ตอนที่ 13 เธอปล่อยให้ฉันไปกับเขาได้ยังไง !?

เมื่อเจ้าชายคามินเดินออกมาจากห้องของหญิงสาว ก็ได้รีบคว้าโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นมาดูปรากฏว่าแบตเตอรี่ใกล้หมดแล้ว หญิงสาวจึงรีบชาร์ตโทรศัพท์เข้ากับพาวเวอร์แบงค์อย่างเร็ว

ใจของหญิงสาวเต้นตุบตับเพราะเธอตื่นเต้นและอยากรู้อะไรบางอย่างหญิงสาวรีบเสิชในอินเตอร์เน็ตเพื่อหาข้อมูลในทันที

"การเปลี่ยนแปลง ที่เกิดขึ้นหลังจากมีเซ็กส์ครั้งแรก

1. รู้สึกเจ็บบริเวณน้องน้อยของตัวเอง

2. มีเลือดหยดออกมาที่เตียงนอนหรืออาจจะติดอยู่ที่งามขาของหญิงสาวเหมือนเลือดประจำเดือนแต่ไม่มาก

3. หน้าอกขยายใหญ่ขึ้นอาจจะเป็นเพราะผู้ชายบีบขย้ำทรวงอก หรือเธอ คนนั้นตื่นเต้นระหว่างเซ็กซ์มีก็เป็นไปได้

4. สะโพกขยายใหญ่ขึ้นเล็กน้อย

5. ความรู้สึกแปลกแปลกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ตามซอกคออาจจะมีรอยเขียวช้ำเนื่องจากผู้ชายทำตำหนิเอาไว้ระหว่างแสดงบทรัก

เมื่อลอร่า ได้อ่านบทความในอินเตอร์เน็ตแล้วหญิงสาวก็เริ่มคิดและเช็คสภาพร่างกายของตัวเอง หญิงสาวเดินกระเผกไปที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งแล้วรวบผมขึ้นเช็คดูว่ามีรอยที่เจ้าชายทำตำหนิเอาไว้แบบในที่อินเตอร์เน็ตบอกหรือเปล่า

หญิงสาวมองตามซอกคอของตัวเองไปจนถึงหน้าอกก็ไม่มีรอยอะไรเลยหญิงสาวก็รู้สึกโล่งอกไปแล้วหนึ่งเปราะ

"ไม่มีรอยอะไรเลย...รอดไปหนึ่งข้อ เฮ้อ..."

เมื่อคิดถึงคำว่าเจ็บน้องน้อยหญิงสาวก็เข้าห้องน้ำได้ปกติเหมือนไม่มีร่องรอยการร่วมรัก มาก่อนเลยหญิงสาวรู้สึกปกติดีทุกอย่าง

"ไม่รู้สึกเจ็บและไม่มีคราบเลือดอย่างที่ในอินเตอร์เน็ตบอกเลยแม้แต่น้อย...หืม...ไอ้เจ้าชายบ้าชอบแกล้ง "

หญิงสาวก็ได้แต่เบาใจและโล่งอกตอนนี้เธอมั่นใจแล้วว่าเจ้าชายคามินได้แกล้งให้เธอตกใจเล่นอย่างแน่นอนแต่หญิงสาวก็ยังอดแค้นเคืองใจไม่ได้ ถึงแม้เค้าไม่ได้ล่วงเกินเธอแต่เขาก็บังอาจมาถอดชุดของหญิงสาวออกแล้วไปกองอยู่ที่พื้นแบบนั้น เพื่อหวังให้เธอเข้าใจผิดและหญิงสาวก็ตกหลุมพรางเจ้าชายในที่สุด

"ร้ายนักนะไอ้เจ้าชายบ้ากาม ... แกล้งเนียนๆนะ "

หญิงสาวกำหมัดแน่นด้วยความโกรธ

"แกล้งฉันนักใช่มั้ยอย่าให้เจอนะเดี๋ยวจะเอาคืนให้เจ็บแสบเลย หึ !

หญิงสาวมองหน้าตัวเองที่กระจกแล้วนึกถึงใบหน้าของเจ้าชายคามิน หญิงสาวอยากจะชกใบหน้าเขาสักทีสองทีให้สมกับที่เค้ากลั่นแกล้งเธอสารพัด ใบหน้านวลเริ่ดเเดง ใบหนูร้อนผ่าว เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเจ้าชายได้เห็นสัดส่วนและสรีระของเธอแล้ว

"ยิ่งคิดมันยิ่งน่าโมโหนัก... ฝากไว้ก่อนเถอะแล้วจะเอาคืนให้หนักเลย !

