา ร่างกายของเขาค่อยๆกลายสภาพกลายเป็นครึ่งมนุษย์หมาป่าร่างยักษณ์ที่มีขนเป็นสีทองเป็นประกาย
“สุภาพสตรีสีขาวใกล้ถึงแล้ว..พาท่านฮาคุกับเจ้าเด็กนี่ไปนอกป่าซะทอร์น!!”
ราชาแวมไพร์แห่งรัตติกาลกล่าวพร้อมกับเรียกไฟวิญญาณสีฟ้าออกมา
“ฮี่ๆๆ เหยื่อของพวกเรา..”
เงาปริศนาพูดด้วยน้ำเสียงชวนสยองและเย็นยะเยือก เอ็กซ์และลองค์จอร์นถึงกับสะท้านไปทั่วทั้งร่าง ทั้งคู่เร่งพลังของตัวเองออกมาสุดแรง ถึงแม้พวกเขาจะเป็นระดับหัวหน้าเผ่าพันธุ์ที่มีระดับหนึ่งร้อยกว่าทั้งคู่ แต่พวกเขาก็ไม่สามารถประมาทศัตรูตรงหน้าที่สามารถจัดการมังกรฮาคุได้
“มันไม่ได้มีตัวเดียว!!”
ราชาปักษาที่บินอยู่ด้านบนตะโกนบอก เหล่าสัตว์อสูรที่คลุ้มคลั่งจากในป่าต้องห้ามค่อยๆเดินออกมาจากเงามืดด้วยดวงตาสีแดงที่ดูดุร้าย พวกมันแต่ละตัวล้วนมีไอพลังสีดำอยู่รอบตัว
“สัตว์อสูรคิเมร่าฮายีน่าหางงู ระดับ 40 จำนวน 20 ตัว เตรียมโจมตี!!”
“สัตว์อสูรคิเมร่าลิงบาบูนหางงู ระดับ 40 จำนวน 10 ตัว เตรียมโจมตี!!”
“สัตว์อสูรคิเมร่างูเขียวหางแมงป่อง ระดับ 35 จำนวน 30 ตัว เตรียมโจมตี!!”
เสียงจากระบบดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง.. ฟูเหลาที่ถูกขังอยู่ในคุกดินถึงกับทำอะไรไม่ถูกเมื่อได้ยินเสียงจากระบบ
“อ๊ากก!! ”
มังกรฮาคุกู่ร้องด้วยความเจ็บปวด บริเวณที่ถูกดาบสีดำแทงถูกรอยสีดำบางอย่างกลืนกินร่างกายเรื่อยๆจนตอนนี้มังกรฮาคุนอนชักเกร็งไปทั้งร่างอยู่บนพื้นอย่างทรมาน
“ฮาคุ!!”
ทอร์นร้องด้วยความตกใจ เขารีบวิ่งเข้าไปใกล้มังกรเฒ่าที่อยู่ในร่างมนุษย์ ฮาคุพยายามลืมตามองใบหน้าเพื่อนต่างรุ่นของเขาก่อนจะค่อยๆหยิบอะไรบางอย่างมายัดไว้ที่มือทอร์น
“เอานี่ให้เจ้าสามคนนั้น..มันคือเลือดของข้าบอกพวกเขาว่าใช้มันยามจำเป็น...แต่จงระวังผลลัพธ์ที่จะตามมา..”
สิ้นคำพูดร่างกายของมังกรฮาคุก็สลายกลายเป็นเงาหายไป ก่อนที่จะไปปรากฏกายข้างๆเงาปริศนา
“ฮี่ๆๆ ได้มาแล้ววว…”
เงาปริศนาพูดพร้อมกับแสดงรอยยิ้มอันน่ารังเกียจ
“สัตว์อสูรดัดแปลงเทพมังกรฮาคุ ระดับ 130 เตรียมโจมตี!!”
สิ้นเสียงจากระบบทุกคนถึงกับผวาด้วยความกลัวทันที ปกติแล้วเทพมังกรฮาคุก็เป็นผู้ที่มีระดับสูงที่สุดในดินแดนลับแลแห่งนี้และแข็งแกร่งที่สุดอยู่แล้ว แต่บัดนี้ระดับของมังกรฮาคุเพิ่มขึ้นเนื่องจากโดนควบคุมโดยเงาปริศนา และที่สำคัญเขาไม่ใช่มิตรของผู้คนในดินแดนลับแลแห่งนี้อีกต่อไป..
