ตอนที่ 46 จากไป...ไม่ลา
"เจ้าชายจะกลับก่อนพระวรชายาจริงๆเหรอครับฝ่าบาท"
ราชิตถามอย่างเป็นห่วง
"อืม..."
สายตาของราชิตนั้นเต็มไปด้วยคำถามมากมาย แต่ก็ไม่กล้าถามเพราะตัวเองอยู่ในสถานะข้ารองพระบาท
"ถ้ายังงั้นกระหม่อมจะให้เดวิดคอยดูแลพระวรชายาต่อไปจนกว่าจะกลับนะครับ กระม่อมจะให้เดวิดคอยดูแลอยู่ห่างห่างไม่ให้พระวรชทยารู้ตัวและไม่เข้าไปก้าวก่ายชีวิตประจำวันของเธอเลยแม้แต่น้อย"
"อืม...ตามใจ"
เมื่อเป็นแบบนี้แล้วราชิตจึงไปสั่งงานลูกน้องก่อนที่จะทำหน้าที่เป็นพลขับนั่งประจำตำแหน่งและพาเจ้าชายกลับก่อนที่งานจะเลิก
♦️♦️♦️♦️♦️
อีกด้านของลอร่า
หญิงสาวตื่นมาด้วยความปวดหัวอย่างแรงหญิง สาวกุมขมับด้วยความปวดหัว
"งือออ ปวดหัวจัง เมื่อคืนไม่น่าดื่มเยอะเลยเธอลอร่าเอ้ย"
หญิงสาวตบที่ท้ายทอยของตัวเองเบาเบาสองสามทีก่อนทีทหญิงสาวค่อยค่อยลุกขึ้นจากเตียง
ตอนนี้เธอรู้สึกปวดรวดร้าวไปทั้งตัวเมื่อนึกขึ้นได้เธอก็จำความได้ดีว่าเมื่อคืนนั้นตัวเองทั้งเมาและเต้นโยกย้ายส่ายสะโพกแบบสุดฤทธิ์สุดเหวี่ยง
"หึ เพราะอีตาเจ้าชายบ้านนั้นแท้แท้ ทำให้เราต้องดื่มหนักขนาดนี้มันน่าโมโหนัก !
ตอนนี้ลอร่าเค่นเขี้ยวและรู้สึกโกรธคู่หมั้นของตัวเองมากๆที่เค้าเอาแต่เต้นอยู่กับเอฟซูมอย่างมีความสุข ดูแลเทคแคร์ดาวบริษัทเป็นอย่างดี ปล่อยให้คู่หมั้นอย่างเธอได้แต่มองเป็นปลาแห้งเหี่ยวเฉาตายอยู่คนเดียว ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว
"โอ้ย ! ทำไมฉันจะต้องมาคิดเรื่องของอีตาบ้าคนนี้ด้วยเนี่ย เราเป็นอะไรไปนะทำไมการที่เขาอยู่กับผู้หญิงคนอื่นมันทำให้ฉันหงุดหงิดใจแบบนี้ หึ๋ย ไม่นะ ! เป็นไปไม่ได้ ! ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนทำให้ฉันหงุดหงิดใจได้แบบนี้เลย ไม่จริงนะไม่จริง ! ไม่จริงใช่ไหม !
