ตอนที่ 28 ข่าวใหญ่

วันต่อมา....

ไลน์

เจนนิเฟอร์ : นี่แกเห็นข่าวเจ้าชายคามินหรือยัง

เสียง LINE ดังขึ้นลอร่าจึงเปิดอ่านทันทีที่อ่านมันหญิงสาวถึงกับขมวดคิ้วในทันที

ลอร่า : มีอะไรไม่ทราบ ?

เจนนิเฟอร์ : งั้นแกดูภาพนี้ก็แล้วกัน

เจนนิเฟอร์ส่งภาพมาให้กับเพื่อน เมื่อลอร่าได้เห็นหญิงสาวถึงกับเอามือปิดปากในทันที เธอตกใจมากเมื่อเพื่อนส่งภาพนี้มาให้

ลอร่า : แกเอาภาพนี้มาจากไหน?

รอล่ามือสั่น ถามด้วยหัวใจที่เต้นตุบตับ

เจนนิเฟอร์ : ก็เอามาจากอินเตอร์เน็ตน่ะสิแกเปิดอินเตอร์เน็ตอ่านได้ตอนนี้เลย แล้วฉันจะกลับมาถามแกอีกรอบแกไปอ่านข่าวเดี๋ยวนี้เลยนะ

เจนนิเฟอร์ส่งข้อความมาหาลอร่า เมื่อวางโทรศัพท์ลง ลอร่ารีบปิดหน้าต่างทำงานของตัวเองในทันทีทั้งที่ตัวเวลานี้หญิงสาวเองก็กำลังยุ่งอยู่เรื่องงาน แต่เมื่อได้เจอภาพนี้หญิงสาวกลับต้องทิ้งเรื่องงานไว้ก่อนแล้วมาโฟกัสที่ภาพนี้ด้วยหัวใจที่เต้นรัวๆเหมือนกลองเพลิง

หญิงสาวได้อ่านพาดหัวข่าวเกี่ยวกับหญิงสาวนิรนามผู้ที่เจ้าชายคามินพาไป Shopping ชุดเครื่องเพชรมูลค่าหลายร้อยล้านบาท

ลอร่าอ่านหนังสือทุกตัวและทุกบรรทัดหญิงสาว หัวใจเต้นแรงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เมื่อได้อ่านข่าวแล้วหญิงสาว รู้สึกไม่สบายใจเป็นอย่างมากเพราะที่หนังสือพิมพ์และสื่อออนไลน์ได้พาดหัวข่าวไปแบบนี้

แต่หญิงสาวก็โล่งอกไปเปลาะนึงเพราะรูปภาพนั้นไม่มีใบหน้าของเธอ เนื่องจากมุมกล้องเห็นก็แต่เพียงชุดที่หญิงสาวใส่และอิริยาบถเล็กๆน้อยๆของเจ้าชายคามินที่จับมือถือแขนหญิงสาวออกมาจากร้านเพชร

ลอร่าได้แต่ถอนหายใจอย่างโล่งอกจนรุ่นพี่ที่นั่งอยู่โต๊ะติดกันได้ลอบมองอาการของหญิงสาว

"เป็นอะไรหรือเปล่าจ๊ะ พี่เห็นเราถอนหายใจหลายครั้งแล้วนะ"

คิมเบอรี่ถามด้วยความเป็นห่วง เธอกังวลใจว่าเด็กฝึกงานพวกนี้จะมีอะไรไม่สบายใจเกี่ยวกับเรื่องงาน

"อ๋อไม่มีอะไรค่ะพี่คิม"

ลอร่ายิ้มอ่อนให้กับรุ่นพี่

"มีปัญหาอะไรปรึกษาพี่ได้เลยนะ เรื่องงานน่ะ อย่าเก็บไว้คนเดียว พี่เคยเป็นมาก่อนพี่รู้พี่พร้อมจะช่วยเราทุกอย่างนะ"

คิมเบอรี่บอกอย่างเป็นกันเอง เมื่อได้ยินแบบนี้แล้วลอร่าก็ยิ่งรักพี่คิมคนนี้ขึ้นไปอีก

"ขอบคุณมากค่ะพี่คิม"

หญิงสาวยิ้มหวาน

"หนูจะตั้งใจทำงานค่ะ"

รอล่าบอกกับคิมเบอร์ลี่อีกทีแล้วพี่คิมก็ยิ้มอ่อนอ่อนให้กับหญิงสาวอย่างเอ็นดู

ลอร่าหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาแล้วส่งข้อความไปหาเจ้าชายนิคามินในทันที

LINE

ลอร่า : คุณเห็นข่าวหรือยัง?