เมื่อนึกถึงตัวการของเหตุการณ์นี้ได้หญิงสาวไม่ลังเลเลยที่จะโทรศัพท์หาเจนนิเฟอร์เพื่อคาดคั้นเอาความจริงว่าเธอไปนอนกับเจ้าชายที่ไหนวังเหนือได้อย่างไร

กริ้ง !

เสียงโทรศัพท์ของเจนนิเฟอร์ดังขึ้นตอนนี้หญิงสาวยังคงนอนไม่ตื่น เธอยังอยู่ที่คอนโดที่เดียวกันกับลอร่าเพียงแต่ว่ารอล่าอยู่ชั้นบนที่สุดและแพงรองลงมา นิดหน่อยจากเจ้าของห้องตรงกันข้ามกับเธอ

คอนโดแห่งนี้ชั้นที่สูงที่สุดมีเพียงสองห้อง แบ่งพื้นที่เป็นห้องที่หนึ่ง 60% นั่นก็คือห้องที่แพงที่สุดของคอนโดแห่งนี้อีก 40% เป็นของรร่าแพงเป็นอันดับสองต่อจากห้องที่หนึ่งที่อยู่ติดกัน

ตั้งแต่หญิงสาวซื้อคอนโดแห่งนี้เธอเองก็ไม่ค่อยได้อยู่และไม่รู้จักเพื่อนบ้านที่อยู่ติดกันเลยแม้แต่น้อย แต่หญิงสาวก็ไม่คิดอะไรมากอาจจะเป็นคนรวยหรือว่าไฮโซที่ซื้อเอาไว้เพื่อเก็งกำไรก็อาจจะเป็นไปได้

"เออว่างัย?

เสียงเจนนิเฟอร์ดังตามสายเสียงของหญิงสาวยังคงอู้อี้เพราะยังคงนอนที่เซาอยู่ในเตียงนอนกว้างของตัวเอง

"ลุกขึ้นมาหาชั้นข้างบนเดี๋ยวนี้เลยนะยายเจน !

เสียงของรอล่าออกคำสั่งปนข่มขู่เพื่อนให้ขึ้นมาหาเธอ เพื่อที่หญิงสาวจะได้คาดคั้นหาความจริง เจนนิเฟอร์รับรู้ได้ด้วยน้ำเสียงของเพื่อนมันช่างเย็นเฉียบและเย็นชาเหลือเกิน

" อือ...แก นี่มันยังเช้าอยู่เลยแก เมื่อคืนฉันกลับดึกมากเกือบตีห้าแหนะ....แกขอฉันนอนต่ออีกหน่อยนะแล้วฉันจะขึ้นไปหา"

เจนนี่เฟอร์บอกกับลอร่า

"แกจะขึ้นมาหาฉันดีดีหรือจะให้ฉันไปแหกอกแกที่ห้องนอนของแก ! แกจะเลือกจะเลือกเอาว่าแกจะเอาแบบไหน ?

ลอร่าข่มขู่เพื่อนด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นจนคนฟังอยู่ถึงกับสะดุ้งในทันทีว่าเมื่อคืนนี้โทษของเจนนิเฟอร์ก็คือปล่อยให้รอล่าไปกับเจ้าชายคามิน เมื่อหญิงสาวนึกขึ้นได้ก็สะดุ้งตื่นในทันที

"เออเดี๋ยวฉันล้างหน้าแล้วขึ้นไปเลย"

เจนนิเฟอร์บอกตามสายลอร่าจึงยอมวางสายแล้วกลับไปนั่งรอเพื่อนที่โซฟา

"มาแล้ว มาแล้ว "

เจนนิเฟอร์รีบวิ่งมาหารร่าในขณะที่เธอยังใส่ชุดนอนยู่ ผมก็ยังไม่ได้หวีเจนนิเฟอร์วิ่งหัวฟูมาหาเพื่อนสาว

"กระเซอะกระเซิงมาเลยนะ"

รอล่าตำหนิเพื่อน

"ฉันก็รีบอยู่นี่ไง น้ำก็ยังไม่ อาบล้างหน้าก็มาเลยเนี่ย...ว่าแต่แกมีอะไรด่วนหรือเปล่า"

เจนนิเฟอร์รู้อยู่แล้วว่าต้องถูกเพื่อนสาวตำหนิอย่างแน่นอนแต่เธอก็ต้องทำใจดีสู้เสือ

"ทำไมเมื่อคืนฉันถึงได้ไปนอนที่วังเหนือกับเจ้าชายคามิน แกบอกฉันมาเดี๋ยวนี้เลยนะ !

