08 | เหนี่ยวรั้ง

“แค่นี้ยังไม่แหกเหรอคะ!”เสียงแหลมแผดกลับภายในเหนียวเหนอะรับรู้ว่าช่องทางรักฉีกชาดเป็นเสี่ยง ยอมรับว่าสุขสมทว่าความหยาบโลนที่ชายหนุ่มมอบให้มันเกินจะรับไหว

“ขอโทษล่ะกันก็หนูมันน่าฟัดจริงๆ นิ”คนทำผิดเบือนหน้าหนีขอโทษขอโพย ก็เด็กสาวชั่งเร้าใจสดใหม่ขนาดนั้นเขาก็อดใจไม่ไหวที่จะกระแทกแก่นกายเข้าหาอย่างบ้าคลั่ง ยอมรับว่าเจ้าหล่อนทำให้เขากระสันซาบซ่านถึงใจ

“ค่ะ! งั้นดิวไปหายัยเมย์ได้หรือยัง”ป่านนี้ไม่รู้ว่าเมวีญาจะคืนดีกับแฟนหนุ่มหรือยัง หากว่าความงี่เง่าของเพื่อนสาวทำให้ปาร์ตี้ปวดหัวจนสาดวาจารุนแรงใส่เธอล่ะ ความคิดในหัวเป็นวิตกของกชกรทำให้ดวงตาล่อกแล่กไปมา

“จะไปทำไมป่านนี้ไอ้ตี้พากลับบ้านลากขึ้นเตียงแล้วมั้ง!”

“ออกไปดิวจะไปอาบน้ำ!”มือน้อยดันหน้าท้องหนั่นแน่นให้ขยับออก ทว่าคนตัวโตยังคงแช่ค้างไว้อยู่แบบนั้นมิวายตวัดร่างอรชรเข้าสู่อ้อมกอด

“เดี๋ยวผัวอาบให้นะจ๊ะ”กระซิบที่ช้างหูจับเด็กสาวโอบอุ้มในท่าลิงอุ้มเตียง ถึงแม้เมียตัวน้อยจะห้ามปรามก็ทำหูทวนลมทุกจังหวะการเดินชั่งเนิบนาบสะท้านไหวจนกายเล็กเสียวซ่านเมื่อความเป็นชายพองโตในช่องทางรักจนกชกรรู้สึกได้

ปัง!

เสียงเปิดประตูห้องน้ำดังสนั่นด้วยเท้าหนักของพาทีที่ถีบมันออกจนเปิดกว้างเขาวางร่างของเธอไว้เคาว์เตอร์อ่างล้างหน้าจับดวงหน้างามแหงนเงยประทับจูบดูดดื่มลงบนกลีบปากระเรื่อ

ตั่บ! ตั่บ!

เสียงเนื้อช่วงล่างกระทบกันดังก้องทั่วห้องน้ำเด็กสาวผู้อ่อนหัดถูกชักนำลงดิ่งสู่ห้วงพิศวาสอีกครั้ง ขาเรียวเล็กตวัดโอบรอบเอวสอบไว้มั่นขณะที่ชายหนุ่มกระแทกแก่นกายเข้าหาอย่างหนักแน่น

“อ่า…หนูดิว…โอ้ว!! รัดผัวแน่นไปแล้ว”ยุทธภพผละออกจากจูบแสนดุดันถาโถมกายเข้าหาเจ้าหล่อนรัวเร็ว ฝ่ามือหนากดแผ่นหลังบางไว้แน่นรับแรงกระแทกหนักหน่วงของตนร่างเล็กกระตุกเกร็งครั้งแล้วครั้งเล่า ก่อนที่ชายหนุ่มจะส่งตัวเองแตะขอบสวรรค์อีกครั้ง

“อาบน้ำกันนะพี่อาบให้!”เมื่อเห็นคนตัวเล็กหลับตาพริ้มบนบ่าบึกบึน เสียงหายใจหอบหืดบ่งบอกว่าต่างฝ่ายต่างเหน็ดเหนื่อยกันมากแค่ไหนในสังเวียนรัก

รุ่งเช้าอีกวัน

“อื้อ~”เสียงครางอื้อในลำคอเล็กรับอรุณรับรู้ถึงอะไรบางอย่างที่พาดอยู่บนเอวคอด กชกรขยับเพื่อปัดความรำคาญทว่าสิ่งนั้นกับไม่ขยับเขยื้อนเลยสักนิดเดียว

“…”เปลือกตาบางค่อยๆ เปิดขึ้นทีละข้างปรับแสงแดดอ่อนที่สาดสัดเข้ามาภายในห้องนอนเด็กสาวพลิกกายหนีไปอีกข้างเมื่อรู้ว่าใครที่เป็นคนนอนข้างเธอ

“อืม~ หนูดิวตื่นแต่เช้าจังคนดี…”น้ำเสียงอู้อี้ดังชิดข้างหูทำให้เจ้าหล่อนถอนหายใจเฮือกใหญ่ เธอไม่เสียใจที่เสียตัวให้เขาแต่เสียใจที่พาดท่าเสียทีผิดคน

“พี่พาทีขยับออกไปหน่อย”

“จะไปไหนจ๊ะ! หืม…บอกพี่มาสิ”พาทียังคงนอนหลับตาเหนื่อยอ่อนจากบทรักที่เพิ่งจบลงไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านม ยอมรับได้เต็มหัวอกหัวใจว่าหลงใหลเด็กอายุสิบเจ็ดอย่างยากจะปฏิเสธ

