Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บทย่อ
ธันย์ ลีธะวณิชย์ เพลย์บอยตัวพ่อแห่งวงการธุรกิจ อายุ 35 ปี ลูกครึ่งไทย-เกาหลี โดยพ่อที่เป็นคนเกาหลีทิ้งแม่ไปตั้งแต่เขายังอยู่ในท้อง จนเมื่ออายุได้ 10 ขวบ แม่ของเขาได้เข้ามาทำงานเป็นแม่บ้านให้กับตระกูลลีธะวณิชย์ และหลังจากที่ภรรยาของคุณจิรัตน์ผู้เป็นเจ้าของบ้านเสียชีวิต แม่ของเขาก็ได้ขึ้นมาเป็นนายหญิงจากความชอบพอของคุณจิรัตน์ เขาจึงได้เป็นลูกเลี้ยงที่เปลี่ยนมาใช้นามสกุลลีธะวณิชย์ และช่วยดูแลธุรกิจในเครือลีเอ็นเตอร์ไพรส์จนขยายสาขาไปได้หลายประเทศ มีฉายาว่าเป็นเพลย์บอยที่สาวน้อยสาวใหญ่ต่างอยากตกเป็นของเขากันทั้งนั้น ใครที่ได้ขึ้นเตียงกับธันย์ไม่เคยรอดได้สักราย ♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡ พริมารินทร์ ลีธะวณิชย์ (พริม) ทายาทตัวจริงแห่งเครือลีเอ็นเตอร์ไพรส์ อายุ 29 ปี จบปริญญาตรีและโทจากเมืองนอกเพื่อหวังจะกลับมาบริหารธุรกิจครอบครัวแต่กลับพบว่าตำแหน่งผู้บริหารตกเป็นของนายลูกเลี้ยงของพ่อไปเสียแล้ว โดยมีเงื่อนไขจากพ่อว่าหากเธอต้องการมาเป็นผู้บริหาร จะต้องแต่งงานกับธันย์ ชายหนุ่มที่เธอเกลียดขี้หน้าเขาตั้งแต่เด็กเพราะมาแย่งความรักจากคุณป๋าของเธอ และเธอต้องมีหลานชายที่เป็นทายาทโดยชอบธรรมให้กับตระกูลลีธะวณิชย์ภายใน 120 วัน "น้องพริม..." ธันย์เรียกชื่อคนใต้ร่างเสียงพร่า ความอดทนของเขาใกล้จะหมดลงไปทุกที จากที่คิดว่าจะไม่แตะต้องพริมารินทร์เด็ดขาด แต่วันนี้เหมือนจะห้ามตัวเองได้ยากแล้ว... "พี่ธันย์คะ..." พริมารินทร์เรียกชื่อชายหนุ่มเสียงหวานทำเอาสติของธันย์ขาดกระเจิง ลืมความตั้งใจที่เคยคิดไว้อย่างแน่วแน่ว่าจะไม่ล่วงเกินเธอไปเสียหมด "เป็นของพี่นะ..." ธันย์บอกก่อนจะสอดประสานร่างเข้าเป็นหนึ่งเดียวกับหญิงสาว ริมฝีปากทั้งคู่ประกบติดกันแน่นราวกับไม่ต้องการให้มีอากาศใด ๆ ลอดผ่านไปได้ พริมารินทร์ลืมตาขึ้นมองคนด้านบนที่ขยับตัวอยู่บนร่างของเธออย่างเพลิดเพลิน ฉันจะต้องมีลูกกับนายเพื่อที่จะได้เอาบริษัทมาเป็นของตัวเองให้ได้ นายธันย์! ปล.พี่ธันย์เป็นเพื่อนของพี่ศิวาจากเรื่อง Arrange Marriage คลุม-ถุง-(ชน)รัก นะคะ บทบาทของพี่ธันย์ในเรื่องนั้นก็เด่นและเท่มาก >< อย่าลืมไปติดตามอ่านกันน้า
บทนำ
"อะไรนะคะ! จะให้หนูแต่งงานกับนายธันย์น่ะเหรอคะคุณป๋า?!"
พริมารินทร์ ถามอย่างตกใจพลางมองหน้าผู้เป็นพ่อ จิรัตน์มองหน้าลูกสาวอย่างแน่วแน่ในคำตอบ
"ใช่ แล้วป๋าบอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เรียกพี่เค้าว่าพี่ธันย์ ไม่ใช่นายธันย์"
"ก็หนูจะเรียกนายธันย์ หนูไม่นับนายนั่นเป็นพี่หรอกนะคะ"
พริมารินทร์พูดอย่างดื้อดึง
ก็ธันย์เป็นลูกเลี้ยงของพ่อเธอ และแม่ของนายนั่นก็เป็นแม่บ้านในบ้านเธอมาก่อน เมื่อแม่ของเธอเสียชีวิตพ่อของเธอจึงยกแม่ของธันย์ขึ้นเป็นนายหญิงในบ้านและเลี้ยงดูธันย์เหมือนกับลูกอีกคนหนึ่งเพราะอยากมีลูกชายไว้สืบทอดธุรกิจโรงแรมของเครือ 'ลีเอ็นเตอร์ไพรส์' ซึ่งนั่นทำให้เธอไม่ชอบขี้หน้าธันย์ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
"ก็ดี ไม่ต้องนับเป็นพี่ก็ได้ จะได้นับเป็นสามีง่าย ๆ หน่อย"
จิรัตน์แกล้งพูดแหย่ลูกสาวทำเอาพริมารินทร์หูแดงเพราะความโกรธปนอายนิด ๆ
"หนูไม่แต่งนะคะ! คุณป๋า หนูเป็นลูกแท้ ๆ ของคุณป๋านะ ธุรกิจของครอบครัวเราต้องเป็นของหนูสิ!"