ลอร่าได้แต่สายศรีษะอย่างแรงอยู่บนเตียง ความรู้สึกของหญิงสาวสับสนปนเปกันไปหมด
"ไม่นะรอล่าเธอคงไม่หึงเขาใช่ไหม เธอไม่ได้รักเขาเธอจะหึงเขาได้ยังไง ? อย่านะเธอบอกเองว่าเธอจะไม่รักเค้า เธอจะไม่สนใจเขายังไงล่ะ ใจแข็งเข้าไว้อย่าใจอ่อน เจ้าชายต้องเป็นฝ่ายบอกรักเธอก่อน เธอจะไม่มีวันแสดงความรักและไม่บอกรักเค้า ก่อนอย่างแน่นอนแข็งใจเข้าไว้เราเป็นผู้หญิงต้องรู้จักสงวนท่าที " เทพธิดาในใจฝั่งดำของเธอได้บอกแบบนี้ แต่เทพธิดาอีกฝั่งก็ได้แต่บอกว่า
"เธอชอบเขาแล้วล่ะ รอล่าเธอกำลังหึงอยู่อย่าลอกตัวเองเลย ยอมรับหัวใจตัวเองเถอะ" เทพธิดาในใจอีกฝั่งขาวบอกกับเธอ
"ไม่จริงเธอไม่ได้หึงเขาเธอไม่ได้ชอบเขา" เทพธิดาฝั่งดำบอกกับเธอ
ม่ายยยยยยยย !!!
หญิงสาวกรี๊ดออกมาแล้ววิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที เธออยากอาบน้ำชำระล้างร่างกายและอยากสลัดเทพธิดาในใจทั้งฝั่งขาวและฝั่งดำของเธอออกไป
เธอไม่อยากคิดถึงเรื่องผู้ชายคนนี้อีกแล้ว คนที่เหมือนจะใส่ใจเธอสนใจเธอแต่ตอนนี้เขากลับเย็นชาไม่สนใจเธออีกต่อไป เมื่อเจอผู้หญิงคนอื่นที่สวยกว่าเค้าก็สลัดเธอทิ้งในทันที
"ไม่ เราจะไม่รักเจ้าชายเด็ดขาด ผู้ชายใจโลเล เช๊อะ !
ในที่สุดเทพธิดาฝั่งดำก็เป็นฝ่ายชนะ เธอมุ่งมั่นแล้วว่าเธอจะไม่ใจอ่อนเพราะเจ้าชายนั้นจิตใจโลเล
หลังจากที่อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยหญิงสาวมองตาตัวเองที่กระจกด้วยสายตามุ่งมั่น
"เธออย่าคิดอย่างอื่นนะลอร่า ไม่ต้องไปคิดถึงเขา เธอต้องคิดถึงเรื่องที่เธอใกล้จะฝึกงานจบแล้วเธอต้องผ่านตรงนี้ไปให้ได้ก่อน อย่าคิดมากเรื่องผู้ชายมันไม่มีผลกับชีวิตเธอ เธอต้องโฟกัสเรื่องเรียนสิ ไม่ใช่โฟกัสเรื่องเจ้าชายที่ใจโลเลแบบนั้น เขาอยากจะไปสนิทกับใคร ไปกิ๊กกับใครมันก็เรื่องของเขา จำใส่ใจเอาใว้ระหว่าเธอกับเขามันคือ"หน้าที่"
หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดในที่สุดก็ลุกขึ้นและลงไปทานอาหารเช้าอย่างมีความสุข
หญิงสาวนั้นแกล้งร่าเริงแสร้งทำราวกับว่าตัวเองมีความสุขทั้งที่ใจแล้วทั้งที่จริงแล้วเทพธิดาในใจของเธอนั้นมันอมความทุกข์อยู่ ตอนนี้เธอกำลังหลอกตัวเอง
♦️♦️♦️♦️♦️
พนักงานกลุ่มนึงกำลังเม้าท์อย่างสนุกปาก..........
"นี่เธอเห็นคนอื่นเค้าเม้าท์กันนะว่าเจ้าชายกลับไปก่อนแล้วไม่รอปิดงานด้วย"
"เฮ้ยจริงดิ " ผู้หญิงอีกคนทำหน้าประหลาดใจเล็กน้อย
"เมื่อคืนเค้าเม้าท์กันนะว่าเจ้าชายนั้นดูเทคแคร์เอฟซูมมากๆเลยราวกับว่าเธอเป็นเจ้าหญิง แล้วทิ้งลอร่าเอาไว้คนเดียวเพียงลำพัง !!
