ตอนที่ 19 หวงไม่รู้ตัว 50%
หลายวันต่อมาหญิงสาวก็ต้องเจอกับข่าวเสียหายของตัวเองเพราะทุกเที่ยงวันเธอจะต้องกระโดดขึ้นไปนั่งที่รถเมอร์เซเดสเบนซ์คันงามของผู้จัดการหัวหน้าของตัวเอง ซึ่งผู้จัดการนั้นได้เคลียร์กับทางบ้านเรียบร้อยแล้วว่าเหตุการณ์มันเป็นแบบนี้และภรรยาของผู้จัดการก็เข้าใจดีที่สุด แต่บรรดาคนอื่นเค้าไม่รู้เรื่องด้วยจึงได้แต่ซุบซิบนินทาพูดจาเสียหายระหว่างผู้จัดการฝ่าย Marketing และลอร่าอย่างสนุกปาก
"เธอนั่งรถกับผู้จัดการมาทานอาหารเที่ยงได้เกือบเดือนแล้วนะเป็นยังไงบ้าง?
เจ้าชายคามินถามอย่างอารมณ์ดีที่ได้กลั่นแกล้งเธอแบบนี้ ที่เจ้าชายทำไปทั้งหมดก็เพราะอยากให้หญิงสาวรู้จักหนักแน่นเมื่อวันนึงเธอต้องมายืนเคียงข้างเขามันจะมีข่าวมากมายไม่ใช่แค่ในบริษัทแบบนี้ แต่มันเป็นข่าวระดับประเทศอาจจะถึงระดับโลกเมื่อเธอได้อภิเษกกับเจ้าชายผู้นี้ เพราะฉะนั้นเจ้าชายคามินจึงจงใจทำให้ทุกคน เข้าใจผิดและทดสอบหญิงสาวว่าจะมีจิตใจมั่นคงและเข้มแข็งได้ซักเท่าไหร่
"คำพูดของคนแค่นี้ไม่สามารถทำร้ายฉันให้ตายได้หรอกค่ะ คุณอย่าพึ่งดีใจไป ! คนอย่างฉันไม่ตายง่ายง่ายหรอก"
หญิงสาวเบะปากยังไม่แยแส เจ้าชายคามินก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมตัวเองจะต้องมาคอยตามเด็กสาวคนนี้ด้วยนะ ทั้งที่เธอพูดอยู่ปาวๆว่าไม่สนใจและไม่ต้องการแต่งงานกับเขา แต่เจ้าชายกับอยากรู้จักอยากอยู่ใกล้ชิดกับเธอมากขึ้นไปทุกที่
"ถ้าไม่อยากเป็นข่าวกับผู้จัดการเราช่วยเธอได้นะ "
น้ำเสียงของเจ้าชายยังคงเย็นชาเหมือนเดิมแล้วแฝงไปด้วยอารมณ์กวนเสียมากกว่า
"ขอบคุณ....แต่ไม่ต้องการความช่วยเหลือ"
"อืม งั้นก็ตามใจ " เจ้าชายคามินยักไหล่
เจ้าชายคามินและรอล่ารับประทานอาหารกลางวันด้วยกันอย่างเช่นทุกวันที่ผ่านมา นี่ก็เวลาเกือบเดือนกว่าแล้วที่หญิงสาวต้องมานั่งทานข้าวกับเจ้าชายและมาเป็นเด็กฝึกงานที่เคเอ็มเฮ้าส์แห่งนี้
ทั้งเธอและเขาไม่มีอะไรดีขึ้นเลยแทบจะไม่มีการพัฒนาฝีปากกันเลยก็ว่าได้ เพราะเมื่อเจอกันทีไรจำเป็นจะต้องปะทะคารมกันทุกครั้ง
แต่วันเวลาผ่านไปเพียงไม่นานความรักของทั้งคู่ก็ผลิบานโดยไม่รู้ตัว เจ้าชายตื่นเช้ามาทุกครั้งที่มาทำงานก็เพียงเพื่ออยากทานอาหารกลางวันกับเด็กฝึกงานคนนี้
