ตอนที่ 4 ธาม

ของขวัญตื่นแต่เช้าเหมือนทุกวันแล้วเดินกลับมาอาบน้ำที่ห้องตัวเอง วันนี้เธอมีถ่ายรายการตอนเย็น ช่วงเช้าที่ว่าง ๆ จึงถือโอกาสไปซ้อมร้องเพลงที่บริษัท เมื่อแต่งหน้าแต่งตัวเสร็จเธอก็ลงไปเรียกแท็กซี่ที่หน้าคอนโด แต่พอมาถึงห้องซ้อมก็พบว่ามีคนใช้ห้องอยู่ก่อนแล้ว

ณัฐธิดาที่กำลังซ้อมเต้นอยู่หน้ากระจกบานใหญ่เห็นของขวัญเปิดประตูเข้ามาก็เดินไปคุยด้วย

“สวัสดีค่ะพี่ไนน์” ของขวัญยิ้มทักทายรุ่นพี่สาว

“สวัสดีจ้า มาซ้อมเหมือนกันเหรอ”

“ใช่ค่ะ”

“งั้นเรามาซ้อมด้วยกันไหม”

“ค่ะ ขวัญมีท่อนที่ชอบเต้นผิดอยู่บ่อย ๆ พี่ไนน์ช่วยดูให้หน่อยนะคะ”

“ได้เลย ไหนลองทำให้พี่ดูหน่อย”

ณัฐธิดาเป็นมีตำแหน่งเป็นนักเต้นหลัก คนอื่น ๆ จึงมักขอให้หัวหน้าวงอย่างเธอช่วยเช็กความถูกต้องของท่าเต้นให้เสมอ ส่วนของขวัญคือน้องเล็กของวงที่มีความสามารถกลาง ๆ ในทุกด้านแต่ก็ไม่โดดเด่นอะไรสักอย่าง จุดขายของเธออยู่ที่ทักษะการออดอ้อนแฟนคลับ เวลาไปออกรายการของขวัญจึงเป็นที่เอ็นดูของผู้ชมเสมอ

ณัฐธิดาช่วยปรับท่าเต้นให้ของขวัญบางช่วงและซ้อมไปด้วยกัน หลังจากนั้นอีกหลายชั่วโมงทั้งคู่ก็ไปนั่งพักกันที่โซฟามุมห้อง

“สิบเอ็ดโมงแล้ว เราไปกินข้าวเที่ยงด้วยกันไหม” ณัฐธิดาเอ่ยชวน

“ที่ไหนคะ”

“พี่ก็ยังไม่รู้เลย พอดีพี่ธีร์ชวนน่ะ ขวัญไปด้วยกันสิ”

ธีร์คือแฟนหนุ่มของณัฐธิดา และยังเป็นหนึ่งในบอร์ดบริหารของค่ายเพลงแห่งนี้ด้วย ทั้งคู่แอบคบกันเมื่อปีที่แล้ว หลังจากที่ความลับแตกบริษัทก็ลงโทษด้วยการพักงานณัฐธิดา และมีการยกเลิกกฎห้ามเดตของไอดอลไปแล้ว ตอนนี้บรรดานักร้องและไอดอลในค่ายจึงคบกันได้อย่างเปิดเผย แต่ก็ต้องเสี่ยงว่าแฟนคลับจะสนับสนุนหรือไม่

ต่อให้บางคู่ได้รับการยอมรับ แต่ของขวัญก็มั่นใจว่าความสัมพันธ์แบบคู่นอนระหว่างเธอกับภาคินทร์ไม่ใช่สิ่งที่จะสามารถบอกให้สาธารณชนรับรู้ได้ ตอนนั้นเธอแค่ดีใจที่ได้นอนกอดเขา ได้เป็นของเขา แต่ตอนนี้เธอเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าจะคงสถานะนี้ได้นานแค่ไหน ไม่รู้ว่าจะปิดบังความรู้สึกได้ถึงเมื่อไหร่ ถ้าวันหนึ่งภาคินทร์รู้ว่าเธอคิดไม่ซื่อเขาคงผิดหวังที่ไว้ใจเธอ