ร่างมนุษย์ของมังกรฮาคุค่อยๆเปลี่ยนไปช้าๆจากร่างที่ชราภาพก็เริ่มกลับมาหนุ่มขึ้นเรื่อยๆ ผมสีขาวแปลเปลี่ยนเป็นสีเขียวเข้ม ดวงตาแปรเปลี่ยนเป็นสีแดง ร่างกายเต็มไปด้วยสัญลักษณ์ประหลาดที่เกิดจากทักษะของเงาปริศนา
“พาเขาไปได้แล้ว!!”
เอ็กซ์ตะโกนเตือนสติทอร์น
ทอร์นที่ได้สติรีบยกเลิกทักษะคุกดินก่อนจะรีบลากตัวฟูเหลาวิ่งออกไปจากป่าทันที เหล่าผู้นำเผ่าพันธุ์ที่เหลือรีบกรูเข้ามาขวางทางเอาไว้ทันที..
“เราคงส่งพวกเจ้าหนูนั่นได้แค่นี้สินะ..”
ลูคัสผู้นำเผ่าเงือกพูดขึ้น
“หึหึ ของฝากสำหรับเด็กพวกนั้นเตรียมครบแล้วใช้ไหมสลิม..”
ลองค์จอร์นเอ่ยถามหัวหน้าเผ่าเอลฟ์
“ใช่!! อยู่กับพวกเผ่าสัตว์นอกป่า..”
เทพอัสนีและเทพคันศรที่กำลังวิ่งไปยังป่าต้องห้ามสุดกำลัง พร้อมกับกับสุภาพสตรีสีขาวที่ลอยตามมาจากทางด้านหลัง บึ้ม!!!!!!!!!!!!
ลูกไฟยักษ์สีเขียวพวยพุ่งขึ้นมาจากด้านในของป่าต้องห้าม แรงระเบิดรุนแรงถึงขนาดทำให้ร่างของฟูเหลาและทอร์นที่อยู่ภายในป่าถูกแรงระเบิดกระแทกร่างทำให้ลอยออกมานอกป่า เทพอัสนีเห็นเพื่อนอยู่ตรงหน้าจึงรีบวิ่งเข้าไปหาทันที
“เกิดอะไรขึ้นฟูเหลา!”
เทพอัสนีถามด้วยความเป็นห่วง
“ลุงมังกรโดนพวกมันเข้าแล้ว!!”
ฟูเหลาพูดด้วยความร้อนรน เขาหันไปสังเกตเห็นสุภาพสตรีสีขาวที่บินลอยตามมาด้านหลังจึงรีบตะโกนบอกทันที
“มังกรฮาคุและทุกคนอยู่ในอันตรายได้โปรดช่วยพวกเขาด้วย!!”
ฟูเหลารีบพูด
“ข้าต้องใช้พลังเวทของข้าถึง 1 ใน 4 เพื่อส่งพวกเจ้ากลับไปโลกภายนอกเพราะฉะนั้นจึงไม่สามารถช่วยพวกเขาได้อย่างแน่นอนพลังของเจ้าเงาประหลาดพวกนั้นแข็งแกร่งขึ้น จนข้าคนเดียวไม่สามารถทำอะไรได้อีกต่อไป..”
หญิงสาวตอบความจริง
“ไม่ต้องส่งพวกเราออกไป!!พวกเราสามารถช่วยพวกเขาข้างในได้!!”
เทพอัสนีพูด
“ระดับของพวกเจ้ายังต่ำเตี้ยนักรีบกลับไปได้แล้ว.!!”
ทอร์นยื่นเลือดมังกรฮาคุให้แก่ฟูเหลา
“ฮาคุฝากให้พวกเจ้า..”
พูดจบทอร์นก็ทะยานร่างกลับสู่ป่าต้องห้าม
“ได้โปรดช่วยพวกเขา!! พวกเขาไม่ควรจะต้องตายที่นี่!!!”
