คุณคือของขวัญ (อ่านฟรี)

“พะ พี่คินคะ” ของขวัญเรียกชื่อชายหนุ่มที่กำลังพรมจูบเธอไปทั่วหน้าอย่างแผ่วเบา

“อืม” ภาคินทร์ขานตอบแบบขอไปทีแต่ก็ยังไม่ยอมหยุด

ใบหน้าหล่อตี๋สไตล์เกาหลีซุกไซ้เข้าที่ซอกคอระหง จมูกโด่งสูดดมกลิ่นหอมหวานของเธอเข้าเต็มปอด ก่อนจะไล่มาจนถึงเนินอกที่โผล่พ้นชุดสายเดี่ยวออกมา ริมฝีปากของชายหนุ่มอ้างับเนินเนื้อนุ่มผ่านเสื้อเบา ๆ จนร่างบางสะดุ้งโหยง

“อ๊ะ พี่คิน เดี๋ยวก่อนค่ะ” ของขวัญพยายามดันหน้าอกของภาคินทร์ให้ออกห่างจากตัว

“มีอะไร” เขาถามด้วยน้ำเสียงที่ติดจะรำคาญเล็กน้อยแต่ก็ยอมหยุด เขาเงยหน้าขึ้นสบตากับหญิงสาวตรงหน้า

“คือ...วันนี้วันเกิดขวัญน่ะค่ะ เราไปกินข้าวด้วยกันดีไหมคะ ขวัญจองโรงแรมไว้แล้ว” ของขวัญถามด้วยน้ำเสียงลังเล

“ล้อเล่นหรือเปล่าเนี่ย” ภาคินทร์ขมวดคิ้วยุ่งมองเธออย่างไม่เชื่อสายตา

“ปิดร้านจองแบบส่วนตัวน่ะค่ะ รับรองว่ามีแค่เราสองคน” ของขวัญรีบอธิบายเพราะรู้ว่าเขาไม่ต้องการให้มีภาพหลุดไปถึงหูนักข่าว เธอเองก็ไม่คิดจะทำลายชื่อเสียงของตัวเองแบบนั้นเหมือนกัน

“เรื่องนั้นไม่ใช่ประเด็น พี่ไม่เข้าใจว่าทำไมอยู่ ๆ ขวัญถึงอยากออกไปกินข้าวข้างนอกกับพี่ เพื่อน ๆ ในวงเธอก็มีเยอะแยะไม่ใช่เหรอ” ภาคินทร์อุ้มหญิงสาวขึ้นมานั่งคร่อมบนตักแล้วโอบเอวเล็กไว้หลวม ๆ

ตอนนี้ทั้งคู่อยู่บนโซฟาในคอนโดของภาคินทร์ ของขวัญมักจะแวะมาหาเขาเป็นประจำแล้วกลับออกไปตอนรุ่งสาง นอกจากจะเป็นรุ่นน้องสนิทและเป็นคนที่ภาคินทร์ไว้ใจมากที่สุดแล้ว เธอยังเป็นเพื่อนนอนที่รู้ใจเขาทุกอย่างด้วย เนื่องจากทั้งคู่เป็นนักร้องเหมือนกันและยังอยู่ค่ายเดียวกันทำให้สามารถคุยกันได้ทุกเรื่อง ไม่เว้นแม้แต่เรื่องบนเตียง

ซึ่งหนึ่งปีที่ตกลงปลงใจเป็นเพื่อนนอนกันมา ของขวัญไม่เคยชวนเขาออกไปข้างนอกสักครั้งเพราะเคยตกลงกันแล้วว่าจะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ

