บทที่ 3 — เส้นสายพลังแรก และศัตรูจากอดีต

หลี่ชุนนั่งนิ่งอยู่ภายในถ้ำ ท่ามกลางความเงียบสงบที่ล้อมรอบ

แม้ร่างกายของเขาจะยังอ่อนล้าและสมองยังพร่ามัวจากประสบการณ์อันแปลกประหลาดในการทดสอบจิต

แต่บางสิ่งในตัวเขาได้เปลี่ยนไปตลอดกาล

เขาไม่ได้เป็นเพียง "ชิน" จากโลกเดิมอีกต่อไป

เขาคือ "หลี่ชุน" — ผู้ที่ฟื้นคืนจากความตาย

ผู้ที่ได้รับการยอมรับจาก เส้นชีพจรของฟ้าดิน

...

เสียงของฤๅษีใบไม้ดังขึ้นข้างตัว

“เมื่อเจ้าผ่านการทดสอบของจิตแล้ว พลังที่แท้จริงจึงจะเริ่มหล่อหลอมในร่าง”

“เจ้าอยากลองรู้หรือไม่ ว่าเจ้า ‘เชื่อมโยง’ กับโลกนี้ได้มากแค่ไหน?”

หลี่ชุนพยักหน้าโดยไม่ลังเล

ฤๅษีพยักหน้าอย่างพึงพอใจ แล้วหยิบเมล็ดพันธุ์พืชขนาดเท่าเม็ดข้าวสารออกมาจากแขนเสื้อ

มันดูธรรมดาราวกับเมล็ดหญ้าทั่วไป แต่พอวางลงบนฝ่ามือของหลี่ชุน กลับรู้สึกถึงแรงสั่นเบา ๆ จากมัน

“ลองใส่ลมหายใจของเจ้า… ไม่ใช่ลมหายใจของร่างกาย แต่คือจังหวะของแผ่นดินในใจเจ้า”

หลี่ชุนหลับตา สูดลมหายใจเข้า แล้วค่อย ๆ ปลดปล่อยบางอย่างออกจากฝ่ามือ

ทันใดนั้น เมล็ดพันธุ์สั่นสะท้าน ก่อนจะงอกหน่อเล็ก ๆ ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

เพียงไม่นาน มันเติบโตกลายเป็นต้นไม้สูงเกือบเมตรต่อหน้าเขา!

“ข้า… ทำได้จริง ๆ…”

ฤๅษีใบไม้หัวเราะเสียงต่ำ

“นี่คือเพียงแค่จุดเริ่มต้นของการควบคุม ‘ชีพจรของสิ่งมีชีวิต’ ที่มีอยู่ในทุกอย่าง”

???? การฝึกขั้นแรก: ลมหายใจแห่งพลัง

หลายวันผ่านไป หลี่ชุนเรียนรู้วิธีการสัมผัสและปลดปล่อยพลังที่แฝงอยู่ในแผ่นดิน

เขาสามารถฟังเสียงการเคลื่อนไหวใต้พื้น—การสั่นสะเทือนเล็กน้อยที่ไม่มีใครสังเกต

เขาสามารถรู้ได้ว่ามีสิ่งมีชีวิตเคลื่อนไหวในระยะ 30 ก้าวแม้ไม่เห็น

แต่เขายังไม่สามารถ "ใช้" พลังเหล่านั้นในเชิงต่อสู้ได้

“เจ้ามีพลังมากพอจะสัมผัสทุกสิ่ง…” ฤๅษีกล่าวในวันหนึ่ง

“…แต่สิ่งที่เจ้าขาด คือ ‘ความตั้งใจจะปกป้อง’ ไม่ใช่เพียงแค่ฝึกเพื่อแข็งแกร่ง”

คำพูดนั้นติดอยู่ในใจของหลี่ชุนอย่างลึกซึ้ง

เขาไม่ได้ฝึกเพื่อแก้แค้น

เขาไม่ได้ฝึกเพื่ออำนาจ

เขาแค่… ต้องการมีชีวิตรอดในโลกที่พร้อมจะฆ่าเขาได้ทุกเมื่อ

...