วันไหนที่ท่านได้ยินเสียงเธอบ่นด่าเมื่อนั้นเจ้าชายก็จะรู้สึกมีความสุขแล้วก็อมยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว
ทุกเที่ยงวันหญิงสาวจะออกมากับผู้จัดการของตัวเอง เมื่อรับประทานอาหารมื้อเที่ยงเสร็จแล้วเธอก็นั่งรถไฟฟ้ากลับ นี่คือข้อตกลงระหว่างเธอและเจ้าชาย
เจ้าชายคามินอยากจะประกาศให้ทุกคนได้รับรู้ว่าเธอคือว่าที่พระคู่หมั้นของตัวเองแต่ก็ไม่สามารถทำได้เนื่องจากอีกฝ่ายขอร้องและยืนยันว่าจะไม่มีการหมั้นเกิดขึ้นระหว่างเขาและเธอ
เจ้าชายคามินนั้นแอบเคืองอยู่ลึกลึกในใจเนื่องจากคำซุบซิบนินทาเกี่ยวกับลอร่าและผู้จัดการของตัวเอง
และสิ่งที่ทำให้ขุ่นเคืองใจเจ้าชายมากนั่นก็คือข่าวที่บรรดาหนุ่มหนุ่มหลายแผนกไม่ว่าจะเป็นหนุ่มเล็กและหนุ่มใหญ่ต่างก็จับจ้องลอร่าด้วยความที่เธอสวยและ น่ารัก หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ต่างก็เดินมาถ่ายเอกสารที่แผนกของเธอเป็นประจำเพียงเพราะหวังว่าจะได้เจอใบหน้างามงามของเธอ ถึงแม้ไม่ได้ครอบครองแต่ขอให้เห็นใบหน้างามงามของหญิงสาวก็ยังดีนี่คือความคิดของบรรดาหนุ่มโสด จนผู้หญิงหลายคนในแผนกเดียวกันอดอิจฉาไม่ได้
บางคนก็ได้แต่พูดจากระแทกแดกดันหญิงสาวบางคนก็ได้แต่แอบนินทา แต่ก็มีหลายคนที่ชื่นชมอย่างออกนอกหน้าเป็นปลื้มที่หญิงสาวมีใบหน้าที่งดงามแต่หญิงสาวก็ไม่ได้ใส่ใจ เธอจะแคร์คำพูดเฉพาะของคนที่เธอรักเท่านั้นเธอจะไม่มีวันฟังเสียงนกเสียงกาแล้วกลับเก็บคำพูดนั้นมาคิดมากโดยเด็ดขาด
เจ้าชายคามินปล่อยให้ลอร่ากลับมาก่อน เมื่อท่านคิดว่าหญิงสาวน่าจะใกล้ถึงออฟฟิศแล้วท่านถึงได้ตามออกมาและตอนนี้ก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่หญิงสาวเดินเข้ามาที่ประตูใหญ่เคเอ็มเฮ้าส์แห่งนี้
พวกบรรดาสาวโสดก็ได้แต่ยืนกรี๊ดกับความหล่อของเจ้าชายคามิน สาวสาวพวกนั้นได้แต่ส่งเสียงหวีดบางคน ก็ได้แต่ทำความเคารพและพูดจาทักทายกับเจ้าชายอย่างออกนอกหน้า
"สวัสดีค่ะเจ้าชาย"
นี่คือคำพูดของผู้หญิงอีกกลุ่มหนึ่งซึ่งเป็นปฏิปักษ์กับรอล่าได้เอ่ยคำทักทายแล้วยังส่งยิ้มหวานให้กับเจ้าชายคามิน เมื่อผู้หญิงทุกคนที่ อยู่ ณ ที่แห่งนี้เอ่ยคำทักทายเจ้าชายคามินลอร่าเองก็เสียไม่ได้ดูจะแปลกไปถ้าเธอไม่เอ่ยคำทักทายเลย หญิงสาวจึงตามน้ำ
"สวัสดีค่ะเจ้าชายคามิน"