“ขวัญแค่ลองมาชวนดูเฉย ๆ ค่ะ ถ้าพี่คินไม่สะดวกก็ไม่เป็นไร” หญิงสาวยิ้มบาง ๆ

ที่จริงเธอรู้อยู่แล้วว่าจะต้องโดนปฏิเสธ แต่ก็ยังอยากลองชวนดู เผื่อว่าวันสำคัญของเธอเขาจะอยากมีความทรงจำอย่างอื่นนอกจากการใช้ค่ำคืนอันเร่าร้อนร่วมกันแล้วตื่นมาก็แยกย้ายบ้าง แต่เธอคงสำคัญตัวผิดไป

“ครับ พี่ไม่สะดวก ตอนนี้อยากกินอย่างอื่นมากกว่า” พูดจบภาคินทร์ก็จัดการถอดเดรสของเธอโยนทิ้งไปอย่างรวดเร็ว จนเรือนร่างขาวเนียนภายใต้ชุดชั้นในลูกไม้สีหวานปรากฏสู่สายตา

แคว่ก!

“อ๊ะ ขาดหมดแล้ว” ของขวัญร้องบอกเมื่อมือหนากระชากกางเกงในตัวจิ๋วของเธอออกไปอย่างง่ายดาย เธอจึงรีบปลดบราเซียร์ออกเพราะกลัวจะกลายเป็นเศษผ้าเหมือนกัน

“โทษที เดี๋ยวซื้อให้ใหม่” ภาคินทร์ปลดเข็มขัดและรูดซิปกางเกงลง ก่อนจะควักแก่นกายลำใหญ่ที่ชูชันพร้อมรบออกมา

นิ้วยาวอีกข้างของชายหนุ่มเข้าบดขยี้ปุ่มกระสันจนร่างเล็กสั่นสะท้าน

“อ๊า” เสียงหวานร้องครางเมื่อเขาเริ่มบดบี้เร็วขึ้น เธอส่ายบั้นท้ายวนไปมาตามน้ำหนักนิ้วที่ขยี้แรงขึ้น

กระตุ้นไม่นานหญิงสาวก็พร้อมสำหรับการสอดใส่ในขั้นตอนต่อไป ภาคินทร์ยกยิ้มมุมปากเมื่อนิ้วของเขาลูบไล้ลงบนกลีบกุหลาบแล้วพบว่ามันเปียกชื้นได้ที่

เขาชอบของขวัญตรงที่เธอมักพร้อมเสมอแม้โดนสัมผัสเพียงเล็กน้อย ตอนจูบกันครั้งแรกเธอก็เปียกแฉะจนตักเขาเลอะน้ำหวานของเธอเป็นวง จากที่จะทำแค่จูบเฉย ๆ เขาเลยออดอ้อนขอร่วมรักกับเธอแบบเนียน ๆ และหลังจากเสร็จกิจเขาก็ขอเธอเป็นคู่นอนในทันที ภาคินทร์แทบไม่เชื่อว่าคุณหนูที่ดูฉลาดและเรียบร้อยอย่างของขวัญจะยอมตกลงด้วยซ้ำ

จากนั้นมาไม่ว่าจะดึกดื่นแค่ไหนถ้าเขาเรียกเธอก็จะมาหาเขาได้เสมอ รวมถึงวันนี้ด้วย เขาส่งข้อความไปชวนเธอมาที่ห้อง เพียงครึ่งชั่วโมงเธอก็มาปรากฏตัวพร้อมชุดสายเดี่ยวสุดเซ็กซีทำเอาเขาแทบละสายตาออกจากเรือนร่างเธอไม่ได้

ของขวัญไม่ใช่ผู้หญิงที่มีหน้าอกหรือสะโพกใหญ่อะไร เธอมีรูปร่างที่เป็นมาตรฐานของไอดอล ผอมเพรียวแต่แข็งแรง เห็นกล้ามหน้าท้องชัดเจน ด้วยเหตุนี้เวลาร่วมรักเขาจึงทำต่อเนื่องได้ทั้งคืนเพราะสลับให้เธอเป็นฝ่ายควบคุมบ้าง ซึ่งหญิงสาวก็เรียนรู้ได้รวดเร็วและสามารถเป็นฝ่านรุกได้อย่างดีเยี่ยม เธอจึงเป็นคู่นอนที่ดีที่สุดเท่าที่เขาเคยเจอมา

