ตอนที่ 31 ไหวไหม...ถามใจตัวเอง
ทางด้านเจ้าชายคามินในหลายวันเจ้าชายก็แอบคิดถึงหญิงสาว เจ้าชายคามินได้มองที่โทรศัพท์มือถือของตัวเองจากทหารราชองครักษ์ส่งมาให้รายงานกิจวัตรประจำวันของลอร่า ท่านได้แต่มองวิดีโอคลิปและภาพนิ่งด้วยความสุข มันช่วยให้เจ้าชายบรรเทาความคิดถึงที่มีต่อหญิงสาวลงไปได้บ้าง
"นี่เรากำลังคิดถึงเธอเหรอ ลอร่า"
เจ้าชายกำลังถามหัวใจตัวเอง
2 สัปดาห์ต่อมา....
ประกาศถึงพนักงานบริษัทเคเอ็มเฮ้าส์เรื่องพาพนักงานไปเที่ยวพักผ่อนเนื่องในเทศกาลปีใหม่
ในปีนี้บริษัทของเราได้รับผลตอบแทนและอัตรากำไรมาเป็นอย่างดี ธุรกิจเติบโตดีขึ้นอย่างต่อเนื่องและกำไรที่เพิ่มมากขึ้นกว่าเดิมถึง 30% ในโอกาสนี้ทางผู้บริหารจึงอยากพาพนักงานไปผ่อนคลายหรือที่เรียกกันว่าไปเที่ยวในต่างแดนเพื่อเป็นการชาร์จแบตเติมพลังให้กับพนักงานทุกคนที่ทุ่มแรงกายแรงใจในการทำงาน เพื่อหวังว่าประสิทธิภาพและไอเดียใหม่ใหม่จะเกิดขึ้นหลังจากที่ทุกคนได้ไปเที่ยวพักผ่อน และสามารถกลับมาต่อยอดในการทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ อนึ่ง พนักงานของแต่ละแผนกสามารถแจ้งกับหัวหน้าแผนกของตัวเองได้เลยถึงความประสงค์ของตัวท่านเองว่าต้องการไปเที่ยวต่างประเทศกับเราหรือว่าสละสิทธิ์สามารถแจ้งความประสงค์ได้ที่แผนกของตัวเอง
ขอบคุณ
จากคณะผู้บริหารเคเอ็มเฮ้าส์
"โอ้โห ! ปีนี้เจ้าชายคามินจะพาพนักงานทุกคนไปเที่ยวต่างประเทศเลยอะ ใจดีเฟอร์ "
"ใช่ ทำไมปีนี้เจ้าชายคามินถึงได้ใจดีเป็นพิเศษกันนะ"
พนักงานหลายคนตอนนี้กำลังพูดคุยกันอยู่เกี่ยวกับการที่บริษัทพาไปท่องเที่ยวในต่างประเทศ
ลอร่านั้นยังไม่ได้อ่านประกาศของบริษัทแต่เธอก็รู้ทุกความเคลื่อนไหวเนื่องจากเสียงซุบซิบนินทาที่ทุกคนต่างเม้าท์กันเกี่ยวกับเรื่องนี้
"ดูเหมือนลอร่าจะไม่ดีใจเลยนะที่ได้ไปเที่ยวต่างประเทศ"คิมเบอร์ลี่พูดขึ้น
"แล้วพี่คิมดีใจไหมคะที่จับได้ไปเที่ยวต่างประเทศ?
