บทที่ 6 — ศพคืนชีพ กับมนตราต้องห้าม

เสียงหายใจหนัก ๆ ดังลอดออกมาจากปากของชายผิวซีด

ดวงตาแดงฉานสะท้อนแสงจันทร์ราวกับสัตว์ป่า

ริมฝีปากเขาเปื้อนเลือดสดใหม่ กลิ่นคาวคละคลุ้งจนแสบจมูก

“ข้า… หิว… ยิ่งนัก…”

เสียงแหบพร่าดังออกมา พร้อมกับรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความกระหาย

...

หลี่ชุนกำกิ่งไม้แน่นในมือ รากไม้ใต้พื้นยังคงโอบล้อมร่างเขาไว้

แต่ภายในใจกลับเต้นแรงด้วยความระวังภัยอย่างถึงขีดสุด

นี่ไม่ใช่มนุษย์ธรรมดา...

และไม่ใช่สัตว์ร้ายธรรมดาเช่นกัน...

สิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขา คือสิ่งมีชีวิตที่เกิดจาก มนตราต้องห้าม

การคืนชีพของศพ ที่แปรเปลี่ยนเป็น “สิ่งกึ่งมีชีวิต” เพื่อใช้งานในทางชั่วร้าย

...

⚔️ การปะทะครั้งแรก

ศพคืนชีพคำรามเสียงต่ำ ก่อนจะพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วเหนือกว่ามนุษย์ปกติ

เล็บยาวดำคล้ำของมันตวัดฟาดเข้าใส่หลี่ชุนอย่างรุนแรง

หลี่ชุนเบี่ยงตัวหลบอย่างหวุดหวิด

เขากดฝ่ามือลงกับพื้น สั่งให้รากไม้ผุดขึ้นมาโอบรัดขาของศัตรู

แต่ศพคืนชีพกลับใช้แรงกระชากมหาศาลกระชากเถาวัลย์จนขาดกระจุย

"แรงมาก..." หลี่ชุนกัดฟัน

เขาต้องเปลี่ยนแผน ไม่ใช้แต่การป้องกัน แต่ต้อง โจมตี อย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้นเอง เขานึกถึงหลักการของเส้นชีพจรฟ้าดิน —

พลังที่ไม่ใช่เพียงการยืมพลังธรรมชาติ แต่คือการ "กระตุ้นจุดอ่อน" ที่แฝงอยู่ในทุกสรรพสิ่ง

หลี่ชุนหลับตาเพียงเสี้ยววินาที แล้ว "ฟัง" พื้นดินเบื้องล่าง

เขาสัมผัสได้ถึงแรงสั่นสะเทือนที่ไม่มั่นคงใต้เท้าของศพคืนชีพ

จุดที่ดินอ่อนตัว… จุดที่ศัตรูจะเสียหลักหากโจมตีด้วยพลังบางอย่าง

...

เขาเปิดตา

ฝ่ามือซ้ายแตะพื้น รากไม้สองเส้นพุ่งขึ้นจากใต้จุดอ่อนนั้น

ดันพื้นดินให้โก่งตัวขึ้น พร้อม ๆ กับที่หลี่ชุนกระโจนเข้าใส่ ใช้กิ่งไม้แทงเข้าที่หน้าอกของศพคืนชีพ

เสียงกระแทกดังสนั่น กิ่งไม้ปักทะลุร่างของมัน

แต่แทนที่มันจะล้มลง มันกลับคำรามลั่นด้วยความเจ็บปวด และผลักหลี่ชุนกระเด็นออกไป

...

???? เผยความลับของมนตราต้องห้าม

หลี่ชุนกลิ้งไปตามพื้น เลือดซึมออกจากมุมปาก

แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็เห็นบางอย่าง...

เศษกระดูกสีดำที่ตั้งอยู่กลางวงเวทเลือด — สั่นไหวเล็กน้อยทุกครั้งที่ศพคืนชีพเคลื่อนไหว

“มันไม่ใช่สิ่งที่มีชีวิตเอง… แต่มันถูก ‘ควบคุม’ ผ่านกระดูกนั้นต่างหาก!”

เข้าใจดังนั้น หลี่ชุนไม่รอช้า

เขากระโดดพุ่งตรงไปยังเศษกระดูกสีดำทันที

ศพคืนชีพคำรามกึกก้อง พุ่งตามเขาอย่างบ้าคลั่ง

แต่ครั้งนี้ หลี่ชุนกดฝ่ามือลงพื้น ส่งแรงสั่นสะเทือนเข้าไปยังเส้นชีพจรของหินโดยรอบ

หินแหลมหลายเส้นโผล่พุ่งขึ้นจากพื้น ขวางทางศพคืนชีพไว้ชั่วขณะ

ในพริบตานั้นเอง

หลี่ชุนคว้ากิ่งไม้แหลม กระแทกลงบนเศษกระดูกสีดำอย่างเต็มแรง!

...

เสียงแตกร้าวดังขึ้น

เศษกระดูกสีดำแหลกละเอียดในทันที

ศพคืนชีพทรุดฮวบลงกับพื้นทันที

ร่างของมันสั่นเทิ้ม ก่อนจะค่อย ๆ สลายกลายเป็นผงสีดำซึมลงพื้นอย่างรวดเร็ว

...

????️ เงาลึกลับในเงามืด

แต่ก่อนที่หลี่ชุนจะได้หายใจโล่ง

เสียงหัวเราะเบา ๆ ก็ดังขึ้นจากเงามืดของป่า

"เจ้ามีพรสวรรค์เกินคาด... เสียดายที่ยังอ่อนเกินไป"

เงาร่างหนึ่งในชุดคลุมสีดำก้าวออกจากความมืด

บนอกเสื้อของเขามีตราสัญลักษณ์แปลกประหลาด — วงกลมซ้อนทับด้วยรูปกระดูกไขว้

ชายผู้นั้นสวมหน้ากากปิดใบหน้า มีเพียงดวงตาคมกริบที่ฉายแววเย็นยะเยือก

"เจ้าเด็กน้อย... ชีวิตของเจ้า มีค่ามากกว่าที่เจ้าคิดนัก"

...

หลี่ชุนขยับตัวเตรียมตั้งรับ

พลังในร่างยังไม่ฟื้นเต็มที่จากการสู้กับศพคืนชีพ

แต่เขารู้ดีว่า เงาร่างนี้... อันตรายยิ่งกว่าทุกสิ่งที่เขาเคยพบเจอ

และโลกยุทธภพที่แท้จริง — เพิ่งเริ่มเปิดเผยเขี้ยวเล็บ