บทที่ 2 เพลย์บอย (3)

แต่ที่ทำให้หงุดหงิดหัวใจเป็นเพราะเพลย์บอย อย่างเขาไม่เคยลงทุนกับผู้หญิงคนไหนมากขนาดนี้มาก่อน ซ้ำยังไม่ได้แอ้มเธออีก อย่างมากก็แค่จับแขนกับโอบเอวเท่านั้น!

นี่มันแฟนประสาอะไร!!

คืนนี้ล่ะเขาจะรวบหัวรวบหางคุณหนูไฮโซรายนี้ให้ได้!!!

“คุณน่ารักที่สุดเลย” อิงกาญจน์ยิ้มหวานอย่างดีใจที่อีกฝ่ายว่าง่ายและเข้าใจเธอ

“ถ้างั้นเรากลับกันดีกว่าเนอะ”

“ค่ะ” หญิงสาวตอบรับเสียงหวานด้วยความเต็มใจ

ครึ่งชั่วโมงต่อมาอิงกาญจน์จึงมาอยู่ห้องพักในคอนโดมิเนียมหรูซึ่งห้องของทรงวุฒินั้นอยู่ไม่ห่างจากห้องพักของทอปัดมากนัก

“ฉันนึกว่าคุณอยู่กับครอบครัวซะอีก” อิงกาญจน์ชวนคุยเมื่อเข้ามาอยู่ในห้องพักของชายหนุ่มซึ่งมีเฟอร์นิเจอร์ครบครัน

“ปกติผมอยู่กับครอบครัวแหละ แต่คืนนี้ผมอยากอยู่กับอิงมากกว่า ก็เลยพามาที่นี่”

อิงกาญจน์มองทรงวุฒิแล้วนิ้วหน้าน้อย ๆ “ฉันเข้าใจว่าคุณจะพาฉันไปพบครอบครัวซะอีก”

“เอาไว้วันหลังนะครับ” ชายหนุ่มบอกเสียงนุ่มชวนฟังแล้วรั้งตัวหญิงสาวเข้ามากอด

อิงกาญจน์ถึงกับสะดุ้งเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอยอมให้ทรงวุฒิแตะเนื้อต้องตัว ซ้ำยังเป็นที่รโหฐานลับตาผู้คน และสุ่มเสี่ยงต่อการเลยเถิด

“คุณจะทำอะไรคะ?” อิงกาญจน์หน้าแดงก่ำหัวใจเต้นแรง

“ถามได้ ก็กอดแฟนสุดที่รักของผมสิ รู้มั้ยผมอยากทำแบบนี้กับอิงมานานแล้ว แต่อิงใจร้ายกับผมเหลือเกิน” สิ้นคำหวานทรงวุฒิจึงหอมแก้มหญิงสาว อิงกาญจน์ที่ไม่เคยมือชายมาก่อนจึงดิ้นขลุกขลักแล้วขืนตัวออกห่างด้วยความตื่นกลัว

“ทำไมล่ะอิง?” ชายหนุ่มทำหน้ายุ่ง ถึงจะไม่พอใจที่หญิงสาวเล่นตัวแต่เขาก็ไม่แสดงความเกรี้ยวกราดให้เห็น

“เราไม่ควรทำแบบนี้” หญิงสาวบอกหน้าตาตื่น

“แฟนกันก็ทำแบบนี้ทั้งนั้น หรืออิงไม่รักผม” ชายหนุ่มทำหน้าตัดพ้อ

“รักสิคะ แต่มันไม่ถูกต้อง เรายังไม่ได้แต่งงานกันเลย”

เหตุผลของคุณหนูไฮโซทำเอาทรงวุฒิถึงกับอึ้งไปเลย เขาอยากจะบ้า!!

แค่ต้องการนอนกับแฟนตัวเอง ถึงกับต้องลงทุนแต่งงานเลยเหรอ ไม่มีทาง! เขาหวงอิสรภาพยิ่งกว่าชีวิต เรื่องอะไรเขาต้องยอมแลกเพื่อเซ็กส์!!