ลอร่าทำหน้าดุใส่เพื่อน เจนนิเฟอร์นั้นแอบกลัวจนหัวหดแต่ก็ยังทำใจดีสู้

"ฉันบอกแกตามตรงแกห้ามโกรธฉันนะ"

เจนนิเฟอร์พูดเรียบเรียบเคียงเคียงกลัวเพื่อนจะโกรธ

"เมื่อคืนนี้อยู่ดีดีระหว่างที่ฉันกำลังจับมาส่งแกที่คอนโดเจ้าชายคามินก็ปรากฏตัวขึ้นแล้วก็อุ้มแกไปเลย"

"หะ ! แล้วแกก็ให้ฉันไปกับเขาทั้งทั้งที่แกก็รู้ว่าฉันเมาไม่มีสติขนาดนั้น ! เห้ย ! นี่แกยังเป็นเพื่อนฉันอยู่หรือเปล่า"

ลอร่าตำหนิเพื่อน

"เห้ยๆใจเย็นก่อน ฉันเองไม่อยากให้แกไปกับเค้าหรอก ฉันก็อยากจะขัดขวาง แต่เจ้าชายน่ะสิข่มขู่ฉันบอกว่าถ้าไม่ให้แกไปกับเขา เจ้าชายจะไม่เซ็นอนุมัติการก่อสร้างและทำสัญญารถไฟฟ้าเอ็มอาร์ทีของพ่อฉันน่ะสิ แล้วแถมยังทำหน้าดุใส่ฉันด้วย ฉันก็เลยกลัว "

เจนนิเฟอร์เล่ารายละเอียดตอนที่เจ้าชายคามินพาตัวรอล่ากลับไปที่วัง

"แล้วแกก็ให้ฉันไปกับเขาแบบง่ายง่ายอย่างนี้เนี่ยนะ ททเค้าก็คงข่มขู่จะไปอย่างนั้นแหละไม่ทำจริงๆหรอก แกอย่าไปเชื่อเลยเจ้าชายคนนี้กะล่อนจะตาย ชิ !

"ถ้าแกไม่เห็นสายตาตอนนั้นแกก็คงจะไม่เชื่อฉันหรอก เจ้าชายพูดน่ากลัวมาก ไม่ได้ข่มขู่อย่างเดียวนะ ถ้าฉันไม่ให้แกไปกับเจ้าชายพ่อฉันคงเดือดร้อนจริงๆแหละ งืออออ แกอย่าว่าฉันเลยนะ.... อืม ... แต่ฉันก็บอกกับเจ้าชายนะว่าห้ามรังแกเธอ เอ๊ะ ! หรือว่าเจ้าชายทำอะไรเธออย่างนั้นน่ะเหรอ ได้ไงวะไหนรับปากฉันไว้แล้วไงจะทำตัวเป็นสุภาพบุรุษไม่รังแกเธอก่อนหมั้นหมายและแต่งงานกันไง ทำไมเจ้าชายถึงไม่รักษาสัญญาแบบนี้ล่ะ !

เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเพื่อนเสียหายเจนนิเฟอร์กลับตีโพยตีพายโมโหเจ้าชายขึ้นมาเสียอย่างนั้น

"เออใจเย็นก่อนฉันกับเจ้าชายยังไม่มีอะไรกัน "

ลอร่าบอกเพื่อนไปในที่สุด เจนนิเฟอร์ถึงกับถอนหายใจด้วยความโล่งอก

"โอ้ยแกโล่งไปที คิดว่าเจ้าชายรักหลับคนเมาแล้วเสียอีก"

เมื่อนึกขึ้นได้ตอนนั้นเจนนิเฟอร์ถึงกับหัวเราะขึ้นมา

"ฮ่าๆๆ"

"แกหัวเราะอะไรไม่ทราบฮะยายเจน!

หญิงสาวถามเพื่อนพร้อมมานาเขียวปั้ด

"ก็ฉันขำน่ะสิ ฉันบอกกับเจ้าชายว่าช่วยทำตัวเป็นสุภาพบุรุษกับเพื่อนฉันด้วย แกรู้บ้างไหมว่าเจ้าชายตอบฉันมาว่ายังไง?