“ใส่เข้าไปให้หน่อยสิ” ภาคินทร์สั่งเสียงนุ่ม

มือเล็กจับบ่าแกร่งไว้เป็นที่ยึดเกาะแล้วขยับสะโพกเข้าไปใกล้ จนตำแหน่งได้ที่แล้วจึงค่อย ๆ นั่งลงครอบตัวตนของเขาทีละนิด

“อืม” ของขวัญครางเบา ๆ ในลำคอเพราะส่วนปลายมนครูดผนังด้านในของเธอจนเสียดเสียวท้องน้อยเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่นั่งลง

“อา ไม่เจอกันแค่อาทิตย์เดียว แน่นขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย” ภาคินทร์กัดกรามแน่นเมื่อเผชิญกับความคับแน่นที่บีบรัดเขาทุกทิศทาง

สัปดาห์ที่ผ่านมาเขาไปทัวร์คอนเสิร์ตตามต่างจังหวัดติดต่อกันหลายวัน เมื่อวันนี้กลับมาถึงกรุงเทพตอนสี่ทุ่มก็เรียกของขวัญให้ออกมาหาทันที เพราะตามสัญญาทั้งคู่ตกลงกันว่าจะไม่มีเซ็กซ์กับคนอื่นเพื่อป้องกันโรคติดต่อ ทำให้ภาคินทร์คิดถึงร่างกายของเธอจนแทบบ้า

ที่จริงจะใส่ถุงยางอนามัยแล้วทำกับหลาย ๆ คนก็ได้ แต่เขาอยากสดโดยไม่ต้องกังวลกับข่าวฉาวจึงตัดสินใจผูกสัมพันธ์กับเธอเพียงคนเดียว และมั่นใจว่าเธอจะไม่เรียกร้องให้เขารับผิดชอบเพราะเป็นคนมีชื่อเสียงเหมือนกัน

“อ๊า” ของขวัญที่นั่งลงครอบครองตัวตนแกร่งจนมิดลำยาว เธอกัดริมฝีปากล่างแน่นจนเจ็บ เมื่อสามารถปรับตัวได้แล้วจึงค่อย ๆ ขยับตัวออกจนเกือบสุด ก่อนจะนั่งลงไปใหม่ ทำซ้ำไปซ้ำมาช้า ๆ จนมีน้ำหล่อลื่นออกมามากพอจึงเพิ่มจังหวะให้เร็วขึ้น

ภาคินทร์มองร่างตรงหน้าตั้งแต่ใบหน้าสวยหวานลงไปยังหน้าอกขนาดกะทัดรัดที่ขยับขึ้นลงตามจังหวะรัก ก่อนจะมองลงไปยังจุดเชื่อมต่อที่มีตัวตนของเขาผลุบเข้าผลุบออกหายเข้าไปในช่องทางรักคับแคบ สะโพกขาวเนียนขยับโยกซ้ายขวาสลับกับหมุนควงอย่างยั่วเย้า ภาคินทร์ก็ยกยิ้มอย่างพอใจพร้อมกับจับสะโพกเล็กไว้มั่น

“อ๊ะ! ขวัญจุกนะคะ” ของขวัญโผเข้าไปกอดร่างหนาเมื่อโดนอีกฝ่ายกระแทกสวนอย่างแรงหนึ่งที

“เดี๋ยวมีจุกกว่านี้อีก เกาะไว้ดี ๆ นะ” เขากระซิบเสียงแหบพร่าข้างหูเธอ

เมื่อทนไม่ไหวร่างสูงจึงลุกขึ้นยืนแล้วพาหญิงสาวเดินวนรอบห้องนั่งเล่น ทุกย่างก้าวของเขาไม่วายกระทุ้งเอวใส่ร่างบางไปด้วย ยิ่งเดินเร็วภาคินทร์ก็ยิ่งกระแทกด้วยจังหวะที่เร็วขึ้นเรื่อย ๆ