“ไปหาหอพักค่ะ!”ใช่วันนี้ตั้งใจว่าจะหาหอพักใหม่ไม่อยากรบกวนชายหนุ่มนานเกินไป เตียงนอนไหวยวบรับรู้ถึงการขยับตัวของอีกฝ่าย

“ไปหาทำไมผัวเมียกัน อยู่ด้วยกันไม่แปลก!”เสียงเข้มดังขึ้นก่อนจะลุกขึ้นหยิบผ้าขนหนูที่กองข้างเตียงพันรอบเอวสอบเอาไว้อย่างหมิ่นเหม่เดินอ้อมมาอีกฝั่งของเตียง คุกเข่าลงกับพื้นจ้องมองดวงหน้างามที่เสสายตาหนีไปทางอื่น

“…..”ไร้เสียงที่ตอบกลับมาของหญิงสาวเธอได้แต่หลบหลีกการเผชิญหน้ากับเขาอย่างเห็นได้ชัดกชกรเลื่อนตัวขึ้นพิงกับหัวเตียงคว้าสมาร์ทโฟนขึ้นมาเล่นโดยไม่สนใจเขาเลยสักนิด

“หนูดิวจ๋าพี่พาทีว่าเราต้องคุยกันนะคนดี”ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานประจบประแจงออดอ้อนเมียตัวน้อย ใช้นิ้วเรียวยาวเกลี่ยพวงแก้มใสสุกปลั่งน่าหลงใหลไล่ต่ำมายังลำคอระหงที่เขาทำรอยตีตราไว้แดงก่ำ

“ก็ว่ามาสิคะ!”ว่าพลางปัดข้อมือที่กำลังป้วนเปี้ยนบนร่างกายให้ออกห่าง ทว่าเขากับคว้าตัวเธอขึ้นนั่งบนตักโดยหันหน้าเข้าหากัน

“พี่จะดูแลดิวนะอยู่กับพี่หนูจะมีทุกอย่าง หนูจะกินจะเที่ยวกับหนูเมย์เหมือนเดิมก็ได้แต่อย่าทำงานโชว์เนื้อหนังมังสาอีก”

“เล่นบทเสี่ยใหญ่เลี้ยงอีหนูเหรอคะ!”กชกรเค้นหัวเราะในลำคอ ชีวิตเธอทำงานดิ้นรนด้วยตัวเองมาตลอดหากให้ย้ายมาอยู่คอนโดของเขาแล้วเธอจะต้องกลายเป็นคนหมดอิสรภาพยอมอดมื้อกินมื้อเสียดีกว่า

“ทำไมไม่เห็นความหวังดีของพี่บ้างล่ะคะเมียพี่พี่ก็หวงนะ”หลังจากที่ได้ครอบครองเจ้าหล่อนเขาก็ยอมรับได้อย่างเต็มอกว่าอยากจะให้เธออยู่แบบนี้ตลอดไป

“ไม่เอาสิค่ะพี่พาทีทีเมื่อก่อนรังเกียจดิวอย่างกับอะไรดี”นึกหมั่นไส้ทีเมื่อก่อนทำราวกับเธอเป็นตัวเชื้อโรคก็ไม่ปาน

“ไม่ได้รังเกียจตะ…แต่….”กลัวหน้ามืดจับเด็กกินตับ! นั่นคือถ้อยคำที่ไม่ถูกเปล่งออกไปได้แต่จับจ้องดวงหน้างามอยู่เช่นนั้นก่อนจะก้มลงหอมแก้มฟอดใหญ่

“ตรงไปตรงมานะคะพี่พาที ดิวยังเด็กมากนะงี่เง่าด้วยยังต้องเจอสังคมอีกมากอยู่ด้วยกันหากวันไหนเราเจอคนที่คิดว่าดีกว่าล่ะ”กชกรร่ายยาวเธอเองก็ต้องเข้าสู่รั้วมหาลัยในอีกไม่ช้าจะให้อยู่เฉยๆ ไม่ทำอะไรแบมือขอเขาใช้น่ะหรือทำไม่ได้หรอก

“งั้นก็ตรงๆ นะเราจะอยู่ด้วยกัน คบกันอย่างเปิดเผย หนูดิวจะทำอะไรก็ทำอย่านอกกายนอกใจห้ามเข้าใกล้ผู้ชายคนอื่นแค่นั้นพอพี่เป็นคนง่ายๆ”

“พี่พาทีไม่ให้ดิวตัดสินใจบ้างเหรอ…”หลังจากที่ชายหนุ่มพูดจบเธอก็ยิงคำถามกลับทันทีผู้ชายคนนี้เป็นคนยังไงกันแน่นะ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย

“บุญแล้วทูนหัวมีผัวอย่างพี่ ไปล่ะวันนี้พี่ต้องทำงานแต่เช้า”คนเข้าข้างตัวเองยิ้มกริ่มจูบริมฝีปากเล็กอย่างอ่อนโยนก่อนจะผละออกหากแช่นิ่งนานกว่านี้เกรงว่าวันนี้จะไม่ได้ไปไหนเลย

“พี่พาทีจะคิดยังไงก็ชั่งแต่ดิวบอกก่อนนะว่าดิวจะใช้ชีวิตเหมือนเดิม”เธอบอกเขาในขณะที่ร่างสูงจะเดินหายวับเข้าไปในห้องน้ำทว่าเท้ากับหยุดชะงักหันกลับมามองเธอก่อนจะพูดออกมา

“ตามนั้นจ๊ะ!"