ตอนที่ 44 เจ้าชายมันของตายยะ !

เมื่อตอนกลางวันแข่งขันกีฬากันเสร็จเรียบร้อยแล้วช่วงนี้ก็จะเป็นงานปาร์ตี้ตอนกลางคืนจะมีการมอบรางวัลสำหรับผู้ชนะสำหรับการแข่งกีฬาในค่ำคืนนี้และสิ่งที่บรรดาสาวสาวรอคอยนั่นก็คือการประกวดดาวและเดือนของบริษัทเคเอ็มเฮ้าส์

ไลน์

เจนนิเฟอร์ : ลอร่า ทำไมไม่ประกวดดาวเดือนล่ะ

ลอร่า : ไม่เอาขี้เกียจ ตั้งแต่อยู่มหาลัยแล้วพวกแกก็บังคับให้ฉันประกวด ไม่เอาไม่อยากประกวดแล้ว !

เจนนิเฟอร์ : ทำไมเหรอเพื่อน กลัวชนะรึไง 555

ลอร่า : แล้วแกเคยเห็นเพื่อนแกแพ้บ้างไหมล่ะไอ้ประกวดดาวเดือนเนี่ย 555

ลอร่าพิมพ์ตอบเพื่อนสนิทไปและยังส่งรูปโมโหไปให้กับเจนนิเฟอร์ด้วย เมื่อได้เห็นสติกเกอร์แล้วเจนนิเฟอร์หัวเราะ ทันทีคิดอยู่แล้วว่าหญิงสาวจะต้องส่งสติกเกอร์แบบนี้มาให้

เจนนิเฟอร์ : ถ้าแกไม่ลงประกวดนะก็จะมีผู้หญิงคนอื่นประกวดชนะแล้วถ้าเค้าประกวดชนะแล้วเค้าขอเต้นรำกับเจ้าชายคามินแกจะทำยังไงวะ ?

ลอร่า : แกนี่ก็ถามแปลก ถ้าเค้าอยากเต้นรำกับเจ้าชายก็ต้องให้เค้าเต้นดิ

เจนนิเฟอร์ : แกไม่หึงไม่หวงว่าที่สามีของตัวเองรึไงจ๊ะ อิอิ

ลอร่า : ไม่รู้ดิ ! รู้สึกเฉยเฉยอ่ะแก ! สงสัยเป็นเพราะไม่ได้รักมั้ง จะให้ไปหึงหวงได้ยังไง ฉันกับเขายังไม่ได้รักกันเลย เค้าจะไปเต้นรำหรือจะไปนอนกับใครฉันไม่เคยสนใจหรอก อ้อ ! อีกอย่างให้แกจำเอาไว้เลยนะที่ฉันต้องแต่งงานกับเจ้าชายมันคือหน้าที่ที่มีต่อบ้านเมืองไม่มีความรักเลย นี่ถ้าไม่ใช่เพราะชาติบ้านเมืองฉันไม่มีทางแต่งงานกับเจ้าชายคามินโดยเด็ดขาด ! ผู้ชายนิสัยไม่ดีชอบออกคำสั่งกับคนอื่น กร่างไปทั่ว ไม่เห็นจะมีอะไรดีซักอย่างไม่รู้ว่าผู้หญิงพวกนั้นทำไมถึงได้กรี๊ดกันนักหนา ชิ !

ลอร่าพิมพ์ตัวหนังสือด้วยความเร็วแล้วก็กดส่งในทันที หญิงสาวบ่นยาวเหยียด

เจนนิเฟอร์ : ถ้าเจ้าชายไปรักไปหลงคนอื่นแล้วแกจะเสียใจ ชิ !

ลอร่า : เจ้าชายมันของตายยะ 55555555

ลอร่า : จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด ลูกไก่ในกำมือชัดๆ คริๆๆ ของเล่นขำๆ

เจนนิเฟอร์ : อย่าหาว่าฉันไม่เตือนก็แล้วกัน ! เจ้าชายนะทั้งหล่อทั้งรวยแมนแฮนด์ซั่มเพอร์เฟค 100% ขนาดนี้อย่าปล่อยให้หลุดมือไปง่ายง่ายนะจ๊ะด้วยความหวังดี

ลอร่า : ใครอยากได้ก็เชิญคะ ไม่เคยคิดจะเสียใจ หึๆ

♦️♦️♦️♦️♦️

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูดังขึ้นลอร่าจึงวางโทรศัพท์แล้ววิ่งไปที่ประตู หญิงสาวส่องดูในกระจกบานเล็กพบว่าผู้มาเยือนนั่นคือเจ้าชายคามิน หญิงสาวจึงเปิดประตูให้กับเจ้าชาย

"มีอะไรหรือเปล่าคะ"

หญิงสาวถามส่วนเจ้าชายคามินได้แต่ทำตาดุ

"พี่ชายมีอะไรกับน้องหรือเปล่าคะถึงได้มาหาที่ห้องพักแบบนี้"

ลอร่าถามพร้อมกับถอนหายใจ คนที่ถูกถามไม่พูดอะไรเลยได้แต่เดินเบียดแทรกกายเข้ามาในห้องของหญิงสาวในทันที แล้วเจ้าชายก็ตรงมานั่งที่โซฟา เสียงแอพพลิเคชั่น LINE ของรอล่าก็ดังอย่างต่อเนื่อง

"พี่ไม่รีบ พี่นั่งรอที่โซฟาได้ ตอบ LINE ก่อนก็ได้นะเสียง LINE ของน้องดังไม่หยุดเลย"