ลอร่าถามกลับ คิมเบอร์ลี่ถึงกับยิ้มอ่อนให้หญิงสาว
"555....พี่ขอสละสิทธิ์จ้ะ....พี่ไม่ได้ไปแต่พี่ก็ดีใจแทนคนโสดที่จะได้ไปเที่ยวนะ สำหรับพี่ไม่โสดแล้วใหนจะครอบครัวในจะสามีในจะลูกอีกละจ๊ะ พี่ไม่เคยได้ไปเที่ยวอะไรแบบนี้หรอกจ้ะพี่สละสิทธิ์ตลอดเลย"
"แล้วอย่างนี้พี่ไม่เสียดายแย่เหรอคะที่เสียโอกาสจะได้ไปเที่ยว"
คิมเบอร์ลี่ยิ้มพร้อมกับส่ายศีรษะเบาเบา
"ถึงแม้พี่ไม่ได้ไปเที่ยวแต่พี่ก็ได้โบนัสจ้ะ คนที่มีครอบครัวแล้วถ้าไปคนเดียวมันไม่สนุกหรอก แต่ถ้าไปแบบพ่อแม่ลูกสิแบบนั้นพี่มีความสุขมากกว่าเยอะเลยพี่ก็เอาเงินที่ได้โบนัสเนี่ยแหละไปเที่ยวบ้างกับครอบครัว"
"แล้วถ้าหนูขอสละสิทธิ์จะได้ไหมคะพี่คิม"
หญิงสาวพูดขึ้นพร้อมกับมองหน้าคิมเบอร์ลี่
"เสียใจด้วยนะจ๊ะคนโสดไม่สามารถสละสิทธิ์ได้จ้ะ เฉพาะคนที่แต่งงานมีครอบครัวแล้วเท่านั้นที่สามารถสละสิทธิ์ได้"
คิมเบอร์ลี่บอกด้วยรอยยิ้ม
"หนูไม่อยากไปเลยค่ะพี่คิม หนูอยากนอนพักผ่อนมากกว่าค่ะทำงานเหนื่อยมาเยอะแล้วค่ะ หนูว่าตอนเรียนนี่มันยากแล้วนะคะแต่พอมาทำงานนี่ยากกว่าเยอะเลยค่ะ เป็นนักเรียนทำข้อสอบผิดพลาดยังแก้ตัวได้แต่ทำงานเนี่ยแทบจะผิดพลาดไม่ได้เลยนะคะแล้วยังต้องรอบคอบก่อนที่จะคิดตัดสินใจเพื่อไม่ให้เกิดข้อผิดพลาดนั้นนั้น และที่สำคัญที่สุดก็คือเรื่องบรรดาสาวโสดนี่แหละค่ะน่ากลัวที่สุดเลย!!
ลอร่าพูดขึ้นพร้อมกับทำหน้าสยดสยองจนคิมเบอร์ลี่หัวเราะ
"ฮ่าาาาาาา " พี่คิมหัวเราะ
"อืม ... ลอร่าจ๊ะ พี่ฝากเอาเอกสารแฟ้มนี้ไปให้เลขาของเจ้าชายหน่อยจ้ะ อันนี้เป็นเอกสารด่วนต้องให้ท่านรีบเซ็นต์เดี๋ยวเราเอาไปแล้วรอเอากลับมาเลยนะ"
คิมเบอร์ลี่บอกกับลอร่า หญิงสาวถึงกับขมวดคิ้ว
"เจ้าชายคามินไม่อยู่ไม่ใช่เหรอคะ เห็นบอกว่าไปต่างประเทศ"
ลอร่าถามคิมเบอร์รี่ด้วยความสงสัย คิมเบอร์ลี่ถึงกับขมวดคิ้วในทันที
"อืม....แล้วเรารู้ได้ยังไงว่าเจ้าชายคามินไม่ได้อยู่ในประเทศ"
คิมเบอร์รี่ถามกลับทำให้ลอร่าถึงกับสะดุ้งรู้สึกตัวในทันที วันนั้นที่เจ้าชายไปหาเธอที่คอนโดพร้อมกับกอดหญิงสาวอยู่เนิ่นนานแล้วบอกกับเธอว่าขอชาร์ตพลังก่อนจะไปทำงานที่ต่างประเทศหญิงสาวรู้สึกเขินอายหน้าแดงขึ้นมาในทันที
"ลอร่าจ่ะ ลอร่า"
คิมเบอร์ลี่เรียกหญิงสาวแต่เธอก็ยังใจลอยอยู่จนในที่สุดคิมเบอร์ลี่จับไปที่แขนของรอล่าเบาเบาแล้วเขย่ามันเธอจึงได้สติแล้วหันกลับมาพูดคุยกับพี่คิม
"เอ่อ....พี่คิมว่ายังไงนะคะ ? ลอร่าถามอีกครั้ง
"พี่ถามว่าเรารู้ได้ยังไงว่าเจ้าชายคามินไปต่างประเทศ?