หญิงสาวพิมพ์ข้อความแล้วส่งไปใน LINE เจ้าชายคามินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วก็อมยิ้มและพูดกับตัวเองเบาเบา "คงจะเห็นข่าวแล้วสินะ" เจ้าชายพูดพลางอมยิ้มอย่างมีความสุข

"เจ้าชายจะรับกาแฟเลยไหมคะ"

เลขาสาวประจำห้องถามเจ้าชายพร้อมกับส่งยิ้มหวานไปให้อย่างยั่วยวนเต็มที่

"ขอเป็นชาดีกว่า"

ริมฝีปากหนาได้รูปของเจ้าชายบอกกับเลขาสาว เจ้าชายนั้นรู้ดีว่าอีกฝ่ายคิดอะไรอยู่แต่เจ้าชายก็ไม่ได้ว่าอะไร ท่านมองข้ามมันไปอย่างไม่ยินดียินร้ายกับการกระทำของผู้หญิงที่อยู่เบื้องหน้า

ปกติแล้วเจ้าชายก็แทบจะไม่ได้เข้ามาที่ออฟฟิศแห่งนี้เลยแต่เนื่องจากนักศึกษาฝึกงานเลยทำให้ท่านต้องเข้ามาที่นี่ทุกวัน เพราะต้องการเห็นใบหน้านวลของลอร่านั่นเอง

แต่กับเลขาสาวผู้นี้กลับคิดไปอีกแบบว่าที่เจ้าชายคามินมาทรงงานที่นี่ทุกวันเป็นเพราะเธอนั่นคือความเข้าใจผิดอย่างมหันต์ของเลขาท่านประธานผู้นี้นี้

"อ่านแล้วตอบด้วยอย่าเงียบแบบนี้สิ"

ลอร่าส่งข้อความหาเจ้าชายอีกครั้งอย่างหงุดหงิดในใจ สายตาคมของเจ้าชายอ่านข้อความแล้วนั่งจิบชาไปด้วยอย่างมีความสุขจนลืมไปว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งที่ยืนอยู่เบื้องหน้าของตัวเองนั่นคือแม่เลขาที่ไม่ยอมเดินออกจากห้องนี้สายตาของเธอได้แต่ส่งสะพานรักเชื่อมสัมพันธ์มาหาเจ้าชายผู้เลอโฉมจนหญิงสาวคิดไปว่าที่เจ้าชายยิ้มอย่างมีความสุขนั่นเป็นเพราะเธอหญิงสาวคิดผิดถนัด

เมื่อเจ้าชายนึกขึ้นได้ว่ามีอีกคนอยู่ในห้องทำงานของตัวเองจึงหันไปถาม

"ออกไปทำงานสิมัวยืนทำอะไรอยู่"

เจ้าชายคามินพูดออกไปด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น

"ขอประธานอภัยค่ะฝ่าบาทดิ ฉันรอเอกสารเล่มนี้อยู่ค่ะ"

ริมฝีปากบางของแม่เลขาสาวบอกกับเจ้าชายอย่างยั่วยวนเมื่อเห็นแบบนี้แล้วเจ้าชายคามินจึงหยิบเอกสารขึ้นมาแล้วเซ็นชื่อลงไปในทันทีพร้อมกับส่งมันให้หญิงสาว

"เสร็จละออกไปได้แล้ว"

เจ้าชายยังคงบอกด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นไม่มีน้ำเสียงแฝง ไปในทางอื่นเลยนอกจากเรื่องงาน

เมื่อหญิงสาวรับมันเธอก็ส่งยิ้มหวานแบบโปรยเสน่ห์เต็มที่ให้กับเจ้าชายก่อนที่จะเดินนวยนาดออกไป

เจ้าชายคามินได้แต่ส่ายศรีษะอย่างเอือมระอากับผู้หญิงพวกนี้ "คงต้องเปลี่ยนเป็นเลขาผู้ชายเหมือนเดิมสินะ"เจ้าชายคามินพูดคนเดียวพร้อมกับสายศรีษะอย่างเบื่อหน่าย

เจ้าชายคามิน : ข่าวเมื่อเช้านี้มันทำไมเหรอ ?

