ไม่เคยพอ
ฉันเม้มริมฝีปากแน่นเมื่อไบรอันค่อยๆ ลูบไล้ไปยังจุดกลางกายที่ไร้ขนปกคลุม การกระทำของเขามักทำให้ฉันหายใจไม่ทั่วท้องอยู่เสมอ
“ขนาดโดนฉันเอาอยู่บ่อยๆ แต่ตรงนั้นของเธอยังสีชมพูเหมือนเดิมเลยนะ”
ใบหน้าเห่อร้อนเมื่อเห็นสายตาของคนตัวโตที่มองจ้องตรงนั้นไม่หยุด
“คนเจ้าเล่ห์! ห้ามมองตรงนั้นนะ”
“ยังจะต้องอายอะไรเรียก ทุกตารางนิ้วบนตัวเธอฉันจูบมาหมดแล้ว โดยเฉพาะตรงนั้น” ไม่พูดเปล่าแต่เขายังยิ้มให้อย่างผู้ชนะ
“ยะ…อย่าแกล้งนะ” ฉันบอกเสียงสั่นเมื่อถูกเขากลั่นแกล้งโดยการสอดใส่นิ้วกลางเข้ามาในร่องคับแคบ
“หรืออยากโดนมากกว่านิ้ว?”
“ไม่ต้องพูดมาก จะทำก็รีบทำ เสร็จแล้วจะได้รีบกลับบ้าน”
“วันนี้ไม่ให้กลับ!” ไบรอันดันตัวฉันให้ชิดกำแพงไม่ให้ดิ้นหนีไปไหน
“อย่ามาทำนิสัยแบบนี้นะ นายมันนิสัยไม่ดี” กำปั้นน้อยๆ ทุบลงบนอกแกร่งของเขาอย่างแรงหมายจะให้เขาถอยห่างและหยุดการกระทำ
“เธอนั่นแหละที่นิสัยไม่ดี มาทำให้ฉันรักจนหัวปักหัวปำแล้วไม่คิดจะรับผิดชอบ”
“ฉันอยู่ของฉันดีๆ นายนั่นแหละที่มารักฉันเอง”
“ช่วยไม่ได้ อยากมาทำตัวน่ารักใส่ทำไมล่ะ”
ริมฝีปากหนาโน้มลงมาตะโบมจูบฉันอย่างดูดดื่มแบบไม่ทันตั้งตัว ฉันค่อยๆ เปิดปากเพื่อให้ไบรอันได้สอดเรียวลิ้นเข้ามา
กลิ่นน้ำหอมจางๆ จากตัวเขามักจะทำให้ฉันคล้อยตามได้เสมอ
“อื้ออออ” เล็บสวยเลื่อนไปขยุ้มเส้นผมดำขลับของคนตรงหน้า เมื่อจูบของเขาเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
มือสากเลื่อนต่ำลงมาบีบเคล้นที่หน้าอกผ่านเสื้อนักศึกษาตัวจิ๋ว สีหน้าของไบรอันตอนนี้เหมือนอยากจะขย้ำฉันเต็มทน
“ยิ่งมองเห็นเธอใกล้ๆ ยิ่งอยากกระแทกแรงๆ” สันจมูกโด่งคมคลอเคลียมาตามลำคอพร้อมพรมจูบเบาๆ อย่างหวงแหน
“ถ้าทำแรงเหมือนครั้งก่อน จะโกรธจริงๆ แล้วนะ”
“คุณหนูของไบรอันบอบบางจังเลยนะ”
“นายต่างหากที่ซาดิสม์!”
“แต่เธอก็เสร็จเกือบทุกรอบไม่ใช่เหรอ”
“ทำไมนายถึงชอบพูดจาแบบนี้อยู่เรื่อยเลย” ฉันถลึงตาใส่คนตัวโตที่ชอบพูดจากหยาบโลนไม่หยุด
“ฉันพูดเวลาอยู่กับเธอแค่สองคน ไม่ได้ไปพูดให้คนอื่นได้ยินสักหน่อย”
“…..”
ร่างของฉันลอยขึ้นเหนือพื้นเมื่อถูกไบรอันอุ้มกระเตงขึ้นมาแนบอก ขาเรียวทั้งสองยกเกี่ยวเอวสอบอย่างรู้งาน พร้อมกอดคอเขาไว้แน่นเพราะกลัวหล่น
“วันนี้ขอปล่อยในได้ไหม?” ไบรอันกระซิบข้างหูในขณะที่พาฉันเดินเข้ามาในห้องนอน
“ไม่ได้นะ! ครั้งก่อนก็ยอมให้ไปแล้ว”
“ถ้ายอมเดี๋ยวซื้อแอร์เมสให้หนึ่งใบ”
“ไม่” ฉันยืนยันเสียงเเข็ง ยังไงก็ไม่ยอมเด็ดขาด
“ซื้อให้สองใบเลยก็ได้”
“ฉันไม่ได้ขายตัวนะ”
“ฉันก็ไม่ได้คิดแบบนั้นอยู่แล้ว”
“แล้วทำไมถึงชอบเอาของมาล่อ”
“เพราะไม่อยากให้เธอเสียตัวฟรีๆ ไง ฉันไม่อยากเอาเปรียบเธอนะ”
“…..”
“ตกลงนะนินลา เดี๋ยวซื้อกระเป๋าให้สองใบ”
“ก็ได้ๆ แต่ครั้งหน้าไม่เอาแบบนี้แล้วนะ ถ้าเกิดว่าท้องขึ้นมาจะทำยังไง”
“เธอไม่ต้องทำอะไร เดี๋ยวฉันลาออกจากมหาลัยมาเลี้ยงลูกให้เอง”
“…..”