"ก็เจ้าชายติดประกาศที่บอร์ดบริษัทไงคะ"
หญิงสาวอ้างออกไปแบบข้างข้างคูคูเพื่อกลบเกลื่อนแต่ในความเป็นจริงแล้วลอร่าโกหกเต็มเต็ม
"มีประกาศที่บอร์ดด้วยเหรอ ? ทำไมพี่ไม่รู้ละ
คิมเบอร์ลี่สงสัยสงสัย
"พี่คิมคงไม่ได้อ่านละมั้งคะ"
ลอร่าพูดกลบเกลื่อนแบบเนียนๆ
"เอกสารมีแค่นี้ใช่ไหมคะเดี๋ยวหนูจะได้เอาไปเลย"
คิมเบอร์ลี่พยักหน้าให้กับหญิงสาว ลอร่าจึงเดินตรงไปที่ลิฟท์เพื่อขึ้นไปหาท่านประธานใหญ่ในทันที
"โอ้ยยย โล่ง เกือบไปแล้วสิลอร่า"
หญิงสาวเป่าปากด้วยความโล่งอกที่สามารถกลบเกลือนได้ในเรื่องที่ตัวเองโกหกโอ้ยโล่งอกไปทีเกือบโดนพี่คิมจับได้เสียแล้วไหมล่ะรร่าเอ้ยหญิงสาวตามิตัวเองเบาๆภายในลิฟท์
"ดิฉันเอาเอกสารมาให้เจ้าชายคามินเซนต์ค่ะ เออพอดีเป็นเอกสารด่วนค่ะ"
รอล่าบอกกับเลขาคนใหม่ของเจ้าชาย
"ได้ครับ"
"เอ่อ ... ไม่ทราบว่าคุณเป็นเลขาของเจ้าชายคามินเหรอคะ "
หญิงสาวถามในสิ่งที่ตัวเองสงสัย
"ใช่ครับ...ผมเองก็เพิ่งมาทำงานวันนี้เป็นวันแรกครับ "
"อ่อคะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ดิฉันลอร่า เป็นผู้ช่วยผู้จัดการแผนกการตลาดคะ"
"ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับผมบูรัคครับ"
ทั้งสองคนยิ้มให้แก่กันอย่างเป็นมิตร
"เอ่อ.. เอกสารด่วนนะครับสักครู่นะครับเดี๋ยวผมเรียนแจ้งเจ้าชายให้ "
บูรัค เลขาคนใหม่ของเจ้าชายชาคามินบอกกับรอล่าพร้อมด้วยรอยยิ้ม
"เจ้าชายครับมีเอกสารด่วนให้เจ้าชายเซ็นต์อนุมัติ เธอมาจากแผนกการตลาดครับ "
"อืม... ให้เธอเข้ามาได้ "
เมื่อวางสายจากเจ้าชายบูรัคก็หันมาส่งยิ้มให้กับลอร่า
"ดิฉันฝากให้คุณเอาไปให้เจ้าชายเซ็นหน่อยนะคะ"
รอล่าบอกอย่าเกรงใจเพราะเธอไม่ต้องการพบหน้าเจ้าชายเลยในตอนนี้เธอยังไม่พร้อม ที่จะเผชิญหน้ากับเจ้าชายคามิน
"ได้ครับเดี๋ยวผมจัดการให้"
เมื่อได้ยินดังนี้ลอร่าจึงยื่นเอกสารให้กับเลขาคนใหม่เจ้าชายในทันที