⚠️ เงาอดีตกลับมาเยือน

เสียงระเบิดดังสนั่นจากปากทางเข้าหุบเหว

ฝูงนกกระเจิงขึ้นจากป่า กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งในอากาศ

หลี่ชุนกับฤๅษีใบไม้หันมองหน้ากัน

สายตาของฤๅษีเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียบทันที

“ดูเหมือนว่าอดีตของเจ้าจะตามมาเร็วเกินคาด…”

...

ร่างของชายสวมชุดนักฝึกสีดำทะยานลงมาจากหน้าผา

ผมยาวปลิวไหว ดวงตาเปล่งแสงสีม่วงเข้ม

เขาถือกระบี่สีเงินเรืองแสง สายลมรอบตัวสั่นไหวตามทุกฝีก้าว

“หลี่ชุน…” เขากระซิบ “เจ้าหนีข้าได้ไม่นานหรอก…”

...

???? ผู้มาเยือน: ซ่งเทียนหลง

ชายผู้นั้น คือ "ซ่งเทียนหลง" ศิษย์พี่จากสำนักหยูเทียน

ผู้เคยเป็นเจ้าของร่างก่อนที่หลี่ชุนจะกลายเป็นคนใหม่

เขาคือคนที่กล่าวหาหลี่ชุนว่าขโมยคัมภีร์ต้องห้าม

เขาคือคนที่ไล่ฆ่าเขาจนตกหน้าผา

ตอนนี้เขากลับมาพร้อมคำถามที่ไม่เคยได้คำตอบ

“เจ้าคือหลี่ชุนจริงหรือไม่?”

“…หรือเป็นปีศาจที่สิงร่างมัน?”

หลี่ชุนเงียบ

เขายังไม่พร้อมจะเผชิญหน้ากับอดีต

แต่ถ้าไม่สู้ตอนนี้ เขาอาจไม่มีวันได้ฝึกต่อไป

“ข้าไม่ใช่คนเดิม… แต่ข้าก็ไม่ใช่ศัตรูของเจ้า”

“ข้าเพียงต้องการใช้ชีวิต และพิสูจน์ว่าแม้แต่คนธรรมดา… ก็สามารถเปลี่ยนชะตาตนเองได้”

ซ่งเทียนหลงหัวเราะเยาะ

“งั้นก็พิสูจน์ด้วยกระบี่ของเจ้า!”

...

⚔️ การต่อสู้ครั้งแรก: พลังแห่งราก

กระบี่ของซ่งเทียนหลงฟาดมาเร็วราวสายฟ้า

หลี่ชุนเบี่ยงหลบตามสัญชาตญาณ แต่ขยับไม่พ้น พลังของอีกฝ่ายเหนือกว่าเกินไป

ทันใดนั้น เขารู้สึกได้ถึงแรงสั่นจากพื้นใต้เท้า

เหมือนมีบางสิ่งตอบสนองต่อความตั้งใจของเขา

“ตอนนี้… จงช่วยข้า” เขากระซิบในใจ

เสี้ยววินาที

รากไม้ใต้ดินพุ่งขึ้นโอบล้อมร่างของเขาเป็นกำแพง

กระบี่ของซ่งเทียนหลงฟาดลงบนรากไม้

เสียงปะทะดังขึ้น พร้อมประกายพลังแผ่สะเทือนไปทั่วพื้น

“เจ้าควบคุมพลังธรรมชาติได้?”

หลี่ชุนยิ้มบาง ๆ

มือเขาแตะพื้นเบา ๆ

แรงสั่นจากพื้นสะท้อนกลับมาราวกับก้องในอก

“นี่คือพลังที่โลกนี้ให้ข้า… พลังของผู้ที่ได้ยินเสียงของแผ่นดิน”