"ใช่ฉันก็ได้ยินคนอื่นพูดมาแบบนั้นเหมือนกัน คริๆ !! เพื่อนอีกคนพูดเสริม
"เห็นเค้าบอกว่าลอร่าดื่มเหล้าจนเมามายเลยนะเมื่อเจ้าชายไม่สนใจ เหมือนประชดรักเลยอ่ะแก!!
"ดีสมน้ำหน้า ชอบอวดดีนัก หึๆ! ที่แท้เจ้าชายก็ไม่ได้จริงจังอะไรเลย "
"ดูเอฟซูมสิดูเหมาะกับเจ้าชายมากกว่าลอร่าเป็นไหนๆ"
พนักงานอีกกลุ่มหนึ่งสุมหัวนินทาเจ้าชายและพระวรชายาอย่างมันปาก
เมื่อได้ยินแบบนี้แล้วลอร่าถึงกับเสียเซลล์ไปในทันที
ทุกคนมัวแต่เม้าท์กันไม่ทันสังเกตเลยว่าหญิงสาวนั้นได้เข้ามาที่ห้องอาหารแห่งนี้แล้ว
"จุ๊ๆๆ แกเบาๆสิ เม้าท์เนี่ยไม่ได้ดูน่าดูหลังเลยนะ เห็นไหมชียืนอยู่ตรงโน้น"
ทุกคนหันไปมองลอร่าแล้วก็หันกลับมาทำทานอาหารของตัวเองต่อ
"เฮ้ยนางจะได้ยินไหมวะแก? อีกคนถามขึ้นอย่างกังวล
"ไม่รู้ว่ะแต่ที่แน่แน่รู้ว่าเลขาคนเก่าโดนนางนี่แหละเตะกระเด็นเลย"
"อืม ใช่ๆ นางนิสัยไม่ดีนะ"
"อืมๆ ถ้าเกิดนางได้ยินแล้วเราถูกไล่ออกจะทำยังไงดีวะ?
ตอนนี้พวกขี้เม้าท์กำลังพูดคุยกันด้วยความไม่วางใจกลัวว่าลอร่านั้นจะได้ยินแล้วเอาไปฟ้องเจ้าชาย
"เฮ้ยถ้านางเอาไปฟ้องเจ้าชายเราก็แย่เลยดิ !
"นางคงไม่ได้ยินหรอกมั้ง ถ้านางได้ยินนางคงมาวีนแล้วแหละ!
ทุกคนยังนั่งทานข้าวไปและเหลือบสายตามองหญิงสาวเป็นระยะๆ
♦️♦️♦️♦️♦️
ลอร่านั้นเมื่อได้ยินแบบนี้แล้วหญิงสาวก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้แล้วก็เดินตักอาหารมานั่งทานเงียบเงียบคนเดียวอย่างครุ่นคิด
"เขากลับไปแล้วจริงเหรอ?
