ตอนที่ 2/1

“คุณครับ ถึงแล้ว” ใช้เวลาไม่น้อยเลยทีเดียว กว่าทิวาจะขับรถพาพยัคฆ์มาถึงจุดหมายได้ เนื่องจากสถานที่ที่อยู่ในแผนที่นี้ ค่อนข้างลึกลับพอสมควร

ใบหน้าสวยหวาน มองบ้านพักหลังใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้า มันถูกสร้างอยู่บนหน้าผาสูงชัน ที่เบื้องล่างเป็นน้ำทะเลเกือบรอบทิศ

ตัวบ้านทรงโมเดิร์นติดกระจกรอบทิศทาง มีสระว่ายน้ำสุดอลังกาลอยู่บนพื้นที่ข้างๆ ด้วย สนามหญ้าก็เขียวขจีแต่ไร้ซึ่งไม้ดอกไม้ประดับ ทำให้มันดูเรียบง่ายแต่หรูหราอย่าลงตัว แถมยังมีไฟสปอตไลต์ที่เปิดเอาไว้จนรอบบริเวณบ้านดูสว่างคล้ายกลางวัน

บ้านหลังนี้ไม่ใช่บ้านประจำตระกูล ที่ครอบครัวของพยัคฆ์อาศัยอยู่ หากแต่เขาสร้างมันขึ้นไว้ สำหรับหลีกหนีปัญหา และความวุ่นวายมาพักผ่อนเพียงเท่านั้น มันจึงอยู่ในป่าลึกเข้ามาบนภูเขาใหญ่ ซึ่งเป็นพื้นที่ส่วนตัวของตระกูลเขานั่นแหละ

“...” ไร้ซึ่งเสียงตอบรับจากบุคคลที่นอนอยู่ด้านหลัง ทิวาจึงต้องละสายตาจากความน่าตื่นเต้นเบื้องหน้า เพราะเขาไม่เคยเห็นบ้านหลังใหญ่ที่มีวิวสวยงามขนาดนี้มาก่อน มาสนใจลูกค้าของตนเองแทน

“คุณครับ ถึงบ้านของคุณแล้ว คุณ...” เขาเอี้ยวตัวกลับมาทางด้านหลัง ก่อนจะเอื้อมมือไปเขย่าร่างใหญ่เบาๆ เพื่อเรียกสติ

“อืม...” พยัคฆ์ครางรับด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง ก่อนจะฝืนตัวเองลุกขึ้นนั่ง และพยายามจะลงจากรถด้วยความยากลำบาก

ตอนนี้เขากำลังหมดแรงอย่างสิ้นเชิง ยาปลุกเซ็กส์กำลังทำปฏิกิริยากับร่างกายเขาจนเกือบจะเต็มที่ เรี่ยวแรงที่มีเหือดหาย ภายในร่างกายร้อนยิ่งกว่าลาวากลางภูเขาไฟ

ทิวาเห็นสภาพของลูกค้าตนเองซึ่งดูแล้วไม่น่าจะรอด เขาจึงเปิดประตูรถลงไปช่วยประคองชายหนุ่ม เพื่อพาเขาเข้าไปส่งด้านในตัวบ้าน

ทันทีที่ร่างกายนุ่มนิ่มของหนุ่มน้อย สัมผัสเข้ากับผิวเนื้อแกร่งของพยัคฆ์ ร่างใหญ่ก็เกิดปฏิกิริยาแปลกๆ ขึ้นมาทันที

หัวใจของชายหนุ่มกระตุกและเต้นแรง เมื่อกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่โชยมาจากตัวเด็กหนุ่มข้างๆ ปะทะเข้ากับจมูกเขาอย่างจัง

ทุกการก้าวเดินที่เนื้อตัวของทั้งสองเสียดสีกันไปมา ยิ่งกระตุ้นความรู้สึกลึกๆ ที่พยัคฆ์พยายามข่มเอาไว้

เขาลอบสังเกตอีกฝ่าย เนื้อตัวของคนที่กำลังประคองเขาอยู่ดูอ้อนแอ้นบอบบาง ความสูงไม่น่าจะเกินหนึ่งร้อยเจ็ดสิบห้าเสียด้วยซ้ำ ดูตัวเล็กมากสำหรับเขา ผิวเนื้อก็ดูเรียบเนียนนุ่มนิ่ม แถมยังขาวอมชมพูดูน่าดูดให้เป็นรอยแดงยิ่งนัก

ใบหน้ากลมเล็กนั้นดูสวยหวาน ดวงตาก็ดูกลมโตเหมือนตุ๊กตา ริมฝีปากยังจิ้มลิ้มดูอวบอิ่มจนน่าครอบครอง แถมเสียงเล็กๆ นั่นก็น่าฟังซะเหลือเกิน ถ้าหากขึ้นไปร้องอยู่บนเตียงตอนเขากำลังโยกเอวใส่นั้น มันจะเพราะขนาดไหนกันนะ

ทำไมคนที่อยู่ข้างๆ เขาในตอนนี้ ถึงได้ดูมีเสน่ห์ดึงดูดขนาดนี้กันนะ ขนาดแฟนสาวของเขา เป็นผู้หญิงที่สวยเพอร์เฟคทุกกระเบียดนิ้ว พยัคฆ์ก็ยังไม่รู้สึกว่า เธอดูน่าสนใจเหมือนคนที่อยู่กับเขาตอนนี้เลย

ทั้งๆ ที่ตั้งปณิธานเอาไว้แล้วว่า จะไม่มีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่แฟนของตนเอง และที่ผ่านมา พยัคฆ์ก็ทำได้ดีมาโดยตลอด

แม้เขาจะไม่ค่อยมีอะไรกับแฟนสาวของตนก็ตามที แต่เขาก็ไม่เคยนอกใจหรือนอกกายเธอเลยสักครั้ง แต่ทำไมตอนนี้ เขากลับอยากทำลายสิ่งที่ตัวเองตั้งใจไว้ หรืออาจจะเป็นเพราะฤทธิ์ยาก็เป็นได้

มั่นคงมาตั้งนาน จะมาหวั่นไหวกับน้องง่ายๆ ไม่ได้นะพี่พยัคฆ์

เดี๋ยวเมียที่รออยู่ที่บ้านรู้เข้าละงานงอกแน่ ^O^

-------------

หากอ่านแล้วรู้สึกขัดใจ ไม่ชอบใจในส่วนไหนติได้เลยนะคะ ไรต์จะนำไปพัฒนาและปรับปรุงให้ดีขึ้นค่ะ

แต่ถ้าหากอ่านแล้วสนุก หรือเอนจอยไปกับผลงานของไรต์ คอมเมนต์ให้กำลังใจกันบ้างนะคะ -3-