บทย่อ
หญิงสาวในชุดเดรสแนบเนื้อทรงสุภาพ บริเวณหน้าอกบนชุดที่เธอสวมใส่เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบของไวน์แดงราคาแพง แพงกว่าทั้งชุด รองเท้า และกระเป๋าที่เธอใช้อีก เจ้าของเรือนร่างอรชรไม่คิดจะกลับไปเปลี่ยนชุด แต่ตรงดิ่งมายังไนต์คลับหาอะไรดื่มเพื่อที่จะบรรเทาความเจ็บปวดในใจให้ลดไปบ้าง “สภาพเหมือนไปฟัดกับหมามา” น้ำเสียงคุ้นเคยเอ่ยทักทาย อย่าเรียกว่าทักเลยให้เรียกว่ายียวนจะดีกว่า “ถ้าจะมากวนประสาทก็ไปไกล ๆ ก่อนที่ฉันจะเอาแก้วฟาดหน้าแก” น้ำเสียงขึ้นจมูกเอ่ยบอกฟังดูก็รู้ว่าผู้หญิงตรงหน้าคงร้องไห้มาอย่างหนัก “ทะเลาะกันอีกแล้วเหรอ?” ดวงตาเรียวรีที่บวมช้ำบ่งบอกอะไรได้หลายอย่างในทันที เธอหันไปมองคนที่นั่งอยู่เก้าอี้ตัวข้าง ๆ “เลิกแล้ว คนเฮงซวย!” คนรับฟังไม่ได้ตกใจ แต่หัวเราะออกมาแทน “เสียใจหรือเสียดายถึงได้มานั่งร้องไห้อยู่นี่” “ฉันไม่ได้เสียดายที่มันทิ้งฉัน แต่ฉันโกรธตัวเองที่ไปรักผู้ชายอย่างมันลงได้ยังไง แค่ฉันไม่ให้มันเอา! มันถึงกับต้องเลิกกันเลยหรือไงวะ! เซ็กส์มันสำคัญมากขนาดนั้นเลยเหรอ” หลังมือบางยกขึ้นเช็ดน้ำตา และเอากำปั้นทุบลงบนเคาน์เตอร์อย่างเจ็บแค้น “ฉันบอกว่าแต่งงานก่อนแล้วจะให้ มันตีตัวออกหากทั้งที่ตอนแรกก็ดีแสนดี ผู้ชายมันเฮงซวยแบบนี้ทุกคนเลยหรือไง!!” ชายหนุ่มเท้าศอกลงกับเคาน์เตอร์บาร์และเลื่อนแก้วบรั่นดีในมือให้กับหญิงสาว “เก็บซิงไว้ชิงโชคหรือไง?” น้ำเสียงกลั้วหัวเราะถามเพื่อนสาว ยิ่งเห็นเธอยกแก้วขึ้นดื่มและทำหน้าตาคล้ายกินยาขมก็รู้สึกตลก “แล้วเซ็กส์มันสำคัญมากเลยหรือไง!” หญิงสาวถามซ้ำ ชายหนุ่มทำหน้าครุ่นคิด และยกฝ่ามือขึ้นไปเช็ดน้ำตาที่ไหลเปรอะเปื้อนแก้มใสของเพื่อนสนิท “ไอ้ตาม...แค่ผู้ชายคนเดียว เดี๋ยวฉันหาผู้ชายดี ๆ ให้แกใหม่ก็ได้ เอาให้หล่อให้รวยกว่ามันอีก” “ที่เจ็บกว่านั้นคืออะไรรู้ป่ะ มันไม่เชื่อใจฉัน มันคิดว่าฉันเป็นเด็กแกแล้วมาคบมันแก้ขัดเพราะอยากจะประชดแกที่แกเจ้าชู้! ดูมันคิดดิ! คนที่คบกันมาเป็นปีคิดกับฉันแบบนี้หรือวะ!” ดวงตาคมเป็นประกายขึ้นมาก่อนจะมองไปยังชุดที่ดูจะชื้นไปด้วยไวน์แดง… “สรุปทะเลาะกันเพราะฉัน?” ชายหนุ่มถาม แต่สิ่งที่ได้มาคือความเงียบงัน คงเป็นเหมือนทุกครั้งที่หญิงสาวจะเลิกกับแฟนเพราะเขา “แล้วแบบนี้จะเลิกคบกับฉันหรือเปล่า?” ดวงตาเรียวรีสบตามองคนถามก่อนจะส่ายหน้า และหันไปสนใจแก้วบรั่นดีในมือต่อ “ถึงแกจะเหี้ยกับคนอื่นแต่น่ารักกับฉัน เป็นผู้ชายที่ไม่มีไรดีเจ้าชู้สารเลวกับผู้หญิงไปทั่ว แต่กับฉันแกดีมาก เปย์หนัก และที่สำคัญไม่ว่าฉันจะเดือดร้อนอะไรหันมาก็เจอแกเสมอเลย แกคือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันนะเต็นท์...ผู้ชายคนอื่นกับแก ฉันเลือกแกอยู่แล้วจะถามทำไม” “พอได้ยินแบบนี้แล้วไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจเลยดีเนี่ย...”
