28

“หมายความว่า ถ้าหนูเอาชนะผู้หญิงทุกคนได้หนูก็จะได้เป็นเมียหนึ่งเดียวของคุณชายใช่ไหมคะ” เพราะความดีใจรอยยิ้มจึงฉีกกว้างหล่อนนึกถึงฉากการต่อสู้ผ่านด่าน เหมือนในหนังเร่ หนังขายยาที่หล่อนมักรบเร้าให้พ่อพาไปดูพร้อมกับน้อง ๆ ตอนอยู่บ้านนอก

“แบบนั้นเธอคงเหนื่อยแย่ และไม่รู้ว่าศึกจะสงบเมื่อไหร่เสียด้วยสิ เพราะรอบตัวฉันมีผู้หญิงเยอะแยะเต็มไปหมด.....” สาบานได้ว่าไม่ได้หลงตัวเอง...เขาพูดความจริงล้วน ๆ

“หนูไม่เข้าใจค่ะ”

“เอาชนะใจฉันคนเดียวง่ายกว่าไหม” หน้าผากมนถูกเคาะด้วยความมันเขี้ยว ก่อนจะตามด้วยหอมอีกฟอดใหญ่อย่างเอ็นดู

“จริง ๆ นะคะ ถ้าหนูเอาชนะใจคุณชายได้แล้ว สัญญาว่าจะไม่มีใครอีกใช่ไหมคะ หนูจะได้เป็นเมียเอกเมียเดียวเท่านั้นใช่ไหมคะ”

“ก็งั้นสิ”

“ตกลงค่ะ งั้นหนูเริ่มเลยดีกว่าจะได้ชนะใจคุณชายเร็ว ๆ ” ใบหน้าสลดหดหู่เมื่อครู่สดชื่นเบ่งบานขึ้นราวกับผักได้น้ำ

“เดี๋ยว ! เธอจะทำอะไร” เสียงเอ่ยทักท้วงพร้อมกับยื้อแม่ตัวยุ่งเอาไว้เมื่อเจ้าหล่อนทำท่าจะลุกผละไป

“ก็นวดไงคะ คราวที่แล้วหนูนวดให้คุณชายยังบอกว่าหนูทำดี” คนกำลังกระตือรือร้นเป็นพิเศษบอกอย่างภูมิใจในฝีมือของตน เพราะหล่อนไม่อยากแบ่งเขาให้กับใครทั้งนั้น เท่าที่นั่งมองเขาคุยกับผู้หญิงคนอื่นก็ปวดใจจะแย่อยู่แล้ว

“แต่ตอนนี้ฉันยังไม่เมื่อย”

“ว้า !...ถ้าอย่างนั้น คุณชายอยากให้ทำอะไรล่ะคะ”

“อยู่นิ่ง ๆ ก่อนเถอะ ฉันมีเวลาให้เธอเยอะแยะทั้งชีวิตเลยกระมังค่อย ๆ ทำไปก็ได้” กระซิบเสียงนุ่มอยู่ข้างหู

“นั่นแน่....คุณชายอยากนอนกอดหนูก็บอกมาเหอะ” บัวบูชาทั้งเขิน ทั้งจั๊กจี้กับการกระทำของสามีเสียจนต้องทำเป็นตลกกลบความประหม่าไม่ทันได้คิดตามคำพูดที่มีความหมายชวนให้คิดลึกซึ้งนั้น

“หึหึ.....ทีแบบนี้ล่ะรู้ทันขึ้นมาเชียว”

“ก็คุณชายชอบหลอกหนู”

“อย่าปรักปรำ ไม่งั้นจะโดนลงโทษ” คุณชายทำเป็นเก็กหน้านิ่ง

“นั่งไง อยากจูบหนูอีกแล้วใช่ม๊า.....” บัวบูชาไม่รู้เลยว่า ทั้งน้ำเสียงและการทำหน้าทำตาว่ารู้ทันแบบนั้นยิ่งกระตุ้นให้ถูกลงโทษเร็วขึ้น...และหลังจากนั้นหล่อนก็ต้องปล่อยเสียงหัวเราะคิกคัก เพราะถูกลงโทษจากตอหนวดและเคราสาก ๆ ที่คลุกเคล้าลงมาอย่างกลั่นแกล้งจนผิวเนื้อแดงเถือกดิ้นหนีเป็นกิ้งกือก็ไม่ปาน

คฤหาสน์เจ้าสัวเจียง

ทางด้านหม่อมเนื้อทอง หลังจากวางสายจากนมผ่องก็กระหยิ่มยิ้มย่อง ถ้าเป็นแบบนี้อีกไม่นานคงจะมีหลานตัวน้อย ๆ ออกมาวิ่งเล่นกันหัวปีท้ายปีอย่างแน่นอน

“หม่อมคะ ท่านเจ้าสัวให้มาเรียนเชิญที่ห้องรับแขกค่ะ”

“หืม...ใครมา”

“เอ่อ...หนูไม่ทราบค่ะ เป็นผู้หญิงสองคนท่าทางคงจะเป็นแม่ลูกกัน”

“อืม..ขอบใจเดี๋ยวฉันตามไป...” แปลกใจนิดหน่อยเพราะแต่ไหนแต่ไรก็ไม่ค่อยมีใครได้ไปมาหาสู่กันอยู่แล้ว......ในกลุ่มเพื่อน ๆ มักจะเจอกันตามงานหรือไม่ก็ตอนประชุมที่สมาคมมากกว่า หรือจะเป็นเพื่อนคนใดคนหนึ่งที่หล่อนเคยทาบทามลูกสาวไว้ให้คุณชายก็ได้.....เรือนร่างอวบอิ่มลุกขึ้นเดินนวยนาดด้วยมาดของนางพญาตรงไปที่ห้องรับแขกอย่างไม่เร่งร้อนนัก......เพียงเดินพ้นประตูก็ต้องแปลกใจที่เห็นแขกผู้มาเยือนนั่งคุยกับคุณเตี่ยอย่างสนิทสนม ทำไมถึงเป็นสองคนนี้ไปได้ หล่อนมั่นใจว่าไม่เคยไปพูดจาทาบทามกับครอบครัวนี้มาก่อน......

