09 | พี่น้อง

หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จกชกรก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงอีกครั้ง ตอนนี้เธอไม่อยากทำอะไรนอกจากนอนพักผ่อน เด็กสาวกดรีโมทเลื่อนทีวีจอแบนที่ติดอยู่บนฝาผนัง

กุกกัก!

เสียงจากด้านนอกดังเข้ามาในห้องนอนกว้างไม่ต้องบอกก็รู้ว่าชายหนุ่มกำลังทำอะไรสักอย่างอยู่ช้างนอก ดวงตากลมโตมองนาฬิกาเวลาสิบเอ็ดโมงกว่า

แอด~

“หนูดิวไปกินข้าวกันพี่ทำกับข้าวไว้ให้….”ประตูห้องถูกเปิดกว้างเสียงนุ่มทุ้มดังขึ้น ก่อนจะเดินเข้ามาหาเธอก้มลงหอมแก้มเมียตัวน้อย

“ไหนว่าทำงานแต่เช้าค่ะ”กชกรถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบก่อนจะพยุงกายลุกขึ้นตวัดขาเตรียมก้าวออกจากห้อง ทว่าร่างทั้งร่างกับลอยเคว้งในอากาศ

“รอเล่นดนตรีกลางคืนเอาวันนี้อยากอยู่กับเมีย!”คำว่าเมียถูกเปล่งออกมาอย่างชัดเจน กชกรเบิกตากว้างแทบไม่อยากจะเชื่อว่าผู้ชายที่เคยพูดจาถากถางตายจากโลกนี้ไปแล้วจริงหรือ

“อย่ามาขี้ตู่ว่าดิวเป็นเมียพี่นะ!”โธ่ฟังเมียเขาพูดสิ~ คนฟังแทบอยากจะพาเจ้าหล่อนกลับเข้าไปในห้องนอนอีกครั้งกระหน่ำรักให้ถึงใจนักแต่ดูจากสีหน้าอิดโรยของเด็กสาวก็อดสงสารไม่ได้

ครั้งแรกก็หนักหน่วงยันเช้า….

“เดี๋ยวคืนนี้ผัวจะกระแทกอีกจะได้เป็นเมียเต็มรูปแบบ….โอ๊ย!”ฝ่ามือบอบบางฟาดลงบนแผงอกอย่างแรงจนพาทีร้องเสียงหลง

“เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”เธอค้านเสียงแข็งทว่าคนทะเล้นกับเบ้ปากคว่ำไม่สนใจวางเจ้าหล่อนลงบนเตียงนอนอีกครั้งทั้งที่ยังไม่ได้ออกจากห้อง

“คนเอากันไม่เรียกว่าผัวเมียจะให้เรียกว่าอะไร”

“ความผิดพลาดต่างหาก”ใช่จะว่าเป็นความผิดพลาดก็ได้ในเมื่ออารมณ์ของเธอก็ถูกชายหนุ่มฉุดรั้งเข้าสู่ห้วงพิศวาส

“งั้นหนูดิวพลาดหลายท่าเลยแหละ!”ว่าพลางโน้มหน้าเข้าใกล้กับเด็กสาวโดยสอดตัวเข้าระหว่างต้นขาอ่อนในท่าที่เจ้าหล่อนนั่งห้อยขาลงจากเตียง

ตุ้บ!

“หรือค่ะ”เอวสอบถูกขาเรียวเล็กตวัดเข้าหาจนล้มลงบนที่นอนนุ่ม ชายหนุ่มใช้แขนทั้งสองข้างยันกายเอาไว้ยกยิ้มกระหยิ่ม ในใจผู้หญิงคนนี้ร้ายใช่เล่น

“อย่ายั่วให้มากสงสารน้องสาวตัวเองบ้าง”ดวงตากวาดมองไปยังตามสัดส่วนต่างๆ อย่างอ่านกิน มองลงต่ำไปยังเป้ากางเกงขาสั้นแฟชั่นของวัยรุ่น

“สงสารหัวใจตัวเองมากกว่าพี่พาทีทำร้ายดิว”เด็กสาวตีหน้าเศร้าออดอ้อนก่อนจะเสสายตามองทางอื่นยัดอกอวบขึ้นเล็กน้อยเม้มริมฝีปากของตัวเองเอาไว้อย่างยั่วยวน

“พี่ทำร้ายอะไรคะ หืม….บอกผัวมาสิคะ!”น้ำเสียงนุ่มทุ้มบอกก่อนจะจรดริมฝีปากลงกับกลีบปากระเรื่อหนึ่งครั้ง สูดดมความหอมจากกายสาวเข้าอย่างเต็มปอดในหัวใจหนุ่มกระชุ่มกระชวยเด็กสิบเจ็ดชั่งสวยงามทุกซอกทุกมุมจริงๆ

“หัวใจของหนูดิวกำลังเรียกร้องหาความรักค่ะ”โธ่;! ดูเจ้าหล่อนออดอ้อนกระแซะกายเข้าหาเขาสิ แม่คุณทำดูเหมือนเด็กแต่ดูเนื้อนมไข่ต่างจากอาการที่แสดงออกมาทว่ากับน่ารักน่าเอ็นดูเสียนี่กระไร

“เราจะไม่คบกันนะคะพี่พาทีหนูดิวไม่พร้อมจะมีใคร”อ้าว~ แล้วเมื่อกี้เรียกร้องหาความรักทำไมจู่ๆ มาพูดแบบนี้ซะได้

“มาถึงขั้นนี้แล้วดิวปฏิเสธไม่ได้นะคะ”เขาพยายามพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานหว่านล้อมเด็กสาวทุกวิถีทาง อยากดูแลคบหาดูใจกับเธอแบบจริงจังไม่ใช่เหมือนกับผู้หญิงที่เคยผ่านมา

“หนูดิวจะมาอยู่กับพี่พาทีแต่เราจะอยู่ด้วยกันในฐานะพี่น้อง”รอยยิ้มที่เคยประดับบนใบหน้าหล่อเหลาถึงกับบึ้งตึงกับถ้อยคำที่เปล่งตามหลัง ยุทธภพผละออกเล็กน้อยนั่งลงข้างเธอใช้ฝ่ามือยันที่นอนเอาไว้

“หนูดิวอยากทำอะไรก็ทำเถอะ พี่จะตามดูอย่างนี้แหละไม่ให้ตัวผู้หน้าไหนมันเข้าใกล้เมียพี่เด็ดขาด!”

