ฉลามคลั่ง 8

"แพร กินอะไรยัง" ฉลามขึ้นมาถึงห้องนอน ก็กดโทรหาไหมแพรด้วยความเป็นห่วง ตอนแรกว่าจะยังไม่โทร แต่ก็อดใจไม่ไหวเลย คิดถึงมากๆ ดีหน่อยที่เธอยอมรับ โทรศัพท์ของเขา

[ถึงบ้านป๊าแล้วไง ป๊าละ?? บอกป๊าด้วยคิดถึง แม่นมด้วยนะ] เธอพูดเสียงเบา ยังไม่หายงอนเขาสินะ

"คิดถึงทุกคน ยกเว้นผัวใช่ไหมแพร" ฉลามดุเธอเบาๆ ดุมากไม่ได้เพราะเขายังมีความผิดอยู่

[อืมม ไม่ต้องกลับมานะ วันงานก็ไม่ต้องมารับ เดี๋ยวไปเอง แค่นี้ละ จะดูการ์ตูนแล้ว]

สงสัยเมียเขาจะงอนหนัก เพราะไม่ยอมให้เขากลับไปหา และอีก3 วันกว่าจะถึงวันงาน มันโคตรนานเลยสำหรับเขา ที่จริงพรุ่งนี้เขาก็คิดว่าจะกลับไปแล้ว แต่โดนเบรกแบบนี้ก็แย่สิ

"แพร โคตรนานอะ คิดถึงนะ เหงาด้วย ไม่มีคนให้กอดเลย"ร่างสูงเอ่ยคำพูดอ้อนวอนเมียที่ถูกต้องตามกฎหมาย

[ก็ดี ห่างกันบ้าง] น้ำเสียงเธอที่ตอบกลับมา เหมือนพูดคนเดียวมากกว่า จนคนฟังรู้สึกเศร้า ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่กันแน่ ถึงได้พูดแบบนี้

"ไม่เห็นดีเลย โคตรคิดถึงเลยเนี้ย" คนเป็นสามีบอกคนรักเสียงเบา เขาคิดถึงเธอจริงๆ เพราะไม่เคยห่างกันเกินสองวัน ถึงเขาจะพึ่งออกมา แต่ก็คิดถึงเธอเหมือนจากมาแรมปี

[อืมม แค่นี้แหละหลาม เสียเวลา กินข้าวด้วยล่ะ ห่มผ้าดีๆ] เธอบอกเขาก่อนจะวางไป ไม่เปิดโอกาศให้คนตัวโตกว่าได้พูดอะไรเลย

แต่เธอก็ยังมีกะจิตกะใจมาห่วงเขาอีกนะ ทั้งๆที่เขาโคตรจะห่วงเธอ มากกว่าตัวเองซะอีก แต่เมื่อเธอบอกมาแบบนั้น เขาก็ต้องทำตามแหละ เพราะไม่อยากขัดใจเมีย

3 วันต่อมา

ฉลามกำลังขับรถเบนส์ ที่มีอยู่ในบ้าน ไปร่วมงานเลี้ยงที่โรงแรม ป๊าของเขาก็เป็นเจ้าภาพจัดงานเลี้ยงให้ลูกค้ารายใหญ่แบบนี้ทุกๆปี

วันนี้ฉลามใส่ชุดที่เป็นทางการ เพราะต้องให้เกียรติป๊าตัวเองที่เป็นเจ้าภาพ ทั้งที่ปกติไม่เคยจะสนใจการแต่งตัวของตัวเองสักเท่าไหร่ ผมที่เคยจัดแบบลวกๆ วันนี้ถูกจัดเช็ตขึ้นอย่างดี รับกับใบหน้าที่โดดเด่น

ทันทีที่ร่างสูงของเขาเดินเข้ามาถึงในงาน คนจัดงานก็รีบเดินมาหาเขาทันที

"คุณฉลามครับ เสี่ยรออยู่ด้านนู้นครับ"คนที่ทีหน้าที่ดูแลงานเลี้ยง พูดด้วยความเคารพ ทั้งยังเดินนำร่างสูงไปทางเสี่ยมังกรที่รออยู่

เสี่ยมังกรวันนี้ใส่สูทสีดำสนิท ดูน่าเกรงขาม บางคราวก็ดูน่ากลัว เมื่อคิ้วเข้มๆ ขยับเข้าหากัน

เสี่ยมังกรยังดูภูมิฐาน แม้จะอายุ 50 ในปีนี้พอดี รูปร่างสูงโปรงนั่น ถ้าหากท่านสนใจผู้หญิงอื่นนอกจากแม่ของเขา ท่านก็คงไม่ต้องเหงาเดียวดาย บนเส้นทางนองเลือดนี้เพราะรูปร่างหน้าตาแบบท่าน ไม่ว่าใครก็อยากเข้าหา หรือแค่ส่งสายตา ก็คงมีคนพร้อมถวายตัวให้ถึงเตียงเลยทีเดียว

"ว่าไงไอ้นอกคอก วันนี้นึกยังไงถึงยอมมา" คนเป็นพ่อเอ่ยทักทันทีที่ลูกชายเดินไปถึง

ไม่แปลกหรอกที่ป๊าของเขาจะเรียกแบบนั้น เพราะเขาไม่ยอมเดินตามเส้นทางของป๊านะสิ ก็ช่วยงานบ้าง แต่ไม่ยอมรับทุกสิ่งที่ป๊าจะยกให้สักที เขาจึงกลายเป็นลูกชายนอกคอกของป๊า

