ตอนที่ 3

บ้าน

เวลาผ่านไป คํ่าคืนอันมืดมนได้มาเยือนอีกครั้ง ในห้องแสนกว้าง แสงอ่อนๆจากโคมไฟข้างเตียง เต็มไปด้วยความน่าโดดเดี่ยว หญิงสาวร่างบางนอนจ้องมองเวลาในมือถืออยู่บนเตียงไหญ่ เธอรอเค้ามาตั้งแต่หัวคํ่าจนตอนนี้มันเที่ยงคืนแล้วแต่ยังไม่มีแนวโน้มที่เค้าจะกลับมา สายตาจ้องไปที่มือถือ การรอคอยยังคงเป็นไปอย่างต่อเนื่องจนเวลาเที่ยงคืนล่วงเลยผ่านไป แต่เค้า…ก็ยังไม่กลับมา

เคร๊ก…

เวลาผ่านไปนาน จนในที่สุดสามีที่เธอรออยู่นานก็ได้กลับมาสักที เฟียเปิดประตูเข้ามาด้วยความมือที่สุด เดินเข้าห้องโดยไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าเลยแม้แต่น้อย เค้าเริ่มจากถอดเสื้อคลุมสูทสีดำออก ก่อนที่จะก้าวเดินไปนั่งบนเตียงข้างๆหญิงสาวที่ได้หลับไปแล้ว ร่างไหญ่ค่อยๆโน้มตัวลงมาจุ๊บหน้าผากคนตัวเล็กเบาๆ พร้อมกับมือข้างหนึ่งลูบหัวเธออย่างอ่อนโยน

“เฟียกลับมาแล้วนะครับ…ขอโทษ…ที่กลับดึก…”

ปากกระซิบข้างๆใบหูคนตัวเล็กที่หลับปุ๋ย ด้วยเสียงอันแผ่วเบา เค้าจ้องเธออยู่สักพักกับรอยยิ้มอ่อนๆบนใบหน้าก่อนที่จะเข้าไปในห้องนํ้า

ซ่า ซ่า ซ่า

เวลาผ่านไปสักพักเสียงนํ้าจากในห้องนํ้าก็เริ่มดังขึ้น แต่คนตัวเล็กนั้นไม่ได้ยินอะไรเลยสักนิดด้วยความเพลียจนหลับสนิท เมื่อผ่านไปครึ่งชั่วโมง ประตูห้องนํ้าจึงถูกเปิดออก ชายหนุ่มเดินออกมาโดยมีเพียงผ้าขนหนูบางๆคลุมท่อนล่างไว้เพียงส่วนเดียว เมื่อแต่งตัวเสร็จเค้ารีบวิ่งขึ้นเตียงนอนกอดหญิงสาวแน่น

ใบหน้ามุดเข้าซอกคอ สุดดมกลิ่นคนตัวเล็ก สิ่งที่เค้าเสพติดมากเป็นพิเศษ ยิ่งดมยิ่งทำไห้เค้าชอบมากขึ้น ไม่มีทางที่จะเบื่อ ร่างกายเธอที่ไม่ว่าจะกอดตอนไหนก็นุ่มนิ่มอยู่เสมอ

“คิดถึงจังครับ…”

ร่างไหญ่กอดเธอไว้แน่นไม่ยอมปล่อย จนเค้าก็พลอยหลับไปกับเธอใน รุ้งเช้าแสนอบอุ่น คู่รักนอนกอดกันอยู่บนเตียง สัมผัสอันนุ่มนวลละมุนละไม หญิงสาวลืมตาตื่นช้าๆ สิ่งแรกที่เห็นหลังลืมตาขึ้นนั้นคือแผงอกขาวแน่นกำยำที่เธอมุดหน้าเข้าไว้ ตัวเล็กตุ้ยนุ้ยอยู่ในอ้อมกอดร่างไหญ่ขาเรียวเล็กก่ายเอวเค้า รูปตากลมมองสามีผู้เป็นที่รักตาแป๋ว เค้าหล่อได้แม้กระทั่งเวลาหลับ ยิ่งมองยิ่งน่าหลงไหล ด้วยความคิดถึงที่ต้องรอมาทั้งคืน แทนที่เธอควรลุกขึ้นหลังตื่นนอน แต่กลับมุดหน้าเข้าไปในแผงอกแน่นกำยำอีกครั้ง

ม๊วฟ!

“อื้อ!!!”