หญิงสาวกัดปากเพื่อกลั้นเสียงร้องพลางกอดรัดอีกฝ่ายแน่นด้วยสองขา เขารู้ว่าเธอชอบท่านี้จึงทรมานเธออย่างต่อเนื่อง เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นเป็นจังหวะ ร่างเล็กกระเด้งกระดอนตามแรงกระแทกที่ดุดัน ตอนนี้เขาเดินวนรอบห้องนั่งเล่นสามรอบแล้ว

“ไม่ต้องกลั้น ร้องออกมาเลย” เสียงแหบพร่าของภาคินทร์พูดขึ้น

“พะ พี่คิน ขวัญจุก อ๊าย” เสียงกระท่อนกระแท่นครางตอบรับ

แต่แทนที่จะผ่อนแรงภาคินทร์กลับหยุดยืนนิ่งแล้วกระแทกเสยขึ้นระรัวด้วยแรงที่มากกว่าเดิม สะโพกสอบกระหน่ำซอยจนรู้สึกได้ว่าช่องทางรักขมิบตอดรัดเขาเป็นจังหวะ ชายหนุ่มจึงรีบเร่งความเร็วเพื่อเอาใจเธอ

“อ๊ะ ๆๆ ขวัญไม่ไหวค่ะ” ของขวัญใช้ทั้งมือและขาเกาะเกี่ยวเขาไว้แน่นเพราะกลัวตก ตอนนี้เขากระแทกกระทั้นแรง ๆ จนเธอตัวสั่นคลอนไปทั้งร่าง

ยิ่งได้ยินเสียงหวานครางกระเส่าอยู่ข้าง ๆ ภาคินทร์ก็ยิ่งจัดการอัดกระแทกด้วยความหนักหน่วงไม่ยั้ง จนในที่สุดก็ส่งเธอไปแตะขอบสวรรค์ได้สำเร็จ

“คราวนี้ตาพี่บ้างนะ”

ภายในที่ตอดรัดแน่นทำให้ชายหนุ่มแทบทนไม่ไหวแต่ก็ต้องกัดฟันเดินต่อ จนในที่สุดทั้งคู่ก็มาถึงห้องครัว เขาวางร่างนวลลงบนโต๊ะกินข้าวก่อนจะกระชับเอวบางแล้วดึงเข้าหาตัวจนจุดอ่อนไหวแนบชิดกัน ภาคินทร์ถอนตัวออกจนสุดลำก่อนจะกระแทกทีเดียวเน้น ๆ เรียกเสียงครวญครางจากคนใต้ร่างได้เป็นอย่างดี มือหนาจับเรียวขาเล็กอ้าออกจนแนบไปกับโต๊ะก่อนจะจัดการกระทุ้งเข้าใส่ช่องทางรักอย่างหนักหน่วงถี่ยิบ

ของขวัญส่ายศีรษะไปมาจนเส้นผมสีน้ำตาลคอปเปอร์แผ่กระจายเต็มโต๊ะ ดวงตากลมโตที่มีหยาดน้ำตาคลอเบ้าสบกับนัยน์ตาคมเข้มที่มองเธออย่างหิวกระหาย เธอไม่เคยเห็นเขาแสดงสัญชาตญาณดิบแบบนี้มาก่อน เป็นครั้งแรกที่เขารุนแรงขนาดนี้เพราะปกติทั้งคู่มีเซ็กซ์กันแทบทุกวัน ภาคินทร์จึงทะนุถนอมร่างกายเธอให้บอบช้ำน้อยที่สุด แต่คราวนี้เหมือนเขาไม่ได้นึกถึงเธออีกแล้ว เขาเพียงแค่อยากปลดปล่อยอารมณ์ดิบที่อัดอั้นมาหลายวัน