เจ้าชายพูดพร้อมกับโบ้ยปากไปที่โทรศัพท์ของลอร่า

"เชิญพี่ชายพูดธุระมาเถอะค่ะ คนใน LINE เค้ารอได้"

ลอร่าบอกพร้อมกับนั่งตรงกันข้ามกับเจ้าชายคามิน

LINE LINE LINE LINE LINE

ตอนนี้เสียง LINE ของรอล่าดังแบบรัวมากมากจนเจ้าชายคามินเองอดสงสัยไม่ได้ว่าเธอคุยกับใครอยู่นะถึงได้แชทมาแบบรัวรัวแบบนี้ เจ้าชายคามินออกจะขุ่นเคืองใจน้อยๆ

"ดูเหมือนใครบางคนจะรอให้น้องตอบ LINE อยู่นะ"

เจ้าชายคามินพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปที่โทรศัพท์เครื่องงาม จนในที่สุดรอล่าเองจึงหยิบโทรศัพท์มาดูปรากฏว่าเป็นเจนนิเฟอร์ที่ส่งสติกเกอร์มายาวเหยียดจนในที่สุดหญิงสาวต้องพิมพ์กลับไป

ลอร่า : เจ้าชายมาหาคุยธุระกันอยู่เดี๋ยวว่างแล้วค่อยคุยกันใหม่นะเจน

หลังจากที่พิมพ์แชทไปบอกเจนนิเฟอร์ลอร่าก็ได้วางโทรศัพท์เอาไว้ใกล้กับเจ้าชายคามินแล้ว หญิงสาวก็เดินไปหยิบน้ำรินใส่แก้วมาให้กับเจ้าชายคามิน

ส่วนสายตาของเจ้าชายคามินนั้นก็เหลือบไปเห็นว่าหญิงสาวไม่ได้กดปิดโทรศัพท์และมีข้อความ LINE เด้งขึ้นมาที่หน้าจอ

ด้วยความสงสัยเจ้าชายจึงทอดสายตามองไปที่ข้อความในโทรศัพท์ปรากฏว่าขึ้นชื่อของเจนนิเฟอร์ เจ้าชายจึงเบาใจที่พระคู่หมั้นของตัวเองไม่ได้คุยกับชายอื่นแต่เป็นเจนนิเฟอร์เพื่อนสนิท แต่สายตาของเจ้าชายนั้นก็ยังสะดุดกับข้อความบางคำที่ลอร่าได้บอกกับเพื่อน

เจนนิเฟอร์ : ถ้าแกไม่ลงประกวดนะก็จะมีผู้หญิงคนอื่นประกวดชนะแล้วถ้าเค้าประกวดชนะแล้วเค้าขอเต้นรำกับเจ้าชายคามินแกจะทำยังไงวะ ?

ลอร่า : แกนี่ก็ถามแปลก ถ้าเค้าอยากเต้นรำกับเจ้าชายก็ต้องให้เค้าเต้นดิ

เจนนิเฟอร์ : แกไม่หึงไม่หวงว่าที่สามีของตัวเองรึไงจ๊ะ อิอิ

ลอร่า : ไม่รู้ดิ ! รู้สึกเฉยเฉยอ่ะแก ! สงสัยเป็นเพราะไม่ได้รักมั้ง จะให้ไปหึงหวงได้ยังไง ฉันกับเขายังไม่ได้รักกันเลย เค้าจะไปเต้นรำหรือจะไปนอนกับใครฉันไม่เคยสนใจหรอก อ้อ ! อีกอย่างให้แกจำเอาไว้เลยนะที่ฉันต้องแต่งงานกับเจ้าชายมันคือหน้าที่ที่มีต่อบ้านเมืองไม่มีความรักเลย นี่ถ้าไม่ใช่เพราะชาติบ้านเมืองฉันไม่มีทางแต่งงานกับเจ้าชายคามินโดยเด็ดขาด ! ผู้ชายนิสัยไม่ดีชอบออกคำสั่งกับคนอื่น กร่างไปทั่ว ไม่เห็นจะมีอะไรดีซักอย่างไม่รู้ว่าผู้หญิงพวกนั้นทำไมถึงได้กรี๊ดกันนักหนา ชิ !

ลอร่าพิมพ์ตัวหนังสือด้วยความเร็วแล้วก็กดส่งในทันที หญิงสาวบ่นยาวเหยียด

เจนนิเฟอร์ : ถ้าเจ้าชายไปรักไปหลงคนอื่นแล้วแกจะเสียใจ ชิ !

ลอร่า : เจ้าชายมันของตายยะ 55555555

ลอร่า : จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด ลูกไก่ในกำมือชัดๆ คริๆๆ ของเล่นขำๆ

เจนนิเฟอร์ : อย่าหาว่าฉันไม่เตือนก็แล้วกัน ! เจ้าชายนะทั้งหล่อทั้งรวยแมนแฮนด์ซั่มเพอร์เฟค 100% ขนาดนี้อย่าปล่อยให้หลุดมือไปง่ายง่ายนะจ๊ะด้วยความหวังดี

ลอร่า : ใครอยากได้ก็เชิญคะ ไม่เคยคิดจะเสียใจ หึๆ

เมื่อเจ้าชายได้อ่านข้อความนี้แล้วใจเต้นแรงด้วยความน้อยอกน้อยใจ มันช่างเหมือนภูเขาถล่มทับศรีษะเจ้าชายผู้เลอโฉมอย่างแรงมากมายเหลือเกิน ท่านลุกเดินออกจากห้องไปในทันที

ปัง !