บทนำ
หญิงสาวในชุดเดรสแนบเนื้อทรงสุภาพ บริเวณหน้าอกบนชุดที่เธอสวมใส่เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบของไวน์แดงราคาแพง แพงกว่าทั้งชุด รองเท้า และกระเป๋าที่เธอใช้อีก
เจ้าของเรือนร่างอรชรไม่คิดจะกลับไปเปลี่ยนชุด แต่ตรงดิ่งมายังไนต์คลับหาอะไรดื่มเพื่อที่จะบรรเทาความเจ็บปวดในใจให้ลดไปบ้าง
“สภาพเหมือนไปฟัดกับหมามา” น้ำเสียงคุ้นเคยเอ่ยทักทาย อย่าเรียกว่าทักเลยให้เรียกว่ายียวนจะดีกว่า
“ถ้าจะมากวนประสาทก็ไปไกล ๆ ก่อนที่ฉันจะเอาแก้วฟาดหน้าแก” น้ำเสียงขึ้นจมูกเอ่ยบอกฟังดูก็รู้ว่าผู้หญิงตรงหน้าคงร้องไห้มาอย่างหนัก
“ทะเลาะกันอีกแล้วเหรอ?” ดวงตาเรียวรีที่บวมช้ำบ่งบอกอะไรได้หลายอย่างในทันที เธอหันไปมองคนที่นั่งอยู่เก้าอี้ตัวข้าง ๆ
“เลิกแล้ว คนเฮงซวย!” คนรับฟังไม่ได้ตกใจ แต่หัวเราะออกมาแทน
“เสียใจหรือเสียดายถึงได้มานั่งร้องไห้อยู่นี่”
“ฉันไม่ได้เสียดายที่มันทิ้งฉัน แต่ฉันโกรธตัวเองที่ไปรักผู้ชายอย่างมันลงได้ยังไง แค่ฉันไม่ให้มันเอา! มันถึงกับต้องเลิกกันเลยหรือไงวะ! เซ็กส์มันสำคัญมากขนาดนั้นเลยเหรอ” หลังมือบางยกขึ้นเช็ดน้ำตา และเอากำปั้นทุบลงบนเคาน์เตอร์อย่างเจ็บแค้น
“ฉันบอกว่าแต่งงานก่อนแล้วจะให้ มันตีตัวออกหากทั้งที่ตอนแรกก็ดีแสนดี ผู้ชายมันเฮงซวยแบบนี้ทุกคนเลยหรือไง!!” ชายหนุ่มเท้าศอกลงกับเคาน์เตอร์บาร์และเลื่อนแก้วบรั่นดีในมือให้กับหญิงสาว
“เก็บซิงไว้ชิงโชคหรือไง?” น้ำเสียงกลั้วหัวเราะถามเพื่อนสาว ยิ่งเห็นเธอยกแก้วขึ้นดื่มและทำหน้าตาคล้ายกินยาขมก็รู้สึกตลก
“แล้วเซ็กส์มันสำคัญมากเลยหรือไง!” หญิงสาวถามซ้ำ ชายหนุ่มทำหน้าครุ่นคิด และยกฝ่ามือขึ้นไปเช็ดน้ำตาที่ไหลเปรอะเปื้อนแก้มใสของเพื่อนสนิท
“ไอ้ตาม...แค่ผู้ชายคนเดียว เดี๋ยวฉันหาผู้ชายดี ๆ ให้แกใหม่ก็ได้ เอาให้หล่อให้รวยกว่ามันอีก”
“ที่เจ็บกว่านั้นคืออะไรรู้ป่ะ มันไม่เชื่อใจฉัน มันคิดว่าฉันเป็นเด็กแกแล้วมาคบมันแก้ขัดเพราะอยากจะประชดแกที่แกเจ้าชู้! ดูมันคิดดิ! คนที่คบกันมาเป็นปีคิดกับฉันแบบนี้หรือวะ!” ดวงตาคมเป็นประกายขึ้นมาก่อนจะมองไปยังชุดที่ดูจะชื้นไปด้วยไวน์แดง…
“สรุปทะเลาะกันเพราะฉัน?” ชายหนุ่มถาม แต่สิ่งที่ได้มาคือความเงียบงัน คงเป็นเหมือนทุกครั้งที่หญิงสาวจะเลิกกับแฟนเพราะเขา
“แล้วแบบนี้จะเลิกคบกับฉันหรือเปล่า?” ดวงตาเรียวรีสบตามองคนถามก่อนจะส่ายหน้า และหันไปสนใจแก้วบรั่นดีในมือต่อ
“ถึงแกจะเหี้ยกับคนอื่นแต่น่ารักกับฉัน เป็นผู้ชายที่ไม่มีไรดีเจ้าชู้สารเลวกับผู้หญิงไปทั่ว แต่กับฉันแกดีมาก เปย์หนัก และที่สำคัญไม่ว่าฉันจะเดือดร้อนอะไรหันมาก็เจอแกเสมอเลย แกคือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันนะเต็นท์...ผู้ชายคนอื่นกับแก ฉันเลือกแกอยู่แล้วจะถามทำไม”
“พอได้ยินแบบนี้แล้วไม่รู้จะดีใจหรือเสียใจเลยดีเนี่ย...”