หม่อมเนื้อทองเดินเข้าไปสมทบกับแขกของคุณเตี่ยซึ่งคงเห็นว่าสุรางค์เป็นเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกันของหล่อนจึงได้ให้เด็กไปตาม หลังจากทักทายกันอย่างเป็นกันเองแล้ว ฝ่ายเจ้าบ้านก็เอ่ยถามสารทุกข์สุกดิบคนที่มาจากแดนไกลอย่างโสมนภาผู้ซึ่งเป็นลูกสาวของเพื่อน

แม้จะผ่านมาแล้วหลายปีแต่โสมนภาก็ยังคงความสวยงามน่ารักไม่ต่างจากตอนเป็นวัยรุ่นแต่ดูมั่นใจขึ้นเท่านั้นมิหนำซ้ำยังแต่งเนื้อแต่งตัวทันสมัยถูกใจอดีตสาวเปรี้ยวอย่างหม่อมเนื้อทองเสียจริง......ครั้งหนึ่งเคยคิดว่าจะได้มาเป็นลูกสะใภ้เพราะสุรางค์เอ่ยปากฝากฝังไว้กับคุณชายปฐวีในช่วงที่โสมนภาไปเรียนต่อประเทศเดียวกับที่ลูกชายไปเรียนอยู่ก่อนแล้ว แต่ไป ๆ มา ๆ ได้ข่าวว่าแต่งงานไปกับหนุ่มตาน้ำข้าวเสียนี่

“กลับมาเมื่อไหร่ล่ะจ๊ะแม่โสม.....แล้วนี่พาครอบครัวมาด้วยหรือเปล่าล่ะ” ผู้สูงวัยถามพลางเหลียวมองเผื่อจะเห็นหนุ่มต่างชาติหรือว่าเด็กลูกครึ่งน่ารักสักคนสองคน แต่ก็ไม่พบ

“แม่โสมเขาหย่ากับสามีแล้วล่ะจ้ะ...โล่งอกไปที” สุรางค์ชิงตอบเสียเอง แสดงออกว่าดีใจที่ลูกสาวเลิกกับทางนั้นเสียได้

“หรือจ๊ะ...ป้าเสียใจด้วยนะลูก” ประหลาดใจเล็กน้อยก่อนจะแสดงความเสียใจตามมารยาท

“ความจริงโสมหย่าขาดจากเขามาเป็นปีแล้วล่ะค่ะ”

“แล้วนี่คงกลับมาอยู่เมืองไทยเลยใช่ไหม.....”

“ค่ะคุณป้า โสมว่าจะกลับมาช่วยงานอากงน่ะค่ะ”

“ดีจ้ะ ผู้หญิงเราทำอะไรได้มากกว่างานบ้านตั้งเยอะ สวย ๆ อย่างหนูโสมคงหัวกะไดไม่แห้งกันล่ะคราวนี้” หม่อมเนื้อทองพูดไปหัวเราะไป

“เฮ้อ ! แม่โสมก็อายุเกือบสามสิบแล้ว ผู้ชายที่เหมาะสมกันคงเหลือไม่มาก” สุรางค์พูดเหมือนอ่อนใจ

“เสียดายนะ ลูกชายฉันก็เพิ่งจะมีเมียไปหลังจากเป็นหม้ายมาตั้งหลายปี” หม่อมเนื้อทองพูดยิ้ม ๆ ทำไมจะไม่รู้จุดประสงค์ที่แท้จริงของแม่ลูกคู่นี้ หล่อนไม่ได้รังเกียจที่อีกฝ่ายเป็นหม้ายแต่ตอนนี้ได้สะใภ้ถูกใจแล้วแค่นั้นเองจึงต้องตีกันไว้ก่อน

“อ้าว ! คุณชายแต่งงานเมื่อไหร่จ๊ะ ฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย” สุรางค์ทำเป็นประหลาดใจทั้งที่ตอนนี้ในวงสังคมลือกันให้แซ่ดว่าหม่อมเนื้อทองหาผู้หญิงมาบังหน้าอ้างว่าเป็นสะใภ้กลบข่าวลูกชายชอบไม้ป่าเดียวกันแต่โสมนภายืนยันว่าคุณชายเป็นผู้ชายทั้งแท่งตำแหน่งเมียเอกควรเป็นของหล่อนมากกว่า เสียดายที่ตอนนั้นหล่อนใจเร็วด่วนได้ไปหน่อย

“ก็ไม่ได้เอิกเกริกอะไร” หม่อมเนื้อทองพูดไม่เต็มเสียงนัก เป็นหล่อนเองที่ทำไม่ถูกพาไปยัดเยียดให้ไม่ต่างจากนางบำเรอ

“อ๋อ...อย่างนี้เอง.....เมียแบบนั้นคุณชายจะมีไว้สักกี่คนก็ได้จริงไหม ไม่ใช่เมียแต่งนี่เนอะที่ต้องหาคนที่เหมาะสมกัน” สุรางค์พูดพลางหันไปมองลูกสาวยิ้ม ๆ