บทที่ 6 นั่นมันหน้าที่เมีย...
“ไปก็ไม่เคยพ้นเรื่องเงิน พอฉันไม่ไป ตรุษจีนก็จะไม่ไหว้แม่ฉัน...พูดก็พูดเถอะบางทีก็อยากจะไปทำงานต่างประเทศให้จบ ๆ ไปเลย แกว่าดีไหม?”
“แค่ก!” ติณณภัทร์สำลักกาแฟที่ดื่ม ก่อนจะรีบยกไม้ยกมือบอกคนที่กำลังนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดมองโทรศัพท์มือถือของตัวเองสั่นอยู่บนโต๊ะอาหาร
“ไม่ต้อง ๆ ไม่ต้องไปเลย จะอยู่ไหนปัญหาครอบครัวแกมันก็ไม่จบไม่สิ้น เพราะแกไม่รู้จักบังคับใจตัวเองให้มันแข็ง!”
“แกพูดก็พูดง่ายดิวะ...บ้านแกไม่ได้เป็นแบบฉันนี่ ฉันมันบ้านแตกสาแหรกขาด พ่อมีเมียน้อยจนแม่ป่วยตาย แม่เผายังไม่ทันครบเดือนก็พาเมียน้อยเข้ามาอยู่บ้านพร้อมลูกสาวที่มีอายุน้อยกว่าฉันไม่เท่าไหร่และเป็นลูกแท้ ๆ ของพ่ออีกต่างหาก” นั่นหมายความว่าพ่อมีเมียสองคนในเวลาไล่ ๆ กัน
“แล้วมันยังไง ฉันก็ยังมองเหมือนเดิมคือมันไม่ได้เกี่ยวว่าพื้นฐานที่บ้านเราเป็นยังไง ทุกวันนี้จุดที่แกยืนมันเดือดร้อนใครไหมนอกจากฉัน?” ตามตะวันจิ๊ปากไม่พอใจ
“กำลังดีแล้วเชียว! เออ! จุดที่ฉันยืนมันไม่ได้เดือดร้อนใครนอกจากแกหรอกไอ้เต็นท์!” หญิงสาวเปิดกระเป๋าแบรนด์หรูหยิบลิปสติกสีแดงสดขึ้นมาเคลือบริมฝีปาก และจดจ้องคนที่มองเธอด้วยสายตาเฉย ๆ นี่ด้วย
“ฉันไม่รู้ว่าจะแข็งยังไงและฉันทำตามคำแนะนำแกไม่ได้...ฉันสงสารพ่อ”
“แล้วเคยสงสารตัวเองบ้างไหม? เคยให้อะไรตัวเองบ้างไหม? สปา ทำเล็บ นวดหน้า นวดตัว ซื้อของ ไปเที่ยวต่างประเทศ เคยให้อะไรดี ๆ กับตัวเองบ้าง?” ตามตะวันพูดไม่ออก เมื่อคนตรงหน้าพูดจริงทุกอย่างตั้งแต่ทำงานมาเธอไม่เคยให้อะไรตัวเองเลย มีแต่ตามใช้หนี้ให้ที่บ้าน
“ไม่ต้องสลด และที่พูดไม่ได้ต้องการให้มาคิดเล็กคิดน้อยเรื่องอะไรก็ตามที่ฉันทำให้แก ฉันให้เพราะอยากให้ ให้และไม่เคยหวังให้แกมาตอบแทน แต่ถ้าได้ก็ดี” ติณณภัทร์ยกยิ้ม และขยิบตาให้กับผู้หญิงปากแดงที่นั่นหน้าเอ๋ออยู่ตรงหน้า
นานนับนาทีที่ตามตะวันนิ่งไปเพราะคำพูดของผู้ชายที่เป็นเพื่อนมานานนับสิบปี ผู้ชายที่เหมือนอยู่โลกคู่ขนานกันกับเธอ มันหล่อ รวย มันที่ไม่เคยสนใจไยดีใคร แต่กับเธอแล้วขอแค่บอกมันคำเดียว สิบนาทีก็ถึงหน้าบ้านแล้ว
“แล้วฉันควรทำยังไง...ฉันเหนื่อยกับชีวิตตอนนี้มากนะ” ติณณภัทร์ถอนหายใจเมื่อเห็นท่าทีสลดหดหู่ราวกับนางเอกผู้แสนอ่อนแอ
“ปฏิเสธทุกอย่าง ทำตามใจตัวเองไม่ต้องสนใจใคร หนูไม่มี หนูไม่ให้ หนูไม่ยอม หัดพูดบ้าง ไม่ใช่ ค่ะ ๆ ๆ ดีกับทุกคนแต่กับฉันร้ายฉิบหายวายป่วง!” ใบหน้าของเพื่อนสนิทไม่มีความล้อเล่นเลยสักนิดยามพูดเรื่องนี้กับเธอ
“ฉันก็ไม่ได้ร้ายกับแกซะหน่อย ฉันก็ดีกับแกอยู่นะ งั้นวันนี้ฉันจะนวดให้ นวดน้ำมัน นวดไหล่ นวดหลัง นวดทุกที่ให้แกหายเมื่อยไปเลยยยย” ดวงตาคมเข้มจ้องมองคนพูดตาเป็นมันจนคนโดนมองหน้าร้อน!
“นั่นมันหน้าที่เมีย...อยากเป็นเมียหรือไง”
“พะ...พูดไปเรื่อย! โว้ย! ไปทำงานแล้วไอ้ห่าไอ้เหว ไปแล้วโว้ยยยยยย ปัง!”
