บทที่ 1 อริเก่า [1]

พริมารินทร์นั่งเอามือกุมหัวตัวเองหลังออกมาจากห้องทำงานของผู้เป็นพ่อ เธอเพิ่งจะกลับจากสวิตเซอร์แลนด์มาได้เมื่อสองวันที่แล้ว ตั้งใจว่ากลับมาคงจะได้รับข่าวดีเรื่องการได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้บริหารคนใหม่แห่งเครือลีเอ็นเตอร์ไพรส์

แต่กลับเป็นว่าเธอต้องมาแต่งงานกับลูกเลี้ยงของพ่อ ที่ตอนนี้แย่งตำแหน่งผู้บริหารของเธอไปเสียนี่

ทั้งแย่งความรักจากพ่อ แย่งนามสกุลที่ได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในยี่สิบนามสกุลที่ทรงอิทธิพลที่สุดในประเทศของเธอไปใช้ แย่งตำแหน่งลูกคนโปรดและตำแหน่งผู้บริหารของเธอไปด้วย แบบนี้จะไม่ให้เกลียดขี้หน้าได้อย่างไรกัน

แต่ตอนนี้ต้องพักความเกลียดเอาไว้ก่อน เธอต้องคิดแผนว่าต้องทำยังไงถึงจะหลอกล่อนายธันย์มาแต่งงานกับเธอให้ได้ แล้วต้องมีลูกกับนายนั่นภายใน 120 วันหลังจากแต่งงานอีก แค่คิดก็จะเป็นลมแล้ว

ผู้หญิงที่ถูกหล่อหลอมมาในแนวคิดที่จะต้องทำทุกอย่างให้เพอร์เฟ็คท์แบบเธอเพราะรู้ว่าเรียนจบมาจะต้องมาสานต่อกิจการของที่บ้านในมาดนักธุรกิจหญิงรุ่นใหม่ไฟแรง ใครจะรู้ว่าเกิดมาจนจะสามสิบปียังไม่เคยมีแฟนแม้แต่คนเดียว เคยมีเข้ามาจีบมาคุยบ้าง แต่ก็ไม่เคยจริงจังจนเรียกว่าแฟนได้เต็มปากหรือทำอะไรเกินเลย แล้วนี่อะไร พอจะมีทีก็ข้ามขั้นมาแต่งงานแล้วก็ต้องรีบท้องเลย แถมยังต้องมีกับคนที่ไม่ชอบหน้าเสียด้วย เวรกรรมอะไรของเธอกันนะ

พริมารินทร์ถอนหายใจออกมาอีกเฮือกใหญ่ เอาล่ะ เริ่มจากหาข้อมูลคู่ต่อสู้ก่อนเลย เธอกดโทรศัพท์เพื่อเสิร์ชคำว่า 'ธันย์ ลีธะวณิชย์'

ขอดูหน่อยซิ ไม่ได้เจอมาสิบปี มีข้อมูลอะไรให้เธอเอาไปใช้ให้เป็นประโยชน์ได้บ้าง

หน้าจอโทรศัพท์ขึ้นเป็นรูปผู้ชายหน้าคมหวานในชุดสูทตัวเนี้ยบพร้อมกับลิ้งค์ข่าวและบทสัมภาษณ์ต่าง ๆ ธันย์ถ่ายรูปในอิริยาบถต่าง ๆ เพื่อใช้ประกอบบทความเหล่านั้น ปฏิเสธไม่ได้ว่าดูดีไม่น้อยเลยทีเดียว

แต่ก็นั่นแหละ รูปภาพเอาไปโฟโต้ช้อปง่ายอยู่แล้ว แต่ก่อนอีตานี่ทั้งอ้วน ตาตี่ ใส่แว่น ตัวจริงก็คงไม่ได้ดูดีสักเท่าไหร่หรอก

แล้วพาดหัวข่าวนี่อะไร 'ธันย์ ลีธะวณิชย์ คาสโนว่าแห่งวงการธุรกิจ' หรือแม้กระทั่ง 'เปิดผลโหวตนักธุรกิจหนุ่มโสดในฝัน ธันย์ ครองตำแหน่งหนุ่มเพลย์บอยที่สาว ๆ อยากนอนด้วยมากที่สุดสามปีซ้อน'

เดี๋ยวนะ! ไปสำรวจที่ไหนมากัน

หมอนั่นน่ะหรือ? คาสโนว่า? เพลย์บอย?

