Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
จุดเปลี่ยน (2)
ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่นเมื่อชายหนุ่มโน้มใบหน้าคมคายลงมาคลอเคลียที่รำคอระหงพร้อมใช้มือบีบเคล้นที่เต้าอวบของเธอจนแดงเถือก
“เจ็บนะ!”
“นมเธอใหญ่กว่าที่คิดอีกนะ แบบนี้ใช่ไหมที่เขาเรียกว่าซ่อนรูป”
ใบหน้าแสนหวานหันหนีด้วยความเขินอาย เพราะตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเปลือยกายแบบนี้ต่อหน้าผู้ชายคนไหน
“บะ…ไบรอัน” เสียงหวานร้องครางเบาๆ ในลำคอเมื่อชายหนุ่มใช้เรียวลิ้นตวัดโลมเลียไปตามยอดอกพร้อมขบเม้มเบาๆ จนเธอรู้สึกสะท้านไปทั้งตัว
“อยากรู้แล้วสิ ว่าตอนที่โดนฉันเอาเธอจะทำหน้าแบบไหน”
“คะ…คนบ้า! ถอยไปเลยนะ” นินลาพยายามใช้เรี่ยวแรงที่มีอยู่น้อยนิดผลักคนตัวโตให้ถอยห่าง
“ลองจับของฉันดูสิ”
“…..” ร่างบางกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่เมื่อไบรอันดึงมือเธอให้ล้วงเข้าไปในกางเกงเพื่อสัมผัสกับท่อนเอ็นลำใหญ่ที่กำลังแข็งชัน
“ทำความคุ้นเคยไว้ เพราะเดี๋ยวอีกหน่อยมันจะเข้าไปอยู่ในตัวของเธอ”
“มะ…มันเข้าไม่ได้หรอกไบรอัน” เธอพูดอย่างหวาดหวั่นเมื่อท่อนเอ็นของเขาขยายใหญ่จนกำแทบไม่มิด
“ลองดูไหมล่ะ จะได้รู้ว่าเข้าได้หรือเปล่า” คนตัวโตคลี่ยิ้มบางๆ อย่างเย้ยหยันเมื่อเห็นท่าทางเลิ่กลั่กของหญิงสาว
มือหนาเลื่อนไปถอดกระโปรงและกางเกงชั้นในของเธอออก แต่ก็ไม่ลืมที่จะถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกด้วยเช่นกัน
“สวยไปหมดทั้งตัวเลยนะ ถ้าโดนฉันเอา ตรงนั้นของเธอคงแดงน่าดูเลย” นิ้วเรียวลูบไล้ไปตรงกลีบดอกไม้งานที่ไร้ขนปกคลุม
เพียงแค่นั้น หัวใจแกร่งของเขาก็เต้นแรงจนแทบจะทะลุออกจากอก ไม่ใช่เขาที่ได้เป็นคนแรกของเธอ แต่เธอก็ยังเป็นครั้งแรกของเขาด้วยเหมือนกัน
“อื้ออ” ร่างกายของคนตัวเล็กหดเกร็งเมื่อชายหนุ่มค่อยๆ สอดใส่นิ้วเรียวขยับเข้าออกในร่องของเธอ
“ไม่คิดว่าจะหวานขนาดนี้”
“มันกินได้ด้วยเหรอ?” นินลาถามด้วยความสงสัยเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มดูดเลียนิ้วของตัวเองที่เปรอะเปื้อนเต็มไปด้วยน้ำสีใสของเธอ
“อะไรที่เป็นของเธอ ฉันไม่เคยรังเกียจ”
ชายหนุ่มจับขาเรียวทั้งสองแยกออกจากกันก่อนจะหันไปจูบบนหลังเท้าของเธอเบาๆ ด้วยความหวงแหน
“…..”
ปึก!
“อ๊ะ! จะ…เจ็บ!” หญิงสาวร้องครางเสียงสั่นเมื่อไบรอันค่อยๆ สอดใส่แก่นกายเข้าในร่องคับแคบ กลิ่นคาวเลือดบริสุทธิ์ค่อยๆ ลอยคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ
“เลือดออกขนาดนี้ ดูเหมือนว่าตรงนั้นของเธอจะฉีกแล้ว”
“ไบรอันมันเจ็บ!” คนตัวเล็กสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่เพื่อบรรเทาความเจ็บปวด เมื่อชายหนุ่มเริ่มขยับเอวสอบตามจังหวะ
ปัก! ปัก! เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นตามจังหวะพร้อมกับร่างกายของหญิงสาวที่สั่นคลอนตามแรงกระทำ
“อื้ออ พอหรือยัง”
“ร้องดังๆ สิ เพื่อฉันจะแตกเร็วขึ้น”
“จะ…จุกนะ พะ…พอแล้ว” นินลาพูดด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่น ถึงแม้จะเมามากแต่ก็ยังรู้สึกถึงความเจ็บอย่างชัดเจน
“อยากเห็นหน้าตัวเองตอนที่โดนฉันเอาไหม เธอแม่งเซ็กซี่เป็นบ้าเลย”
แชะ! ยังไม่ทันได้ตอบอะไร เขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปของเธอไว้
“ลบออกเลยนะ ไอ้โรคจิต”
“ถ่ายเมียตัวเอง เขาเรียกว่าโรคจิตตรงไหน”
“ฉันไม่ใช่เมียนาย ห้ามพูดแบบนี้อีก”
“แล้วค..ฉันที่คาอยู่ในร่องของเธอตอนนี้ ถ้าไม่ให้เรียกว่าเมีย แล้วจะให้เรียกว่าอะไร?”
