ตอนที่ 3 สามี[1]

"เสียนเอ๋อ เป็นอะไรไป"

ความโกรธแค้นของเทียนจวินแทบจะปะทุออกจากอก อยากจับร่างหนุ่มน้อยตรงหน้าฉีกเป็นชิ้น ๆ เผลอจับจ้องอีกฝ่ายอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ จนไม่ได้ยินเสียงของโจฮูหยิน

ภายในร้อนระอุราวกับลาวาเดือด แต่ท่าทางเช่นนั้นในสายตาผู้อื่น มันกลับดูน่ารักน่าหยิกเสียมากกว่า ไม่เพียงแค่โจจื่อเสียนที่นิ่งไป แต่ยังมีอีกสองคนในห้อง ที่ยืนนิ่งไม่ต่างกัน

ซือซานมังกรขาวของมหาเทพเทียนหลง ขมวดคิ้วมองเด็กสาวอวบอัดที่ยังยืนขวางประตูก้มหน้าก้มตาท่าทางลับ ๆ ล่อ ๆ  มังกรสองตัวย่อมสัมผัสกันได้อยู่แล้ว 

แต่มังกรมักใช้ร่างจำแลงของบุรุษ นี่เป็นครั้งแรกที่ซือซานได้เห็นร่างจำแลงของสตรี ตามสายตาของเขา มันก็ดูน่ามองดีเหมือนกัน 

"เสียนเอ๋อ ๆ แค่ก ๆ"

"อ๊ะ ทะ..ท่านแม่"

"มาหาแม่เร็ว เป็นอะไรหรือเปล่า ถูกใครรังแกมาหรือ?" 

กว่าจะเรียกสติตัวเองกลับมาได้ เทียนจวินก็เกือบจะหลุดตะโกนด่าหนุ่มน้อยตรงหน้าไปเสียแล้ว ต้องรีบตัดใจเก็บอาการ แล้วสาวเท้าเข้าไปหาสตรีบนเตียงอย่างรวดเร็ว

"ไม่มีใครรังแกลูกเลยเจ้าค่ะ" เด็กน้อยเอ่ยเสียงออดอ้อน 

"เสียนเอ๋อ แม่มีเรื่องจะพูดกับเจ้าเรื่องนี้รอไม่ได้แล้ว"

"เรื่องอะไรเจ้าคะ"

สายตาของโจฮูหยินไปตกอยู่ที่เด็กหนุ่มอีกครั้ง ก่อนจะหันมามองบุตรสาว "พี่ชายท่านนี้ จะมาเป็นสามีเจ้า"

"ห๊าาาาาาาา แต่ข้ายังเด็กอยู่เลยนะ!"

นี่มันเคราะห์กรรมอะไรของข้ากันโว้ย มหาเทพน่าตายเจ้าจะจองล้างจองผลาญข้าไปถึงไหนกัน 

ยิ่งคิดเทียนจวินก็ยิ่งแค้น ก่อนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ 

แต่เอ... มันก็ดีนี่หว่า จะได้แก้แค้นง่ายหน่อย เทียนหลงเอ๊ยคราวนี้ล่ะ เจ้าเสร็จข้าแน่ หึหึ

พอคิดได้แล้ว เด็กน้อยก็ไม่คิดโวยวายอีก ในหัววางแผนแก้แค้นไว้เป็นฉาก ๆ