นิ้วเรียวกดเข้าไปในลิ้งค์วีดีโอที่รวมการสัมภาษณ์สาว ๆ ในแวดวงไฮโซและเซเลบฯ กับหัวข้อที่ว่า 'ถ้าได้เลือกแต่งงานกับนักธุรกิจในฝัน จะเลือกแต่งกับใคร'

สัมภาษณ์สิบคน เจ็ดในสิบให้คำตอบว่า 'ธันย์ ลีธะวณิชย์'

บ้าไปแล้ว! หรือเพราะยัยพวกนี้เห็นว่าธุรกิจโรงแรมของเครือลีธะวณิชย์มีมูลค่าในตลาดหลักทรัพย์สูงเป็นอันดับสามของประเทศ ก็เลยหวังจะแต่งงานกับธันย์เพื่อฮุบสมบัติอย่างนั้นหรือ?

หึ ฝันไปเถอะ สมบัติของลีธะวณิชย์ เธอจะไม่ยอมให้เป็นของใครทั้งนั้น แม้แต่นายธันย์เองก็เถอะ!

"หาอะไรเกี่ยวกับตาธันย์อยู่เหรอคะ? คุณพริม"

เสียงอบอุ่นของหญิงวัยกลางคนเดินมาพร้อมกับถือจานคุ้กกี้และชาร้อนมาวางไว้บนโต๊ะหน้าโซฟาห้องนั่งเล่นที่เธอนั่งอยู่ พริมารินทร์สะดุ้งก่อนจะรีบปิดหน้าจอมือถือ

"ไม่ได้หานะคะ รูปมันขึ้นมาเอง"

หญิงสาวแก้ตัว ผู้หญิงคนนั้นยิ้มพลางนั่งลงข้าง ๆ เธอ

"น้าเอาของว่างมาให้ทานค่ะ คุ้กกี้นี่น้าทำเองเลยนะคะ"

"ขอบคุณค่ะน้าวรรณ"

พริมารินทร์ยิ้มตอบบาง ๆ ก่อนจะหยิบคุ้กกี้เข้าปาก

"อร่อยจังค่ะ ไม่หวานมากด้วย พริมชอบ"

"คุ้กกี้ไวท์ช็อคโกแลตกับแครนเบอร์รี่ ของโปรดตาธันย์เลย น้าว่าจะเอาไปให้ที่บริษัทด้วยค่ะ"

วรรณพูดต่อทำเอาคนที่กำลังเคี้ยวคุ้กกี้อยู่อย่างอร่อยแทบสำลัก

เอาของโปรดลูกชายตัวเองมาให้เธอกินเนี่ยนะ?!

ว่าแต่...จะเอาไปให้ธันย์ที่บริษัทอย่างนั้นหรือ?

"นายธันย์...เอ่อ - - พี่ธันย์เข้าบริษัทเหรอคะ?"

"ใช่ค่ะ เพิ่งกลับจากไปดูสาขาที่เกาหลีเมื่อวาน ปกติถ้าไม่ได้บินไปดูงานที่ไหนก็จะเข้าบริษัทแทบทุกวันค่ะ"

"ถ้างั้นเดี๋ยวพริมเอาไปให้เองค่ะ"

"คะ?"

วรรณตกใจเมื่อเห็นพริมารินทร์ลุกขึ้นยืนพลางพยิบกล่องคุ้กกี้ที่เธอเตรียมจะเอาไปให้ลูกชายมาถือไว้ด้วย

"พริมว่าจะเข้าบริษัทอยู่แล้ว เดี๋ยวพริมเอาไปให้ก็ได้ค่ะ น้าวรรณจะได้ไม่ต้องลำบากไปเอง"

"ถ้าคุณพริมไม่ลำบาก น้าก็คงต้องรบกวนฝากไปหน่อยนะคะ"

"สบายมากค่ะ งั้นพริมไปก่อนนะคะ"

ใบหน้าสวยคลี่ยิ้มก่อนจะเดินออกมาทันที

เตรียมตัวเตรียมใจเจอฉันได้เลย นายธันย์...