โต๊ะโยกไหวไปมาตามแรงกระแทกของร่างสูงจนเสียงดังแข่งกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อ นิ้วมือเล็กทั้งสิบยึดผิวโต๊ะไว้ไม่ให้ตัวเลื่อนไถล ร่างเล็กสั่นสะท้านทุกครั้งเมื่อส่วนปลายหยักกดกระแทกเข้ากับจุดกระสันภายในได้อย่างแม่นยำซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“ซี้ด จะเสร็จแล้ว” เขาสูดปากเสียงดังและพูดด้วยความกระสันสุดขีด

จังหวะรักถูกเร่งให้เร็วขึ้นตามกระแสอารมณ์ที่พุ่งสูง ภาคินทร์ตอกอัดใส่ร่างบางตรงหน้ารัวเร็วเป็นชุดสุดท้าย ก่อนจะเงยหน้าขึ้นคำรามเสียงต่ำเมื่อถึงจุดหมายปลายทาง ไม่นานร่างหนาก็ตัวสั่นกระตุกเกร็งก่อนจะล้มลงทาบทับร่างเล็กอย่างหมดแรง

ของขวัญถือวิสาสะยกมือขึ้นมาลูบเส้นผมที่มีเหงื่อซึมชื้นของเขาเพื่อปลอบประโลม แม้เขาจะยังใส่เสื้อผ้าครบชุดเธอก็สัมผัสได้ถึงหัวใจที่เต้นแรงของอีกฝ่าย หญิงสาวหลับตาพริ้มฟังเสียงลมหายใจอุ่น ๆ ที่กำลังหอบเหนื่อยของเขาที่พ่นออกมาระลำคอเธออย่างแสนคิดถึง

ตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมาเธอคิดถึงเขาจนแทบไม่เป็นอันทำอะไร คอยเฝ้านับวันคืนที่จะได้เจอกันจนต้องตั้งนาฬิกานับถอยหลัง ไม่ต่างอะไรจากสุนัขที่รอเจ้าของกลับมาบ้าน ต่อให้เขายื่นปลอกคอมาให้ เธอก็จะรับไปใส่อย่างยินดี

ตอนนี้ของขวัญคงไม่สามารถปฏิเสธหัวใจตัวเองได้อีกแล้วว่าเธอเผลอตกหลุมรักคนที่ไม่ควรรักอย่างเขาเข้าจนได้

หลงรักผู้ชายที่เป็นทั้งรักแรกและคนแรกที่เธอได้มอบความสาวให้อย่างถอนตัวไม่ขึ้น จนยอมเป็นแค่คู่นอนให้เขาได้มีความสุขกับเรือนร่างของเธอมาหนึ่งปีเต็ม

ของขวัญเองก็ไม่รู้ว่าจะเก็บซ่อนความลับในใจต่อไปได้อีกนานแค่ไหน เพราะยิ่งได้ใช้เวลาร่วมกันความรู้สึกของเธอก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ จนอยากจะสารภาพรักออกมาให้รู้แล้วรู้รอด แต่ก็กลัวว่าถ้าบอกออกไปจะไม่เจอหน้าเขาอีก เธอจึงยังต้องเก็บความลับนี้ไว้ในใจแล้วภาวนาว่าเขาจะหันมาเห็นเธอบ้าง

เมื่อลมหายใจกลับมาเป็นปกติภาคินทร์จึงอุ้มของขวัญเข้าไปอาบน้ำด้วยกัน

“พรุ่งนี้พี่คินมีงานไหมคะ” ของขวัญถามขึ้นขณะที่ทั้งคู่แช่น้ำอุ่นในอ่างอาบน้ำด้วยกัน โดยมีภาคินทร์นั่งซ้อนหลังเธออยู่