“โอเคค่ะ งั้นขวัญไปด้วยนะคะ”

สองสาวขึ้นไปหาธีร์ที่ห้องผู้บริหาร ณัฐธิดาเคาะประตูห้องสักพักก็เปิดเข้าไป

“อ้าว พี่ธามก็อยู่ด้วยเหรอคะ ไนน์มารบกวนหรือเปล่า” ณัฐธิดาพูดขึ้นเมื่อเปิดเข้าไปแล้วเห็นธาม พี่ชายของแฟนหนุ่มอยู่ด้วย

“เปล่าหรอก พี่ชวนพี่ธามไปกินข้าวด้วยน่ะ ไนน์ไม่ติดอะไรใช่ไหม” ธีร์พูดขึ้นพลางเดินไปหาแฟนสาว

“เปล่าค่ะ ไนน์ก็ว่าจะมาบอกว่าขวัญไปด้วยนะคะ”

“สวัสดีค่ะ” ของขวัญยกมือไหว้คนทั้งคู่อย่างนอบน้อม เธอเคยทำงานร่วมกับธีร์ในช่วงที่วงมีปัญหาเมื่อปีที่แล้วจึงคุ้นหน้าคุ้นตากันดี แต่ยังไม่เคยคุยกับธามที่เป็นถึงประธานบริษัทมาก่อน แต่การรับมือกับคนแปลกหน้าก็ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับไอดอลอยู่แล้ว เธอจึงหันไปยิ้มให้เขาอย่างเป็นมิตร

“หนูชื่อขวัญนะคะ วงเดียวกับพี่ไนน์”

“ธามครับ” เขาพยักหน้ารับแต่ไม่ได้มองสบตาเธอ ทำเอาของขวัญหน้าเจื่อนเล็กน้อยเพราะคิดว่าอีกฝ่ายอาจจะไม่พอใจที่เธอไปด้วย

“งั้นผมไปกับไนน์นะ เดี๋ยวให้ขวัญติดรถพี่ไปละกัน” ธีร์หันไปบอกกับพี่ชาย

“....” ธามไม่ได้มีท่าทีตอบรับหรือปฏิเสธแต่แววตามีความตกใจฉายอยู่เล็ก ๆ

“งั้นไปกันเถอะ” ธีร์โอบไหล่แฟนสาวแล้วผลักประตูออกจากห้องไป

ของขวัญหันไปมองสีหน้าเรียบนิ่งของธามแล้วพยายามยิ้มให้เขา

“เอ่อ เราไปกันเลยไหมคะ”

“ครับ”

ระหว่างที่อยู่บนรถของขวัญก็แอบลอบมองใบหน้าด้านข้างของธาม เขาดูสุภาพ มีความเป็นผู้ใหญ่สมกับหน้าที่การงานจนเธอแอบเกร็งโดยไม่รู้ตัวเมื่อต้องมาอยู่ด้วยกันตามลำพัง แต่อยู่ดี ๆ อีกฝ่ายก็หันหน้ามาหาอย่างกะทันหันทำให้ทั้งคู่สบตากัน ก่อนที่ธามจะหันหน้าไปมองทางอื่น

“เดี๋ยวผมลดแอร์ให้นะครับ” ธามพูดพลางเอื้อมมือไปปรับลดแอร์ให้หญิงสาว

“คะ?”

