ตอนที่ 32 เลิ่กลั่ก

"เอ่อ... ขอโทษนะคะเจ้าชายที่ดิฉันมาขัดจังหวะในระหว่างที่เจ้าชายกำลังเล่นกับลูกลูกอยู่"

ลอร่าพูดติดๆขัดๆเกรงใจผู้หญิงที่อุ้มลูกอยู่ในห้องทำงานเจ้าชายคามิน รอล่าได้บอกกับเจ้าชายคามินและหันหน้าไปทำความเคารพผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงโซฟาและอุ้มเด็กไว้ที่ตักเหมือนกับเจ้าชายคามินในตอนนี้ เด็กทั้งสองเป็นเด็กผู้ชายและผู้หญิงหน้าตาคล้ายกันมาก ลอร่ารับรู้ได้ด้วยสัญชาติญานว่าทั้งคู่ต้องเป็นฝาแฝดกัน

ลอร่า ยิ้มให้กับแสนหวานอย่างเคารพและ แสนหวานเองก็รับรู้ได้ว่าผู้หญิงคนนี้แหละคือคนที่จะมาเป็นพี่สะใภ้ของตัวเอง

เมื่อแสนหวานได้ยินลอร่าเข้าใจผิดคิดว่าเด็กเป็นลูกของเจ้าชายคามินแสนหวานก็จะปฏิเสธแต่หญิงสาวก็ไม่อาจทำได้เพราะสายตาของเจ้าชายคามินกำลังสายหน้าและส่งสายตาบอกว่าไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น แสนหวานก็เลยสงสัยตาค้อนควับให้กับพี่ชายตัวเอง หญิงสาวรู้ดีว่าพี่ชายตัวเองกำลังแกล้งให้ลอร่าเข้าใจผิด

เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วแสนหวานเองก็ได้แต่เล่นละครตามน้ำกลายเป็นภรรยาของพี่ชายตัวเองไปในบัดดล

"นาธานไปอยู่กับคุณแม่ก่อนนะครับเดี๋ยวขอคุณพ่อเซ็นเอกสารแป๊บนึงเดี๋ยวจะเล่นกับหนูนะครับ"

เจ้าชายคามินบอกกับเด็กน้อยที่อยู่ในอ้อมกอดพร้อมกับเดินไปหาแสนหวานแล้ว ส่งเด็กน้อยให้กับผู้เป็นแม่

สายตาของแสนหวานนั้นไม่พอใจพี่ชายตัวเองเลยที่กลั่นแกล้งว่าที่พี่สะใภ้ของตัวเอง

พี่ชายคะ ...

จุ๊ๆๆๆ.....

องค์หญิงแสนหวานยังไม่ทันจะพูดอะไรเจ้าชายคามินก็ขัดขึ้นเสียก่อนเป็นเชิงปรามว่าห้ามพูดอะไรทั้งนั้น

เมื่อเจ้าชายคามินส่งเด็กน้อยให้กับผู้เป็นแม่แล้วท่านก็ได้มานั่ง ที่เก้าอี้ท่านประธานใหญ่ตามเดิม

"เอกสารแฟ้มนี้เลยค่ะ ไม่เข้าใจหรือติดตรงไหนถามดิฉันได้เลยคะ "

ลอร่า เปิดเอกสารแล้วยื่นให้กับเจ้าชาย น้ำเสียงของหญิงสาวช่างดูเรียบเย็น ไม่สงสัยและไม่ถามเจ้าชายเลยว่าผู้หญิงที่อยู่เบื้องหน้านี้คือใคร เจ้าชายคามินได้แต่หงุดหงิดเมื่อเห็นว่าลอร่า ดูเหมือนจะไม่สนใจไม่หึงหวงเจ้าชายเลย