“พรุ่งนี้พี่หยุด” มือหนาวักน้ำที่มีฟองสบู่ขึ้นมาลูบที่ไหล่เล็กอย่างแผ่วเบา

“แล้วไปไหนไหมคะ”

“กะจะนอนอยู่บ้านเฉย ๆ น่ะ”

“ดีจัง ขวัญก็อยากนอนเฉย ๆ บ้าง แต่ช่วงนี้มีงานทุกวันเลย” ของขวัญพูดพลางยู่ปากด้วยความเซ็ง

“ก็เพราะเพิ่งออกซิงเกิลใหม่ไม่ใช่เหรอ เลยต้องเดินสายโพรโมตทุกวัน”

“ใช่ค่ะ ขวัญรู้ แต่ก็อยากบ่นอยู่ดี”

“หรืออยากกลับไปไม่มีงานแบบแต่ก่อนอีก” ภาคินทร์ลูบไล้แขนของเธอเบา ๆ

“ไม่ดีกว่าค่ะ ตอนนั้นกลับถึงบ้านก็ดึกแล้ว หึ ตอนไม่ดังเหนื่อยกว่าตอนดังอีก” ของขวัญตอบเสียงกลั้วหัวเราะ

ก่อนหน้านี้สองปีกว่า ๆ วงของเธอยังไม่มีชื่อเสียงเท่าไหร่ หลังเลิกเรียนของขวัญต้องไปซ้อมร้องซ้อมเต้นที่บริษัทจนค่ำ วันเสาร์อาทิตย์ก็ไม่ได้หยุด ต้องไปร้องเพลงตามห้างสรรพสินค้า พอจบเพลงแล้วต้องลงไปถ่ายรูปคู่กับแฟนคลับและแจกลายเซ็นจนปวดแขน กว่าจะได้กลับห้อง กว่าจะลบเครื่องสำอางออกหมดก็เล่นเอาหมดเรี่ยวแรง

ถือว่าเป็นสองปีที่เหนื่อยที่สุดในชีวิต แต่โชคดีที่คอนโดของภาคินทร์อยู่ระหว่างมหาวิทยาลัยกับบริษัทของเธอ หลังจากตกลงเป็นคู่นอนกันเมื่อปีที่แล้วของขวัญจึงไม่ต้องลำบากเดินทางอีก บางครั้งเธอจึงโดดเรียนมาขลุกอยู่กับเขาทั้งวัน ดังนั้นหลังจากที่ดังแล้วและเก็บเงินได้มากพอเธอจึงซื้อห้องในคอนโดนี้แต่คนละชั้น เวลาที่เขาเรียกจะได้เดินมาหาได้สะดวก

และถึงแม้ตอนนี้จะมีงานเข้ามารัว ๆ ทุกวัน แต่ก็เป็นแค่การร้องเพลงบนเวที ไม่มีลงมาเปิดบูธแจกลายเซ็นเหมือนแต่ก่อนแล้ว เพราะกลุ่มแฟนคลับเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วทำให้ไม่สามารถใกล้ชิดเหมือนเดิมได้ และเพื่อความปลอดภัยของศิลปินเองด้วย ของขวัญจึงมีเวลาว่างมากขึ้นจนสนิทกับภาคินทร์มากขึ้นด้วย

ภาคินทร์เป็นนักร้องที่ดังที่สุดในค่ายก็จริง แต่ความจริงแล้วเขาเป็นอินโทรเวิร์ต ทั้งคู่มีนิสัยที่คล้ายกันจึงมักจะชวนกันอ่านหนังสือหรือดูหนังเพื่อผ่อนคลายมากกว่าออกไปเที่ยวกลางคืน ทำให้นอกจากเซ็กซ์แล้วทั้งสองคนยังไปมาหาสู่กันในช่วงกลางวันเพื่อชวนกันใช้เวลายามว่างมาดูหนังและซ้อมร้องเพลงได้ด้วย ไม่ต่างจากเพื่อนสนิททั่วไป