“ผมเห็นคุณนั่งกอดอกมาตลอดทาง”

“ขอบคุณค่ะ” ของขวัญเองก็เพิ่งสังเกตว่าตัวเองนั่งกอดอกอยู่ แต่เป็นเพราะเธออึดอัดต่างหาก ไม่คิดว่าเขาจะแอบสังเกตเธอเหมือนกัน

หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีกจนไปถึงร้านอาหาร ของขวัญและธามเดินไปยังโต๊ะที่ณัฐธิดากับธีร์นั่งรออยู่ก่อนแล้ว จากนั้นทั้งสี่คนก็สั่งอาหารกัน

“อาทิตย์หน้าหยุดห้าวันใช่ไหม” ธีร์หันไปถามแฟนสาวที่นั่งข้าง ๆ

“ใช่ค่ะ ได้พักยาวในรอบหนึ่งปีเลย” ณัฐธิดาตอบอย่างอารมณ์ดี

“งั้นเราไปเที่ยวด้วยกันดีไหม”

“ดีเลย ขวัญไปด้วยกันไหม”

“คะ?” ของขวัญที่กำลังตักข้าวเข้าปากก็ถึงกับชะงักเมื่อณัฐธิดาหันมาชวน

“อาทิตย์ที่ผ่านมาขวัญดูซึม ๆ นะ อาจจะเป็นเพราะล้าจากการทำงาน พี่ว่าลองไปเปิดหูเปิดตากันดูไหม เมมเบอร์คนอื่นมีแพลนเที่ยวกันหมดแล้ว ถ้าขวัญยังไม่รู้จะไปไหน เราไปด้วยกันไหม”

“เอ่อ...” ของขวัญลังเล เธอแค่ซึมเพราะคิดถึงภาคินทร์ต่างหาก ไม่ใช่เพราะเหนื่อยจากงานแบบที่รุ่นพี่เข้าใจ แต่ไม่สามารถบอกความจริงได้

“ไปเถอะ นาน ๆ ทีจะมีโอกาสหยุดยาวขนาดนี้” ณัฐธิดายังคงตื๊อต่อ

“ได้ค่ะ” ของขวัญเองก็ปฏิเสธคนไม่เก่งจึงตอบตกลง

“พี่ธามไปด้วยกันไหมคะ” ณัฐธิดาที่เห็นว่าถ้าไปกันสามคนของขวัญก็อาจจะเหงาจึงเอ่ยชวนธามไปด้วย

“พี่ธามงานยุ่งจะตาย คงไม่ว่างหรอก” ธีร์พูดขึ้นเพราะรู้ว่าพี่ชายตัวเองบ้างานขนาดไหน เขาไม่เอาเวลาทำงานหลายวันไปเที่ยวเล่นแน่นอน

“ว่างนะ” ธามตอบ

“ฮะ?” ธีร์ถึงกับเบิกตาโตอย่างไม่เชื่อหู

“ได้พักบ้างก็ดีเหมือนกัน” ธามพูดต่อพลางยักไหล่

“งั้นดีเลยค่ะ ไปกันสี่คนเนอะ” ณัฐธิดาพูดด้วยน้ำเสียงดีใจ

หลังจากกินข้าวเที่ยงกันเสร็จทั้งหมดก็กลับมายังบริษัท ของขวัญแยกตัวออกมานั่งในห้องซ้อมคนเดียวเพราะณัฐธิดาขึ้นไปห้องทำงานของแฟนหนุ่ม เธอเลื่อนดูโซเชียลมีเดียไปเรื่อย ๆ ก็ถึงกับยิ้มกว้าง รู้สึกหัวใจพองโตเมื่อเห็นภาคินทร์โพสต์ภาพที่เขาวาดเองเป็นรูปโน้ตดนตรีแบบเดียวกับสร้อยที่เขาให้เธอเป็นของขวัญ

หญิงสาวกดถูกใจให้ภาพนั้นอย่างรวดเร็วก่อนจะยกมือมาลูบสร้อยที่เธอใส่อยู่อย่างตื่นเต้น ของขวัญสั่นศีรษะเบา ๆ แล้วคิดว่าเขาอาจจะแค่ชอบโน้ตดนตรีเฉย ๆ ก็ได้ เธอไม่ควรคิดไปไกลว่ารูปที่เขาวาดนั้นหมายถึงเธอ แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรเรื่องนี้ก็ทำให้เธออดมีความสุขเล็ก ๆ ในใจไม่ได้

