ฉลามคลั่ง

บรื้น! ๆๆ

เสียงรถแข่งในสนามกำลังขับไล่กวดขันกันด้วยความเร็ว เพราะต้องการเป็นผู้ชนะ จึงไม่มีใครยอมใคร ต้องเร่งให้เร็วกว่านี้ แรงกว่านี่ถึงจะชนะ และการชนะได้มันไม่ใช่จะมีแค่เหยียบคันเร่งอย่างเดียว มันต้องมีไหวพริบ ประสบการณ์ และใจรักในความเร็ว รวมถึงความช่ำชองกับสนามแข่งนี้ด้วย

และนั่นก็คือความสามารถทั้งหมดที่ "ฉลาม" เจ้าของสนามแข่งแห่งนี้มี

ฉลามคือผู้ชายร่างสูงหุ่นดี หน้าตาไม่ต้องพูดถึง เพราะถ้าเขาไม่ปฎิเสธแมวมอง ป่านนี้ได้เป็นดาราดังไปแล้ว เพราะรูปหน้าที่คมคาย กับร่างที่สูงโปร่งนั้นมันดูดึงดูดมากกว่าจะหยุดอยู่ที่อาชีพนักแข่ง

ใช่เขาคือนักแข่งรถ แม้จะเลิกแข่งมานานหลายปี แต่ทุกอย่างมันซึมเข้าสายเลือดหมดแล้ว วลีที่ว่า รักรถมากกว่าชีวิต นั่นก็คงไม่เกินจริงไปสักเท่าไหร่ เพราะเขามันรักความเร็ว ยิ่งได้ลงแข่งกับคนฝีมือใกล้เคียงกัน เขาก็ยิ่งสนุก

แต่ตอนนี้เขากลับมีสิ่งที่รักเพิ่มขึ้นมาอีก และมันทำให้เขายอมลดความเร็วของรถลง เพื่อความปลอดภัย ของผู้หญิงหน้าหวานที่นั่งอยู่ข้างๆในตอนนี้

"ขับช้าแบบนี้จะชนะไหมวะหลาม! เหยียบดิ มันจะแซงอยู่แล้วนี่ วันนี้เป็นอะไร ตื่นสนามเหรอ หรือไม่ได้ขับนาน สนิมกิน?"

ไหมแพร หญิงสาวหน้าหวาน ผู้ที่กุมมือเขาที่กุมเกียร์รถอยู่ และยังเป็นคนที่กุมหัวใจเขาไว้อย่างเหนียวแน่นมาตลอด 3 ปี

"ก็เหยียบอยู่นี่ไง อย่าเริ่งดิวะ เสียสมาธิ บอกไม่ให้มา ยังจะดื้อมานะแพร กลับไปเดะโดน"

ปากพูดแต่ตายังมองด้านหน้า สลับกับมองกระจกหลัง เมื่อรถของเขาขับตีคู่รถคู่แข่งขึ้นมา ก่อนจะขับทิ้งระยะเลยไปแค่นิดเดียว นิดเดียวจริงๆ เพราะรถทั้ง2 คันที่แข่งอยู่ ผลัดกันแซงมาตลอดการแข่ง โดยไม่มีใครยอมใคร

"โดนไรอะหลาม โดนหนอนน้อยของฉลามอะเหรอ" คนที่ขับรถอยู่หันขวับกลับมาทันที เมื่อคนตัวเล็กข้างๆเอาลูกรักของเขามาล้อเล่น ก่อนจะรีบหันกลับไปเมื่อตะหนักได้ว่าตัวเองขับรถอยู่

ถึงแม้สนามนี้เขาจะรู้จักดี ถึงขนาดให้หลับตาขับก็ยังทำได้ แต่ตอนนี้เขาจะทำอะไรประมาทไม่ได้ เพราะความปลอดภัยของคนตัวเล็กที่นั่งข้างๆเขาสำคัญที่สุด

"นี่หลามขับรถอยู่หรอกนะแพร ถึงปล่อยให้ลอยหน้าลอยตาล้อเลียนลูกรักหลามได้ และอีกอย่างนะถึงลูกหลามจะเล็กมันก็ทำให้แพรจุกจนตาเหลือกได้ละกัน" พูดจบเขาก็เหยียบคันเร่ง แซงรถคู่แข่งเข้าเส้นชัยไป

ฉายาฉลามไร้พ่ายของเขา ยังไม่มีใครทำลายมันได้เลยสักครั้ง แม้จะเจอคู่แข่งที่เก่งกว่า ก็ไม่เคยทำให้เขาแพ้ เพราะเขาฉลาดพอที่จะหาวิธีเอาชนะ แม้บางครั้งจะต้องใช้วิธีสกปกก็ตาม

แต่เขาก็ไม่เคยใช้กับใครก่อนหรอกนะ เพราะเขามั่นใจในตัวเองสูงมาก ไม่งั้นคงไม่ได้ฉายานั่นมาหรอก แต่วิธีสกปกพวกนั้นเขาถูกคู่แข่งใช้ จนเขารู้ทันหมดทุกอย่างแล้วไง

