29

เจ้าสัวเจียงที่นั่งฟังเงียบ ๆ ก็ยิ้มมุมปากเช่นกันส่วนหม่อมเนื้อทองยิ้มแห้ง ๆ จะพูดอะไรมากกว่านี้ก็ไม่ได้ เห็นทีหล่อนจะต้องรีบจัดการบางอย่างให้ถูกต้องเร็ว ๆ นี้เสียแล้ว

หลังจากผู้มาเยือนลากลับท่านเจ้าสัวกับหม่อมเนื้อทองยังนั่งอยู่กับที่เหมือนมีเรื่องจะคุยกันต่อ

“ไง....ไม่อยากได้ลูกสะใภ้ที่สมหน้าสมตาแล้วเหรอ” เจ้าสัวเจียงเอ่ยถามบุตรสาว เมื่อก่อนเห็นพยายามจะหาเมียแต่งให้ลูกชาย ทั้งที่ตัวเองเพิ่งจะพาผู้หญิงอีกคนไปประเคนให้.....แปลกคนจริงแม่คนนี้

“แหม...คุณเตี่ยก็ ลูกเลิกเจ้ากี้เจ้าการ ปล่อยตามใจลูกมาตั้งนานแล้วนะคะ”

“อืม...ที่หนีบแม่บัวไปทำงานด้วยทุกวันนี่แสดงว่าเลือกคนนี้แล้วใช่ไหม” เจ้าสัวพูดอย่างรู้ทัน

“ก็แม่บัวน่ารักน่าเอ็นดูนี่คะ สอนอะไรได้อย่างใจทุกอย่าง หนูว่าคุณเตี่ยเตรียมรับขวัญเหลนเถอะค่ะ” ค้อนคมถูกส่งให้บิดา รู้หลอกว่าต่อให้หล่อนรีบตะครุบแม่โสมเอามาเป็นสะใภ้ ยังไงก็โดนขัดขวางอยู่ดี...

บทที่ 9

วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วเผลอแป๊บเดียวก็ผ่านมาสองเดือนแล้วที่บัวบูชาได้ตามติดทั้งเรียนรู้และเป็นคู่คิดให้กับแม่สามี ซึ่งนอกจากห้างทองแล้วยังมีธุรกิจอื่น ๆ อย่างภัตตาคารหรือแม้แต่ร้านผ้าสวย ๆ งาม ๆ ที่มีทั้งไหมไทย และนำเข้าจากต่างประเทศ บัวบูชาได้รับโอกาสเข้าไปเรียนรู้ทั้งหมดหล่อนกำลังสนุกกับประสบการณ์ใหม่ และทุก ๆ วันก็มักจะมีเรื่องราวเก็บเอาไปคุยกับคุณชายได้ทุกวี่ทุกวันบางครั้งก็ได้รับคำแนะนำดี ๆ มาทำให้ค่อย ๆ พัฒนาความสัมพันธ์กันอย่างแนบแน่นขึ้นทุกวัน.......

“แม่บัวยังไม่ง่วงรึ” คุณชายเอ่ยถามเมื่อกลับเข้ามาในห้องนอนอีกครั้ง หลังจากเขาลุกจากเตียงหายไปเมื่อชั่วโมงที่แล้วขณะที่นอนมองเมียสาวนั่งพับผ้าจัดข้าวของกระจุกกะจิกอยู่หน้าตู้เสื้อผ้าหลังใหญ่ ขนาดเขาหายไปตั้งนานหล่อนก็ยังคงนั่งอยู่ที่เดิม

“ไม่ง่วงเลยค่ะ คุณชายจะให้หนูนวดให้ไหมคะ ที่ทำอยู่นี่ก็แค่หาอะไรทำเพลิน ๆ” หญิงสาววางมือจากสิ่งที่ทำตรงหน้า เดินเข้าไปล้างไม้ล้างมือก่อนจะคลานขึ้นเตียงเตรียมนวดผ่อนคลายให้คุณชายอย่างที่เคยทำให้บ่อย ๆ

“วันนี้ไม่เมื่อย ฉันหยิบหนังสือมาฝาก แม่บัวยังอยากอ่านอยู่หรือเปล่า”

“จริงสิ หนูลืมไปเลยค่ะตั้งใจว่าจะเข้าไปเลือกหนังสือไว้อ่านก่อนนอนสักเล่ม” บัวบูชาเห็นสามีของหล่อนทำเป็นประจำ ซึ่งก็เป็นการฆ่าเวลาช่วงที่ยังไม่ง่วงได้ดีแท้ ดีกว่าปล่อยเวลาว่าง ๆ นอนนับลูกแกะตั้งเยอะ

“ฉันเลือกมาให้แล้วเอาไปสิ”

บัวบูชามองแขนยาว ๆ ที่เอื้อมไปหยิบหนังสือปกสีขาวเล่มไม่ใหญ่นักหน้าปกไม่มีชื่อบอกว่าหนังสืออะไร พอเขายื่นให้หล่อนก็รีบรับไปเปิดออกดูทันที......เสียงหัวใจเต้น ตึ๊ก ๆ ตั๊ก ๆ มันแทบจะออกมาเต้นระบำนอกอก ไม่แน่บางทีอาจจะดันซี่โครงออกมาด้วยซ้ำมือไม้สั่น คอแห้งไปหมด

“คุณชาย !!...”