ปากบางขยับทักทายทั้งที่เพิ่งก่อนหน้านี้ก็ได้ทานอาหารกลางวันด้วยกันแถมยังทะเลาะกันอีกต่างหาก
"อืม "
เจ้าชายคามินตอบรับหนึ่งคำอย่างเย็นชาและไร้ความรู้สึกแล้วท่านก็ได้เดินจากไปประหนึ่งว่าลอร่าคือต่อไม้ที่เขาไม่ต้องการจะเสวนาด้วย
"หึ ! ฉันไม่น่ากล่าวคำทักทายกับคุณเลยจริงๆ"
หญิงสาวคิดแค้นอยู่ในใจเมื่อได้เห็นท่าทางเย็นชาของเค้า
"กรี้ดๆเจ้าชายหล่อมาก"
"ยิ่งเจอใกล้ใกล้ยิ่งหล่อนะแกเจ้าชายเนี่ย"
"เหมาะจะมาเป็นพ่อของลูกมากแก"
"ฉันไม่ขออะไรมากนะเว้ยขอจุ๊บทีนึงก็พอไม่ต้องมาเป็นพ่อของลูกหรอก แค่นี้ก็ชื่นใจเป็นบุญหัวแล้ว"
ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งวิพากษ์วิจารณ์เจ้าชายอยู่ลอร่าถึงกับขำเมื่อได้ยินบรรดาสาวพูดลับหลังเจ้าชายแบบนี้
"เค้าจะรู้ตัวไหมวะนะว่าเค้าฮอตขนาดไหน แต่ก็ช่างเถอะ จะฮอตขนาดไหนก็ไม่สำคัญสำหรับเธอเพราะเจ้าชายคามินไม่ได้อยู่ในสายตาเธออยู่แล้วเชอะ"
หญิงสาว เดินขึ้นลิฟท์ไปในที่สุด
เมื่อถึงโต๊ะทำงานของตัวเองลอร่าก็ตั้งไจทำอกทำงานแล้วเตรียมเอกสารเพราะวันนี้เธอต้องเตรียมเอกสารการประมูลโครงการใหญ่ที่จะเกิดขึ้นภายในเดือนหน้า เธอต้องเป็นมือซ้ายให้กับผู้จัดการของตัวเองโดยมีมือขวาหลักนั่นก็คือครีมเบอร์รี่
วันนี้หญิงสาวจะต้อง โชว์ฝีมือในการทำงานของตัวเองเพราะวันนี้เธอจะต้องยืนคู่กับผู้จัดการของตัวเองต่อหน้าเจ้าชายคามิน เกี่ยวกับรายละเอียดของโครงการนี้หญิงสาวรู้สึกประหม่าเป็นอย่างมาก ได้แต่สูดลมหายใจเข้าลึกลึกแล้วทำหน้าที่ของตัวเองต่อไปที่ห้องประชุม
คนที่จะเกร็งที่สุดไม่ใช่ว่ามีเพียงรอล่าคนเดียวแต่กลับเป็นผู้จัดการของหญิงสาวด้วยเพราะผู้ที่กำความลับมากที่สุดระหว่างเธอกับเจ้าชายนั่นก็คือผู้จัดการคนนี้นั่นเอง
ทันทีที่เธอพูดจบระหว่างหญิงสาวกำลังเก็บเอกสารอยู่ที่หน้าจอโปรเจกเต้อขนาดใหญ่ ปีเตอร์ซึ่งแอบชอบหญิงสาวอยู่ก็ด้วยช่วยเข้ามาเก็บเอกสารพร้อมกับกระซิบกระซาบอย่างถึงเนื้อถึงตัว
"ที่ผม LINE ไปคุณยังไม่ตอบเลยนะ"
ปีเตอร์กระซิบที่ข้างหูของหญิงสาวขณะที่เธอกำลังตั้งจัยเก็บเอกสารอยู่
"เอาไว้ทีหลังได้ไหมคุณ เห็นไหมว่าเจ้าชายคามินกำลังจ้องอยู่"
หญิงสาวกัดฟันพูดอยู่ในลำคอ
เมื่อปีเตอร์ได้ยินแบบนี้แล้วจึงพยักหน้าแล้วอมยิ้มให้กับหญิงสาวและช่วยเธอเก็บเอกสารจนหมด