เจ้าชายคามินนั้นกวาดสายตาอ่านเอกสารนั้นอย่างตั้งใจ ลอร่าได้แต่มองศีรษะของเจ้าชายคามินที่กำลังก้มมองเอกสารอยู่เบื้องหน้าในขณะที่หญิงสาวยืนอยู่ ลอร่าได้มองแต่เรือนผมของเจ้าชายที่จัดทรงอย่างเป็นระเบียบพร้อมกับเห็นหนวดเคราของเค้า เหมือนตอนนี้หญิงสาวกำลังเหม่อลอย จิตใจของเธอช่างเลื่อนลอยนักเมื่อเห็นมุมนี้ของเจ้าชายคามิน มันดูหล่อ ดูเท่ และภูมิฐานมากๆ หญิงสาวไม่อาจปฏิเสธได้เลยว่าเจ้าชายคามินนั้นหล่อเหลาและดูดีมากมาย

เจ้าชายคามินเองอ่านเอกสารไม่นานก็ได้จรดปลายปากกาเซ็นอนุมัติเอกสารนั้นทันที

"ต้องขอโทษด้วยนะที่หายไปหลายวัน ตอนนี้พี่กลับมาแล้วนะ "

เจ้าชายคามินบอกพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้ลอร่า หญิงสาวนั้นตกใจเบิกตาโตไม่คิดว่าเจ้าชายจะแทนตัวเองว่าพี่ แล้วพูดกันสนิทสนมแบบนี้ ลอร่าตกใจมาก กลัวว่าหญิงสาวแสนสวยพร้อมกับลูกในห้องนี้จะเข้าใจผิดคิดว่าเธอกับเจ้าชายมีอะไรกันมากไปกว่าเจ้านายและลูกน้อง (ซึ่งมันเป็นแบบนั้นจริงๆระหว่างเธอและเจ้าชายมันมีอะไรมากกว่าเจ้านายและลูกน้อง) ลอร่าไม่ต้องการให้เจ้าชายพูดแบบนี้หญิงสาวมีอาการเลิ่กลั่กอย่างเห็นได้ชัดเธอเป็นห่วงความรู้สึกของผู้หญิงที่อยู่ในห้องนี้และลูกของเธอเป็นอย่างมาก

"ขอโทษนะคะท่านประธานใหญ่ที่แห่งนี้คือบริษัทและตอนนี้ดิฉันเองก็กำลังทำงานอยู่ค่ะ กรุณาใช้คำที่เหมาะสมด้วยค่ะ"

หญิงสาวบอกกับเจ้าชายคามินไม่ดังมากเธอต้องการให้ได้ยินกันแค่สองคน ไม่ต้องการให้หญิงสาวที่อยู่ในห้องนี้ต้องมารับรู้ด้วย

"อีกไม่นานเราสองคนก็ต้องหมั้นหมายและแต่งงานกันแล้วจะกลัวอะไร ใช่ไหมครับแสนหวาน "

เจ้าชายคามินพูดพร้อมกับหันไปหาน้องสาวของตัวเอง องค์หญิงแสนหวานได้แต่พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม ตอนนี้คนที่ทำหน้าตาไม่ถูกว่าต้องทำตัวเช่นไรอย่างลอร่าก็ได้แต่อึดอัดใจที่ต้องมาเจอสถานการณ์แบบนี้ หญิงสาวแอบคิดไปไกลว่าผู้หญิงที่อยู่ในห้องนี้พร้อมกับลูกของเธออาจจะเป็นภรรยาและลูกนอกสมรสของเจ้าชายคามินอย่างแน่นอน

"ทำยังไงดีล่ะลอร่าเจ้าชายมีลูกแถมมีเมียแล้วอีกต่างหาก แล้วตอนนี้เธอเองก็เหมือนถูกมัดมือชก เธออจะมาแย่งสามีคนอื่นแบบนี้ไม่ได้นะ"

ลอร่าได้แต่คิดในใจ

ตอนนี้เธออึดอัดใจมากเธอจะปล่อยเรื่องราวให้มันเป็นแบบนี้อีกต่อไปไม่ได้เธอต้องทำในสิ่งที่มันถูกต้อง หญิงสาวเม้มปากด้วยความอึดอัดใจที่ต้องตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้

"พี่หวังว่าเธอคงพอใจนะที่พี่ให้เลขาคนเก่าออกแล้วพี่ย้ายให้เธอไปทำงานเป็นเลขาของผู้จัดการแผนกอื่นแล้วละ เธอคงไม่เหมาะที่จะเป็นเลขาของท่านประธานใหญ่"

"อ้าว ... "