ตัวเล็กหน้ามุ่ยเงยมองร่างไหญ่ที่หอมหัวเธอ ไม่รู้ว่าเค้าตื่นตอนไหน ตาแป๋วมองเค้า มันช่างน่าเอนดูจนอีกคนอย่างฟัดแก้มนุ่มนิ่มของเธอซะจริง แค่แววตายังไม่พอ ไหนจะเสียงงัวเงียของคนที่เพิ่งจะตื่นนอนอีก ภรรยาคนนี้ทำไห้เค้าหลงได้ทุกวันจริงๆ

“เฟียตื่นตอนไหน” หญิงสาวเอ่ยถาม

“ตอนที่ที่รักซุกไซ้อยู่กับแผ่นอกของเค้าไงค้าบ”

“ชิ! ทำเป็นแกล้งหลับ”

แก้มป่องเบียนปากใส่เค้าด้วยความน่ารัก จนอีกคนขำออกมาด้วยความน่าเอ็นดูของเธอ หญิงสาวทำหน้าตื่นเต้นเหมือนจะคิดอะไรบางอย่างออก ก่อนที่จะเอ่ยปากกล่าวอย่างตื่นเต้น

“เฟีย!วันนี้เรา……”

แต่อยู่ๆเธอก็ไม่พูดต่อ นํ้าเสียงค่อยๆแผ่วเบาลง ใบหน้าหงอยเหงา มือเล็กเล่นกับกระดูกไหปลาร้า เหมือนเธอจะอยากบอกอะไรเค้าสักอย่าง แต่หยุดคำพูดลงเมื่อรู้ว่าคำตอบนั้นมันจะเป็นอย่างไร

“วันนี้เราไปเที่ยวกันดีมั้ยค้าบ?”

!!!

คำพูดของเค้าถึงกับทำเอาคนตัวเล็กแปลกใจ แต่ก็มีความดีใจแปะปนไปด้วย หลายเดือนแล้วที่เธอไม่ได้ยินคำพูดแบบนี้ออกมาจากปากเค้า ใบหน้าเหงาหงอยเศร้าสร้อย ตอนนี้ยิ้มแฉ่งจนหุบฟันไม่อยู่ เธอรีบเงยหน้ามองเค้าอีกครั้ง ถามออกมาด้วยนํ้าเสียงที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น

“จริงหรอ!!!?”

“ค้าบบบบ ปะ! ไปอาบนํ้ากันก่อน”

“ค่ะ!!”

เธอรีบพยักหน้าตอบด้วยความดีใจไม่คิดแม้แต่เล็กน้อย ชายหนุ่มเมื่อได้ยินคำตอบก็ไม่รีรออะไรทั้งสิ้น รีบลุกขึ้นอุ้มหญิงสาวเข้าห้องนํ้าทันที

ห้องนํ้า

“อื้อ เฟีย…”

คู่รักแช่อยู่ในอ่างอาบนํ้าอันไหญ่เบอเร่อ คนตัวเล็กนั่งหันหลังไห้กับชายหนุ่ม ขาสองข้างอ้ากว้างรองรับคนตัวเล็กอยู่ในอ้อมกอด มือซุกซนไม่ยอมอยู่นิ่ง บีบสบู่ถูตัวที่นุ่มนิ่มของหญิงสาวไปทั้่ว จนถึงจูดที่นิ่มที่สุดของร่างกาย มือสองข้างทั้งบีบทั้งนวดสองเต้าตึงของภรรยาที่ไหญ่ไม่สมกับตัวที่เล็กตุ้ยนุ้ย ใบหน้าซุกไซร้ซอกคอไม่หยุด

“เฟีย!”

“ค้าบ..ก็เค้าคิดถึงสัมผัสนี้ของคุณภรรยานิ จะว่าไป..เราก็ไม่ได้ทำเรื่องนั้นกันนานแล้วนะที่รัก..”

นํ้าเสียงแผ่วเบากระซิบข้างหู ใบหน้าที่ไกล้มากจนรับรู้ได้ถึงทุกลมหายใจเข้าออกของเค้า สายตาอ้อนวอนเหมือนลูกหมา มือเริ่มไล่ลงมาเรื่อยจนถึงร่องสวาทที่นุ่มอ่อนโยนเหมือนเด็กเกิดไหม่ไม่แพ้สองเต้าข้างบน

“อ่าส์…ฟ..เฟีย ไม่เอา…”