"ตอบมาว่ายังไงก็รีบพูดเข้าสิฉันรอฟังอยู่"

ลอร่าชักสีหน้าใส่เพื่อน

"ก็เจ้าชายบอกฉันว่าไม่นิยมมีอะไรกับศพน่ะสิ 555555555"

เมื่อพูดจบเสียงของเจนนิเฟอร์ก็หัวเราะดังขึ้นแต่หญิงอีกคนที่ฟังกลับรู้สึกปี๊ดด้วยความโมโห

"แกว่ายังไงนะ เจ้าชายหาว่าฉันเป็นศพหรอ? รอล่าเม้มปากด้วยความโมโห

"ก็ใช่น่ะสิ...สภาพแกนี่เมาแอ๋ประมาณว่าผู้ชายคนไหนลากแกก็ไปเลยอะ ตอนนั้นเมาแบบไม่ได้สติอ่ะแก พอเจ้าชายอุ้มแกนิดเดียวนะแกกับคล้องคอเจ้าชายแล้วก็ซบใบหน้าของตัวเองอยู่กับอกของเจ้าชายซะงั้น แล้วก็ผล็อยหลับไปเลยหรือว่าแกแกล้งหลับเพื่อที่จะได้ใกล้ชิดกับเจ้าชายวะ"

เจนนิเฟอร์กระเซ้าเพื่อนอย่างตลกโปกฮา แต่คนที่ฟังกับซีเรียสและเครียดมากยิ่งขึ้น

"แกจะบ้าหรือยังไง ! ฉันจะแกล้งทำแบบนั้นได้ยังไงอายเค้าตายเลย และอีกอย่างฉันบอกแกแล้วไงว่าฉันไม่ต้องการเกี่ยวข้องใดใดกับเจ้าชายคามินอีก แต่ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าจะต้องทำแบบนั้นด้วยนะ!

ลอร่านึกย้อนไปถึงตอนที่เธอลืมตาตื่นขึ้นมาสภาพแวดล้อมคือเสื้อผ้ากระจัดกระจายเหมือนถูกกระชากออกจากร่างเธอและสภาพของเตียงนอนเหมือนผ่านฉากรักมาแบบโชกโชน

หญิงสาวหัวฟูส่วนเจ้าชายเดินมาออกออกมาจากห้องน้ำในสภาพที่ซิกแพคแน่นแน่น กล้ามท้องเป็นลอนกล้ามแขนเป็นมัดมัดยิ่งหญิงสาวนึกถึงสภาพนั้นแล้วเธอถึงกับส่ายศรีษะขนลุกขนพองในทันที

"แกพูดมาเดี๋ยวนี้เลยนะว่าเจ้าชายทำแบบนั้นมันทำยังไงกันวะ "

เจนนิเฟอร์ถามคาดคั้นเพื่อนสาวแต่ลอร่ากลับไม่ยอมเล่าต่อ

"ป่าววววววว ไม่มีอะไร ฉันกับเจ้าชายไม่มีอะไรกันเลย"

หญิงสาวพูดพร้อมกับเบือนหนีหน้าเพื่อน

"แกมีอะไรดีดีแกบอกฉันมาเดี๋ยวนี้เลยนะลอร่าแกมีอะไรปิดบังฉันอยู่หรือเปล่า"

เจนนิเฟอร์คาดคั้นกับเพื่อน ลอร่าสะบัดหน้าหนีทันทีเพราะทุกครั้งที่เจนนิเฟอร์คาดคั้นเอาความจริงจากเธอลอร่าจำเป็นต้องหลุดความลับของตัวเองบอกเพื่อนในทุกครั้ง เธอแทบจะไม่มีเรื่องอะไรปิดบังเพื่อนคนนี้ได้เลย

"แหนะๆ แกบอกฉันมาเดี๋ยวนี้เลยนะลอร่า"

เจนนิเฟอร์คาดคันเพื่อนพร้อมกับกระโดดทับตัวเพื่อนสาวในขณะที่ทั้งสองนั่งอยู่ที่โซฟา

หญิงสาวจึงกระโดดทับตัวเพื่อนแล้วใช้มือของตัวเองจับใบหน้าของลอร่าให้หันมาสบตากับเธอ

"โอ้ย !!

เสียงของรอล่าดังขึ้นเมื่อหญิงสาวเจ็บแผล เจนนิเฟอร์ไม่ทันระวังและไม่ทันเห็นบาดแผลที่เข่าและฝ่าเท้าของรอล่า

"ว๊ายยย ตายแล้วแผลเต็มขาเลย ! ฉันเพิ่งเห็นนะเนี่ยะ แกไปโดนอะไรมาฮะ !

เจนนิเฟอร์ถามเพื่อนด้วยความตกใจและเป็นห่วง