เมื่อบูรักเดินเข้ามาภายในห้องทำงานของเจ้าชายท่านแปลกใจมากว่าทำไมไม่เป็นลอร่าที่เดินเข้ามา เพราะท่านอุตส่าห์กำชับกับผู้จัดการเอาไว้ว่าต้องเป็นลอร่าเท่านั้นที่เอาเอกสารมาให้เพราะท่านคิดถึงใบหน้าหวานของเธอนั่นเอง แต่ในขณะนี้กลับเป็นเลขาคนใหม่ที่เดินเข้ามาแทนที่จะเป็น สาวสวยหน้าหวานนามว่ารอล่าเจ้าชายรู้สึกเคืองใจเล็กน้อย ที่ไม่เป็นเธอ
"เอกสารจากแผนกการตลาดครับ"
บูรัคเปิดและวางไว้เบื้องหน้าที่โต๊ะทำงานของเจ้าชายคามิน
"หมดธุระของนายแล้วออกไปได้แล้ว และให้เชิญคนที่เอาเอกสารมาให้กับเราเข้ามาในห้องเราที เราต้องการถามอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเอกสารแฟ้มนี้"
เจ้าชายคามินบอกด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น ไม่แสดงอาการใดใดออกมาเลย เลขาผู้อยู่เบื้องหน้าได้แต่เดินถอยหลังแล้วก็เดินกลับไปที่ด้ทนนอกในทันทีเพื่อที่จะเชิญ ลอร่าให้เข้าไปด้านใน
"คุณลอร่าครับ เจ้าชายบอกว่าเชิญคุณด้านในครับเพราะมีรายละเอียดหลายอย่างที่ท่านยังไม่เข้าใจเกี่ยวกับเอกสารแฟ้มนั้น เชิญคุณเข้าไปหาเจ้าชายด้านในด้วยครับ "
บูรัคส่งสารของเจ้าชายบอกกับรอล่า เมื่อได้ยินแบบนี้ลอร่าก็ได้แต่สูดลมหายใจเข้าลึกลึกพร้อมกับพ่นลมหายใจออกมาอย่างทำสมาธิก่อนจะเดินเข้าไปหาเจ้าชายภายในห้องทำงาน
เมื่อหญิงสาวเดินเข้าไปภายในห้องทำงานของเจ้าชายคามินหญิงสาวถึงกับตกใจที่ตอนนี้ห้องทำงานของท่านประธานใหญ่เต็มไปด้วยของเล่นเด็กและที่สำคัญหนึ่งในนั้นก็มีผู้หญิงคนหนึ่งที่เด็กเรียกว่าหม่ามี้เธอสวยงามและดูเพรียบพร้อมมากๆ
ส่วนอีกคนก็เป็นเด็กผู้ชายกำลังนั่งอยู่ที่ตักของเจ้าชายคามินและเรียกเจ้าชายคามินว่าแดดดี้และเจ้าชายคามินก็เล่นกับเด็กน้อยแบบเป็นกันเองไม่ถือตัว
"นั่นคือสายใยรักของพ่อลูกใช่ไหม ...?
"ไหวไหมลอร่า...เธอรับข้อนี้ได้หรือเปล่า"
ลอร่าได้แต่ถามตัวเองอยู่ในใจ หญิงสาวก้าวขาด้วยความยากลำบากเมื่อภาพที่อยู่เบื้องหน้าที่เธอเห็น
หญิงสาวคิดไปไกลว่านั่นคือ ภรรยา ของเจ้าชายพร้อมด้วยลูกสาวลูกชายที่น่ารักทั้งสองคน
"นี่มันอะไรกันนะถ้าเกิดว่าเจ้าชายมีครอบครัวที่อบอุ่นอยู่แล้วมีภรรยาที่แสนสวยขนาดนี้ทำไมพระราชาและพระราชินีจึงต้องบังคับให้เจ้าชายแต่งงานกับเธอด้วยละ ......