“อื้ออ” เล็บสวยจิกลงบนผ้าปูที่นอนเมื่อชายหนุ่มใช้จังหวะหนักหน่วง “ไบรอัน มันจุกนะ!”
“โดนไซซ์56ไปขนาดนั้น ไม่จุกได้ไง”
“อึก!”
“ไหนบอกเจ็บแต่ตอดไม่หยุดเลยนะ” เขายกยิ้มมุมปากอย่างพอใจเมื่อร่องของหญิงสาวกระตุกตอดรัดแบบถี่ๆ
“ไบรอัน พอเถอะ อื้อออ”
“กัดปากทำไม คิดจะยั่วให้ฉันเข้าไปแตกในตัวเธอเหรอ” มือหนาเลื่อนมาจับเอวบางไว้แน่น แล้วอัดกระแทกท่อนเอ็นเข้าออกอยู่นานหลายนาที
ปัก! ปัก! ปัก! การกระทำหนักหน่วงของเขาเริ่มทำให้เธอหายใจไม่ทั่วท้อง
“ไม่เอาแล้วไบรอัน นินเจ็บ!”
“มันสายไปแล้ว” ดวงตาเฉี่ยวคมก้มมองยังร่องสวาทที่กำลังกลืนกินท่อนเอ็นของเขาจนมิดด้ามด้วยความพึงพอใจ
-เช้าวันต่อมา-
หญิงสาวลืมตาขึ้นพร้อมกับอาการราวระบมไปทั่วทั้งตัว เธอค่อยๆ หยัดตัวลุกขึ้นนั่งเอนหลังพิงหัวเตียงแล้วคิดประมวลผลเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
“นอนต่อสิ เพิ่งจะเจ็ดโมงเช้าเองนะ”
นินลาสะดุ้งด้วยความตกใจเมื่อมองเห็นไบรอันเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพเปลือยเปล่า ต้นแขนและแผ่นหลังที่เต็มไปด้วยรอยสักของเขา มันทำให้เธอเริ่มรู้สึกกลัว
เธอพยายามคิดเข้าข้างตัวเองว่าเรื่องเมื่อคืนมันแค่ความฝัน เธอกับไบรอันไม่ได้มีอะไรกัน
เธอแค่เมามาก ไบรอันเลยพามาค้างที่ห้องก็แค่นั้น
“เมื่อคืนนายไม่ได้ทำอะไรฉันชะ…ใช่ไหม?”
“ก่อนจะถาม ก้มมองดูหว่างขาของตัวเองหรือยัง”
“…..” ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่นด้วยความกังวลเมื่อมองเห็นกราบเกรอะกรังที่เลอะตามหว่างขา
สภาพร่างกายบ่งบอกว่าเธอนั้นมีอะไรกับเขาแล้วจริงๆ
“เห็นคราบน้ำที่ฉันปล่อยใส่เธอเมื่อคืนหรือเปล่า?”
หญิงสาวยกมือขึ้นลูบหน้าเพื่อตั้งสติ เธอผิดเองที่ปล่อยให้เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้น ผิดที่เกินเลยกับคนที่เรียกว่าเพื่อนสนิท
คนตัวโตเดินเข้ามาหา พร้อมโน้มใบหน้าลงมาใกล้ ก่อนจะจุมพิตที่หน้าผากของเธอเบาๆ
“เมื่อคืนฉันเอาเธอไปสองรอบ กำลังจะต่อรอบสามแต่เธอสลบไปซะก่อน”
“ฉันจะกลับบ้าน”
“รอก่อนได้ไหม ฉันเพิ่งเอาเสื้อผ้าเธอไปซัก มันยังไม่แห้งเลย”
“…..”
“หรืออยากจะใส่เสื้อฉันกลับไปก่อนก็ได้นะ ฉันไม่หวงหรอก”
“นายทำแบบนี้ทำไม เราเป็นเพื่อนกันนะ!”
“หยุดพูดคำว่าเพื่อนสักทีเถอะ ได้ยินแล้วฉันจะอ้วก”
“นายมันฉวยโอกาส ไอ้คนเลว!” นินลาหยิบหมอนเขวี้ยงใส่คนตัวโตด้วยความโกรธเคือง
“จะพูดแบบนี้ก็ไม่ถูกนะ ถ้าเธอไม่เต็มใจให้ฉันเอา แล้วเมื่อคืนร้องครางทำไม!”
“ก็ฉันเมา ฉันไม่ได้ตั้งใจ”
“ไม่ได้ตั้งใจแต่อมให้ฉันจนแตกคาปากเนี่ยนะ”
“ฉันไม่มีวันทำแบบนั้น”
“เธอนั่นแหละที่เป็นคนอยากลองอมเอง ฉันไม่ได้บังคับสักหน่อย”
“ฉันไม่เชื่อ อย่ามาพูดแบบนี้นะ!”
“ฉันมีหลักฐาน ถ้าเธอไม่เชื่อเดี๋ยวจะเปิดให้ดู” ไบรอันพูดด้วยน้ำเสียงซีเรียส เพราะคิดไว้อยู่แล้วว่าเธอคงไม่เชื่อ “แต่ฉันไม่ใช่คนถ่ายนะ เธอนั่นแหละที่เป็นคนตั้งกล้องถ่ายเอง”
“…..” นินลายกมือทึ้งหัวตัวเองด้วยความหงุดหงิด เพราะเมื่อคืนเธอเมามากจริงๆ เลยทำให้จำอะไรแทบไม่ได้
“ถ้าคลิปมันหลุดออกไป เธอนั่นแหละต้องรับผิดชอบฉันด้วย”
“…..”
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