ผ่านมาสามวันแล้วที่ภาคินทร์ไม่ได้ส่งข้อความหาเธอ จากที่วันนั้นของขวัญดีใจที่รูปวาดของเขาอาจจะสื่อถึงเธอ แต่วันนี้เธอได้แต่นั่งหงอยในรถตู้ระหว่างเดินทางกลับจากถ่ายรายการ

“เหนื่อยเหรอ” ณัฐธิดาที่นั่งเบาะข้าง ๆ ถาม

“นิดหน่อยค่ะ” ของขวัญตอบกลับเสียงเนือย

“เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็จะได้ไปเที่ยวแล้ว”

“คะ?” ของขวัญถึงกับตาโตเมื่อนึกขึ้นได้

“อ้าว อย่าบอกนะว่ายังไม่ได้จัดกระเป๋าน่ะ” ณัฐธิดาแทบไม่เชื่อว่ารุ่นน้องสาวจะยังไม่ได้เตรียมตัว

“ยังเลยค่ะ แต่ไม่เป็นไร คืนนี้ยังทัน แหะ ๆ” ของขวัญได้แต่ยิ้มแหยส่งไปให้ ไปแค่ห้าวันคงไม่ต้องเอาของไปเยอะ ใช้เวลาจัดกระเป๋าแค่แป๊บเดียวก็เสร็จ

“พี่จองที่พักไว้แล้ว โชคดีที่ยังไม่เต็ม เราไปแบบกะทันหันกันมาก”

“ขวัญนึกว่าพี่ไนน์กับคุณธีร์จะไปเที่ยวชิล ๆ แต่กลับบอกว่าอยากเดินป่า ลุยกว่าที่คิดนะคะเนี่ย” ของขวัญเอ่ยแซว

“พี่อยากไปดูใบไม้เปลี่ยนสีน่ะ คงจะสวยน่าดู” ณัฐธิดายิ้ม

นี่เป็นการไปเที่ยวต่างประเทศครั้งแรกในชีวิตของเธอ แถมไปกันหลายคน จะให้ไปเที่ยวแบบโรแมนติกกับแฟนก็เขินเพื่อนร่วมทริป ณัฐธิดาจึงเลือกไปที่ที่ได้ทำกิจกรรมร่วมกันทั้งสี่คน อีกอย่างเธอเคยเห็นในซีรีส์ที่มีใบไม้เปลี่ยนสีสวย ๆ เป็นฉากหลังจึงอยากไปเห็นกับตาตัวเอง

“แต่ขวัญไม่เคยเดินป่าเลยนะคะ” ของขวัญเอ่ยอย่างหนักใจเพราะกลัวจะไปเป็นตัวถ่วงของคนอื่น

“พี่ก็ไม่เคยเหมือนกัน แต่ดูรีวิวมาแล้ว เส้นทางนี้ค่อนข้างง่าย มือใหม่ก็สามารถเดินได้สบาย ไม่ต้องกังวลหรอก เดี๋ยวพี่ส่งรีวิวให้ดูนะ”

“โอเคค่ะ” ของขวัญตอบรับ

ยังไงก็มีผู้ชายไปด้วยตั้งสองคน แม้จะยังเกร็ง ๆ เมื่ออยู่กับธาม แต่เขาก็ดูเป็นคนดี คงไม่มีปัญหาอะไร

เมื่อกลับถึงห้องของขวัญก็รีบรื้อของออกมาจากตู้เสื้อผ้า ดูจากแพลนเที่ยวที่จะไปเดินป่ากันในฤดูใบไม้ร่วงแล้วน่าจะต้องเตรียมเสื้อกันหนาวหนา ๆ ไป โชคดีที่เธอเคยซื้อชุดฮีตเทคเก็บไว้ตอนไปเที่ยวยุโรป ส่วนพวกเต็นท์กับเสบียงตกลงกันว่าค่อยไปหาที่นู่น เธอหยิบรองเท้า พาสปอร์ต ของใช้ส่วนตัวที่จำเป็นออกมา เมื่อเช็กดูว่าของครบแล้วก็เริ่มจัดกระเป๋า