เจ้าชายคามินพิมพ์ไปใน LINE ตอบหญิงสาวที่รอคำตอบอยู่จากท่าน

ลอร่า : อย่าบอกนะว่าเจ้าชายไม่รู้จริงๆ

หญิงสาวถามย้ำเพราะสายตาเหยี่ยวอย่างเจ้าชายไม่มีทางพลาดข่าวนี้อย่างแน่นอน

ลอร่า : send a photo

เจ้าชายคามินได้รับรูปภาพที่ลอร่าส่งมาอีกครั้ง เจ้าชายคามินเปิดดูพร้อมกับเสียงหัวเราะเบาๆอย่างมีความสุข

เจ้าชายคามิน : แล้วไง ?

เจ้าชายคามินถามกับไปยังกวนประสาท ลอร่าถลึงตาใส่โทรศัพท์ตัวเองในทันที

"โห ! ถามมาได้ว่าแล้วไง ข่าวออกจะใหญ่โตขนาดนี้ยังทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ได้อีกนะไอ้เจ้าชายหื่นเอ้ย "

ลอร่าพูดพร้อมกับเม้มปากไปที่โทรศัพท์ด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิดที่เจ้าชายผู้นี้ไม่รู้สึกรู้ร้อนรู้หนาวกับข่าวนี้เลยผิดกับเธอคนละขั้ว

ลอร่า : ดิฉันอยากจะแจ้งเจ้าชายว่าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปดิฉันจะไม่ไปทานมื้อเที่ยงกับเจ้าชายอีก เพราะว่าประการแรกทำผิดกฎของบริษัทนั่นก็คือความสัมพันธ์เจ้านายและลูกน้อง ประการที่สองดิฉันต้องการอยู่ให้ห่างกับเจ้าชายค่ะ ดิฉันขอยืนยันคำเดิมว่าดิฉันและเจ้าชายไม่ควรมีความสัมพันธ์ใดใดต่อกันค่ะและมันจะไม่มีวันเกิดขึ้น

เมื่อพิมพ์เสร็จหญิงสาวกดส่งในทันทีพร้อมกับส่งสติกเกอร์ไฟลุกไปให้กับเจ้าชาย

เมื่อเจ้าชายเห็นข้อความนี้แล้วกลับรู้สึกหงุดหงิดในใจไม่น้อย

เจ้าชายคามิน : ในภาพไม่มีใบหน้าของเธอจะเดือดร้อนทำไม ?

เจ้าชายกดไลน์ส่งตอบกลับไปอย่างดุเดือดและตำหนิเธอที่กินปูนร้อนท้อง

ลอร่า : เดี๋ยวดิฉันจะส่งชุดเครื่องเพชรที่มันเป็นของเจ้าชายคืนกลับไปให้ค่ะ และขอยุติทุกสิ่งทุกอย่างตั้งแต่วันนี้ตอนนี้เป็นต้นไปค่ะอย่าให้มันมีอะไรเกินเลยมากกว่าคำว่าลูกน้องและเจ้านายเลยค่ะท่านประธาน

ลอร่าพิมพ์ LINEไปให้เจ้าชายคามินอีกครั้ง

ลอร่า : ขอให้อร่อยกับมื้อเที่ยงนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะเจ้าชายคามิน

เมื่อเห็นข้อความนี้แล้วเจ้าชายคามินถึงกับโยนโทรศัพท์ไปที่โต๊ะทำงานด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิดเต็มที่

ตอนนี้เลือดในกายหนุ่มกำลังอัดฉีดเต็มที่ด้วยอารมณ์ที่กรุ่นโกรธ การกระทำของท่านยังไม่แสดงให้เห็นถึงความรักและเอ็นดูอีกเหรอ ทำไมเธอถึงเว้นระยะห่างเค้าหนักนะ

เจ้าชายทำให้เธอประทับใจถึงเพียงนี้พยายามเอาอกเอาใจทุกอย่างแต่หญิงสาวก็ยังคงยืนยันคำเดิม "นี่มันอะไรกัน" เจ้าชายคามินคิดอยู่ในใจเมื่อนึกขึ้นได้เจ้าชายคงต้องทำอะไรซักอย่างเสียแล้ว.....