หญิงสาวทำหน้าสงสัยแต่ก็ไม่ได้ถามอะไรต่อเพราะมันเองก็ไม่ใช่หน้าที่ของเธอที่จะซักไซร้ไล่เรียงเจ้าชายคามินเพราะหญิงสาวคิดอยู่เสมอว่าเธอและเขาไม่ได้เป็นอะไรกันและไม่มีทางเป็นอะไรกันไปได้

"ครั้งที่แล้วลอร่าบอกพี่ไงว่าผู้หญิงคนนี้พยายามเลื่อนตำแหน่ง ในเมื่อลอร่าหึงหวงพี่ออกนอกหน้าขนาดนี้พี่เลยจำเป็นต้องย้ายให้เธอไปทำงานที่อื่นเพื่อความสบายใจของลอร่า "

เจ้าชายคามินพูดด้วยรอยยิ้มและส่งใบหน้าทะเล้นให้กับหญิงสาว

ตอนนี้รอล่ารู้สึกเขินอายเป็นอย่างมากและแถมยังประหม่าอีกต่างหาก

เมื่อมองไปเห็นผู้หญิงอีกคนที่กำลังนั่งอุ้มลูกอยู่ที่โซฟา หญิงสาวอึดอัดใจมากเธออยู่ที่นี่ไม่ได้แล้วเธอต้องออกจากห้องนี้โดยเร็ว

"เอ่อ...ถ้าไม่มีอะไรแล้วดิฉันขอตัวเลยนะคะ "

ลอร่าบอกกับเจ้าชายคามิน

"แล้วเจอกันเย็นนี้นะ"

เจ้าชายคามินยักคิ้วให้กับหญิงสาว ลอร่าหันไปสบตากับแสนหวานทั้งสองคนส่งยิ้มให้แก่กัน

แสนหวานนั้นชื่นชอบว่าที่พี่สะใภ้ของตัวเองมากทั้งที่เธออายุน้อยกว่าแต่เธอก็น่ารักมาก

ส่วนลอร่าที่ส่งยิ้มให้กับแสนหวานหญิงสาวได้แต่ยิ้มแห้งรู้สึกผิดเหมือนกำลังแย่งสามีของผู้อื่นเมื่อส่งยิ้มให้กันเสร็จลอร่าก็เดินออกจากห้องด้วยความไม่สบายใจ

เมื่อหญิงสาวเดินพ้นผ่านประตูห้องทำงานของเจ้าชายคามินบูรัคที่อยู่ด้านหน้าห้องทำงานของเจ้าชายก็ยืนตรงทำความเคารพหญิงสาว

"ขอประธานอภัยจากพระวรชายาด้วยครับ กระผมไม่ทราบเลยว่าคุณลอร่าคือว่าที่พระวรชายาของเจ้าชายคามิน"

ตอนนี้บูรัคกำลังนอบน้อมและทำความเคารพหญิงสาวด้วยท่าทางที่สุภาพ

ลอร่า แปลกใจมากได้แต่ขมวดคิ้วอย่างสงสัยและถามบูรัคออกไปอย่างคนอยากรู้

"เมื่อสักครู่เรา เพิ่งจะทำความรู้จักกันไปนะคะพี่บูรัค"

หญิงสาวบอกออกไปอย่างเป็นกันเอง

"ก่อนหน้านั้นกระผมยังไม่ทราบว่าคุณผู้หญิงคือว่าที่พระวรชายาของเจ้าชายครับตอนนี้เมื่อรู้แล้วต้องทำความเคารพครับเจ้าชายสั่งกำชับมาเมื่อสักครู่ครับ"

บูรัคได้บอกกับหญิงสาว ตอนนี้ความรู้สึกพรุ่งปรี๊ดและจี๊ดทันทีด้วยความโกรธ หญิงสาวจึงเข้าใจทุกอย่างและไม่สืบสาวราวเรื่องต่อเธอเดินตรงไปที่ลิฟท์และบูรัคเองเป็นคนมากดลิฟต์ให้กับเธอ

"ขอร้องเถอะนะคะ ดิฉันอยากจะทำงานที่นี่อย่างสงบได้โปรดปฏิบัติกับฉันเหมือนพนักงานคนอื่นอื่นเถอะค่ะ ดิฉันไม่ได้เป็นง่อยแค่กดลิฟต์แค่นี้ทำเองได้ค่ะ"