“อิงคิดอะไรอยู่ ผมรับผิดชอบอยู่แล้ว หรืออิงไม่ไว้ใจผม?”

หญิงสาวรีบส่ายหน้า “ไม่ใช่นะคะ คือฉันอยากทำให้ถูกต้อง ฉันอยากให้เราแต่งงานกันก่อน”

ทรงวุฒิเท้าสะเอวถอนหายใจออกมาเมื่อหญิงสาวเล่นตัวเกินงาม ผับผ่าเถอะ เขาไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนที่งี่เง่าแบบไร้เดียงสาแบบนี้มาก่อน

“ผมก็อยากทำแบบนั้นเหมือนกันนะ แต่เรายังแต่งงานกันไม่ได้”

“ทำไมล่ะ? หรือคุณไม่รักฉัน”

“รักน่ะรักอยู่แล้ว ปัญหานี้ไม่ใช่ของผม แต่เป็นที่ตัวอิงต่างหาก ผมรู้มาว่าอิงมีคู่หมั้นอยู่แล้ว”

อิงกาญจน์เม้มปากเป็นเส้นตรง หน้าเจื่อนสีลงอย่างเห็นได้ชัด “คุณรู้เรื่องนี้ได้ไง?”

“ข่าวหน้าหนังสือพิมพ์ไง ผมกลัวว่าครอบครัวของอิงจะไม่ต้อนรับผม เพราะแบบนี้ไง ผมเลยขออิงแต่งงานไม่ได้ แต่ถ้าอิงเป็นของผมแล้ว ยังไงผู้ใหญ่ต้องเห็นใจความรักของเขา ทีนี้เราสองคนก็แต่งงานกันได้ล่ะ”

อิงกาญจน์อึ้งจนพูดอะไรไม่ออกกับวิธีการหว่านล้อมของทรงวุฒิ เธอเพิ่งรู้ว่าแฟนของตัวเองไม่ธรรมดาก็ตอนนี้เอง

“นะอิงนะ ผมรักอิงนะครับ รักจนอดใจไม่ไหวแล้ว เป็นของผมเถอะนะ” ไม่อ้อนด้วยน้ำเสียงชวนใจละลายอย่างเดียว ทรงวุฒิยังรั้งตัวหญิงสาวหมายจะจุมพิตด้วย แต่อิงกาญจน์ก็ขืนตัวแล้วใช้มือดันหน้าอกของชายหนุ่มเอาไว้

“อย่าค่ะ ฉันทำแบบนี้ไม่ได้”

“ทำไมอีกล่ะ?” น้ำเสียงของทรงวุฒิเปลี่ยนเป็นหงุดหงิด เพราะเขาไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนที่เล่นตัวได้มากขนาดนี้!

“ฉันต้องทำให้ถูกต้อง” หญิงสาวแจงเหตุผลหน้าตาตื่น

“ถูกต้องยังไง?”

“ฉันจะถอนหมั้นให้เรียบร้อย ทีนี้เราก็แต่งงานกันได้แล้ว”

ทรงวุฒิแอบเบ้ปากกับความคิดของหญิงสาว ถึงต่อให้เจ้าหล่อนถอนหมั้นจริง เขาก็ไม่คิดเรื่องแต่งงานอยู่แล้ว เพราะสิ่งที่เขาต้องการมีแค่เรื่องเดียว นั่นคือการลากหญิงสาวขึ้นเตียงเท่านั้น!!!

“เรื่องนั้นไว้ค่อยทำทีหลังก็ได้ อิงไม่สงสารผมหรือไง ผมรักอิงมากนะครับ แล้วผมก็อดใจไม่ไหวแล้วด้วย” มือหนาของชายหนุ่มเลื่อนมาลูบไหล่นวลของหญิงสาวเบา ๆ แต่อิงกาญจน์ก็คว้ามือของชายหนุ่มซ้ำยังบีบแน่น