แม้จะเป็นเพียงเเว็บเดียวที่ปีเตอร์แอบคุยกับรอล่าแต่มันก็ไม่พ้นสายตาคมของเจ้าชายคามิน
ตอนนี้เจ้าชายกำลังหน้าบูดบึ้งด้วยความไม่พอใจ แต่ท่านก็ไม่พูดอะไรออกมาได้แต่เก็บความขุ่นเคืองใจเอาไว้ในอก
แต่ถ้าทว่าผู้จัดการก็ดันไปเห็นสายตาคมของเจ้าชายคามินที่กำลังมองทั้งสองคนด้วยความไม่พอใจผู้จัดการจึง รีบมาแทรกระหว่างกลางทั้งสองคนในทันที
"ปีเตอร์ไปจัดการเอกสานตรงนู้นเถอะ ทางนี้ผมช่วยลอร่าเอง"
ปีเตอร์แยกจากร่างบางด้วยความเสียดาย ชายหนุ่มทำตาละห้อยและยอมเดินจากไป
ปีเตอร์ก็เป็นอีกหนึ่งคนที่รับผิดชอบงานนี้เกี่ยวกับเรื่องโครงสร้างและวัตถุดิบ เขาคอยช่วยลอร่าอย่างความเต็มใจและอยากใกล้ชิดหญิงสาวเต็มที่เพราะชายหนุ่มแอบลงรักเธอตั้งแต่แรกเจอโดยที่ไม่สนใจคำคอระหาระหว่างเธอกับผู้จัดการเลยแม้แต่น้อย
เจ้าชายคามินเมื่อเห็นปีเตอร์เข้ามาใกล้หญิงสาวก็ได้แอบหึงหวงจนลืมตัวเจ้าชายตบโต๊ะดัง
ปั้ง !! !!!!!!! !!
ทุกคนจึงมองท่านกันเป็นตาเดียว
"เราฝากบอกถึงผู้จัดการแผนกบุคคลด้วยว่ากฎใหม่ของเคเอ็มเฮ้าส์คือพนักงานห้ามมีความรักในบริษัทนี้ ห้ามรักกันในที่ทำงานโดยเด็ดขาด ! ขอให้พนักงานทุกคนโฟกัสในเรื่องงาน ห้ามมีเรื่องๆรักๆใคร่ๆ ถ้ารู้ว่าใครแอบรักกันในที่ทำงานไล่ออกโดยไม่ชดเชยเงินเดือน !!
เมื่อพูดจบเจ้าชายคามินก็ลุกจากเก้าอี้ท่านประธานใหญ่แล้วตรงออกจากห้องนี้ไปด้วยอารมณ หึงหวงอย่างที่สุดท่าน ไม่ชอบเลยที่มีผู้ชายคนอื่นมายืนอยู่ใกล้ว่าที่พระคู่หมั้นของตัวเอง
"เป็นอะไรของเค้านะ อารมณ์ขึ้นขึ้นลงลงเหมือนไบโพล่าร์"
ลอร่าพูดพึมพำคนเดียวอย่างสงสัยในพฤติกรรมของเจ้าชายผู้นี้
ส่วนผู้จัดการนั้นรู้ดีที่สุดว่าตอนนี้เจ้าชายคิดอะไรอยู่ ผู้ชายด้วยกันจะเข้าใจกันดีที่สุด
"เจ้าชายเค้าคิดอะไรกับเธอหรือเปล่าทำไมเรากระซิบแค่นี้เจ้าชายถึงได้ตั้งกฎนี้ขึ้นมาล่ะหรือว่าเจ้าชายแอบสนใจอะไรลอร่ทหรือเปล่า !
ปีเตอร์ถามลอร่่าขึ้นด้วยความสงสัย
"อย่าไปสนใจเลย สงสัยประจำเดือนไม่มาน่ะ"
ลอร่าพูดขึ้นพร้อมกับหัวเราะเบาๆ
"ไม่ใช่ว่าที่ตะกี้เจ้าชายเห็นแล้วไม่พอใจจนเอาไปตั้งเป็นกฎหรอกนะ"
ปีเตอร์บอกอย่างระแวง เพราะถ้าหากเจ้าชายสนใจในตัวลอร่าจริงๆเขาไม่มีทางสู้ท่านได้แน่ๆ ปีเตอร์ได้แต่หนักใจ
