ตอนที่4

บนเตียงใหญ่ภายในห้องนอนกว้างชายหนุ่มเอเชียรูปร่างสูงโปร่งกำยำ ใบหน้าหล่อคมคายค่อยๆ ยันกายลุกจากเตียงด้วยสภาพเปลือยเปล่า แผ่นหลังมีร่องรอยของเล็บขูดบ่งบอกได้ว่าเมื่อคืนเขาเพิ่งผ่านศึกอันหนักหน่วงมา

"อื้ม...ตื่นแล้วเหรอคะฮันนี่" เสียงหวานของหญิงสาวที่อยู่ข้างกายเอ่ยขึ้นพลางขยับตัวเข้ามากอดเขาทั้งที่ยังไร้เสื้อผ้าคลุมกาย หน้าอกกลมใหญ่เบียดเสียดกับช่วงเอวของเขาพยายามยั่วยวนให้เขาสนใจ

"ตื่นแล้วก็ลุกไปอาบน้ำ ซาร่า" ภูมินทร์ขยับตัวหนีวงแขนที่กอดรัดเอาไว้ ร่างสูงลุกขึ้นสวมกางเกงลวกๆ ก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟากลางห้อง

"เมื่อคืนเรายังสุดเหวี่ยงกันอยู่เลยนะคะ ทำไมตอนเช้าเย็นชาจังล่ะ"

"รีบไปแต่งตัวได้แล้ว"

"ชิ! เย็นชาชะมัด" หญิงสาวลุกจากเตียงก้มเก็บเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายบนพื้นก่อนจะเดินนวยนาดเข้าห้องน้ำหวังให้เขาสนใจเรือนร่างเปลือยเปล่าของตนเอง แต่ผิดคาดที่ภูมินทร์ได้แต่เบือนหน้าหนี

ไม่นานสาวผมสั้นก็ออกจากห้องน้ำมาพร้อมกับชุดตัวเดิมที่ใส่มาเมื่อคืน หญิงสาวเข้ามาสวมกอดผู้เป็นเจ้าของห้องจากทางด้านหลังแนบชิดกายกับเขาไม่ยอมปล่อย

"กลับไปได้แล้ว"

"คุณจะอยู่ลอนดอนอีกนานไหมคะ" เสียงหวานเอ่ยถามด้วยความอยากรู้ เพราะเขามักจะย้ายที่อยู่ไปหลายประเทศตามงานของตนเอง

"ถามทำไม?"

"ก็ซาร่าอยากเจอคุณอีกไงคะ"

"ไม่ต้องอยากรู้เรื่องของฉันนักหรอก" ภูมินทร์ตอบปัดๆ ก่อนจะแกะมือที่กอดเอวเขาไว้ออก

งานของภูมินทร์คือการถ่ายรูปทั้งสถานที่และผู้คน พักหลังมานี้เขามักจะไปหลายๆ ประเทศเพื่อเก็บภาพบรรยากาศที่แตกต่างกันไป อีกอย่างคือเขาไม่ชอบอยู่ที่เดิมนานๆ แต่ถึงอย่างไรลอนดอนก็ยังเป็นสถานที่ที่เขาชอบมากที่สุดจนต้องทำเรื่องซื้อคอนโดมิเนียมเอาไว้เพื่อเป็นที่อยู่อาศัยระยะยาว

"รีบกลับไปได้แล้ว ฉันต้องไปทำงาน" ชายหนุ่มเอ่ยปากไล่เธออีกครั้ง

"คิดจะไล่ก็ไล่เลยนะคะ ไม่ใจร้ายไปหน่อยเหรอ"

"ฉันว่าเราเคยคุยกันแล้วนะซาร่า อย่างี่เง่าได้ไหม" ภูมินทร์เริ่มหงุดหงิดกับความงี่เง่าของคนตรงหน้า เขาเคยเจอกับเธอมาแล้วครั้งสองครั้ง แต่ก็จบด้วยเรื่องบนเตียงเหมือนกับครั้งนี้และไม่คิดที่จะสานต่อความสัมพันธ์ใดๆ ทั้งนั้น

"ซาร่าว่าเราไปกินมื้อเช้าด้วยกันก่อนดีไหมคะ"

"ไม่!" ภูมินทร์ยื่นคำตอบเด็ดขาดแบบไม่ต้องคิด

"ชิ! ไปก็ได้" ซาร่าหมดหนทางที่จะตอแยเขาต่อ เธอจึงหยิบกระเป๋าแล้วออกจากห้องไปทันที

ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง ภูมินทร์ใช้เวลานี้ทบทวนตัวเองในช่วงที่ผ่านมา เมยาวีคนที่เขาเคยมีใจให้กำลังจะมีลูกกับพี่ชายของเขา แถมทั้งคู่ยังดูรักกันมากและเพิ่งจะจัดงานแต่งหวานชื่นกันไป

"เธอไปอยู่ไหนนะอิงดาว" จู่ๆ เขากลับนึกถึงหญิงสาวคนหนึ่งที่เคยมีความสัมพันธ์ด้วยในคืนงานแต่งของภคินและเมยาวี ทว่าหลังจากคืนนั้นเขาก็ไม่เจอเธออีกเลย

ภูมินทร์พยายามถามข่าวคราวของอิงดาวจากคนสนิทที่พอจะรู้จัก ทุกคนล้วนบอกว่าอิงดาวไปเรียนต่อต่างประเทศ แต่ไม่มีใครรู้ว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหนและทำอะไรอยู่

"แล้วทำไมเราต้องไปคิดถึงผู้หญิงแบบแม่นั่นด้วย" สะบัดหัวไล่ความคิดหลายๆ ทีก่อนจะลุกขึ้นแต่งตัวด้วยชุดใหม่เพื่อเตรียมออกไปทำงานที่ยังคั่งค้างไว้