"งานสำคัญของป๊าทั้งที หลามที่เป็นลูกจะกล้าทิ้งได้ไงละ"ร่างสูงพูดเสียงเบา ขยับเข้าไปใกล้คนเป็นพ่อมากขึ้น เมื่อเริ่มมีคนเดินเข้ามาหา

"สวัสดีครับเสี่ย ขอบคุณนะครับที่เชิญมาวันนี้ นี่คุณฉลามลูกชายใช่ไหมครับ" ชายสูงวัยคนนึงเดินเข้ามาทักทายเจ้าภาพของงานกับลูกชายที่อยู่ข้างๆ

"สวัสดีครับท่านเกริกพล งานสำคัญใครจะพลาดเชิญลูกค้าคนสำคัญอย่างท่านได้ละครับ"เสี่ยมังกรตอบกลับอยนิ่งๆ ตามสไตล์ของท่าน

"แหม๋ เพราะได้เสี่ยช่วยไว้แหละครับ ผมถึงได้มาเป็นลูกค้าคนสำคัญแบบนี้" เกริกพลพูดอย่างเอาอกเอาใจ

ท่านเกริกพล เป็นอดีตนักการเมือง ที่เคยเอาเงินมาฟอกที่บ่อนของเสี่ยมังกร ตอนนี้ก็เป็นลูกค้ารายใหญ่ของบริษัทเงินกู้ของเสี่ยมังกร เขาเป็นพวกถลุงเงินภาษี จากนั้นก็หาทางเป็นหนี้หัวโต สันดารหมาชิบหาย ฉลามคิดในใจ พลางเหยียดยิ้มที่มุมปาก

"น้ำพึ่งเรือเสือพึงป่าแหละครับท่าน" เสี่ยมังกรพูดกับท่านเกริกพล ก่อนพยักเพยินให้ลูกชายหันหน้าไปมองใครสักคน ที่กำลังเดินมาทางพวกเขา คนที่ทำให้ฉลามมองตาค้าง ชิบหาย!! งานเข้าแล้วไอ้ฉลาม

"สวัสดีค่ะเสี่ย พี่ฉลาม" คนที่มาใหม่มอง คนตรงหน้าทั้งสอง ลดมือลงข้างตัวหลังจากไหว้เสร็จ

"แก้วว่าแล้วทำไมพี่ฉลามถึงได้ดูดีขนาดนี้ เพราะเสี่ยดูดีแบบนี้ๆเองค่ะ" ก้านแก้วบอกอย่างมีจริต จนฉลามรู้สึกรำคาญ เพราะเห็นมาบ่อยแล้วกับนิสัยผู้หญิงแบบนี้ ที่พยายามเข้าหาเขากับพ่อ

"แหม๋! ก้านแก้ว อย่าพูดแบบนั้นสิลูก ใครๆเขาก็ว่าคุณฉลามหน้าตาเหมือนคุณแม่มากกว่าเหมือนเสี่ย"

ฉลามหันควับไปมองทันที ที่ไอ้แก่นั่นพูดถึงแม่ของเขา

"ไม่ได้สนิทอย่าเสื..แสดงความคิดเห็นมั่วๆครับ" ฉลามกำลังจะด่าเสือกนั่นแหละ แต่คนเป็นพ่อส่งสายตามาให้ เขาไม่ชอบให้ใครเอ่ยถึงแม่ ไม่ใช่ว่าเขาเสียใจ แต่เขาหวงแหนท่าน เกินกว่าจะให้คนนอกเอ่ยถึงท่าน

"ขอโทษแทนลูกชายด้วยนะครับ ที่ทำตัวเสียมารยาท พอดีเขาไม่ชอบให้ใครเอ่ยถึงภรรยาผม..... และผมก็เช่นกัน" เสี่ยมังกรเอ่ยขอโทษนิ่งๆ และแววตาของท่านตอนนี้ ที่คนได้เห็นไม่อาจจะนิ่งเฉยอยู่ได้ หึ ป๊าเขาห่วงเมียกว่าอีกเว้ย รู้ไว้ซะ

"อะ..เอ่อ ผมอาจจะพูดผิดไป"

สองพ่อลูกหน้าเจื่อนๆ แต่โชคดีที่มีคนอื่นๆ เข้ามาคุยและทักทายฉลามกับพ่อ ตอนนี้มีคนล้อมห้อมล้อมคนทั้งสองมากมาย จนบอดีการ์ดที่อยู่ห่างๆต้องขยับเข้ามาใกล้ขึ้น เพราะเกรงว่าจะเกิดอันตรายกับเจ้านายทั้งสองคน

เพราะคนที่ล้อมหน้าล้อมหลังอยู่ ฉลามจึงไม่ทันสังเกตุเห็นร่างของผู้หญิงอีกคนที่เดินเข้ามาในงาน เพราะคนมันค่อนข้างเยอะ เธอจึงแวบเข้ามาอยู่ในสายตาเขาแป๊บนึง ก่อนจะหายตัวไป