"เย้ๆๆ สุดยอดเลยวะเฮีย ไอ้การแกล้งชะลอรถหลอกคู่แข่งให้ตายใจนั่น แม่งมันก็เชื่อจริงวะ ตอนแรกผมนึกว่าเฮียจะแพ้แล้วนะเนี้ย"

นัดเด็กในอู่เขาพูดขึ้น หมอนี่แทบจะเป็นมือซ้ายเขาเลยละ มันทำทุกอย่างแทนเขาได้ ตั้งแต่เช็คสภาพรถ ดูแลงานในสนามแข่ง รวมถึงแข่งรถ อาจจะเป็นแมตที่ไม่ดังเหมือนเขา แต่ฝีมือมันก็พอตัว เรียกเงินเข้าสนาม ได้ไม่น้อยไปกว่าเขากับมือขวาของเขาเท่าไหร่

ส่วนมือขวาที่เขาพูดถึง ก็นั่งเอาอกเอาใจเมียเด็กของมันอยู่นู้น 'ไอ้นิลกับพริ้งพราว'

ไอ้นี่ก็จะไม่ปล่อยให้เมียมันทำอะไรเลยวุ้ย เมียจะเป็นง่อยแล้วนั้น ฉลามคิดพลางส่ายหน้า

"กูไม่ได้แกล้ง ตอนนั้นแพรล้อลูกรักกูอยู่" คิดแล้วก็หงุดหงิด ฉายาฉลามไร้พ่าย เกือบมาแพ้เพราะถูกล้อลูกชายเล็ก

'มันไม่เล็กนะเว้ยแพร ไอ้ที่ร้องบอกให้พอๆ มันจุกนี่แกล้งแสดง หรือว่ามันเล็กจริงวะ หรือยัยนั่นชอบใหญ่กว่านี้วะ'

ร่างสูงคิดอย่างหงุดหงิด ก่อนจะมองหาร่างของเธอ ที่เดินลงจากรถมาพร้อมกัน แต่ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่ข้างเขาแล้วไง

ร่างสูงเดินตามมายืนตรงหน้าร่างสวยของเธอ ที่มานั่งรวมกลุ่มกับนักรบและพริ้งพราว เพื่อนของเขาและน้องสาวของเธอ

"ปะแพรแข่งเสร็จละ กลับเหอะ กลับไปพิสูจน์ว่าลูกชายหลามที่แพรว่าเล็กอะ มันจริงไหม" เขาโพลงออกมาเมื่อมาถึง

ไม่มีหรอกยางอายสำหรับฉลาม เพราะแค่ชื่อมันก็บอกตัวตนเขาได้แล้วว่าเป็นคนแบบไหน โหด ดุ เถื่อน นี่คือสิ่งที่คนภายนอกรับรู้

"เห้ยฉลามมึงก็เพลาๆลงบ้างดิ แพรจะเหลืองตายแล้วนี่" ผู้ชายร่างสูง ที่หน้าตาหล่อเหลาคมคายไม่แพ้เขาพูดขึ้น

นักรบเพื่อนชายคนสนิทของเขา ผู้ที่เป็นหุ้นส่วนและมือขวาของเขา ถ้าเขาให้อารมที่ดู โหด ดุ เถื่อน นักรบ ก็คงเป็นผู้ชาย อบอุ่น แม้ความจริง นิสัยมันก็ไม่ต่างกับเขาหรอก แต่มันอยู่เป็นไง มันเลยเลือกแสดงออกแค่ฉากหน้าว่าเป็นผู้ชายอบอุ่น อบอุ่นแค่กับเมียมันแค่นั้นละว้า

"ก็ปล่อยแม่งเหลืองตายไปดิวะ อยากปากดี มาล้อลูกรักที่กูแสนจะภาคภูมิใจ ทั้งๆที่ความจริงแม่งก็รู้ๆกันอยู่" เขาพูดกับเพื่อนเขา แต่สายตามองยัยตัวดี ที่ยังลอยหน้าลอยตาล้อเลียนเขาไม่หยุด หึ! ไม่สำนึก

"พี่แพรจะยอมพี่ฉลามทำไม ถ้าพี่ฉลามดุมากๆ พี่แพรหาแฟนใหม่ไปเลยดิ ดีกว่าเหลืองตายนะ" พริ้งพราวน้องสาวของไหมแพรพูดขึ้น

"อย่ามาเสี้ยมให้ผัวเมียเขาแตกแยก เอาเวลาไปหาท่าเด็ดมามัดใจไอ้นิลเถอะวะพริ้ง" เขาหมั่นไส้น้องสาวแฟน ที่กล้าบอกเธอไปหาชายอื่น

แล้วยัยเด็กพริ้งก็หน้าแดงๆ หลบหลังไอ้นิลไปตามระเบียบ

"หลามก็จะไปหาเรื่องน้องมันทำไม แค่นี้น้องสาวแพร ก็จะเหลืองตายไปก่อนแพรแล้วป่ะ "แพรพูดอย่างคนชอบแกล้ง

"กลับเถอะวะ ยืนนานแล้วเมื่อย เสียเวลาทำลูกวะ" พูดจบเขาก็จับมือคนตัวเล็กกว่าเดินออกไปขึ้นรถ Bugatti chirin ลูกรักที่เพิ่งถอยมาจากโชว์รูมของคนเป็นพ่อทันที