ใช้เวลาชั่วโมงกว่า ๆ ก็จัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย ของขวัญจึงไปอาบน้ำแล้วเตรียมตัวเข้านอน เธอเปิดยูทูบดูเพื่อเก็บข้อมูลของสถานที่ที่จะไป และทันใดนั้นก็มีข้อความจากภาคินทร์เข้ามา

‘มาหาหน่อย’

ข้อความสั้น ๆ แต่ก็ทำให้เธอกระเด้งตัวลุกจากเตียงแล้วไปโผล่ยังหน้าห้องของอีกฝ่ายอย่างรวดเร็ว ไม่รอช้าของขวัญกดรหัสประตูเข้าไปทันที

ภาคินทร์นั่งจิบไวน์อยู่ที่ห้องนั่งเล่นเมื่อหันไปเห็นของขวัญก็ยิ้มอย่างพอใจ

“มาเร็วมาก มานั่งตรงนี้สิ” เขาตบที่ตักตัวเองเบา ๆ

ของขวัญเดินไปนั่งตักแกร่งอย่างว่าง่าย

“เดี๋ยวพรุ่งนี้ขวัญไม่อยู่ห้าวันนะคะ”

“อ้าว ทำไมล่ะ”

“พอดีหยุดค่ะ พี่ไนน์เลยชวนไปเที่ยว”

“อืม ห้าวันเลยเหรอ” เขาพูดพลางเชยคางเธอให้มองสบตากัน

“ค่ะ”

สิ้นคำพูดภาคินทร์ก็กระดกไวน์เข้าปากจนหมดแก้วแล้วรั้งต้นคอเธอไปประกบปาก รสชาติของไวน์ทำเอาของขวัญถึงกับเคลิ้ม

เมื่อเขาป้อนไวน์ให้เธอจนหมดแล้วจึงถอนริมฝีปากออก ก่อนจะใช้ลิ้นเลียคราบไวน์ที่เลอะตามมุมปากให้ ลิ้นสากลากไปตามรอยไวน์ที่เปื้อนคางลงไปถึงซอกคอขาวเนียน แม้ไวน์จะไม่เลอะมาถึงตรงนี้แต่เขาก็ไล้เลียลงไปถึงเนินอก มือหนาจัดการล้วงเข้าไปในเสื้อนอนนุ่มนิ่มของหญิงสาว

“พรุ่งนี้ขวัญบินแต่เช้านะคะ” ของขวัญรีบจับมือเขาไว้ก่อน

“กี่โมง”

“ไฟลต์หกโมงเช้าค่ะ”

ภาคินทร์หันไปมองนาฬิกาที่แขวนอยู่บนผนังจึงเห็นว่าตอนนี้สามทุ่มกว่าแล้ว

“งั้นพี่ขอครึ่งชั่วโมง ก่อนที่เราจะไม่เจอกันหลายวัน”

“ค่ะ” แน่นอนว่าเธอไม่มีทางปฏิเสธเขาอยู่แล้ว

ของขวัญลุกขึ้นเดินจุงมือภาคินทร์ไปยังห้องนอน เธอถอดชุดนอนออกจนเปลือยเปล่าแล้วเดินไปนอนรอบนเตียง

เมื่อเห็นดังนั้นภาคินทร์ก็ไม่รอช้า เขารีบถอดเสื้อผ้าออกทุกชิ้นแล้วขึ้นไปคร่อมร่างบางเอาไว้ ไม่พูดพร่ำทำเพลงภาคินทร์ใช้นิ้วชี้กับนิ้วกลางสอดเข้าไปในช่องทางรักคับแคบ

“อื้ม” ของขวัญส่งเสียงครางอย่างพึงพอใจเมื่อนิ้วของเขาค่อย ๆ ขยับเข้าออกอย่างเชื่องช้า