หญิงสาวคิดในใจแล้วก็ทานอาหารเงียบเงียบคนเดียว หลังจากที่ทานอาหารเสร็จแล้วลอร่าก็ได้ไปเดินเล่นเพื่อที่จะทอดสายตามองหาเจ้าชายแต่ก็ไม่เจอจริงๆ
"หึ ! กลับไปจริงเหรอไม่บอกไม่กล่าวเลยแฮะ ปกติเวลาไปไหนมาไหนจะคอยบอกตลอดนี่นา"
ลอร่าพึมพำคนเดียวแล้วก็ไปนั่งใต้ต้นไม้นั่งคิดอะไรบางอย่าง คนเดียวเงียบเงียบ
♦️♦️♦️♦️♦️
"แก ๆฉันได้ยินมาว่าเจ้าชายและเอฟซูมออกไปพร้อมกันเมื่อเช้านี้"
เสียงของพนักงานอีกกลุ่มหนึ่งนั่งเม้าท์กันอยู่โดยที่ไม่ทราบเลยว่าที่พุ่มไม้แห่งนี้มีเก้าอี้นั่งสองฟากฝั่ง อีกฝากที่นั่งอยู่เป็นเก้าอี้ของลอร่า พวกเธอไม่สามารถมองเห็นหญิงสาวเลยเนื่องจากซุ้มต้นไม้บังอยู่
"เฮ้ยจริงดิ ! งานนี้มีคนตกกระป๋องว่ะ 555"
" ก็เอฟซูมนางแซ่บเนอะ สอยเจ้าชายไปได้เลยภายในคืนเดียว"
"กระชากแรงๆ งานนี้เหมินลอร่าโดนตบกลางสี่แยกเลยว่ะ โอ้ย สะใจ 555"
"ฉันว่าที่เจ้าชายต้องแต่งงานกับลอร่าเป็นเรื่องของการเมืองว่ะ เจ้าชายไม่ได้รักไม่ได้ชอบนางเลยสักนิด ดูสิตลอดเวลาที่อยู่ที่บริษัทเจ้าชายไม่เคยดูแลนางแบบออกนอกหน้าเลยนะ แต่กับเอฟซูมสิเทคแคร์แบบคนรัก สายตานี่หูยยนนหวานเยิ้ม อ่อ ! แล้วดูที่เต้นรำในงานเมื่อคืนสิถ้าไม่รู้นะคิดว่าคู่รักกันแน่แน่เลยโรแมนติกสุดสุดอ่ะเจ้าชาย กรี้ดๆๆๆๆ"
"ถ้าพวกเรากลับไปทำงานอีกไม่กี่วันนี้ตำแหน่งพระวรชายาจะเปลี่ยนคนไหมอ่ะ 555 "
"ฉันว่าต้องเปลี่ยนแน่เลยว่ะแก เพราะเจ้าชายสอยดาวบริษัทเรากลับด้วยกันสองต่อสองแบบนี้มันต้องมีอะไรก็ภายในกอไผ่แน่นอน อิอิ "
ทุกคนหัวเราะสนุกสนานโดยไม่รู้เลยว่ารอล่านั้นนั่งอยู่ห่างจากนี่ไม่ไกลเพียงแค่มีต้นไม้กลั้นนิดหน่อยจึงทำไม่เห็นเธอ
เมื่อได้ยินแบบนี้แล้วลอร่าใจกระตุกวูบ
"นี่เธอกำลังจะเสียเจ้าชายไปจริงๆน่ะเหรอ ? เจ้าชายกลับไปพร้อมกับเอฟซูมและทิ้งเธอที่เป็นคู่หมั้นไว้ที่นี่เพียงลำพัง ทุกคนรู้กันหมดว่าเจ้าชายแต่งงานกับเธอเพียงเพราะเรื่องการเมือง "
ตอนนี้เทพธิดาในใจกำลังบอกหญิงสาวและเธอกำลังเศร้า
"เจ้าชายคามินเหมาะกับเอฟซูมมากกว่าลอร่าตั้งเยอะ"
คำพูดนี้มันกำลังหมุนวนอยู่ในหัวสมองของหญิงสาว เธอเหมือนถูกค้อนทุบที่กลางกบาลน็อคเอาท์ไปเลยในทันที
"ทำไมถึงรู้สึกใจหายแบบนี้นะ"
ลอร่าพึมพำคนเดียวเบาเบา
"เราไม่ได้รักไม่ได้ชอบเจ้าชายไม่ใช่เหรอ....กลับมาเป็นเธอคนเดิมสิ ลอร่าคนที่เคยแข็งแกร่ง"
หญิงสาวได้แต่บอกตัวเองในขณะที่กำลังนั่งน้ำตาตกใน....