เขาวางฉันลงบนเตียงนอนด้วยความระมัดระวัง ก่อนจะจัดการถอดเสื้อผ้าของฉันและของตัวเองออกจนหมด จะเหลือก็แค่ร่างกายเปลือยเปล่าของเราทั้งคู่
มือหนาจับขาเรียวทั้งสองข้างให้แยกออกจากกัน ก่อนจะที่จะชักรูดแก่นกายสักสามสี่ครั้งเพื่อเตรียมความพร้อม
หัวใจดวงน้อยเต้นแรงไม่เป็นจังหวะเมื่อเหลือบไปเห็นท่อนเอ็นที่มีขนาดใหญ่เกินมาตรฐานเกือบเท่าข้อมือ
“จะ…เจ็บ” ร่างกายฉันสั่นเกร็งเมื่อคนที่อยู่ด้านบนพยายามสอดใส่แก่นกายเข้ามาในร่องคับแคบโดยปราศจากเครื่องป้องกัน
“โดนเอาบ่อยขนาดนี้ ยังเจ็บอยู่อีกเหรอ”
“ก็ของนายมัน…”
“แต่ฉันว่าของเธอมันฟิตมากต่างหาก ซี๊ด~”
ฉันกัดปากแน่นพร้อมจิกผ้าปูที่นอนอย่างแรงเมื่อคนตัวโตสอดใส่เข้ามาจนมิดด้าม
“ฉันจะขยับแล้วนะ อย่าเกร็งล่ะ”
ฉันนอนหลับตานิ่งข่มความเจ็บปวดที่กำลังเกิดขึ้นเมื่อไบรอันค่อยๆ เริ่มจังหวะเอวสอบเร็วขึ้นเรื่อยๆ
ปัก! ปัก! ปัก! เสียงลามกดังขึ้นตามจังหวะที่คนตัวโตกระทำ เมื่อร่างกายเริ่มคุ้นชินจากความเจ็บปวดเริ่มกลายเป็นความจุกเสียดเข้ามาแทนที่
“ซี๊ดดด ทำไมถึงสวยขนาดนี้นะนินลา”
“อ๊าาา ไบรอัน อย่าทำตรงนั้น” ฉันกรีดร้องในลำคอเมื่อนิ้วเรียวบดขยี้ไปตรงจุดกระสัน พร้อมกับท่อนเอ็นที่กระแทกเข้าออกในร่องไม่หยุด
“ลืมตาขึ้นมา! จะได้เห็นว่าฉันกำลังทำอะไรกับเธอ”
“ไม่อยากเห็น”
“ถ้าไม่ลืมตาขึ้นมา ก็อย่าหวังว่าฉันจบแค่นี้”
พอได้ยินคำขู่ฉันถึงกลับรีบลืมตาขึ้นมามองเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น
“เห็นหน้าฉันชัดหรือเปล่า จำหน้าผัวตัวเองได้ไหม!?”
“อ๊ะ!” ฉันเบือนหน้าหันหนีเมื่อคนตัวโตพยามจะสอดนิ้วที่เปียกแฉะเข้ามาในปาก
“รังเกียจของตัวเองเหรอ?”
“ฉันไม่ชอบแบบนี้”
“แต่ฉันชอบ แล้วก็ชอบมากด้วย” ริมฝีปากหนาแสยะยิ้มอย่างร้ายกาจ พร้อมเลียนิ้วของตัวเองที่เปียกแฉะ ก่อนจะยกขาทั้งสองของฉันขึ้นพาดบ่า
“…..”
“ขนาดเท้าของเธอฉันยังจูบมันได้เลย” ไม่พูดเปล่าแต่เขายังโน้มริมฝีปากลงบนไปจูบบนหลังเท้าของฉันเบาๆ อย่างหวงแหน
ปึก! ปึก! ปึก!
“บะ…ไบรอัน ฉันเจ็บ” ฉันดิ้นพล่าน เมื่อคนตัวโตถอดแก่นกายออกจากร่องแล้วจับมันกระแทกเข้ามาอีก
เขาทำซ้ำๆ อยู่แบบนั้นจนรู้สึกฉันระบมไปทั่วบริเวณ
“ดูเหมือนว่าเลือดเธอจะออกด้วยนะ”
ฉันยกมือดันอกแกร่งให้ผ่อนแรงลง เมื่อถูกเขาถาโถมเอวสอบเข้าออกอย่างหนักหน่วง
“อึก! จุกไปหมดแล้วนะ”
“อดทนหน่อยแล้วกัน ฉันจะเสร็จแล้ว อ๊า…”
ใบหน้าหล่อเหลาเชิดขึ้นเปล่งเสียงครางในลำคอเมื่อใกล้เสร็จถึงฝั่งฝัน
“อ่าส์~” เพียงไม่กี่นาทีต่อจากนั้น เขาพ่นลมหายใจหอบถี่พร้อมร่างกายกระตุกเกร็งก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นเข้ามาในตัวของฉันทุกหยาดหยด
“พอใจหรือยัง?” ฉันถามด้วยน้ำเสียงกระแหนะกระแหน แล้วผลักคนตัวโตที่อบด้านบนให้ถอยออกไป แต่ดูเหมือนว่าเขาจะดื้อด้านมากกว่าที่คิด
“ยังไม่พอ ฉันจะเอาเธออีก”
“อื้อออ ไบรอันหยุดนะ!”