ฟูเหลาพูดด้วยอารมณ์ขุ่นมัว เขาจับชายกระโปรงของสุภาพสตรีสีขาวและทำใบหน้าเศร้าสร้อย
สุภาพสตรีสีขาวมองชายหนุ่มทั้งสามที่แสดงสีหน้าจริงจัง..เธอหลับตาลงแล้วร่ายเวทมนตร์บางอย่างออกมาช้าๆ ราว 2 นาทีก่อนจะลืมตาขึ้นแล้วสะบัดคทาหนึ่งที ประตูมิติสีขาวถูกเปิดขึ้นด้านหน้าชายหนุ่มทั้งสาม
“ข้าจะผนึกที่แห่งนี้ไว้ด้วยพลังทั้งหมดของข้า..นี่คือสิ่งเดียวที่ข้าทำได้ในตอนนี้ และมันอาจสามารถช่วยพวกเขาทั้งหมดได้..”
หญิงสาวหยุดพูดก่อนจะมอบแหวนสีทองที่ไร้ลวดลายอะไรให้แก่ฟูเหลา
“จงกลับมาที่นี่และช่วยที่นี่ให้ได้..นั่นคือกุญแจที่เปิดทางเข้ามาดินแดนลับแลแห่งนี้ จงหาเส้นทางลับให้เจอและช่วยทุกชีวิตให้ได้!!”
หญิงสาวพูดด้วยเสียงก้องกังวาน ฟูเหลาได้แต่กัดฟันด้วยความเจ็บใจเพราะเขาไม่มีทางเลือกอีกแล้ว ตอนนี้เขาไม่สามารถทำอะไรได้จริงๆ
“ไปเถิดพ่อหนุ่มพวกเราจะรอพวกเจ้ากลับมาเอง..”
ป้านัวร์และเหล่าเผ่าพันธุ์ต่างๆเดินออกมาจากข้างๆป่า
ทุกๆคนที่อยู่ที่นี่ล้วนมีความผูกพันธ์ถึงแม้จะช่วงระยะเวลาสั้นๆก็ตาม เทพคันศรและเทพอัสนีเองก็กัดฟันด้วยความเจ็บใจเช่นเดียวกัน
“พวกเราเชื่อว่าเธอจะต้องกลับมาดินแดนนี้ได้แน่นอน..เพราะฉะนั้นตอนนี้พวกเธอต้องรักษาชีวิตของตัวเองไว้นะ..”
ภรรยาลุงตุ่นวอร์เนียร์พูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม
“เอ้า!!เอาไปไอ้หนุ่ม..”
ตุ่นวอร์เนียร์นำถุงที่ใส่วัตถุดิบและไอเทมต่างๆมาวางไว้ด้านหน้าฟูเหลา
“รับไปซะ..ของฝากจากพวกเราทุกคน..”
ฟูเหลาครุ่นคิดอะไรบางอย่างก่อนจะยิ้มด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่นที่สุดเท่าที่เขาเคยทำมา
“ขอบคุณมากครับทุกคน..พวกเราสัญญา พวกเราจะกลับมาที่นี่ให้ได้..และพวกเราจะทำให้ดินแดนแห่งนี้กลับมาสงบสุขและงดงามอย่างที่มันควรเป็นแน่นอนครับ..”
พูดจบประตูมิติที่ถูกเปิดก็ขยับเข้าไปใกล้ร่างชายหนุ่มทั้งสาม จนค่อยๆหายไปในแสงสีขาวของประตูฟูเหลามองชาวดินแดนลับแลที่กำลังส่งยิ้มให้กับพวกเขา
“มหาเวทแสงผนึกแห่งภูผา!!!”
สิ้นคำพูดสุภาพสตรีสีขาวใช้คทาในมือกระแทกบนพื้นหนึ่งที แสงสีขาวสว่างวาปขึ้นทันทีที่แสงสว่างส่องเข้ามาในประตูมิติประตูมิติก็ถูกปิดลง..เหลือทิ้งไว้แต่ดินแดนลับแลที่เปลี่ยนสภาพกลายเป็นหินพร้อมๆกับชาวบ้านในหมู่บ้านทุกคน…