♦️♦️♦️♦️♦️
2 วันต่อมา
ตอนนี้ งานเลี้ยงบริษัทจบลงแล้วและพนักงานทุกคนก็ต้องกลับมาทำงานเหมือนเดิม
ลอร่าแอบหวังลึกลึกอยากให้มารับเจ้าชายเหมือนทุกวัน เพราะตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาตั้งแต่หญิงสาวกลับไปอยู่ที่บ้านเจ้าชายมารับไปทำงานและกลับมาส่งที่บ้านทุกวัน
ตอนนี้หญิงสาวทำได้เพียงทานอาหารเช้าอย่างใจลอยและพลางมองไปที่นาฬิกาข้อมือของตัวเอง หญิงสาวได้แต่ถอนหายใจเบาๆ
"วันนี้เจ้าชายไม่มารับลูกเหรอ?
เมห์เหม็ดผู้เป็นพ่อถามขึ้น โดยที่ไม่เอะใจเลยว่าลูกสาวของตัวเองกำลังเศร้าและอกหัก
"วันนี้เจ้าชายบอกว่าติดงานค่ะ เดี๋ยวลูกขับรถไปเองก็ได้ค่ะคุณพ่อ"
หญิงสาวบอกผู้เป็นพ่อพรางส่งยิ้มหวานเพื่อกลบเกลื่อนนัยตาเศร้าของตัวเอง
"แม่ว่าลูกไปทำงานเองก็ดีเหมือนกันอย่ารบกวนเจ้าชายบ่อยบ่อยเลย"
ผู้เป็นแม่พูดเสริมในเชิงสนับสนุน
"แต่พอว่าเจ้าชายมารับทุกวันก็ดีนะ นั่นมันแสดงให้เห็นถึงความเอาใจใส่ เมื่อแต่งงานกันไปจะได้สนิทสนมและทำความรู้จักกัน มากยิ่งขึ้นไปอีก มารับมาส่งลูกไม่เท่าไหร่มาแค่ไม่กี่วันตอนนี้ก็ไม่มาซะแล้ว พ่อชักสงสัยแล้วล่ะว่าเจ้าชายยังปฏิบัติกับลูกดีเสมอต้นเสมอปลายหรือเปล่า?
ผู้เป็นพ่อและแม่พูดออกมาอย่างไม่คิดอะไรเพราะท่านทั้งสองไม่รู้เลยว่าเจ้าชายและหญิงสาวมีเรื่องขุ่นใจอะไรกันบางอย่าง แต่คำพูดของผู้เป็นพ่อนั้นทำให้หญิงสาวอดคิดมากไม่ได้
"ใช่ ! ตอนนี้เค้าเปลี่ยนไปแล้วเค้าไม่ได้ดีเหมือนเดิม ...."
หญิงสาวได้แต่คิดในใจ
"หนูทานอาหารเสร็จแล้วถ้ายังงั้นหนูขออนุญาตไปทำงานเลยนะคะคุณพ่อคุณแม่"
หญิงสาวทำท่าร่าเริงก่อนที่จะไปจุ๊บแก้มพ่อและแม่แล้วคว้ากระเป๋าสะพายออกไปทำงาน ในระหว่างที่ขับรถมาทำงานหญิงสาวเองก็ได้แต่จิตใจเลื่อนลอยเพราะเธอคิดยังไงก็คิดไม่ตกว่าเจ้าชายโกรธอะไรเธอถึงได้เมินเฉยต่อเธอถึงเพียงนี้ เพราะตลอดระยะเวลาที่รู้จักกันมาเจ้าชายไม่เคยปฏิบัติแบบนี้กับเธอเลยสักครั้ง
"นี่เค้าเปลี่ยนไปเพราะเอฟซูมจริงๆน่ะเหรอ? หญิงสาวพูดออกมาคนเดียวเบาเบาอย่างไม่อยากจะเชื่อ
"เอาว่ะ ! เป็นไงเป็นกัน ! จะไปถามให้รู้เรื่องเลย"
เมื่อเทพธิดาในใจของลอร่าได้บอกให้หญิงสาวถามตรงตรงไปเลยจะได้จบๆ ไม่ต้องคาราคาซังแบบนี้ เมื่อได้คำตอบในใจแบบนี้แล้วหญิงสาวก็ขับรถมุ่งตรงไปที่บริษัทเคเอ็มเฮ้าส์ในทันที