พวงแก้มแดงปลั่งไม่รู้ว่าโกรธหรืออาย คุณชายเกร็งตัวรอรับเผื่อปุบปับเจ้าหล่อนปาหนังสือใส่หน้าจะได้หลบทัน....แต่ปรากฏว่าผิดคาดเมื่อใบหน้าเล็กก้มหน้างุดแลเห็นแต่ปลายจมูกแดง ๆ จ้องหน้ากระดาษแทบทะลุ มือบางจับพลิกเปิดหน้าต่อไปอย่างอยากรู้อยากเห็น

“เป็นไง ชอบไหม”

“คุณชายน่ะ...เห็นหนูเป็นคนยังไงกันคะถึงได้เอาหนังสือแบบนี้มาให้ดู” แม้จะบ่นกะปอดกะแปดแต่ก็ยังไม่ยอมละสายตาจากรูปภาพในหนังสือแม้แต่นาทีเดียว

“ก็เห็นเป็นคนอยากรู้อยากเห็นน่ะสิ บางทีเธออาจจะอยากลองอะไรใหม่ ๆ” คุณชายบอกยิ้ม ๆ หนังสือในมือเด็กแสบนั่นจะเรียกว่าตำรากามสูตรภาคฝรั่งก็ว่าได้เพราะมีแต่ภาพและข้อความเป็นอักษรภาษาอังกฤษกำกับอยู่...สาบานได้ว่าแค่เอามายั่ว ๆ เผื่อแม่บัวนึกอยากเรียนภาษาขึ้นมาบ้าง......

“นี่ ๆ ๆ ท่านี้ที่คุณชาย...เอ่อ.....” หญิงสาวตื่นเต้นชี้มือไปที่ภาพผู้หญิงโก้งโค้งผู้ชายประกบอยู่ด้านหลัง เหมือนวันที่หล่อนกับคุณชายอาบน้ำด้วยกันในห้องน้ำแล้วหล่อนก็ก้มไปเก็บสบู่ จากนั้นก็..........

คุณชายแทบสำลักเมื่อแม่คนช่างจำทำท่าดีใจนักหนา ไม่นึกว่าจะกล้าพูดออกมา....กลายเป็นเขาที่หน้าตาแดงก่ำลามไปจนถึงใบหู....จะแก่นแก้วเกินไปแล้วแม่บัว…เห็นทีจะต้องสั่งสอนกันเสียบ้าง

“เอ่อ...หนูว่าหนูนอนดีกว่าค่ะ” บัวบูชาเพิ่งรู้ตัวเมื่อเห็นหน้าคนที่ทำท่านั้นร่วมกัน หล่อนจึงปิดหนังสือแต่ไม่ยอมส่งคืนให้เขากลับนำมันมาวางไว้ที่โต๊ะหัวเตียงด้านของหล่อนก่อนจะกลับมาทอดตัวลงนอนใต้ผ้าห่ม สายตาล่อกแล่กห่างไกลจากคำว่าง่วงนอนอยู่มาก

คุณชายยิ้มกรุ้มกริ่ม วางหนังสือของเขาลงเหมือนกันทั้งที่ยังไม่ได้เปิดดูสักหน้าเพราะมัวแต่นั่งมองแม่คนอยากรู้อยากเห็น

“คุณชายไม่ปิดไฟหรือคะ”

“หืม? ทำไมต้องรีบ”

“ก็เห็นคุณคุณชายจะนอนแล้วนี่คะ หรือว่าวันนี้เราจะเปิดไฟนอน”

“อืม...เป็นความคิดที่ดี แม่บัวล่ะจะขัดข้องไหม ถ้าเราจะเปิดไฟเอาไว้เผื่อจะได้ช่วยกันดูว่าทำท่าทางได้ถูกต้องตามตำราหรือไม่” สามีผู้มากประสบการณ์เกิดจะไม่มั่นใจขึ้นมาเสียอย่างนั้น.....

โอย...ตายแน่นังบัวเอ้ย....ตายแน่ ๆ ......แล้วฉันจะเริ่มที่ท่าไหนก่อนล่ะเนี่ย เยอะแยะตาลายไปหมด.......

“ว่าไงล่ะแม่บัวหนาวรึ” คุณชายหนุ่มยังนั่งเอนพิงหัวเตียง มองคนที่ดึงผ้าห่มขึ้นปิดจนมิดถึงคอมิหนำซ้ำสองมือยังกำชายผ้าเอาไว้แน่นพร้อมกับกลอกตาไปมาเหมือนกำลังว้าวุ่นใจ

“ปะ...เปล่าค่ะ”

“กลัวรึ” รอยยิ้มมุมปากยกขึ้นอย่างเอ็นดู

“ไม่ใช่ค่ะ นะ...หนูไม่ได้กลัว...แต่กำลังคิดว่าจะเริ่มยังไงดี....เอ่อจำไม่ได้สักท่าเลยค่ะ...คือ....ขอดูอีกรอบนะคะ” จู่ ๆ ร่างเล็กก็ลุกพรวดพราดจนน่าตกใจ ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบหนังสือมาจะเปิดดูอีกครั้งอย่างที่หล่อนบอกจริง ๆ

“ไม่ต้องดูแล้ว มานี่มา....” คุณชายรั้งเรือนร่างบอบบางกลับมานั่งลงบนตักพอดิบพอดี

หากมีกระจกตอนนี้คงได้เห็นแก้มตัวเองแดงแจ๋เป็นแน่.....บ้าจริง......หล่อนจำได้ว่าท่านี้มันต้องหันหน้าเข้าหากัน......เอ๊ะหรือว่าหันหลังให้ก็ได้แต่ยังเปิดดูไม่หมดนี่นะ เอาที่เห็นแล้วดีกว่า.......คิดได้ดังนั้นบัวบูชาจึงได้คิดว่าต้องจัดท่าให้เข้าที่เข้าทาง หล่อนยกสะโพกดึงขาเปลี่ยนท่าดูวุ่นวายจนกระทั่งหมุนตัวหันมาเผชิญหน้ากับสามีพอได้ที่ก็ยิ้มเอียงอาย...เอิ่ม.....อายช้าไปหรือเปล่านะ.......