บทที่ 4 ปากปีจอ

ภายในห้องชุดสุดหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยา ร่างอรชรในชุดนอนแขนยาวขายาวลายสก็อตสีน้ำเงินเข้ม เธอนอนกอดก่ายหมอนข้าง ขา-แขนชี้ไปคนละทิศละทาง ผมยาวสลวยกระเซอะกระเซิงไม่เป็นทรง ริมฝีปากอวบอิ่มอ้าหวออย่างคนที่หลับสนิท

“ติ๊ด” เสียงลดอุณหภูมิเครื่องปรับอากาศ และร่างสูงก็เดินมาหยุดอยู่ที่ปลายเตียงนอนพร้อมกับถอนหายใจ

“ไม่สงสัยว่ามีแฟนกี่คนก็โดนทิ้งทุกคน...ดูสภาพมันสิ” ฝ่ามือหนาจับข้อขาหญิงสาวให้หุบเข้า พร้อมกับช้อนร่างบอบบางขยับให้ขึ้นไปนอนหนุนหมอนดี ๆ

“อื้อ!” ติณณภัทร์ไม่ได้สนใจเสียงหงุดหงิดในลำคอเพราะโดนรบกวนการนอนหลับ เขาจัดแจงให้ตามตะวันนอนบนหมอนหนุนพร้อมกับห่มผ้าให้

“ร้อน” มือบางปัดมือหนาออกพร้อมกับหันตะแคงข้างและมุดเข้ามาในองศาที่อยู่ในอ้อมอกแกร่งพอดิบพอดี

“ทำอะไร?” เสียงแหบแห้งถามขึ้นพร้อมกับมือที่ผลักหน้าอกเขาอย่างราวกับแตะต้องของร้อน

“แล้วทำไม?” ติณณภัทร์ยกยิ้มพร้อมกับถอยออกห่างออกมา แต่ก็นั่งอยู่บนเตียงข้าง ๆ คนที่พึ่งจะงัวเงียตื่น

“กะ...แกจะทำอะไรฉัน!” พอสิ้นฤทธิ์มันก็ตวาดแว๊ดออกมาเลย ชายหนุ่มได้แต่ยกยิ้มยียวนจ้องมองใบหน้าที่มันย่องไม่วางตาจนคนโดนมองคงประหม่า

“มองอะไรไอ้บ้า!” หมอนหนุนโดนเขวี้ยงมาใส่ชายหนุ่มก็รับไว้อีกทั้งยังหัวเราะไม่หยุด

“แล้วแกคิดว่าฉันจะทำอะไรล่ะ?”

“ฉะ...ฉันไม่อยากพูดกับแกแล้วออกไปเลย!” คิ้วหนาเลิกขึ้น ก่อนจะกวาดตามองไปรอบ ๆ ห้อง

“นี่มันห้องใครลืมตาตี่ ๆ ของแกดูก่อน...คนอาศัยมีสิทธิ์มาไล่เจ้าของห้องด้วยหรือไงฉันพึ่งจะรู้” ตามตะวันคล้ายกับหายงัวเงียในพริบตา ก่อนจะมองไปรอบ ๆ ก็พบว่ามันไม่ใช่ห้องของเธอ!

“ห้องใครไหนตอบให้ชื่นใจหน่อยสิ๊!” เมื่อรู้ว่าเรื่องนี้ไม่มีทางชนะเรื่องนี้เพราะเธอดันมาอยู่ที่ห้องของติณณภัทร์อีกแล้ว

“เออ! ห้องหมามั้ง! แล้วนี่แกเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฉันเหรอ! ใครสั่งให้เปลี่ยนหาาา!” ชายหนุ่มแสยะยิ้มใส่ก่อนจะเท้ามือข้างหนึ่งลงบนเตียงนอนและจ้องมองใบหน้าสวยที่ตอนนี้กระเซอะกระเซิงไม่มีชิ้นดีก็ว่าได้

“แม่บ้านมาเปลี่ยน...แกคิดว่าฉันจะเปลี่ยนให้แกหรือไง?” ตามตะวันไม่ได้พูดอะไรต่อเพราะเธอเลือกที่จะหลบสายตาคมเข้มคู่นี้แทน

“ไม่ต้องคิดเยอะไอ้ตามถึงฉันจะเจ้าชู้คลำไม่เจอหางก็เอาหมดอย่างที่แกชอบด่าฉัน...แต่รสนิยมของฉันก็ไม่เอากับศพหรอก...” ติณณภัทร์หยัดกายลุกขึ้นและก้าวขายาวออกจากห้องนอนมาอย่างรวดเร็ว

“ไอ้! ไอ้! ไอ้เต็นท์ปากแบบแกเนี่ยมันน่าโดนส้นเท้าฉัน! ปากปีจอแบบนี้ใครเอาทำผัวก็บ้าแล้ว!”