หญิงสาวแอบต่อว่าบูรัครัก แต่นั่นมันก็แทบจะไม่เป็นผลเลยเพราะผู้ชายคนนี้ฟังคำสั่งคนเดียวนั่นก็คือเจ้าชายคามิน

"ได้โปรดอย่าทำให้ผมต้องลำบากมากไปกว่านี้เลยนะครับ เจ้าชายคามินสั่งกำชับมาว่าให้ดูแลคุณผู้หญิงให้ดีที่สุดอย่าทำให้ผมต้องตกงานเลยนะครับ"

บูรัคบอกด้วยความลำบากใจ หญิงสาวเองก็ได้แต่ถอนหายใจ

"โอเคค่ะงั้นก็ทำหน้าที่ของพี่ไปนะคะ ดิฉันเองก็จะกลับไปทำงานหน้าที่ของดิฉันค่ะ "

น้ำเสียงของรอล่านั้นแสดงความหงุดหงิดใจอย่างชัดเจน บูรัคเองก็ได้แต่มองอย่างเข้าใจในสถาณการณ์ แต่จะให้ทำยังไงได้ในเมื่อคำสั่งของเจ้าชายคามินนั้นศักดิ์สิทธิ์ที่สุดชายหนุ่มก็ต้องทำตาม

เหยี่ยวข่าวสาวภายในบริษัทเคเอ็มเฮ้าส์ก็มีสายตาที่แหลมคมแอบไปเห็นเจ้าชายคามินพาผู้หญิงนิรนามพร้อมกับเด็กทั้งสองคนขึ้นมาที่ห้องทำงานของท่านประธานใหญ่ ตอนนี้บรรดาสาวน้อยสาวใหญ่ต่างก็โจษจันเป็นที่ฮือฮากันใหญ่โตภายในบริษัท

"นี่เธอสงสัยข่าวเจ้าชายคามินที่พาสาวไป Shopping เครื่องเพชรมูลค่าหลายร้อยล้านบาทต้องเป็นผู้หญิงคนนี้แน่เลย"

"เห็นหลายคนบอกว่าเธอสวยมากเลยนะแต่ไม่มีใครกล้าถ่ายรูปไว้เลยกลัวจะโดนฟ้องอ่ะ"

"แถมมีลูกน่ารักให้กับเจ้าชายด้วยสิทั้งผู้ชายผู้หญิง"

"หูยอย่างนี้เจ้าชายคงทั้งรักทั้งหลงแน่เลยอ่ะ"

นี่คือส่วนหนึ่งของบทสนทนาในอาหารมื้อกลางวันที่มันดังกระแทกเข้าหูลอร่าเต็มเต็มในขณะที่เธอนั่งรับประทานอาหารอยู่ที่โรงอาหาร ลอร่าสำลักข้าวในทันที ยิ่งได้ยินแบบนี้แล้วเธอยิ่งรู้สึกผิดเมื่อเจ้าชายคามินดูให้ความสำคัญเธอมากกว่าเมียแท้แท้ที่มีลูกด้วยกัน

"ถ้าเค้ามีลูกด้วยกันแค่เจ้าชายคามินซื้อชุดเครื่องเพชรให้แค่ไม่กี่ร้อยล้านบาทขนหน้าแข้งเจ้าชายเค้าไม่ร่วงหรอกเนอะ "

ลอร่ากำลังดื่มน้ำอยู่น้ำเกือบพุ่ง

แค่กๆๆๆๆ !!

"เป็นอะไรลอร่า วันนี้เดี๋ยวข้าวก็ติดคอ ดื่มน้ำก็สำลักเนี่ยะ!

คิมเบอร์ลี่พูดขึ้นพร้อมกับส่ายหน้าเอ็นดู ส่วนลอร่ายิ่งได้ยินแบบนี้แล้วเธอยิ่งรู้สึกไม่ดี

แฮะๆ...ไม่มีอะไรคะพี่คิม หนูไอบ่อยๆน่าจะไม่สบาย"

ลอร่าบอกอย่างเลิ่กลั่ก....