พริมารินทร์พูดอย่างไม่ยอมแพ้ เธอเป็นทายาทของตระกูลลีธะวณิชย์สายตรงแท้ ๆ แต่บิดากลับไม่ยกธุรกิจให้เธอดูแล กลับยกให้นายธันย์นั่นเป็นคนบริหารเครือลีเอ็นเตอร์ไพรส์ทั้งหมด ทั้งที่เธอยอมดั้นด้นไปเรียนบริหารการโรงแรมที่เมืองนอกตั้งแต่ปริญญาตรีจนถึงปริญญาโทเพื่อจะได้กลับมาบริหารโรงแรมให้ครอบครัวแท้ ๆ มันน่าเจ็บใจไหมล่ะ!
"หนูเป็นผู้หญิง แต่งงานออกไปก็ต้องไปใช้นามสกุลสามี ป๋าถึงบอกว่าถ้าหนูอยากจะมาเป็นผู้บริหารเครือลีเอ็นเตอร์ไพรส์ของเรา หนูก็ต้องแต่งงานกับธันย์ แล้วมีหลานชายให้ป๋าภายใน 120 วันหลังจากแต่งงาน แล้วป๋าจะยกทุกอย่างให้หนู"
"120 วัน!!"
พริมารินทร์ทวนคำอย่างตกใจก่อนจะเข่าอ่อนนั่งลงบนโซฟาด้วยอาการอ้าปากค้าง
นี่เธอจะต้องแต่งงาน และต้องมีลูกกับหมอนั่นด้วยหรือ?!
120 วัน ก็ภายนสี่เดือนเท่านั้น
แค่คิดก็อยากจะเป็นลม
"ถ้าทำไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะ ป๋าก็ไม่อยากฝืนใจลูกสาว เดี๋ยวป๋ายกสาขาที่ภูเก็ตให้หนูดูแลก็แล้วกัน"
"ภูเก็ต? แค่ที่ภูเก็ตอย่างเดียวเหรอคะ?"
หญิงสาวถามอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง
"ใช่ ที่ภูเก็ตที่เดียวก็มีโรงแรมของเราตั้งสี่แห่งแล้วนะลูก หนูคุมแค่นั้นไปก่อนแล้วกัน ถ้าทำผลประกอบการสามปีต่อจากนี้ออกมาได้น่าพอใจ ป๋าจะพิจารณายกสาขาภาคใต้ให้หนูคุมทั้งหมด แล้วค่อยขยับขยายเพิ่ม"
"ทายาทสายตรงอย่างหนูได้คุมแค่ที่ภูเก็ต แต่ลูกเลี้ยงอย่างนายนั่นได้คุมทั้งเครือในไทยและต่างประเทศทั้งหมดน่ะเหรอคะคุณป๋า?!"
"ธันย์น่ะเก่งมากนะ ที่เครือโรงแรมของเราขยายไปได้หลายประเทศก็เพราะฝีมือของธันย์นี่แหละ เขาเป็นคนทำได้ป๋าก็ต้องให้เค้าคุมสิ"
"ก็งั้น ๆ แหละค่ะ ถ้าคุณป๋าให้หนูทำ หนูก็ทำได้เหมือนกัน"
พริมารินทร์เบ้ปากเมื่อได้ยินผู้เป็นพ่อชมธันย์ให้ฟัง จิรัตน์ขำในความดื้อของลูกสาวตัวเอง
"แค่แต่งงานกับธันย์แค่นี้หนูยังทำไม่ได้เลย ป๋าว่าหนูบริหารเครือโรงแรมของเราทั้งหมดไม่ไหวหรอกลูก" จิรัตน์ยิ้ม "ถ้างั้นเดี๋ยวป๋าจะบอกเลขาฯให้ส่งเรื่องว่าหนูจะไปเป็นMDคนใหม่ของสาขาภูเก็ตเลยนะ เขาจะได้เอาเรื่องเข้าวาระการประชุมบอร์ดผู้บริหารวันพรุ่งนี้เลย"
จิรัตน์พูดก่อนจะยกหูโทรศัพท์ พริมารินทร์รีบวิ่งเข้าไปคว้ามือผู้เป็นพ่อไว้ทันที
หญิงสาวหลับตาพลางสูดหายใจเข้าลึก ๆ เฮือกใหญ่ก่อนจะตัดสินใจพูดออกมา
"ตกลงค่ะ หนูจะแต่งงานกับนายธันย์ แล้วมีหลานชายให้คุณป๋าภายใน 120 วันให้ได้ค่ะ" เธอบอก "แต่มีข้อแม้ว่าเรื่องนี้ต้องรู้กันแค่เราสองคน คุณป๋าห้ามบอกใครหรือห้ามใครรู้เด็ดขาดแม้แต่นายธันย์เอง ตกลงไหมคะ?"
พริมารินทร์พูดข้อเสนอของตัวเองบ้าง จิรัตน์ยักไหล่พลางยิ้ม
"ดีลจ้ะลูกรัก"
ผู้เป็นพ่อยื่นมือมาเชคแฮนด์ทำข้อตกลงกับลูกสาว พริมารินทร์กรอกตาก่อนจะยื่นมือไปเชคแฮนด์กลับอย่างเซ็งอๆ
ตายแน่พริมารินทร์เอ๋ย...