ภาคินทร์มองใบหน้าที่เหยเกของหญิงสาวก็เพิ่มจังหวะให้เร็วขึ้น เมื่อรู้สึกว่ามีของเหลวไหลออกมาอาบนิ้วแกร่งจนชุ่มแล้วเขาก็ถอนนิ้วออก ก่อนจะจับแก่นกายที่พร้อมรบของตัวเองชักขึ้นชักลง

“พร้อมแล้วใช่ไหม” ภาคินทร์ไม่รอให้อีกฝ่ายตอบกลับแต่กดส่วนแข็งขืนเข้าไปในช่องทางรักรวดเดียวจนมิด

“อึก” ของขวัญขบริมฝีปากล่างแน่นเมื่อแท่งอุ่นร้อนเข้ามาในร่างกายอย่างไม่ทันตั้งตัว

“ขอเอาแรง ๆ นะ” จบคำร่างหนาก็ขยับออกมาจนสุดแล้วดันเข้าไปใหม่อย่างแรงอีกครั้ง

ของขวัญรู้สึกจุกเล็กน้อยแต่ก็ทำได้แค่กำผ้าปูที่นอนไว้เป็นที่ยึดเหนี่ยว เขากระแทกเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าตามอารมณ์กระสัน เสียงเนื้อกระทบกันอย่างรุนแรงดังก้องทั่วห้องนอนผสมกับเสียงครางต่ำราวสัตว์ป่าของชายหนุ่ม

ภาคินทร์จับร่างตะแคงแล้วมาซ้อนข้างหลังโดยไม่ปล่อยให้ส่วนเชื่อมต่อหลุดออกจากกัน มือหนาจับสะโพกเล็กไว้มั่นแล้วขยับเอวโหมกระหน่ำใส่คนตรงหน้าระรัว

“จะเสร็จแล้ว” ภาคินทร์พูดเสียงกระเส่าเมื่อรู้สึกใกล้ถึงจุดสุดยอด

“กรี๊ด” ของขวัญกรีดร้องเมื่ออีกฝ่ายส่งแรงกระแทกมากขึ้นจนเธอรู้สึกจุกปนเสียดเสียวทั่วช่องท้องไปหมด

“อา” เสียงคำรามสุดท้ายปล่อยออกมาพร้อมกับน้ำอุ่นร้อนที่ฉีดพ่นเข้าไปในร่างเล็ก

ภาคินทร์จัดการกระแทกอีกสามสี่ครั้งแล้วนอนกอดเธอนิ่ง ผ่านไปห้านาทีเมื่อเห็นว่าเขาไม่ขยับไปไหนของขวัญจึงหันหน้าไปหา

“พี่คินคะ”

“หืม” ภาคินทร์ขานรับโดยที่ยังไม่ลืมตา

“ขวัญขอไปอาบน้ำก่อนนะคะ”

เขาขยับตัวออกห่างจนแก่นกายหลุดออกจากร่างบาง ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบทิชชูที่วางอยู่บนหัวเตียงมาเช็ดคราบรักออก

ของขวัญพยุงตัวลุกขึ้นแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป เธอจัดการเปิดฝักบัวให้กระแสน้ำเย็นช่วยชะล้างอารมณ์ปรารถนาให้ดับลง

ศึกรักเมื่อกี้ค่อนข้างรุนแรงและจบลงอย่างรวดเร็วโดยที่เธอยังไม่เสร็จสมด้วยซ้ำ แต่ก็เป็นเรื่องปกติ บางทีที่ภาคินทร์แค่ต้องการปลดปล่อยเขาก็จะเรียกให้เธอมาหาแล้วจัดการสอดใส่โดยแทบจะไม่เล้าโลมแบบนี้

เธอไม่เคยน้อยใจภาคินทร์ ยังไงเธอก็เป็นผู้หญิงที่เขาสนิทที่สุดเพียงคนเดียว ไม่ว่าจะอยู่ในสถานะไหน ขอแค่เขานึกถึงเธอบ่อย ๆ แบบนี้ก็พอแล้ว