“มือเหี่ยวหมดแล้ว เราขึ้นจากน้ำกันไหม” ภาคินทร์พูดพลางชูฝ่ามือของของขวัญขึ้นมาโชว์ว่าหมายถึงมือเธอ

“ค่ะ”

ภาคินทร์ประคองเธอลุกเดินไปยังฝักบัว ก่อนจะฉีดน้ำล้างคราบสบู่ออกจากร่างกายทั้งคู่แล้วพันผ้าเช็ดตัวคนละผืนออกจากห้องน้ำ

ในขณะที่ของขวัญกำลังยืนเช็ดผมหน้าโต๊ะเครื่องแป้งอยู่นั้น ภาคินทร์ก็สวมสร้อยคอให้เธอจากทางด้านหลัง

“สุขสันต์วันเกิดนะ” เขาพูดขณะเกี่ยวตะขอด้านหลังให้

“นึกว่าจะลืมซะอีกนะคะ เพราะพี่คินความจำดีม้ากมาก” แม้คำพูดจะฟังดูประชดประชัน แต่สีหน้าของเธอก็ปิดความดีใจไว้ไม่มิด

เธอมองผ่านกระจกก็เห็นว่าเป็นสร้อยทองคำขาวที่จี้เป็นรูปโน้ตดนตรีตัวเขบ็ตสองชั้น ริมฝีปากบางฉีกยิ้มอย่างถูกใจ แม้วันนี้ตอนกลางวันจะได้ฉลองกับครอบครัวและได้ของขวัญวันเกิดจากเพื่อนในวงแล้ว แต่คนที่เธอรอที่สุดก็คือเขาอยู่ดี รอจนแอบถอดใจไปแล้วว่าเขาคงลืมจนไม่ได้เตรียมอะไรให้เพราะเพิ่งกลับมาจากทัวร์คอนเสิร์ตด้วย

“จะลืมได้ไง ไม่งั้นขวัญงอนแย่เลย”

“สนใจด้วยเหรอคะ นึกว่ายังลืมพี่ไนน์ไม่ได้ซะอีก” คิ้วเรียวยกขึ้น

เธอไม่กล้าถามตรง ๆ จึงใช้วิธีแซวแบบนี้เพื่อหลอกถาม ก่อนหน้านี้เขาได้ไปจีบเพื่อนร่วมวงของเธอโดยขอให้เธอช่วยเป็นแม่สื่อให้ด้วยซ้ำ แต่พอเห็นเขานั่งซึมเพราะอกหักเธอก็อดสงสารไม่ได้

“พี่ตัดใจจากไนน์ได้แล้วจริง ๆ ต้องขอบคุณขวัญที่ช่วยเตือนสติ พี่จะไม่สนใจเพื่อนสนิทที่สุดของตัวเองได้ยังไงล่ะ” มือหนาวางลงบนศีรษะเล็กอย่างอ่อนโยน

แต่คำพูดนั้นได้กรีดแทงหัวใจคนฟังจนตัวชา เมื่อได้สติเธอก็แค่นหัวเราะอย่างสมเพชตัวเองที่เผลอคาดหวัง ทั้งที่ได้เป็นเพื่อนสนิทก็ถือว่าดีที่สุดแล้ว เมื่อก่อนเธอดีใจแทบตายที่เขาขอเป็นเพื่อนนอนด้วยซ้ำ เพราะอย่างน้อยก็ไม่ใช่แค่วันไนต์สแตนด์ เธอคิดถูกจริง ๆ ที่ไม่หลุดสารภาพรักออกไป

“จริงด้วยค่ะ นอกจากขวัญแล้วพี่คินก็ไม่มีใครคบ” หญิงสาวตอกกลับยิ้ม ๆ

“พี่เลือกไม่คบใครต่างหาก ปากดีแบบนี้เดี๋ยวโดนของแข็งอุดปากนะ”