“เฮ้อ~ หิวข้าวจัง”เธอบอกปัดยันกายลุกจากที่นอนเดินออกจากห้องไปโดยมีสายตาคู่คมยังคงจ้องมองเธอเป็นระยะ ก่อนจะลุกขึ้นตามเจ้าหล่อนเพื่อกินข้าว ความเงียบเกิดขึ้นไม่มีใครปริปากพูดอะไรสักคำ

“อิ่มหรือยังค่ะ ดิวจะเอาจานไปล้าง”เมื่อเห็นคนตรงหน้าวางช้อนโดยที่ข้าวในจานหมดแล้วเธอจึงเอ่ยถาม ทว่าไม่มีเสียงตอบกลับใดๆ ร่างสูงทำเพียงลุกขึ้นยืนพร้อมกับหยิบจานจานของเขาและเธอไปล้างในครัวเงียบๆคนเดียว

“เป็นใบ้เหรอเนี่ย!!!”ดวงหน้างามงอง้ำก่อนจะเดินไปแอบดูการกระทำของเขา ไม่คิดว่าหนุ่มมาดเซอร์หล่อเหลาเอาการอย่างเขาจะทำงานบ้านงานเรือนได้ดี ไม่ว่าจะทำอาหารล้างจานเก็บกวาดห้องหรือแม้กระทั่งซักผ้าเองเพราะเครื่องซักผ้าข้างเคาว์เตอร์ล้างจานทำงานอย่างต่อเนื่อง

“ไปข้างนอกดีกว่า”กชกรสะบัดก้นสวยๆ ออกจากห้องครัวอยู่แต่ในห้องน่าเบื่อจะตาย อีกอย่างวันนี้เธอมีงานบ่ายเป็นงานโชว์รูมรถยนต์นำเข้าจากฝรั่งเศสอารมณ์ผู้ชายทำไมเดาใจยากเช่นนี้ ทว่าเท้าเล็กต้องหยุดชะงักเมื่อเสียงเข้มดังขึ้น

“จะไปไหน!”พาทีผละออกจากทุกสิ่งที่ทำอยู่หันกลับมามองคนตัวเล็กที่เขารู้ว่าเธอนั้นแอบมองอยู่หลังประตูครัว

“…..”

“พี่ถามว่าหนูดิวจะไปไหน…”เมื่อเห็นเจ้าหล่อนยังคงนิ่งงันทำหูทวนลมจนทำให้ยุทธภพเพิกเฉยต่อไปไม่ได้ ร่างสูงเข้าประชิดตัวเมียตัวน้อยทางด้านหลังก่อนจับเด็กสาวให้หันมาเผชิญหน้าด้วยความรุนแรง

“โอ๊ย! เจ็บนะเป็นบ้าอะไรเนี่ย”กรกชร้องเสียงหลงมองชายหนุ่มอย่างชักสีหน้าใส่ด้วยความไม่พอใจในการกระทำของเขา ต้นแขนเรียวถูกบีบแน่นตามแรงอารมณ์คนหวงเมีย ทว่าเขากับไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ากำลังทำให้เธอเจ็บ

“พี่ถามว่าจะไปไหนทำไมไม่ตอบ….ห๊ะ!!”ตะคอกใส่หน้างามจนคนตัวเล็กสะดุ้งโหยงพยายามปลดพันธนาการของฝ่ามือหนาอย่างอดทนไม่ไหว ดวงตากลมโตแดงก่ำจ้องมองชายหนุ่มอย่างตัดพ้อต่อว่า

“ทำงาน!”นั่นคือคำตอบสั้นๆ ก่อนจะรวบรวมแรงทั้งหมดที่มีผลักคนตัวโตให้ผละออก คนตัวเล็กเดินเลี่ยงออกมาเพราะไม่อยากจะเสวนากับเขานานเท่าไหร่ ทว่าร่างสูงกับตามเข้ามาถึงในห้องนอนเสื้อผ้าที่เธอเตรียมไปทำงานถูกกระชากทิ้งอย่างไม่ใยดี

“อุ้ย!”

“ใครให้ไป!”

“พี่พาทีจะให้ดิวอยู่อย่างนี้ไม่ได้ ดิวต้องทำงานถ้างั้นจะเอาเงินที่ไหนใช้”ถ้อยคำถูกเปล่งออกมาอย่างเหลืออด

“ก็บอกแล้วไงวะจะเลี้ยงเอง!”

“ไม่เอา!!”เธอยืนกรานเสียงแข็งทำไมเขาเข้าใจอะไรยากอย่างนี้ กชกรขมวดคิ้วเป็นปมเข้าหากันจ้องมองเขาอยู่อย่างนั้นหายใจฟึดฟัดด้วยความหงุดหงิด เธอพลาดที่เข้ามาพัวพันกับเขาแต่แรก

“อยู่ห้อง! ถ้างั้นจะได้รู้ว่าเวลาพี่รักใครแล้วเวลาหึงหวงเป็นยังไง”